Jezus Chrystus w Księdze Mormona

Obraz

Jezus Chrystus świadczy posługę ludziom na kontynentach amerykańskich

Kto, twoim zdaniem, jest głównym bohaterem Księgi Mormona? Choć niektórzy mogą sugerować Nefiego, Almę czy Mormona, jej prawdziwym głównym bohaterem jest Jezus Chrystus. Nefi napisał:

„Pisząc, trudzimy się pilnie, by nakłonić nasze dzieci […], aby [uwierzyły] w Chrystusa […].

I mówimy o Chrystusie, radujemy się w Chrystusie, głosimy o Chrystusie, prorokujemy o Chrystusie” (II Ks. Nefiego 25:23, 26).

W 1978 roku Susan Ward Easton opublikowała przełomowy artykuł, który liczebnie pokazał, że Jezus Chrystus jest głównym bohaterem Księgi Mormona. Zwróciła uwagę na różne tytuły Jezusa Chrystusa i wskazała, że jest On wymieniony w Księdze Mormona z imienia lub tytułu 3 925 razy, czyli średnio co 1,7 wersetu¹.

To cenne studium podkreśla główną rolę Zbawiciela w Księdze Mormona; jednakże znacząco zaniża częstotliwość, z jaką Chrystus jest w niej wspominany, gdyż nie bierze pod uwagę odnoszących się do Niego zaimków.

Ostatecznie liczba odniesień do Jezusa Chrystusa nie jest najważniejszym szczegółem, jaki można rozpoznać w Księdze Mormona; jednakże każde odniesienie do Niego uczy nas o Jego boskiej naturze i misji. Dokładnie zbadaliśmy Księgę Mormona i znaleźliśmy wszystkie wzmianki o Jezusie Chrystusie, łącznie z tytułami i zaimkami. Stwierdziliśmy łącznie 7 452 wzmianek (w języku angielskim — przyp. tłum.), czyli średnio więcej niż raz na werset². Tytuły Chrystusa stanowią około 50 procent odniesień do Chrystusa w Księdze Mormona, a reszta to zaimki.

Poszukiwanie Jezusa Chrystusa to wyjątkowy sposób uczenia się o Nim. Zastanów się nad tym, jaki nacisk kładzie na Niego następujący werset: „Zacznijcie wierzyć w Syna Bożego, że [On] przyjdzie odkupić Swój lud i [On] będzie cierpiał, i umrze, aby zadośćuczynić za jego grzechy; i [On] ponownie powstanie z martwych, co doprowadzi do zmartwychwstania, by wszyscy ludzie stanęli przed Nim i byli sądzeni w dzień ostateczny, w dzień sądu, według swych uczynków” (Ks. Almy 33:22; wyróżnienie dodane).

W pierwotnym studium Siostry Easton werset ten liczony był jako jedno odniesienie do Chrystusa ze względu na tytuł „Syn Boży”. Jednakże Zbawiciel został wspomniany domyślnie lub dosłownie jeszcze pięć razy. W wersecie tym podkreślono nie tylko, że Jezus Chrystus jest Synem Boga, ale także, że to On odkupi nas poprzez Swoje wieczne Zadośćuczynienie i Zmartwychwstanie i będzie naszym sędzią.

Być może z największą mocą Chrystus sam mówi o sobie w Księdze Mormona. Na przykład, czytamy, jak Zbawiciel mówi: „Jeśli ludzie przychodzą do mnie, [Ja] ukazuję im ich słabość. [Ja] daję ludziom słabość, aby mogli być pokorni; i wystarczy mej łaski dla wszystkich ludzi, którzy się przede mną ukorzą; albowiem, jeśli się przede mną ukorzą i będą mieli wiarę we mnie, wtedy [Ja] uczynię, że to, co w nich słabe, stanie się mocne” (Ks. Etera 12:27; wyróżnienie dodane). Chociaż imię Chrystusa nie pojawia się w tym wersecie, Zbawiciel wspomniany jest osiem razy. Kiedy szukamy Zbawiciela w tym fragmencie, podkreślona jest Jego rola.

Poniższe wersety ukazują osobistą więź, jaką Zbawiciel odczuł z każdą osobą i to co każda osoba czuła wobec Niego:

„Powstańcie i pójdźcie do mnie, abyście włożyli ręce w mój bok, a także abyście dotknęli ran po gwoździach w mych rękach i stopach, abyście się przekonali, że [Ja] jestem Bogiem Izraela i Bogiem całej ziemi i że zostałem zabity za grzechy […].

Rzesza postąpiła naprzód, i wkładali ręce w Jego bok, i dotykali ran po gwoździach w Jego rękach i stopach” (III Nefi 11:14–15; wyróżnienie dodane).

Chociaż nie możemy jeszcze fizycznie dotknąć Jego ran, dzięki Księdze Mormona możemy pogłębić nasze osobiste świadectwo o Jezusie Chrystusie.

Częste odniesienia do Pana w Księdze Mormona pomagają nam dostrzec centralną rolę, jaką odgrywa On w tym świętym dziele. Rozpoznawanie Zbawiciela w Księdze Mormona. Kolejnym świadectwie o Jezusie Chrystusie daje nam możliwość, aby w pełen mocy sposób zbliżyć się do Niego.