ผมคิดว่าบางครั้งคนหนุ่มสาวมักจะเชื่อว่าการกลับใจเป็นเรื่องน่ากลัว จริงอยู่ที่เราอาจจะกลัวจนไม่ยอมรับสิ่งที่เราทำลงไปถ้าเราเกรงว่านั่นจะทำให้เราสูญเสียความรักจากคนที่เราชอบหรือจากพระบิดาบนสวรรค์ของเรา ถ้าเรามองการกลับใจอย่างนั้น เราอาจถูกล่อลวงให้สารภาพ “แค่พอ” ให้ผ่านสิ่งที่เรารู้สึกเหมือนเป็นการสอบเลื่อนขั้น อย่างไรก็ดี ผมเรียนรู้ผ่านประสบการณ์ของผมว่า การกลับใจที่แท้จริงไม่ได้เป็นเช่นนั้น การกลับใจไม่สบายเสมอไป แต่ถ้าเราเข้าใจว่า พระเจ้าทรงรักเราและทรงต้องการช่วยเหลือเรา มากเพียงใด ความกลัวจะมลายหายไปเมื่อเรามีศรัทธาว่าพระองค์ทรงสามารถทำให้เราสะอาดได้ ผมเรียนรู้ว่าเมื่อผมใช้ศรัทธาในพระคริสต์ผ่านการกลับใจ ความผิดในอดีตของผมต้องไม่นิยามปัจจุบันหรืออนาคตของผม (อ่านบทความเพิ่มเติมของผมใน หน้า 44)
ในบทความดิจิทัลเท่านั้น เอวิตาชี้ให้เห็นว่า การกลับใจที่แท้จริงทำให้เราสำนึกคุณต่อพระผู้ช่วยให้รอดและการชดใช้ของพระองค์ และให้พลังเราต่อต้านการล่อลวงในอนาคต เลียห์เสริมว่าเราไม่ต้องรอศีลระลึกในวันอาทิตย์—การหันมาหาพระเจ้าผ่านการกลับใจในแต่ละวันจะให้พลังเราทำลายนิสัยเล็กๆ น้อยๆ ที่นำเราออกห่างจากพระองค์ และถ้าเราทำผิดร้ายแรง โจรีแบ่งปันว่าขั้นตอน การกลับใจจะสอนเราเกี่ยวกับความรักที่พระผู้ช่วยให้รอด ทรงมีต่อเราแต่ละคน
การกลับใจเป็นของประทานที่ดิฉันสำนึกคุณที่มีในชีวิตดิฉัน พระผู้เป็นเจ้าทรงทราบว่าเราเป็นมนุษย์ และบางครั้งเราทำการเลือกที่ไม่ฉลาด แม้เราไม่ดีพร้อม แต่ มีความหวัง สำหรับเรา ถ้าเราวางใจพระผู้ช่วยให้รอด พระองค์จะทรงเดินกับเราบนถนนกลับไปหาพระบิดาในสวรรค์ของเรา—ไม่ว่าถนนสายนั้นจะยาวเพียงใดก็ตาม
โชคดีครับ
ริชาร์ด มอนสัน