Ano ang Mangyayari Kapag Namatay Tayo?

Itinuro ni Pangulong Brigham Young (1801–77) na ang mga espiritu ng mga taong nabuhay sa mundo ay kasama pa rin natin sa mundong ito, bagama’t hindi natin sila nakikita.¹

Depende iyan. Ang mabubuti ay makararanas ng paraiso—kaligayahan, kapahingahan, at kapayapaan, walang suliranin, alalahanin, at kalungkutan (tingnan sa Alma 40:12). Ang masasama ay makararanas ng impiyerno (tingnan sa Alma 40:13–14). Ang impiyerno ay mailalarawan bilang “pighati ng pagkabigo sa isipan ng tao.”²

Ang mga espiritu ng tao ay may anyong nasa kahustuhan ng gulang sa premortal na buhay at magtataglay pa rin ng ganoong anyo sa daigdig ng mga espiritu, namatay man sila na sanggol o kaya’y bata.³

Oo, kung kinakailangan. Sinabi ni Pangulong Joseph F. Smith (1838–1918) na ang mga nasa daigdig ng mga espiritu ay mas nakikita tayo kaysa nakikita natin sila at na “ang kanilang pag-aalala sa atin at kanilang pagmamahal sa atin at ang kanilang malasakit sa ating kapakanan ay mas matindi kaysa nadarama natin para sa ating sarili.”⁴

Kung matapat ka sa buhay na ito, walang lakas si Satanas na impluwensyahan ka sa daigdig ng mga espiritu. Ang masasama ay mapapasailalim kay Satanas doon gaya nang narito sila sa lupa.⁵ Tulad nang ipinaliwanag ni Elder M. Russell Ballard ng Korum ng Labindalawang Apostol, ang buhay na ito ay ang panahon para magsisi, dahil “dito sa mortalidad magkasamang natututo ang katawan at ang espiritu.”⁶

Alam natin na ang mga espiritu ng matatapat na hindi pa nabuhay na mag-uli ay nagtuturo bilang mga missionary sa mga espiritung nasa bilangguan.⁷ Alam din natin na sa matatapat na naroon, nagpapatuloy ang ugnayan ng pamilya at organisasyon ng Simbahan.⁸

Lahat ng taong nabuhay sa mundo ay mabubuhay na mag-uli (tingnan sa I Mga Taga Corinto 15:21–23).

Ang katawan na nabuhay na mag-uli ay:

• Imortal. “Ang katawang-lupang ito ay babangon sa isang walang kamatayang katawan, … upang sila ay hindi na mamatay” (Alma 11:45).

• Ganap. “Ang espiritu at ang katawan ay magsasamang muli sa kanyang ganap na anyo” (Alma 11:43). Ipinaliwanag ni Pangulong Joseph F. Smith, “Ang kapinsalaan ng katawan ay mawawala; ang mga kapintasan ay aalisin, at ang mga kalalakihan at kababaihan ay magtatamo ng kaganapan ng kanilang mga espiritu, sa kaganapang nilayon ng Diyos sa simula pa lang.”⁹

• Maganda. Sinabi ni Pangulong Lorenzo Snow (1814–1901), “Wala nang mas maganda pang masdan kaysa sa isang lalaki o babaeng nabuhay na mag-uli.”¹⁰

• Maluwalhati. Si Pangulong Boyd K. Packer, Pangulo ng Korum ng Labindalawang Apostol, ay nagsabi: “Ang inyong espiritu ay bata at masigla at maganda. Kahit na ang katawan ninyo ay matanda at may karamdaman o lumpo o walang kakayahan sa alinmang paraan, kapag pinagsama ang espiritu at katawan sa Pagkabuhay na Mag-uli, magiging maluwalhati kayo; luluwalhatiin kayo.”¹¹

• Walang dalamhati o paghihirap. “Hindi na magkakaroon ng kamatayan; hindi na magkakaroon pa ng dalamhati, o ng pananambitan man, o ng hirap pa man” (Apocalipsis 21:4).

Ayon kay Propetang Joseph Smith, ang mga magulang ng anak na namatay nang musmos pa lang “ay magkakaroon … ng kagalakan, ng pagkaaliw, ng kasiyahan sa [pag-aaruga] sa batang ito, pagkatapos ng pagkabuhay na mag-uli, hanggang sa marating nito ang kabuuan ng katayuan ng kanyang espiritu.”¹²

Bagama’t hindi hinihikayat ng Simbahan ang pagsusunog ng bangkay, naniniwala tayo na anuman ang mangyari, lahat ng tao ay mabubuhay na mag-uli nang may perpektong katawan. Itinuro ni Pangulong Brigham Young na sa pagkabuhay na mag-uli “ang naiibang pangunahing mga sangkap na bumubuo sa ating katawan dito, kung ang mga ito ay iginalang natin, bagama’t sila ay nailagak sa kailaliman ng dagat, at bagaman ang isa sa kanila ay nasa hilaga, ang isa ay nasa timog, ang isa ay nasa silangan, at ang isa ay nasa kanluran, ay magkakasamang titipunin muli sa isang kisap-mata, at aangkinin sila ng ating mga espiritu.”¹³