Efesianëve

• A mundet që ju dhe klasa juaj të ndërtoni diçka së bashku për të ilustruar mënyrën se si Kisha është “ndërtuar mbi themelin e apostujve dhe të profetëve” dhe se si Shpëtimtari është “guri i qoshes”? (Efesianëve 2:20). Ndoshta anëtarët e klasës mund të emërtojnë blloqe apo gota plastike dhe t’i vendosin ato në formën e një kulle apo piramide, ku Jezu Krishti dhe apostujt e profetët formojnë bazën. Pastaj ju mund të tregoni atë që do të ndodhte nëse Krishti ose apostujt dhe profetët do të hiqeshin. Përse është guri i qoshes një metaforë e mirë për Jezu Krishtin dhe rolin e Tij në Kishë? (Për një përshkrim të gurit të qoshes, shih “Burimet Shtesë”.) Anëtarët e klasës mund të kërkojnë tek Efesianëve 2:19–22; 4:11–16 bekimet që marrim ne për shkak të apostujve, profetëve dhe udhëheqësve të tjerë të Kishës. Çfarë mund të bëjmë ne për ta ndërtuar jetën tonë mbi mësimet e tyre?

  Pamja

  guri i qoshes së tempullit

• Për të treguar mënyrën se si doktrina mund të keqkuptohet pa një drejtim të vazhdueshëm nga profetë dhe apostuj, ju mund të luani një lojë në të cilën ju i tregoni një histori të shkurtër një anëtari të klasës pa i lënë të tjerët që ta dëgjojnë atë. Më pas ftojeni atë anëtar të klasës që t’ia përsëritë historinë një anëtari tjetër të klasës e kështu me radhë derisa historia të ketë kaluar te disa individë. Më pas kërkojini personit të fundit që e dëgjon historinë t’i tregojë pjesës tjetër të klasës atë që ai ose ajo dëgjoi. A ndryshoi ndonjë hollësi e historisë? Çfarë do të kishte ndodhur nëse mësuesi do të mund t’i kishte korrigjuar gabimet përgjatë udhës? Çfarë na mëson kjo veprimtari rreth arsyes përse Kisha e Krishtit duhet të “ndërt[ohet] mbi themelin e apostujve dhe të profetëve?”

• Nëse anëtarët e klasës suaj e dëgjuan konferencën e përgjithshme që prej herës së fundit që u takuat, ftojini ata të tregojnë mënyrën se si gjërat e dhëna mësim gjatë konferencës i ndihmuan që t’i përmbushnin qëllimet e shprehura tek Efesianët 4:11–16.

• Ndoshta ju mund t’u jepni anëtarëve të klasës një çast për të renditur disa nga “thirrje[t]” apo përgjegjësitë që janë thirrur të përmbushin në kishë (shih Efesianëve 4:1) – për shembull, vëlla shërbestar apo motër shërbestare, prind, dishepull i Krishtit e kështu me radhë. Më pas ata mund t’i shkëmbejnë listat me një anëtar tjetër të klasës, të lexojnë Efesianëve 4:4–8, 11–16, dhe të tregojnë mënyrën se si thirrjet dhe detyrat në listat e tyre ndihmojnë për ta lartësuar trupin e Krishtit. Si mund të punojmë së bashku për t’u bërë të bashkuar nën “një Zot [të] vetëm, një besim [të] vetëm, një pagëzim [të] vetëm”?

• Edhe pse efesianët jetonin në një kulturë në të cilën gratë nuk trajtoheshin si të barabarta me bashkëshortët e tyre, prapëseprapë kjo letër përmban disa këshilla të vlefshme për çiftet e martuara sot. Ju mund të shkruani pyetje si ato që vijojnë në tabelë dhe t’i ftoni anëtarët e klasës të diskutojnë për to ndërsa e lexojnë Efesianëve 5:22–23 në grupe: Si e tregoi Krishti dashurinë e Tij për Kishën? Çfarë mund të bëjmë për ta ndjekur shembullin e Tij në mënyrën se si i trajtojmë bashkëshortët/et tona? Ju mund t’i ftoni anëtarët e klasës të tregojnë shembuj që ata i kanë parë të bashkëshortëve/ve që veprojnë me dashuri si të Krishtit ndaj njëri-tjetrit. Si mund t’i zbatojmë këto parime në marrëdhënie të tjera familjare?

• Ndërkohë që këshilla e Palit për ta “nder[uar] babanë tënd dhe nënën tënde” (Efesianëve 6:2) iu drejtohej fëmijëve, ajo mund të gjejë zbatim për secilin prej nesh, pavarësisht nga mosha apo situata jonë familjare. Ftojini anëtarët e klasës të mendojnë rreth mënyrës se si mund t’i zbatojnë këshillat e Palit tek Efesianët 6:1–3 në rrethanat e tyre vetjake. Për shembull, si mund t’i nderojmë prindërit tanë edhe nëse zgjedhjet e tyre nuk përputhen me mësimet e Jezu Krishtit? Ju mund t’u jepni anëtarëve të klasës disa minuta për të shkruar atë që mund të bëjnë për t’i nderuar prindërit e tyre më mirë.

• Nëse ka prindër – apo prindër të ardhshëm – të fëmijëve të vegjël në klasën tuaj, ata mund të përfitojnë nga diskutimi mbi Efesianët 6:4. Çfarë do të thotë t’i rritim fëmijët “në disiplinë dhe në këshillë të Zotit”? Ndoshta anëtarët e klasës që kanë fëmijë më të mëdhenj mund të tregojnë se çfarë do të thotë kjo për ta dhe mënyrën se si janë përpjekur ta zbatojnë këtë këshillë në familjet e tyre.

• Çfarë do të ndihmonte për t’i frymëzuar anëtarët e klasës që të përpiqen ta veshin të gjithë armatimin e Perëndisë çdo ditë? Ju mund të përgatitni një veprimtari në të cilën anëtarët e klasës i përputhin pjesët e armatimit me parimet apo virtytet që ato përfaqësojnë tek Efesianët 6:14–17. Si mund të na ndihmojë çdo pjesë e armatimit që të mbrohemi nga ligësia? (Për ndonjë ndihmë, shih “Burimet Shtesë”.) Si mund ta veshin anëtarët e klasës këtë armatim? Si pjesë e këtij diskutimi, ju mund të tregoni shpjegimin e Presidentit N. Eldon Taner te “Burimet Shtesë”. Çfarë mund të bëjmë ne për të përcaktuar dhe forcuar ndonjë pikë të dobët në armatimin tonë?

Guri i qoshes është guri i parë që vendoset në një themel. Ai shërben si një pikë reference për masat dhe vendosjen e gurëve të tjerë, të cilët duhet të përputhen me gurin e qoshes. Për shkak se ai mban peshën e pjesës tjetër të ndërtesës, guri i qoshes duhet të jetë i fortë, i qëndrueshëm dhe i sigurt (shih “The Cornerstone”, Ensign, janar 2016, f. 74–75).

Ije të ngjeshura me brezin e së vërtetës:Kjo pjesë e armatimit është si një rrip i lidhur rreth belit. Fjala brez do të thotë gjithashtu i fortifikuar, i forcuar apo i përforcuar.

Parzmore:Një parzmore mbron zemrën dhe organet e tjera jetësore.

Sandale të mbathura:Kjo i referohet mbulesës mbrojtëse për këmbët e një ushtari.

Mburojë:Një mburojë mund të mbrojë pothuaj çdo pjesë të trupit nga një shumëllojshmëri sulmesh.

Përkrenare:Një përkrenare mbron kokën.

Shpatë:Një shpatë na lejon që të ndërmarrim një veprim ndaj armikut.

Presidenti N. Eldon Taner, i cili shërbeu si këshilltar në Presidencën e Parë, i ftoi anëtarët e Kishës që ta vlerësonin forcën e armatimit të tyre vetjak duke përsiatur mbi përpjekjet e tyre për ta jetuar ungjillin. Ai më pas shpjegoi:

“Nëse … armatimi ynë është i dobët, mund të gjendet një vend i pambrojtur, një zonë e cenueshme për sulm dhe ne do të jemi objekt i lëndimit dhe shkatërrimit nga Satani, i cili do të kërkojë derisa t’i gjejë dobësitë tona, nëse i kemi ato.

Shqyrtojeni imtësisht armatimin tuaj. A ka ndonjë pjesë të paruajtur apo të pambrojtur? Vendosni tani që t’ia shtoni cilëndo pjesëz që i mungon. Pavarësisht se sa i vjetruar apo me mangësi mund të jetë armatimi juaj, gjithmonë kujtoni se është në fuqinë tuaj që të bëni rregullimet e nevojshme për ta plotësuar armatimin tuaj.

Nëpërmjet parimit të madh të pendimit, ju mund të bëni kthesë në jetën tuaj dhe të filloni tani të visheni me armatimin e Perëndisë nëpërmjet studimit, lutjes dhe vendosmërisë për t’i shërbyer Perëndisë dhe për t’i zbatuar urdhërimet e tij” (“Put on the Whole Armor of God”, Ensign, maj 1979, f. 46).