Wie wil er bidden?

Tijdens mijn zending onderwezen mijn collega en ik een gezin met een aantal kinderen. Tijdens onze voorbereiding baden en bespraken we waarover we het de volgende keer zouden hebben. We besloten om een les over gebed te geven.

De grootmoeder en kinderen waren erg enthousiast toen we aankwamen. We begonnen de les met een gebed. De kinderen waren stil en bereid te luisteren. We legden hun uit hoe we bidden en waarom we bidden. Aan het einde van de les vroegen we: ‘Wie wil er sluiten met een gebed?’ Ze wilden het allemaal! En dus maakten we een schema met daarop onze lessen en wanneer ieder kon bidden. We nodigden hun ook uit om te bidden als we er niet waren.

Na die les dacht ik: waarom vinden kleine kinderen in tegenstelling tot oudere onderzoekers het gemakkelijk om te bidden? Ik vond een antwoord in de Bible Dictionary: ‘Zodra we de ware relatie van ons met God kennen (namelijk dat God onze Vader is en wij zijn kinderen zijn), wordt bidden opeens een natuurlijke en intuïtieve aangelegenheid voor ons (Matteüs 7:7–11). Veel zogenaamde moeilijkheden met het gebed ontstaan uit het vergeten van deze relatie’ (‘Gebed’; zie ook Gids bij de Schriften, ‘Gebed’, scriptures.lds.org).

Sindsdien probeer ik de mensen hun ware relatie met hun hemelse Vader te doen begrijpen. Onze Vader in de hemel wil met zijn kinderen praten, net zoals onze aardse ouders met ons willen praten. Hij heeft ons lief, wil met ons praten en wil dat wij met Hem praten.