หลักการยืนให้มั่นของนักยกน้ำหนัก
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
พระคัมภีร์หนึ่งข้อสร้างคุณค่าอย่างใหญ่หลวง—แม้ในการแข่งขันยกน้ำหนัก
สมัยดิฉันเป็นนักเรียนใหม่ในโรงเรียนมัธยมปลาย โค้ชยกน้ำหนักขอให้ดิฉันเข้าร่วมการยกน้ำหนัก
“อืม … ไม่ละค่ะ ขอบคุณ” ดิฉันบอก “ไม่ใช่แนวของดิฉัน”
แต่เขารบเร้า หลายสัปดาห์
จนดิฉันยอมเข้าร่วม เขาพูดถูก ดิฉันชอบยกน้ำหนักมาก ตอนแรกก็แปลกๆ ร่างกายของดิฉันไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน แต่ดิฉันชอบความรู้สึกขณะออกกำลังมากขึ้นเรื่อยๆ ดิฉันรักเพื่อนร่วมทีมและการแข่งขันด้วย ดิฉันเริ่มทำได้ดี!
ตอนนี้การยกน้ำหนักเป็นส่วนสำคัญของชีวิตดิฉัน ดิฉันฝึกทุกวันอย่างน้อยวันละสองถึงสามชั่วโมง ทำท่าแบ็คสควอท คลีนแอนด์เจิร์ก และสแนทช์ (ถ้าคุณไม่รู้ว่ามันคืออะไร ไม่ต้องห่วงค่ะ—เพราะดิฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน!)
การยกน้ำหนักก็เหมือนหลายๆ อย่าง ต้องใช้เวลา ความอดทน และบางครั้งทำได้ยาก โชคดีที่ครอบครัวดิฉันคอยให้กำลังใจดิฉันเสมอ แม้แต่เวลาที่ดิฉันบ่นว่าดิฉันเจ็บมาก (ซึ่งเจ็บบ่อยๆ) คุณพ่อมีแผ่นประคบเย็นและคำพูดเตรียมไว้ให้กำลังใจดิฉันทุกครั้งที่ดิฉันกลับจากการฝึก คุณแม่เสียสละเสมอเพื่อให้ดิฉันได้ไปแข่งขัน
ไม่กี่ปีก่อน ดิฉันไปแข่งครั้งหนึ่งในเมืองฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิลเวเนีย สหรัฐอเมริกา ดิฉันตื่นเต้นที่จะได้แข่งกับนักยกน้ำหนักจากทั่วประเทศ แต่ดิฉันกังวลนิดหน่อยกับการอยู่ห่างครอบครัว เพื่อทำให้เรื่องนี้ง่ายขึ้น คุณแม่สัญญาว่าจะส่งข้อพระคัมภีร์และข่าวสารที่น่าไตร่ตรองมาให้ดิฉันอ่านทุกวัน
คืนก่อนการแข่งขัน เด็กบางคนไปงานเลี้ยง ดิฉันคิดว่าไปก็น่าจะดี ดิฉันกับเพื่อนร่วมห้องจึงไปสำรวจดู แต่ดิฉันรู้ทันทีว่านั่นไม่ใช่งานเลี้ยงในแบบของดิฉัน มีวัยรุ่นดื่มเหล้า สูบบุหรี่ พูดจาหยาบคาย และเต้นรำอย่างไม่เหมาะไม่ควร ดิฉันรู้ว่าดิฉันไม่ควรอยู่ที่นั่น แต่ดิฉันพะวงกับสิ่งที่เพื่อนร่วมห้องคิด หรือสิ่งที่ผู้เข้าแข่งขันคนอื่นคิด
แต่แล้วก็มีบางอย่างทำให้ดิฉันฉุกคิดขึ้นได้
“เจ้าจงยืนอยู่ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์”
นั่นมาจากพระคัมภีร์ข้อโปรดของดิฉัน และข้อที่คุณแม่ส่งมาให้เช้าวันนั้นคือ หลักคำสอนและพันธสัญญา 87:8 “ดังนั้น, เจ้าจงยืนอยู่ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์, และไม่หวั่นไหว, จนวันของพระเจ้ามาถึง; เพราะดูเถิด, มันมาถึงโดยพลัน, พระเจ้าตรัส. เอเมน”
ดิฉันไม่ทราบว่าทำไมวันนั้นคุณแม่ส่งพระคัมภีร์ข้อนั้นมา แต่นั่นเป็นข้อที่ดิฉันรักตลอดชีวิต ดิฉันเคยท่องจำตั้งแต่อายุแปดขวบ และข้อนั้นเตือนดิฉันหลายต่อหลายครั้งให้มีความกล้า เชื่อฟัง และยืนหยัดในสิ่งที่ดิฉันเชื่อ
“เจ้าจงยืนอยู่ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์”
“ฉันจะไปละนะ” ดิฉันบอกเพื่อนร่วมห้อง ดิฉันอธิบายเกี่ยวกับพระคัมภีร์ที่คุณแม่ส่งมาให้เช้าวันนั้น “ฉันไม่ควรยืนอยู่ในที่แบบนี้”
เพื่อนร่วมห้องบอกดิฉันว่าเธอไม่อยากอยู่ที่นั่นเหมือนกัน เธอเองก็ไม่สบายใจแต่ไม่อยากออกไปให้คนเห็นว่าเป็นคนขี้แพ้ เธอขอบคุณที่ดิฉันพูดบางอย่างออกมา และเราออกจากงานเลี้ยง
เช้าวันรุ่งขึ้น เราพบว่าหลังจากเราออกมาไม่นาน เด็กที่อยู่ในงานเลี้ยงถูกจับและถูกตัดออกจากการแข่งขันเพราะดื่มเหล้าและเสพยา
ถ้าดิฉันไม่ได้รับการกระตุ้นเตือนให้นึกถึงข้อพระคัมภีร์ของคุณแม่ ดิฉันคงถูกตัดสิทธิ์จากการแข็งขันเช่นกัน ดิฉันแข่งได้ที่หนึ่ง ด้วยเหตุนี้จึงรู้สึกปลาบปลื้มมากที่ได้แข่งขัน (ดิฉันคิดว่าดิฉันขอบคุณคุณแม่ทุกวันที่ส่งข้อความให้ดิฉัน)
การชนะการแข่งขันยกน้ำหนักเป็นพรชัดเจนทันทีจากการรักษาพระบัญญัติ แต่ หลักคำสอนและพันธสัญญา 87:8 ไม่ได้กล่าวว่า “เจ้าจงยืนอยู่ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์เพื่อเจ้าจะชนะการแข่งขันยกน้ำหนัก” และ ยอห์น 14:15 ไม่ได้กล่าวว่า “ถ้าเจ้าต้องการพรทันที จงรักษาพระบัญญัติของเรา” พระเจ้าประทานพรเราเพราะพระองค์ทรงรักเรา เราพยายามเป็นคนบริสุทธิ์และเชื่อฟังเพราะเราวางใจและรักพระเจ้า