2013
Pomoc wzajemna
sierpnia 2013


Przesłanie dla odwiedzin domowych na sierpień 2013 r.

Pomoc wzajemna

Przestudiujcie z modlitwą ten materiał i przedyskutujcie z odwiedzanymi siostrami te fragmenty, które uznacie za stosowne. Wykorzystajcie pytania, by wzmocnić swoje siostry i sprawić, by Stowarzyszenie Pomocy było aktywną częścią waszego życia. Aby uzyskać więcej informacji, odwiedźcie stronę reliefsociety.lds.org.

Wiara, Rodzina, Służba

Celem pomocy wzajemnej w Kościele jest pomaganie członkom, by stali się samowystarczalni, troszczenie się o biednych i potrzebujących oraz służenie ludziom. Pomoc wzajemna stanowi znaczną część pracy Stowarzyszenia Pomocy. Prezydent Henry B. Eyring, Pierwszy Doradca w Radzie Prezydenta Kościoła, nauczał:

„[Pan] od początku czasu zapewnił sposoby, w jakie Jego uczniowie mogli udzielać pomocy. Zaprasza Swoje dzieci, by poświęcały swój czas, środki i same siebie po to, aby przyłączyć się do Niego w służbie bliźnim. […]

On nas zaprasza i nakazuje uczestnictwo w Swym dziele, by podnosić na duchu potrzebujących. Przymierze, że będziemy to czynić, zawieramy w wodach chrztu i świętych świątyniach Boga. Odnawiamy to przymierze w niedzielę, gdy przyjmujemy sakrament”1.

Pod przewodnictwem biskupa lub prezydenta gminy lokalni przywódcy wspierają duchowo i docześnie program pomocy wzajemnej. Sposobności do służby często pojawiają się podczas wizyt nauczycielek odwiedzających, które starają się o natchnienie, aby zareagować na potrzeby każdej odwiedzanej siostry.

Z pism świętych

Ew. Łukasza 10:25–37; List Jakuba 1:27; Mosjasz 4:26; 18:8–11; NiP 104:18

Z naszej historii

9 czerwca 1842 roku Prorok Józef Smith powierzył siostrom ze Stowarzyszenia Pomocy obowiązek, aby „wzmacniały ubogich” i „ratowały dusze”2. Te cele w dalszym ciągu stanowią podstawę Stowarzyszenia Pomocy i znajdują swój wyraz w motcie: „Miłość nigdy nie ustaje” (I List do Koryntian 13:8).

Nasza piąta generalna prezydent Stowarzyszenia Pomocy, Emmeline B. Wells, oraz jej doradczynie wprowadziły to motto w 1913 roku, jako przypomnienie naszych podstawowych zasad: „Głosimy, że naszym celem jest stałe [trzymanie się] natchnionych nauk Proroka Józefa Smitha, który objawił nam plan, w którym kobiety upoważnione na mocy kapłaństwa miały zostać przydzielone do odpowiednich organizacji w celu służenia chorym, niesienia pomocy potrzebującym, pocieszania osób w podeszłym wieku, ostrzegania tych, którzy są nieroztropni, i niesienia ulgi sierotom”3.

W obecnych czasach Stowarzyszenie Pomocy ma zasięg ogólnoświatowy. Jako siostry rozszerzamy miłość bliźniego na wszystkich, a miłość ta jest czystą miłością Chrystusową (zob. Moroni 7:46–47).

Przypisy

  1. Henry B. Eyring, „ Możliwości, by czynić dobro” Liahona i Ensign, maj 2011, str. 22.

  2. Joseph Fielding Smith, w: Daughters in My Kingdom: The History and Work of Relief Society (2011), str. 63.

  3. Daughters in My Kingdom, str. 63.

Co powinnam zrobić?

  1. Jak mogę przygotować się do dbania o siebie samą i moją rodzinę zarówno duchowo, jak i docześnie?

  2. Jak mogę podążać za przykładem Zbawiciela podczas zaspokajania potrzeb sióstr, o które się troszczę?