Ks. Mormona 1–6

Kiedy Mormon miał zaledwie około 10 lat, znacznie różnił się od otaczających go ludzi. Podczas czytania Ks. Mormona 1–6 zwracaj uwagę, w jaki sposób wiara Mormona w Jezusa Chrystusa uczyniła go wyjątkowym i dała mu możliwość służby i błogosławienia bliźnich. Następujące wersety będą dobre na początek tego ćwiczenia:

Ks. Mormona 1:2–3, 13–17.Jakie dostrzegasz różnice pomiędzy Mormonem a jego ludem? Jakie posiadał cechy, które pomogły mu pozostać silnym duchowo w tak trudnym czasie?

Ks. Mormona 2:18–19.Jakimi słowami Mormon opisał otaczający go świat? W jaki sposób zachował nadzieję pomimo tego, co go otaczało?

Ks. Mormona 3:12.Co Mormon czuł względem otaczających go ludzi? W jaki sposób możesz wypracować w sobie taki rodzaj miłości?

Jakie inne wersety z Ks. Mormona 1–6 podkreślają wiarę Mormona w Jezusa Chrystusa? Jakie możliwości otrzymał, ponieważ zdecydował się pozostać wierny?

Możesz przestudiować przesłanie Prezydenta Thomasa S. Monsona pt. „Bądźcie przykładem i światłością” (Liahona, listopad 2015, str. 86–88) i odszukać, dlaczego ważne jest, aby naśladowcy Jezusa Chrystusa wyróżniali się lub byli inni. W jaki sposób uzupełniłbyś zdania podobne do tych? „ był/była dla mnie przykładem, kiedy . To sprawiło, że chciałem ”.

Mormon mógł czuć, że jego przykład nie ma znaczenia dla jego ludu. Gdybyś miał okazję porozmawiać z Mormonem, co byś mu powiedział o tym, w jaki sposób jego przykład wpłynął na ciebie?

Zob. także: David A. Bednar, „Quick to Observe” [Trzeźwo myślący i spostrzegawczy], Ensign, grudzień 2006, str. 30–36 lub Liahona, grudzień 2006, str. 14–20; film pt. „Something Different about Us: Example” [Coś innego o nas — przykład], Biblioteka ewangelii; Gospel Topics [Tematy ewangelii], „Living the Gospel of Jesus Christ” [Życie według ewangelii Jezusa Chrystusa], Biblioteka ewangelii.

Obraz

Walczący ze sobą Nefici i Lamanici

Kiedy Mormon ujrzał smutek, jaki odczuwał jego lud, miał nadzieję, że ci ludzie odpokutują. Jednakże „ich smutek nie skłaniał do pokuty” (Ks. Mormona 2:13) — nie był to boży smutek, ale smutek światowy. Aby zrozumieć różnicę, możesz zapisać w poniższej tabeli to, czego nauczyłeś się z Ks. Mormona 2:10–15:

Skąd wiesz, czy twój smutek jest boży czy światowy? Jeśli doświadczasz światowego smutku, jak możesz przemienić go w boży smutek?

Zob. także II List do Koryntian 7:8–11; Michelle D. Craig, „Boskie napomnienie”, Liahona, listopad 2018, str. 52–55.

Mormon zauważył, że Nefici nie rozpoznawali sposobów, na jakie Pan ich pobłogosławił. Podczas czytania Ks. Mormona 3:3, 9 zastanów się, w jakim stopniu rozpoznajesz wpływ Boga w twoim życiu. Jakie błogosławieństwa otrzymujesz, gdy rozpoznajesz Jego wpływ? Jakie są konsekwencje niezauważania Go (zob. Ks. Mormona 2:26; Doktryna i Przymierza 59:21)?

Zob. także: Henry B. Eyring, „Zapamiętaj, zapamiętaj”, Liahona, listopad 2007, str. 66–69.

Jeśli kiedykolwiek czułeś zniechęcenie z powodu własnych grzechów, przytoczony przez Mormona opis Zbawiciela, który stoi „z otwartymi ramionami, by [cię] przyjąć”, może dodać ci otuchy. Czego dowiadujesz się z Ks. Mormona 5:8–24 i 6:16–22 o uczuciach, jakie Ojciec Niebieski i Jezus żywią względem ciebie, nawet gdy grzeszysz? W jaki sposób poczułeś, że Jezus Chrystus wyciąga do ciebie otwarte ramiona? Do czego inspiruje cię to uczucie?

Zob. także „Pójdź do Jezusa”, Hymny, nr 56.

• Ponieważ Mormon był dość młody, kiedy rozwinęła się jego wiara w Chrystusa, może być on natchnieniem dla twoich dzieci. Możesz przeczytać Ks. Mormona 1:1–3, a twoje dzieci mogą zwrócić uwagę na to, ile lat miał Mormon, kiedy Ammaron wyznaczył mu specjalną misję. Możesz także pomóc im odszukać w tych wersetach cechy, które Ammaron dostrzegł u Mormona. W jaki sposób te cechy ułatwiają nam podążanie za Jezusem Chrystusem?

  Obraz

  Mormon jako młody chłopiec

• Ponieważ Mormon naśladował Jezusa Chrystusa, miał okazje, by służyć bliźnim i błogosławić ich. Możesz poprosić dzieci, by przeczytały jeden lub kilka z następujących fragmentów. Poproś, by opowiedziały o tym, czego dowiedziały się o Mormonie: Ks. Mormona 1:1–3; 2:1, 23–24, oraz 3:1–3, 12, 20–22 (zob. także „Rozdział 49.: Mormon i jego nauki”, Opowieści z Księgi Mormona, str. 138–142). W jaki sposób podążał on za Jezusem Chrystusem? W jaki sposób jego wiara w Jezusa Chrystusa była przydatna dla innych i stanowiła dla nich źródło błogosławieństw? W jaki sposób nasza wiara może pomóc ludziom, których znamy?

• Możesz przygotować tabelę podobną do tabeli z rozdziału „Pomysły dotyczące uczenia się w domu i w kościele”, aby ułatwić dzieciom zrozumienie różnicy pomiędzy smutkiem według świata a smutkiem według Boga. Przeczytajcie Ks. Mormona 2:8, 10–15. Następnie mogą przejrzeć Ks. Mormona 2:12 i odszukać powody, dla których pokuta powinna cieszyć nasze serca. W jaki sposób możemy się upewnić, czy smutek, który czujemy, prowadzi nas do szukania pomocy Boga, aby się zmienić?

• Poproszenie dzieci o wypisanie (lub narysowanie) tego, za co są wdzięczne, może być dobrym sposobem na to, by odczuły wdzięczność do Boga. Gdy przygotują listę, możesz przeczytać Ks. Mormona 3:3, 9 i wyjaśnić, że Ojciec Niebieski także pobłogosławił Nefitów, ale oni tego nie rozpoznali. Co możemy zrobić, by okazać Ojcu Niebieskiemu wdzięczność za nasze błogosławieństwa?

• Choć Nefici byli niegodziwi, Mormon nigdy nie przestał ich kochać. Pomóż swoim dzieciom odszukać słowa „miłowałem” i „miłość” w Ks. Mormona 3:12. Możecie zaśpiewać pieśń o miłości bliźniego, na przykład: „Kochaj wszystkich — mówi Pan” (Śpiewnik dla dzieci, str. 39). Podczas śpiewania, pokazuj ilustracje przedstawiające dzieci z różnych stron świata. Złóż świadectwo o miłości Boga do wszystkich Jego dzieci.