Ένα πρότυπο για να αποφεύγουμε να αισθανόμαστε ότι έχουμε κολλήσει

Ενώ προσπαθούμε να ζούμε το Ευαγγέλιο ως ανύπανδροι ενήλικοι, μπορεί να είναι δύσκολο να μην εστιάσουμε σε ορισμένους τομείς της ζωής μας που ευχόμαστε να ήταν διαφορετικοί. Μερικές φορές είναι σαν να προσκρούουμε σε ένα σταθερό σημείο από όπου φαίνεται ότι δεν υπάρχει περαιτέρω πρόοδος. Για μένα, αυτά τα συναισθήματα ότι είμαι παγιδευμένος σε ορισμένες περιοχές φαίνεται να φθίνουν και να ρέουν και μπορούν να με συνοδεύουν ημέρες, μήνες και σταδιακά ακόμη και χρόνια. Πάντα είχα πολλούς λόγους να είμαι ευτυχισμένος και να αισθάνομαι καλά για τη ζωή, αλλά σε κάποιο σημείο, αυτό το αίσθημα παγίδευσης με έπληξε ιδιαιτέρως δυνατά.

Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, ο έφηβος ανιψιός μου ζήτησε να περάσει λίγο καιρό μαζί μου. Αναγνώριζε την ανάγκη για στόχους στη ζωή του και ζήτησε συμβουλή. Δεν αισθανόμουν απαραιτήτως ότι ήμουν σε θέση ισχύος, ώστε να του πω σπουδαία και σοφά λόγια, αλλά άκουγα προσεκτικά. Ήξερα ότι μπορούσα να «αναφωνήσω» προς τον Θεό για βοήθεια (βλέπε Άλμα 34:17-27) και προσευχήθηκα να μπορέσω να πω κάτι σημαντικό για εκείνον. Προς απάντηση, θυμήθηκα το Κατά Λουκάν 2:52: «Και ο Ιησούς προόδευε σε σοφία, και ηλικία, και χάρη μπροστά στον Θεό και τους ανθρώπους».

Καθώς προσπαθούσα να επικεντρωθώ στις ανάγκες του ανιψιού μου αντί για τις δικές μου, κάτι άρχισε να αλλάζει μέσα μου. Ο ανιψιός μου και εγώ μιλήσαμε για τον τρόπο που ο Χριστός αναπτύχθηκε πνευματικά, κοινωνικά, σωματικά και διανοητικά και έτσι θα μπορούσαμε και εμείς. Μολονότι οι ανάγκες του ανιψιού μου διέφεραν από τις δικές μου, αυτοί οι τέσσερεις τομείς ανάπτυξης ήταν σχετικοί και για τους δύο μας. Ενώ μιλούσα για αυτήν τη γραφή, συνειδητοποίησα ότι απαντούσε στις δικές μου ερωτήσεις σχετικά με τον τρόπο να μην είμαι παγιδευμένος.

Καθώς αγωνιζόμουν να αναπτυχθώ όπως αναπτυσσόταν ο Σωτήρας, η εστίασή μου άλλαξε και η αλλαγή αυτή έφερε επιπρόσθετες ευλογίες. Όπως είπε Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον: «Η χαρά που αισθανόμαστε έχει λίγο να κάνει με τις συνθήκες της ζωής μας και τα πάντα με το σημείο εστίασης της ζωής μας»¹. Οι προσπάθειές μου να αναπτυχθώ περισσότερο σαν τον Ιησού Χριστό βοήθησαν να τραβήξω την προσοχή μου μακριά από τις περιστάσεις που είχαν αναλώσει την εστίασή μου και την ανακατεύθυνα σε περιοχές στις οποίες θα μπορούσα να εργαστώ παραγωγικά. Μπόρεσα να προχωρήσω από τον εσωτερικό στοχασμό σε εξωτερική δράση.

Συλλογίσθηκα ειλικρινώς πώς θα μπορούσα να αναπτυχθώ σε κάθε τομέα που αναφέρεται στο Κατά Λουκάν 2:52, από να παρευρίσκομαι με περισσότερη συνέπεια στον ναό έως την ολοκλήρωση ενός μεγάλου αγώνα ποδηλάτου.

Εικόνα

Ο Ναός της Μέμφιδος στο Τεννεσσί

Φωτογραφία του Ναού της Μέμφιδος στο Τενεσσί υπό James Whitney Young

Σε κάθε τομέα των στόχων μου, έκανα κάποιες παρατηρήσεις:

1. Ενώ εργαζόμουν σε έναν στόχο, αισθανόμουν συχνά ότι ο Χριστός με ενίσχυε πνευματικά, κοινωνικά, σωματικά και διανοητικά – εντός αυτού του μεμονωμένου στόχου.

2. Σπάνια, αν όχι ποτέ, οποιοσδήποτε στόχος επετυγχάνετο μεμονωμένα ως προς τους άλλους τομείς ανάπτυξης – φαινόταν ότι επηρέαζε και οικοδομούσε ο ένας τον άλλον. Η βελτίωση σε έναν τομέα οδηγούσε σε βελτίωση σε όλους τους άλλους τομείς. Η παραμέληση οποιουδήποτε τομέα ομοίως επηρέαζε όλους τους άλλους τομείς. Συνειδητοποίησα ότι κάθε τομέας άξιζε προσοχής.

3. Σχεδόν κάθε στόχος περιελάμβανε άλλους ανθρώπους –είτε μαθαίνοντας από αυτούς είτε αναφέροντας σκέψεις και εμπειρίες με αυτούς– και εμβάθυναν τις σχέσεις μας.

Έχω διαρκώς την ευκαιρία να βλέπω και να εμπνέομαι από την ανάπτυξη σε άλλους και ελπίζω ότι μπορώ να κάνω το ίδιο γι’ αυτούς. Προσφάτως μίλησα με έναν ανύπανδρο φίλο, ο οποίος αισθάνεται παγιδευμένος και απογοητευμένος από κάποιες συνθήκες της ζωής. Άκουγα προσεκτικά και προσπαθούσα να καταλάβω και κατόπιν ήμουν σε θέση να αναφέρω εμπειρίες που με βοήθησαν και επίσης να κατευθύνω κάθε τομέα ανάπτυξης πίσω στον Σωτήρα.

Μολονότι δεν έχουν αλλάξει όλοι οι τομείς της ζωής που με είχαν κάνει να νιώθω παγιδευμένος χρόνια πριν, έχω αλλάξει καθώς έχω μάθει να επικεντρώνομαι περισσότερο στον Σωτήρα και να προσπαθώ να μεγαλώσω όπως Εκείνος. Όπως είπε ο Πρόεδρος Νέλσον: «Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να ελέγξουμε. Θέτουμε τις προτεραιότητές μας και καθορίζουμε πώς χρησιμοποιούμε την ενέργεια, τον χρόνο και τα μέσα μας… Επιλέγουμε εκείνους στους οποίους θα στραφούμε για αλήθεια και καθοδήγηση»². Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες μας, οι τομείς ανάπτυξης στο Κατά Λουκάν 2:52 μπορούν να μας βοηθήσουν να αλλάξουμε την εστίασή μας και να βρούμε επιπρόσθετη χαρά και πρόοδο μέσω του Επουράνιου Πατέρα και του Σωτήρος.