Familiegeschiedenis verenigt families

Ik vond een doel in mijn persoonlijke vooruitgang dat me motiveerde om met mijn stamboom te beginnen. Telkens als ik ging lunchen bij mijn grootouders, vertelden ze me verhalen over hun eigen leven en dat van andere familieleden. Ik begon het centrum voor familiegeschiedenis te bezoeken en informatie over mijn familie te verzamelen.

Ik herinner me dat ik informatie over mijn betovergrootmoeder vond. Ze kwam per schip naar Argentinië toen ze zwanger was. Tijdens de reis moest ze haar zoon op zee begraven. Ze was maar een verhaal tot ik haar naam in een akte vond. Mijn band met mijn grootouders werd versterkt en ik leerde mijn voorouders kennen. Het was alsof ik met hen had geleefd. Ik vond informatie over mijn voorouders, verheugde mij in de blijde boodschap over eeuwige verzegeling en was zo vele generaties tot zegen.

Dankzij FamilySearch ontdek ik nog steeds verborgen schatten. Ik hou van deze uitspraak van president Thomas S. Monson: ‘Ik getuig dat als we alles doen om ons werk te verrichten, de Heer de heilige sleutel beschikbaar zal maken die de schat, waarnaar we zo hard zoeken, kan openen.’¹ Door ons in te zetten, ontdekken we de sleutels van onze eeuwige schat en op een dag zullen we onze voorouders ontmoeten.