Setki lat po zagładzie Jeredytów Nefici odkryli pozostałości ich starożytnej cywilizacji. Wśród tych ruin znajdowały się tajemnicze zapisy — płyty „ze szczerego złota”, które były „zapełnione grawerunkami”, a Nefici „bardzo chcieli” je przeczytać (Ks. Mosjasza 8:9; 28:12). Dzisiaj posiadasz streszczenie tych płyt. Nosi ono nazwę Księga Etera. Kiedy Nefici ją przeczytali, „byli napełnieni smutkiem”, gdy dowiedzieli się o tragicznym upadku Jeredytów. „Jednakże dało im to dużo wiedzy, z czego się radowali” (Ks. Mosjasza 28:18). Wy także możecie odnaleźć w tej księdze chwile pełne smutku. Ale również możecie radować się tym darem wiedzy. Moroni napisał: „Jest to mądrością w Bogu, aby zostało wam to wyjawione […], aby zło przeminęło, i aby nadszedł czas, kiedy Szatan nie będzie miał żadnej władzy nad sercami dzieci ludzkich” (Ks. Etera 8:23, 26).
Pan będzie prowadził mnie w mojej doczesnej podróży.
Jeśli porównasz podróż Jeredytów przez ocean do swojej podróży przez życie, będziesz mieć wiele spostrzeżeń natury duchowej. Możesz, na przykład, zastanowić się nad tym, co Pan zapewnił tobie, aby oświetlało twoją drogę tak, jak kamienie oświetlały barki Jeredytów. Co mogą symbolizować barki lub wiatr, który „[wiał] w kierunku ziemi obiecanej” (Ks. Etera 6:8)? Czego uczysz się z postępowania Jeredytów przed podróżą, podczas podróży i po jej zakończeniu? W jaki sposób Pan prowadzi cię do twojej ziemi obiecanej?
„Oddawali Panu chwałę śpiewem”. Jeredyci wyrażali swoją wdzięczność i miłość do Boga poprzez pieśni i oddawanie chwały (zob. Ks. Etera 6:9). Możesz szukać lub stwarzać okazje do wykorzystania muzyki i płynącego z serca świadectwa, aby wychwalać Boga w domu i w kościele. Podczas studiowania Ks. Etera 6:1–12 możesz zaśpiewać hymn związany z oddawaniem chwały, np. „Chwalmy Pana wszyscy wraz” (Hymny, nr 32).
Chociaż pycha i niegodziwość zdają się przeważać w historii Jeredytów, w tych rozdziałach znajdują się też przykłady pokory, szczególnie w Ks. Etera 6:5–18, 30; 9:28–35 oraz 10:1–2. Rozważanie poniższych pytań ułatwi ci naukę w oparciu o przykład Jeredytów: Dlaczego Jeredyci ukorzyli się w tych sytuacjach? W jaki sposób okazali pokorę? W jaki sposób Bóg pobłogosławił ich z tego powodu? Zastanów się, co możesz zrobić, aby z własnej woli „[kroczyć] pokornie przed Panem” (Ks. Etera 6:17), zamiast być do tego zmuszonym (zob. Ks. Mosjasza 4:11–12; Ks. Almy 32:14–18).
Rozdziały 7–11 w Księdze Etera obejmują historię przynajmniej 28 pokoleń. Choć niewiele szczegółów można podać w tak krótkiej treści, szybko wyłania się pewien wzorzec dotyczący konsekwencji prawego i niegodziwego przywództwa. Czego uczysz się o przywództwie z przykładu — negatywnego i pozytywnego — wymienionych poniżej królów?
Starszy Dieter F. Uchtdorf w swoim przesłaniu pt. „Największy pośród was” (Liahona, maj 2017, str. 78–81) udzielił pomocnej rady na temat przywództwa. Możesz przestudiować to przesłanie — szczególnie historie, które opowiada Starszy Uchtdorf — i odszukać zasady lub wzorce przywództwa na wzór Chrystusa. W jakich sytuacjach widzieliście te zasady lub wzorce w postępowaniu osób, które przewodzą?
Kiedy będziesz rozważać to, czego się nauczyłeś, pomyśl o twoich możliwościach, które masz, by przewodzić ludziom lub wpływać na ludzi, z którymi mieszkasz w domu lub sąsiedztwie, którym służysz w ramach swego powołania kościelnego itd. W jaki sposób możesz rozwijać cechy przywództwa na wzór Chrystusa, nawet jeśli nie masz konkretnego zadania przywódczego?
Zob. także Gospel Topics [Tematy ewangelii], „Serving in Church Callings” [Służba w powołaniach kościelnych], Biblioteka ewangelii; „Zasady przywództwa w Kościele”, Podręcznik ogólny. Służba w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, 4.2 (ChurchofJesusChrist.org).
Tajemne sprzysiężenie powstaje, kiedy ludzie konspirują, aby utrzymać swoje nikczemne czyny w tajemnicy. Prócz tajemnego sprzysiężenia, o którym mowa w Ks. Etera 8:7–18, istniały także inne, o których możesz przeczytać w Ks. Helamana 1:9–12; 2:2–11; 6:16–30 oraz Ks. Mojżesza 5:29–33. Możesz porównać te wersety z II Ks. Nefiego 26:22–24, w których Nefi opisał, jak Pan dokonuje Swego dzieła. Jak myślisz, dlaczego Moroni otrzymał przykazanie, aby napisać o tajemnych sprzysiężeniach?
Czego się nauczyłeś z Księgi Etera, co może ci pomóc uzyskać błogosławieństwa opisane w Ks. Etera 8:26?
Mogę zaufać Ojcu Niebieskiemu, że pocieszy mnie, gdy będę się bać.
Każdy ma trudne dni — nawet małe dzieci. Możesz pomóc dzieciom znaleźć w Ks. Etera 6:1–12 słowa i wyrażenia, które ukazują, w jaki sposób Jeredyci ufali Bogu w trudnych i strasznych dniach. Możecie opowiedzieć sobie nawzajem o doświadczeniach, kiedy Bóg pomógł wam w trudnych chwilach waszego życia.
Pamięć o tym, czego dokonał Pan, przynosi wdzięczność i spokój.
Gdy Jeredyci przybyli do ziemi obiecanej, z wdzięczności „ronili łzy radości” (Ks. Etera 6:12). Możesz zainspirować dzieci, by czuły wdzięczność za Boże błogosławieństwa, pomagając im znaleźć w Ks. Etera 6:9, 12 wyrażenia, które pokazują, w jaki sposób Jeredyci składali Bogu dzięki. Niczym Jeredyci, dzieci mogą zaśpiewać pieśń, która wyraża wdzięczność, np. „Mój Ojciec kocha mnie” (Śpiewnik dla dzieci, str. 16–17). Poproś dzieci, aby wymieniły różne rzeczy, za które są wdzięczne.
Twoje dzieci mogą przeczytać Ks. Etera 6:30; 7:27 i 10:2 i odszukać, o czym pamiętali prawi królowie. Jak wpływało to na sposób, w jaki prowadzili swój lud? Wraz z dziećmi możesz omówić, w jaki sposób możecie przypominać sobie o tym, co Bóg dla was uczynił. Dzieci mogą o tym napisać lub narysować to na obrazkach. Zasugeruj dzieciom, aby wyrobiły w sobie nawyk regularnego zapisywania Bożych błogosławieństw (zob. film „O Remember, Remember” [Zapamiętaj, zapamiętaj], Biblioteka ewangelii).
Jestem błogosławiony, gdy podążam za prorokiem Boga.
Wraz z dziećmi możesz odegrać wykonywanie czynności, o których znaczeniu naucza nas prorok. Możesz nawet zamienić to w grę, w której będziecie zgadywać, jaką czynność oznaczają dane ruchy. To może przygotować dzieci do dyskusji o tym, dlaczego ważne jest podążanie za prorokiem Boga. Następnie możesz przeczytać Ks. Etera 7:24–27, aby dowiedzieć się, co się stało, gdy ludzie byli posłuszni prorokowi Boga. W jaki sposób jesteśmy błogosławieni dzisiaj, gdy podążamy za prorokiem?
Wyszukiwanie wzorców jest przydatną umiejętnością podczas studiowania pism świętych. Księga Etera zawiera powtarzający się wzorzec, który podkreśla miłosierdzie Pana. Aby pomóc dzieciom odnaleźć ten wzór, poproś je, by przeczytały Ks. Etera 9:28–35 i Ks. Etera 11:5–8. Niech odszukają podobieństwa między tymi dwiema historiami. Czego uczymy się z tych historii? Dzieci mogą poszukać w Albumie: Ewangelia w malarstwie ilustracji przedstawiających inne postacie z pism świętych, które odpokutowały i uzyskały przebaczenie.
Więcej pomysłów znajdziesz w aktualnym wydaniu czasopisma Przyjaciel.