Kinsa ang Inyong Bayani?
Ang tagsulat nagpuyo sa California, USA.
Si Ellie nakahibalo kinsa ang iyang bayani, pero nahadlok siya sa pagsulti niini.
“Pangahas sa pagbuhat sa tinuod, Kapildihan sa uban, Dili gyud nimo makaluwas, Lahutay hangtud sa kamatayon” (Mga Himno ug mga Awit sa mga Bata, 64).
Gipaak ni Ellie ang kuku sa iyang kumagko sa kahadlok. Si Miss Fitz miduol sa kada laray sa lingkuranan ug nangutana sa kada estudyante, kada usa.
Kinsa ang imong bayani? Nangutana si Miss Fitz ni Jeremy.
Wala mag-usik og panahon si Jeremy sa pagtubag. “Ang akong papa!” mapagarbuhon siyang mitubag.
Mipahiyom sa Miss Fitz. “Ug ikaw, Sarah?”
Dali ra usab siyang nakatubag. Si “Abraham Lincoln.”
Gibati ni Ellie nga ang iyang kasingkasing nagkulba-kulba samtang si Miss Fitz nagpadayon sa pag-agi sa laray sa mga estudyante. Naghisgot sila mahitungod sa bayani sa tibuok adlaw, ug karon ang tanan kinahanglan nga mosulti kinsa ang ilang bayani—sa atubangan sa tibuok klase!
Si Amber ug Justin miingon nga ang ilang mga mama mao ang ilang mga bayani. Miingon si Walter nga ang iya mao ang iyang lolo. Pipila ka laing mga estudyante miingon nga ang ila mao ang hari o presidente.
Pipila na lang ka mga estudyante ang nahibilin sa dili pa moabut si Miss Fitz ni Ellie. Kinahanglan na siyang maghunahuna og bayani—ug dali.
Mitan-aw si Ellie sa iyang sapatos, naulaw. Ang paghunahuna og bayani dili mao ang problema. Nasayud na siya kinsa ang iyang bayani. Si Jesukristo. Iyang giayo ang masakiton, mibanhaw sa mga patay, ug mibayad sa sala sa tanan. Siya ang labing bantugang bayani nga sukad nabuhi! Nahadlok kaayo siya nga mosulti niini.
Gipaak pag-usab ni Ellie ang kuku sa iyang kumagko sa paghunahuna sa pagsulti sa tibuok klase nga si Jesukristo mao ang iyang bayani. Basin kataw-an siya ni Jeremy? Basin kon si Sarah ug Amber molibak niya inig ka recess?
Dayag nga nasayud siya nga si Jesukristo mao ang iyang bayani. Apan wala kana magpasabut nga ang tanan nakahibalo usab.
Si Miss Fitz mihunong diha gyud sa atubangan sa lingkuranan ni Ellie ug mipahiyom. “Ug kinsa ang imong bayani, Ellie?”
Mipasiplat si Ellie sa laray sa mga estudyante tupad niya hangtud ni Miss Fitz. “Abraham Lincoln,” mihunghong siya.
Misanag ang nawong ni Miss Fitz. “Maayo!” miingon siya samtang mipaingon siya sa sunod nga estudyante sa laray.
Sa dihang nawala na siya, nahupay si Ellie. Salamat kaayo nahuman na gyud. Ang katapusan butang nga iyang gikinahanglan mao nga ang tanan diha sa klase masayud nga ang iyang bayani mao si—
“Jesukristo,” matud sa usa ka tingog.
Midako ang mata ni Ellie sa dihang hinay siyang milingi. Diha—unahan lang og gamay sa laray—naglingkod ang gamay nga bata nga nagkalkag ang buhok. Niwang siya ug maulawon, ug sa luyo siya pirming molingkod sa klasrom. Wala gani makaila si Ellie kaniya. Wala siya makahinumdom nga siya misulti og usa ka pulong—hangtud karon.
Pipila ka mga estudyante milingi sa pagtan-aw sa bata, apan wala siya makamatikod kanila. Mitan-aw lang siya ni Miss Fitz ug misulti pag-usab. “Ang akong bayani mao si Jesukristo.”
Mipahiyom pag-ayo si Miss Fitz ug nagpadayon sa pag-agi sa laray. Apan si Ellie mitan-aw sa bata nga natingala. Nahadlok siya sa pagsulti sa tanan mahitungod sa iyang bayani, apan kini nga bata wala. Dili gani siya mosimba sa iyang simbahan! Apan nasayud siya kon unsa ka importante ang pagbarug isip ehemplo ni Jesukristo, bisan kon kini lisud.
Mipahiyom si Ellie sa bata. Wala na siya mahadlok sa pagsulti kinsa ang iyang bayani. Human sa tanan, siya dunay duha ka bayani.