โครงการถักโครเชต์สอนอะไรฉันเกี่ยวกับการสร้างประจักษ์พยานอีกครั้ง

ความคิดนั้นทำให้ฉันยิ้มได้ในตอนแรก ยิ่งคิดนานก็ยิ่งรู้ว่านั่นเป็นเรื่องจริง ประจักษ์พยานของฉันก็เหมือนกับผ้าห่มผืนเล็กๆ ซึ่งมีรูปแบบธรรมดาและเรียบง่าย พอถึงช่วงที่ต้องเลาะออกบ้าง เปรียบเสมือนบางสิ่งที่ทดสอบศรัทธาของฉัน รอยถักที่หลวมและเร่อร่าซึ่งเคยเป็นส่วนสำคัญที่สร้างประจักษ์พยานของฉันรู้สึกเหมือนกำลังถูกดึงออกจากกัน

จนในที่สุดมีการสร้างขึ้นมาใหม่ เมื่อฉันหยุดยึดติดกับสิ่งที่เคยมีมาก่อน เริ่มวางใจในพระผู้ช่วยให้รอด และยอมให้ประจักษ์พยานของฉันเติบโตและเปลี่ยนแปลง ประจักษ์พยานนั้นก่อตัวขึ้นเป็นสิ่งที่สวยงามกว่า ลึกซึ้งกว่า และสำคัญกว่าที่ฉันเคยมีเมื่อสมัยที่ฉันยังเด็ก

เอ็ลเดอร์บรูซ ซี. ฮาเฟน สมาชิกเกียรติคุณแห่งสาวกเจ็ดสิบเจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ อธิบายแนวคิดนี้เมื่อท่านอธิบายสิ่งที่ท่านเรียกว่า “ความเรียบง่ายที่อยู่เหนือความซับซ้อน”¹—โดยพื้นฐานแล้วแนวคิดที่ว่าหากเราก้าวข้ามผ่านคำถามยากๆ ในชีวิต เราจะได้รับรู้ถึงความเรียบง่ายในรูปแบบใหม่และมั่นคงกว่าเดิม ท่านอธิบายว่า “อุโมงค์แห่งความไม่แจ้งชัดของเรามีไว้เพื่อสอนเรา ไม่ใช่เพื่อทรมานเรา … โดยศรัทธาที่เราเลือกอย่างมีสติเพื่อที่จะเติบโตผ่านความซับซ้อนทั้งหลายทำให้เรามองเห็นด้วยตาและใจของเราที่เปิดกว้างขึ้น”²

ยิ่งคิดเรื่องนี้ ฉันยิ่งรู้ว่าชีวิตของฉันดำเนินตามแบบแผนนี้เช่นกันไม่เพียงประจักษ์พยานของฉันเท่านั้น ซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นพร้อมกันทีเดียว แต่ค่อยๆ เปลี่ยนไปทีละน้อย ฉันเปลี่ยนแปลงโดยผ่านพระคริสต์ ฉันผ่านพ้นความทุกข์ยากและกลายเป็นคนใหม่โดยผ่านพระคริสต์

โครงการถักโครเชต์นี้เริ่มต้นจากการเป็นแค่งานอดิเรกในช่วงกักตัวและกลายเป็นสิ่งเตือนใจที่สมบูรณ์แบบถึงอิทธิพลของพระคริสต์และการเฉลิมฉลองชีวิตใหม่ เพราะนั่นคือสิ่งที่พระคริสต์ประทานแก่เรา โอกาสที่จะเป็นคนใหม่ เราเฉลิมฉลองพระกุมารองค์นั้นในเบธเลเฮมเพราะเรารู้ว่าพระองค์ทรงเติบโตเป็นผู้ที่สามารถประทานโอกาสให้เราเติบโต เปลี่ยนแปลง และสมบูรณ์แบบ

ดังที่ประธานโธมัส เอส. มอนสัน (1927–2018) กล่าวว่า “เมื่อท่านและข้าพเจ้าเดินตามเส้นทางที่พระองค์ทรงพระดําเนิน​เราจะค้นพบว่าพระองค์ทรงเป็นมากกว่าทารกในเบธเลเฮม​ มากกว่าบุตรชายของช่างไม้ ​มากกว่าครูประเสริฐสุดที่เคยมีชีวิตอยู่ เราจะมาถึงความรู้ที่ว่าพระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระผู้เป็นเจ้า​ พระผู้ช่วยให้รอดและพระผู้ไถ่ของเรา”³

แม้ว่าการประสูติของพระคริสต์เป็นเหตุการณ์ที่อัศจรรย์และมหัศจรรย์ การเฉลิมฉลองคริสต์มาสของฉันลึกซึ้งและสมบูรณ์ยิ่งขึ้นด้วยการระลึกว่าเหตุใดข่าวประเสริฐของทูตสวรรค์จึงนำมาซึ่ง “ความยินดีอย่างยิ่ง” (ลูกา 2:10) ดังที่ทูตสวรรค์พยากรณ์ไว้ด้วยว่า “[มารีย์] จะให้พระกำเนิดบุตรชาย แล้วจงเรียกนามท่านว่า เยซู เพราะว่าท่านจะทรงช่วยชนชาติของท่านให้รอดจากบาปของพวกเขา” (มัทธิว 1:21)

ขณะที่เราเฉลิมฉลองการประสูติของพระคริสต์ เราสามารถระลึกถึงความหวังสำหรับชีวิตใหม่และโอกาสครั้งที่สองที่พระองค์ทรงนำมาให้เราได้เช่นกัน คริสต์มาสเป็นประเพณีและช่วงเวลาแห่งการให้ที่ยอดเยี่ยม อีกทั้งเป็นเวลาสำหรับการเสริมสร้างประจักษ์พยานของเราหรือแม้แต่การสร้างประจักษ์พยานอีกครั้ง เราสามารถยินยอมให้พระเจ้าทรงใช้พระปรีชาสามารถและพระปรีชาญาณของพระองค์เพื่อทำให้เราเป็นคนที่ดีกว่าที่เราจะจินตนาการได้