Μήνυμα από την Ηγεσία Περιοχής
Επειδή με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο
Μία από τις προσωπικές μου παραδόσεις πριν από τα Χριστούγεννα είναι να ακούω τον «Μεσσία» του Γκέοργκ Φρίντριχ Χαίντελ όσο οδηγώ προς τη δουλειά. Αυτό το ορατόριο αποτελείται από τρία μέρη και διηγείται την ιστορία της χριστιανικής Σωτηρίας, ξεκινώντας με τις αποκαλύψεις για τον Ιησού Χριστό στην Παλαιά Διαθήκη, τη ζωή Του ως εκπλήρωση αυτών των προφητειών, τη γέννησή Του, τον θάνατό Του επάνω στον σταυρό και κατόπιν την Δευτέρα Παρουσία Του. Ένα κεντρικό απόσπασμα στον Μεσσία αποτελείται από μερικά μελοποιημένα εδάφια του κεφαλαίου 9 του Ησαΐα. Ξεχωρίζουν ορισμένες σημαντικές αρχές , συγκεκριμένα:
1. Όλοι βαδίζουμε στο σκοτάδι κατά καιρούς – στον Χριστό βρίσκουμε το φως
«O λαός, πoυ περπατoύσε μέσα σε σκoτάδι, είδε ένα μεγάλo φως· σ’ αυτoύς πoυ κάθoνταν σε γη σκιάς θανάτoυ, φως έλαμψε επάνω τoυς». (Ησαΐας 9:2.)
Όλοι μας βιώνουμε περιόδους σκότους και δοκιμασιών κι ο περασμένος χρόνος χαρακτηρίστηκε από πολύ ιδιαίτερες δυσκολίες. Πολλοί βίωσαν πώς είναι να νιώθεις μοναξιά και να φοβάσαι το μέλλον. Η γέννηση του Χριστού μάς δίνει ελπίδα. Στον Χριστό βρίσκουμε φως, ακόμα κι όταν όλα γύρω μας μοιάζουν σκοτεινά. Είναι το φως του κόσμου και μπορεί να γίνει φως για τον καθέναν από εμάς, εάν απλώς ακολουθήσουμε το φως Του (βλέπε Πρεσβυτέρου Κουέντιν Κουκ, «Ο Κύριος είναι το φως μου», Γενική Συνέλευση Απριλίου 2015).
2. Βρίσκουμε αληθινή χαρά στο μήνυμα του Ιησού Χριστού
«Πoλλαπλασίασες τo έθνoς, τoυ αύξησες τη χαρά· χαίρoνται μπρoστά σoυ σαν τη χαρά τoύ θερισμoύ, όπως αγάλλoνται αυτoί πoυ διαμoιράζoνται τα λάφυρα». (Ησαΐας 9:3.)
Μερικές φορές, οι συνάδελφοί μου καθώς και μέλη της Εκκλησίας με ρωτούν γιατί είμαι ευτυχισμένος άνθρωπος. Κι εγώ βιώνω δοκιμασίες στη ζωή μου και δεν καταλήγουν όλα όπως θα ήθελα ή θα περίμενα. Ωστόσο, μέσω του Χριστού, μπορούμε να έχουμε μία αιώνια προοπτική και οι φαινομενικά μεγάλες δοκιμασίες μπορεί να φαίνονται πολύ διαφορετικές από αυτήν την προοπτική. Το Ευαγγέλιό Του –το χαρμόσυνό Του άγγελμα μεγάλης χαράς– μας δείχνει ότι πάντα μετά το σκοτάδι έπεται το φως και η χάρη Του είναι αρκετή για όλους μας (βλέπε Προς Κορινθίους Β΄ 12:9). Αυτό μου δίνει χαρά!
3. Στον Χριστό μπορούμε να βρούμε δύναμη. Αυτός δίνει απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα της ζωής μας
«Eπειδή, παιδί γεννήθηκε σε μας, γιoς δόθηκε σε μας· και η εξoυσία θα είναι επάνω στoν ώμo τoυ· και τo όνoμά τoυ θα απoκληθεί: Θαυμαστός, Σύμβoυλoς, Θεός Iσχυρός, Πατέρας τoύ Mέλλoντα Aιώνα, Άρχoντας Eιρήνης». (Ησαΐας 9:6.)
Πράγματι, ο Χριστός είναι θαυμαστός σύμβουλος. Ας χρησιμοποιήσουμε αυτό το δώρο όταν αισθανόμαστε ανασφαλείς, ας προσπαθήσουμε πραγματικά «Αυτόν να Ακού[με]» (βλέπε ομιλία Προέδρου Ράσσελ Νέλσον «Αυτόν να ακούτε», Γενική Συνέλευση Απριλίου 2020). Είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας όχι μόνο για την αιωνιότητα, αλλά μπορεί να μας βοηθήσει και στην καθημερινή μας ζωή. Ο Άλμα περιέγραψε πως Αυτός «θα έλθει, υποφέροντας πόνους και βάσανα και πειρασμούς κάθε είδους… θα πάρει επάνω του τους πόνους και τις ασθένειες του λαού του… ώστε τα σπλάχνα του να γεμίσουν με έλεος,… ώστε να μάθει σύμφωνα με τη σάρκα πώς να συμπαρίσταται στον λαό του σύμφωνα με τις αδυναμίες τους». (Άλμα 7:11,12.) Μπορούμε πάντοτε να βασιζόμαστε στον Χριστό!
4. Ο Χριστός είναι ο Άρχοντας Ειρήνης. Θα πρέπει να είναι το επίκεντρό μας τα Χριστούγεννα
«Στην αύξηση της εξoυσίας τoυ και της ειρήνης δεν θα υπάρχει τέλoς, επάνω στoν θρόνo τoύ Δαβίδ, κι επάνω στη βασιλεία τoυ, για να τη διατάξει, και να τη στερεώσει, με κρίση και δικαιoσύνη, από τώρα και μέχρι τoν αιώνα». (Ησαΐας 9:7.)
Ο Χριστός είναι ο Άρχοντας Ειρήνης. Όταν αναζητούμε ενεργά την ειρήνη Του στο σπίτι μας κατά τη διάρκεια της περιόδου των Χριστουγέννων, τα Χριστούγεννά μας δεν θα είναι μόνο υπέροχα, αλλά θα γίνουν πηγή πνευματικής δύναμης.
Ο Πρεσβύτερος Ούχτντορφ περιέγραψε αυτή την αρχή πολύ παραστατικά: «Ενίοτε, φαίνεται ότι οι προσπάθειές μας να έχουμε μία τέλεια εποχή Χριστουγέννων είναι σαν ένα παιχνίδι Jenga – ξέρετε, αυτό που παίζεται με μικρούς ξύλινους κύβους οι οποίοι είναι στοιβαγμένοι επισφαλώς και σχηματίζουν έναν πύργο. Καθώς προσπαθούμε να αυξήσουμε το ύψος του πύργου, τραβούμε έναν ξύλινο κύβο προτού μπορέσουμε να τον θέσουμε επάνω στο ευαίσθητο κατασκεύασμα.
Καθένας από αυτούς τους μικρούς ξύλινους κύβους είναι σύμβολο των τέλειων εκδηλώσεων των Χριστουγέννων που θέλουμε τόσο απεγνωσμένα να έχουμε. Έχουμε στον νου μας μία εικόνα για το πώς θα πρέπει να είναι τα πάντα – το τέλειο δένδρο, τα τέλεια φώτα, τα τέλεια δώρα και οι τέλειες οικογενειακές εκδηλώσεις. Μπορεί ακόμη να θέλουμε να αναδημιουργήσουμε κάποια μαγική στιγμή που θυμόμαστε από Χριστούγεννα του παρελθόντος και τίποτε λιγότερο από τελειότητα δεν μας κάνει.
Αργά ή γρήγορα, κάτι δυσάρεστο συμβαίνει –οι ξύλινοι κύβοι πέφτουν, οι κουρτίνες πιάνουν φωτιά, η γαλοπούλα καίγεται, το πουλόβερ δεν είναι στο σωστό μέγεθος, τα παιχνίδια δεν έχουν μπαταρίες, τα παιδιά διαπληκτίζονται, η πίεση ανεβαίνει– και τα ιδανικά Χριστούγεννα που είχαμε φαντασθεί, η μαγεία την οποία σκοπεύαμε να δημιουργήσουμε, κατακερματίζονται γύρω μας. Ως αποτέλεσμα, η εποχή των Χριστουγέννων είναι συχνά εποχή άγχους, ανησυχίας, ματαίωσης προσδοκιών και ίσως απογοήτευσης.
Όμως τότε, αν είμαστε απλώς πρόθυμοι να ανοίξουμε την καρδιά και τον νου μας στο Πνεύμα των Χριστουγέννων, θα αναγνωρίσουμε υπέροχα πράγματα να συμβαίνουν γύρω μας και τα οποία θα κατευθύνουν ή θα ανακατευθύνουν την προσοχή μας προς τα επουράνια. Συνήθως είναι κάτι μικρό – διαβάζουμε ένα εδάφιο γραφής, ακούμε ιερά κάλαντα και πράγματι ακούμε για πρώτη φορά με προσοχή τα λόγια τους ή είμαστε μάρτυρες μιας ειλικρινούς εκφράσεως αγάπης. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το Πνεύμα αγγίζει την καρδιά μας και βλέπουμε ότι τα Χριστούγεννα, κατ’ ουσίαν, είναι πολύ πιο ανθεκτικά και γερά από τα πολλά ελάσσονα πράγματα της ζωής τα οποία πάρα πολύ συχνά χρησιμοποιούμε για να τα διακοσμήσουμε». (Πρεσβύτερος Ντίτερ Ούχτντορφ, «Σχετικά με κουρτίνες, ευχαρίστηση και Χριστούγεννα», Πνευματική Συγκέντρωση Χριστουγέννων 2011.)
Όλες αυτές οι ξεχωριστές εμπειρίες που συνδέουμε με τα Χριστούγεννα αποτελούν έκφραση της αγάπης που έχει ο Θεός για εμάς, την οποία μπορώ να νιώσω ξανά και ξανά, ειδικά κατά τη διάρκεια της περιόδου των Χριστουγέννων:
«Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». (Κατά Ιωάννην 3:16.)
Ας θυμηθούμε φέτος, σε τούτη την περίοδο των Χριστουγέννων, τι έχει περισσότερη σημασία: Είναι αυτή η αγάπη που έχει ο Θεός για τον καθένα μας!