Ο Πρεσβύτερος Έζρα Ταφτ Μπένσον επισκέπτεται Αγίους στην Πολωνία

Με ανάθεση από την Πρώτη Προεδρία, ο Πρεσβύτερος Μπένσον της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων επέβλεψε τις προσπάθειες αρωγής της Εκκλησίας στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στους 11 μήνες που ήταν εκεί, έκανε περισσότερα από 96.000 χιλιόμετρα. Πίσω του είναι τα ερείπια της Βαρσοβίας στην Πολωνία.

Ένα δροσερό κυριακάτικο βράδυ το καλοκαίρι του 1946, ο Έζρα Ταφτ Μπένσον και δύο συνταξιδιώτες οδηγούσαν κατά μήκος των απόκοσμα ήσυχων δρόμων του Ζεουβόνγκι στην Πολωνία. Τραχείς δρόμοι και έντονες βροχοπτώσεις είχαν ταλαιπωρήσει τους ταξιδιώτες όλη μέρα, αλλά ο άσχημος καιρός είχε τελικά καθαρίσει καθώς οι άνδρες πλησίαζαν στον προορισμό τους.

Το Ζεουβόνγκι ήταν κάποτε τμήμα της Γερμανίας και ήταν γνωστό ως Ζέλμπονγκεν. Τα εθνικά όρια είχαν αλλάξει μετά τον πόλεμο, ωστόσο, και μεγάλο μέρος της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης είχε έρθει υπό την επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης. Το 1929, ο ακμάζων κλάδος του Σέλμπονγκεν είχε χτίσει το πρώτο οίκημα συγκεντρώσεων Αγίων των Τελευταίων Ημερών στη Γερμανία. Όμως μετά από έξι χρόνια πολέμου, οι Άγιοι στο χωριό μετά βίας επέζησαν¹.

Το γεγονός ότι ο Πρεσβύτερος Μπένσον ήταν στην Πολωνία φάνηκε όντως ως θαύμα. Χωρίς να λειτουργούν οι τηλεφωνικές γραμμές στην Πολωνία, ο ίδιος και οι συνεργάτες του είχαν δυσκολευθεί να επικοινωνήσουν με αξιωματούχους οι οποίοι θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να αποκτήσουν έγγραφα για να εισέλθουν στη χώρα. Μόνον ύστερα από πολλή προσευχή και επαναλαμβανόμενη επαφή με την πολωνική κυβέρνηση μπόρεσε ο απόστολος να λάβει τις απαραίτητες βίζες².

Καθώς το τζιπ πλησίαζε στο παλιό οίκημα συγκεντρώσεων στο Ζεουβόνγκι, οι περισσότεροι άνθρωποι στους δρόμους διασκορπίστηκαν και κρύφτηκαν. Ο Πρεσβύτερος Μπένσον και οι σύντροφοί του σταμάτησαν το όχημα μπροστά από το κτήριο και βγήκαν έξω. Συστήθηκαν σε μία γυναίκα εκεί κοντά και ρώτησαν αν είχαν βρει την εκκλησία των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Τα μάτια της γυναίκας γέμισαν δάκρυα ανακούφισης. «Οι αδελφοί είναι εδώ!» ανεφώνησε στα Γερμανικά.

Αμέσως οι άνθρωποι βγήκαν έξω πίσω από τις κλειστές πόρτες, κλαίγοντας και γελώντας με χαρά. Οι Άγιοι του Ζεουβόνγκι δεν είχαν επαφή με τους γενικούς ηγέτες της Εκκλησίας επί τρία χρόνια και εκείνο το πρωί πολλοί από αυτούς νήστευαν και προσεύχονταν για μία επίσκεψη από έναν ιεραπόστολο ή ηγέτη της Εκκλησίας. Μέσα σε λίγες ώρες, περίπου εκατό Άγιοι συγκεντρώθηκαν για να ακούσουν τον απόστολο να μιλά.

Καθώς ο Πρεσβύτερος Μπένσον μιλούσε στους Αγίους, δύο οπλισμένοι Πολωνοί στρατιώτες εισήλθαν στην εκκλησία. Το εκκλησίασμα σφίχτηκε από φόβο, αλλά ο απόστολος έκανε νόημα στους στρατιώτες να καθίσουν κοντά στο μπροστινό μέρος της αίθουσας. Στην ομιλία του, τόνισε τη σημασία της ελευθερίας. Οι στρατιώτες άκουσαν προσεκτικά, παρέμειναν στις θέσεις τους για το τελικό τραγούδι και ανεχώρησαν χωρίς να συμβεί τίποτα. Κατόπιν, ο Πρεσβύτερος Μπένσον συναντήθηκε με τον πρόεδρο κλάδου και άφησαν τρόφιμα και χρήματα για τους Αγίους, διαβεβαιώνοντάς τους ότι περισσότερη βοήθεια ήταν καθ’ οδόν³.

Λίγο καιρό αργότερα, ο Πρεσβύτερος Μπένσον έγραψε στην Πρώτη Προεδρία. Τον ενεθάρρυναν να δει τη βοήθεια της Εκκλησίας να πλησιάζει τους Αγίους στην Ευρώπη, αλλά ανησυχούσε για τις δυσκολίες που ακόμη αντιμετώπιζαν οι Άγιοι.

«Ίσως τα πολλά οφέλη του μεγάλου προγράμματος πρόνοιας της Εκκλησίας για αυτούς και τους άλλους Αγίους μας στην Ευρώπη να μην γίνουν ποτέ γνωστά» έγραψε «αλλά πολλές ζωές αναμφίβολα σώθηκαν και η πίστη και το θάρρος πολλών από τα αφοσιωμένα μέλη μας ενισχύθηκαν σε μεγάλο βαθμό»⁴.