ภาพแห่งศรัทธา
อแมนดา จิรี
เคปทาวน์ แอฟริกาใต้
เมื่อชีวิตท้าทายในช่วงวัยรุ่นของอแมนดา เธอตกไปจากศาสนจักรขณะมองหาประสบการณ์ใหม่ๆ หลายปีหลังจากนั้น อแมนดารู้สึกเคว้งคว้างว่างเปล่า การหาความสุขเริ่มกับคำถามสำคัญข้อหนึ่ง
โคดี้ เบลล์, ช่างภาพ
ครอบครัวของดิฉันรับบัพติศมาในปี 1993 พ่อแม่หย่าร้างในอีกหลายปีต่อมา และพี่น้องสามคนของดิฉันค่อยๆ ตกไปจากศาสนจักร ในปี 1998 เมื่อดิฉันเรียนชั้นมัธยมปีที่ห้า ดิฉันเลิกไปโบสถ์ด้วย
ดิฉันสัญญากับตัวเองว่าดิฉันจะประสบสิ่งใหม่ๆ และมองหาความจริงในศาสนาอื่น ดิฉันได้รับคำชวนหลายครั้งจากเพื่อนๆ ให้ไปโบสถ์ของพวกเขาแต่ดิฉันไม่ได้ไปบ่อย ไม่ใช่เพราะยังรู้สึกผูกพันกับศาสนจักร แต่เพราะเหตุผลแปลกๆ บางอย่าง เช่นดิฉันจะไม่ตื่น หรือมีแผนอื่น หรือมีข้ออ้าง
ดิฉันไม่แข็งขันราวแปดปี ระหว่างนี้ดิฉันคบเพื่อนผิด คุณแม่ของดิฉันป่วยระยะสุดท้าย ดิฉันเศร้ามาก รู้สึกเคว้งคว้างว่างเปล่า ดิฉันเริ่มสงสัยว่า “ครั้งสุดท้ายที่ดิฉันมีความสุขจริงๆ คือเมื่อใด”
ถ้าคุณมองดูชีวิตดิฉันจากภายนอกคุณจะคิดว่า “ชีวิตเธอเลิศสุดๆ!” คนรอบข้างดิฉันมีแต่คนเด่นดังและดูเหมือนจะมีชีวิตที่ดี แต่ก็ยังรู้สึกเคว้งคว้างว่างเปล่าและไม่สมบูรณ์
แล้วดิฉันก็นึกถึงเวลาที่อยู่ในองค์การเยาวชนหญิง ดิฉันทราบดีว่านั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ดิฉันรู้สึกมีความสุขจริงๆ ดิฉันตัดสินใจกลับไปโบสถ์ในวันอาทิตย์ต่อมา ดิฉันพบกับประธานสาขาและเริ่มเส้นทางการกลับใจ
ไม่นานหลังจากนั้นดิฉันได้รับเรียกให้ทำงานกับองค์การเยาวชนหญิง เมื่อเราท่องสาระสำคัญเยาวชนหญิง ดิฉันจำได้ทันที! ทุกวันนี้ ทุกครั้งที่ดิฉันท่องสาระสำคัญ ดิฉันได้รับการยืนยันว่าศาสนจักรเป็นพื้นที่ของดิฉัน