„11–17 listopada. List do Hebrajczyków 7–13: ‘Arcykapłan dóbr przyszłych’” Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Nowy Testament, 2019 (2019)
„11–17 listopada. List do Hebrajczyków 7–13”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2019
Melchizedek błogosławi Abrama — Walter Rane
11–17 listopada
List do Hebrajczyków 7–13
„Arcykapłan dóbr przyszłych”
Czytając List do Hebrajczyków 7–13, możesz otrzymać podszepty od Ducha Świętego. Zapisz je w zarysie lekcji, na marginesie swoich pism świętych lub w aplikacji: Biblioteka ewangelii.
Zapisz swoje odczucia
Nawet wierni święci czasem doświadczają „[zniewag] i [udręk]”, które mogą osłabić ich pewność siebie (zob. List do Koryntian 10:32–38). Paweł wiedział o tym, że Żydzi nawróceni na chrześcijaństwo doświadczali ciężkich prześladowań z powodu swojej nowej wiary. Aby zachęcić ich do trwania w świadectwie, przypomniał im o wielu przodkach, którzy odznaczali się silną wiarą: Ablu, Enochu, Noem, Abrahamie, Sarze, Józefie i Mojżeszu. Pouczył ich, że „obłok świadków” zaświadczył, że Boże obietnice są prawdziwe i że warto ich wyczekiwać (List do Hebrajczyków 12:1). To dziedzictwo wiary należy do wszystkich tych, którzy „[patrzą] na Jezusa, sprawcę i dokończyciela wiary” (List do Hebrajczyków 12:2). Dzięki Niemu możemy zawsze iść naprzód „ze szczerym sercem, w pełni wiary”, nawet gdy przeciwności sprawiają, że chcemy się „cofnąć” (List do Hebrajczyków 10:22, 38). Jezus Chrystus jest „[arcykapłanem] dóbr przyszłych” dla nas, tak jak był dla starożytnych świętych (List do Hebrajczyków 9:11).
Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych
Kapłaństwo Melchizedeka jest wyższym kapłaństwem.
Przez tysiące lat Żydzi korzystali z kapłaństwa lewickiego, zwanego również Kapłaństwem Aarona. Jednak wraz z pełnią ewangelii Jezusa Chrystusa zostało ustanowione Kapłaństwo Melchizedeka, które wiązało się z większymi błogosławieństwami. Czego możesz się nauczyć na temat tego kapłaństwa z Listu do Hebrajczyków 7? Czytając ten rozdział, możesz odnaleźć następujące prawdy:
-
Joseph Smith Translation, Hebrews 7:3, 21 [Tłumaczenie Józefa Smitha, List do Hebrajczyków 7:3, 21]:Ci, którzy zostają wyświęceni do Kapłaństwa Melchizedeka, „upodabniają się do Syna Bożego” i „stają się kapłanami na zawsze”.
-
List do Hebrajczyków 7:11:Kapłaństwo lewickie nie oferuje „[doskonałości]” i dlatego zostało zastąpione przez Kapłaństwo Melchizedeka (zob. NiP 84:18–22).
-
List do hebrajczyków 7:20–21:Kapłaństwo Melchizedeka otrzymuje się poprzez złożenie przysięgi (zob. NiP 84:19–44).
Jakie błogosławieństwa otrzymałeś dzięki Kapłaństwu Melchizedeka i związanymi z nim obrzędami?
Zob. także Alma 13:1–13; Nauki i Przymierza 121:36–46; Gospel Topics, „Melchizedek Priesthood”, strona internetowa: topics.lds.org; Guide to the Scriptures, „Melchizedek”, strona internetowa: scriptures.lds.org; Henry B. Eyring, „Wiara oraz przysięga i przymierze kapłańskie”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 61–64; Dallin H. Oaks, „Klucze i upoważnienie kapłańskie”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 49–52.
List do hebrajczyków 9:1–10:22
Starożytne i współczesne obrzędy wskazują na Jezusa Chrystusa.
Hebrajczycy, do których ten list został skierowany, wiedzieli dokładnie, czym był starożytny przybytek oraz obrzędy, o których pisał Paweł. Jednak niektórzy nie do końca rozumieli, że symbolizowały one zadość czyniącą ofiarę Jezusa Chrystusa.
W czasach biblijnych, podczas corocznego święta zwanego Dniem Pojednania, wyższy kapłan wchodził do najświętszego miejsca w świątyni w Jerozolimie i ofiarował tam kozła lub baranka, by zadośćuczynić za grzechy Izraela. Paweł wyjaśnił, że Jezus Chrystus jest wyższym kapłanem, który poprzez złożenie jednej ofiary — Swojego życia — zadośćuczynił za grzechy świata (zob. List do Hebrajczyków 9:24–10:14).
Zastanów się nad obrzędami, w których bierzesz udział w dzisiejszych czasach. W jaki sposób obrzędy te wskazują na Jezusa Chrystusa?
Aby dowiedzieć się więcej na temat starożytnych żydowskich obrzędów i ich znaczenia, obejrzyj filmy pt. „The Tabernacle” [Przybytek] oraz „Sacrifice and Sacrament” [Poświęcenie i sakrament] (dostępne na stronie: LDS.org).
Wiara wymaga pokładania zaufania w Boże obietnice.
Jeśli ktoś zapytałby cię, czym jest wiara, co byś odpowiedział? Siostra Anne C. Pingree, była członkini Generalnego Prezydium Stowarzyszenia Pomocy, opierając się na Liście do Hebrajczyków 11, powiedziała: „Wiara, duchowa zdolność do tego, by ujrzeć obietnice, które spełnią się ‘w przyszłości’, ale które mogą nie spełnić się w tym życiu, jest pewnym miernikiem dla tych, którzy naprawdę wierzą” („Ujrzawszy obietnice z dala”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 14).
Po rozważeniu Listu do Hebrajczyków 11 możesz sformułować własną definicję wiary. Czego przykłady osób, o których mowa w tym rozdziale, uczą cię na temat wiary (zob. także Eter 12:6–22)?
Zob. także Alma 32:21, 26–43; Jeffrey R. Holland, „An High Priest of Good Things to Come”, Ensign, listopad 1999, str. 36–38; Gospel Topics, „Faith in Jesus Christ”, strona internetowa: topics.lds.org.
Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór rodzinny
Podczas czytania pism świętych wraz z rodziną Duch pomoże ci rozpoznać zasady, które powinieneś podkreślić lub omówić, aby wyjść naprzeciw potrzebom twoich bliskich. Proponowane tematy do omówienia:
Możesz poprosić członków swojej rodziny o opowiedzenie o sytuacjach, w których czuli, że wiara ich „[rozświetlała]”? W jaki sposób doświadczenia te pomagają nam „[zachować ufność]” w czasach prób lub zwątpienia?
W jaki sposób możesz pomóc swoim bliskim dostrzec lekcje, jakie płyną z przykładów wiernych osób, o których mowa w Liście do Hebrajczyków 11? Dobrą zabawą może być odegranie niektórych z tych historii w formie scenek lub omówienie przykładów wiernych osób, które znacie — swoich przodków, przywódców w Kościele lub osób z waszego otoczenia.
Dlaczego Jezus był gotowy doświadczyć bólu i cierpienia na krzyżu? Czego to uczy nas o tym, w jaki sposób możemy przetrwać próby? Prezydent Russell M. Nelson podzielił się istotnymi przemyśleniami na temat tego wersetu w swoim przemówieniu pt. „Radość i duchowa wytrwałość” (Ensign lub Liahona, listopad 2016, str. 81–84).
Dlaczego Pan nas karci i upomina? Co, podczas wspólnego studiowania tych wersetów, twoi bliscy dostrzegają na temat tego, czym dla Pana jest karcenie? Jaki wpływ nauki z tych wersetów mają na to, w jaki sposób sam karcisz innych i jak przyjmujesz karcenie?
Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zob. zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.
Doskonalenie nauczania
Wykorzystuj muzykę, aby zapraszać Ducha i uczyć się doktryny. Pierwsze Prezydium powiedziało: „Muzyka ma nieograniczone możliwości pogłębiania duchowości” („Przedmowa od Pierwszego Prezydium”, Hymny, str. x). Możesz wykorzystać hymn o wierze, np. „Oddani wierze” (Hymny, str. 160), aby wzbogacić dyskusję na temat Listu do Hebrajczyków 11.
Symbole oraz obrzędy starożytnej świątyni nauczały na temat roli Jezusa Chrystusa.