ทำให้การปฏิบัติศาสนกิจมีความหมาย

ภาพ

the Old Testament prophet Enoch and people from the city of Zion

นครไซอันได้รับการแปรสภาพ โดย เดล พาร์สัน, ภาพถ่ายแว่นขยายจาก Getty Images

เป็นเรื่องปกติที่ท่านจะรู้สึกไม่คู่ควรที่จะทำงานของพระเจ้า ศาสดาพยากรณ์เอโนคก็เคยรู้สึกเช่นนั้นเช่นกัน เมื่อพระเจ้าทรงบัญชาให้เขาเรียกผู้คนให้กลับใจ เขารู้สึกกังวลเพราะเขา “เป็นเพียงคนหนุ่ม, และผู้คนทั้งปวงเกลียดชังข้าพระองค์; เพราะข้าพระองค์เชื่องช้าในการพูด” (โมเสส 6:31)

แต่พระเจ้าทรงสัญญาว่าพระองค์จะทรงอยู่กับเอโนคและพระวิญญาณของพระองค์จะสถิตกับเขา และ “ถ้อยคำทั้งหมดของเจ้าเราจะรับรอง; … ฉะนั้น” พระองค์จึงทรงเชื้อเชิญ “จงเดินกับเรา” (โมเสส 6:34)

เอโนคเชื่อฟังสิ่งที่พระเจ้าทรงบัญชา และเขากลายเป็นอิทธิพลอันยิ่งใหญ่ต่อผู้คน ไม่ใช่เพราะอำนาจของเขาเอง แต่เพราะ “พลังของภาษาซึ่งพระผู้เป็นเจ้าประทานให้เขาทรงอานุภาพยิ่ง” (โมเสส 7:13)

หากท่านสงสัยว่าการปฏิบัติศาสนกิจของท่านมีความหมายหรือไม่ ให้พิจารณาหลักธรรมเหล่านี้:

1. การเข้าใจการปฏิบัติศาสนกิจและจุดประสงค์ จะช่วยให้เราตัดสินความพยายามของเราได้อย่างถูกต้องแม่นยำมากขึ้น

   • การปฏิบัติศาสนกิจเป็นมากกว่าการสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น แต่เป็นการช่วยให้ผู้อื่นกระชับความสัมพันธ์ของพวกเขากับพระผู้ช่วยให้รอด¹

   • การปฏิบัติศาสนกิจไม่ใช่แค่งานมอบหมาย แต่เป็นวิธีที่เราดำเนินชีวิตตามพันธสัญญาว่าจะรับใช้พระองค์โดยดูแลกันและกัน

   • การปฏิบัติศาสนกิจไม่ได้มีเพียงวิธีเดียว การปฏิบัติศาสนกิจช่วยให้เราเติบโตเมื่อเราปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์และแสวงหาการดลใจเพื่อปฏิบัติศาสนกิจตามที่พระผู้ช่วยให้รอดจะทรงทำ

2. การเข้าใจว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงมองการปฏิบัติศาสนกิจของเราอย่างไร สามารถเปลี่ยนมุมมองของเรา

   • พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้วัดการปฏิบัติศาสนกิจโดยพิจารณาจากผลลัพธ์อันน่าทึ่ง หรือวัดว่าความพยายามของเราเป็นที่ชื่นชมหรือไม่ (ดูตัวอย่างของออลิเวอร์ เกรนเจอร์ใน หลักคำสอนและพันธสัญญา 117:12–13)²

   • เมื่อความปรารถนาของเราดีและเราพยายามอย่างแท้จริง การปฏิบัติศาสนกิจของเราก็จะมีความหมายต่อพระองค์ (ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 4:2, 5)

   • พระผู้เป็นเจ้าทรงเต็มใจที่จะขยาย “การรับใช้เล็กน้อยหรือไม่เด่น” ของเรา³ (ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 123:17)

แทนที่จะกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่ท่านคิดว่าทำไม่ได้ ให้พิจารณาร่วมกับการสวดอ้อนวอนว่าท่านสามารถทำอะไรได้บ้าง จากนั้นจึงลงมือปฏิบัติ เมื่อท่านกระทำในพระนามของพระเจ้า พระองค์จะทรงขยายความพยายามของท่านและใช้ความพยายามเหล่านั้นเพื่อเป็นพรแก่ท่านและผู้อื่น (ดู 2 นีไฟ 32:9)