„Lekcja 19. Materiał przygotowawczy: Odkupienie zmarłych”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela (2019)
„Lekcja 19. Materiał przygotowawczy”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 19. Materiał przygotowawczy
Odkupienie zmarłych
Przypomnij sobie sytuację, kiedy ktoś zrobił dla ciebie coś, czego nie mogłeś zrobić samodzielnie. Co czułeś wobec tej osoby? Podczas studiowania zastanów się, co mogą czuć zmarli członkowie rodziny do ciebie, kiedy robisz dla nich coś, czego oni sami nie mogą zrobić — dokonujesz niezbędnych obrzędów dla ich zbawienia.
Rozdział 1.
Co dzieje się z tymi, którzy umierają bez wiedzy o ewangelii?
Uwaga: Zamiast czytać tę część lekcji, możesz zdecydować się na obejrzenie tego filmu, a następnie rozważyć kwestie z końca rozdziału.
Kiedy Józef Smith miał 17 lat, był zdruzgotany nagłą śmiercią swojego starszego brata, Alvina, którego bardzo kochał i podziwiał. Rodzina Smithów „poprosiła prezbiteriańskiego pastora z Palmyry w stanie Nowy Jork, żeby poprowadził pogrzeb Alvina. Jako że Alvin nie był członkiem kongregacji owego duchownego, pastor w swym kazaniu obstawał przy tym, że Alvin nie będzie zbawiony. William Smith, młodszy brat Józefa, wspominał: ‘[Duchowny] […] bardzo jasno dawał do zrozumienia, że [Alvin] pójdzie do piekła’”, gdyż nie był ochrzczony (Teachings of the Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 401).
Reakcja tego duchownego na śmierć Alvina może zdawać się ostra. Jednakże wygłoszone przez niego nauki opierały się na prawdzie, że wszyscy ludzie muszą przyjąć Chrystusa i zostać ochrzczeni, by być zbawieni (zob. Ew. Jana 3:5).
W styczniu 1836 r., ponad 12 lat po śmierci Alvina, Prorok Józef Smith zgromadził się wraz ze swym ojcem i innymi przywódcami Kościoła w pokoju na pietrze niemal ukończonej Świątyni Kirtland. Podczas spotkania Prorok otrzymał wizję dotyczącą przyszłości, która jest zapisana w rozdziale Nauki i Przymierza 137.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj wersety Nauki i Przymierza 137:1, 5–8.
Józef zdziwił się, ujrzawszy swego brata, Alvina, w królestwie celestialnym, ponieważ Alvin nie był ochrzczony. Cztery lata później, w sierpniu 1840 roku, Prorok zaczął nauczać świętych doktryny chrztu za zmarłych. Apostoł Paweł nauczał tej doktryny w Nowym Testamencie, zanim Pan przywrócił ją w naszych czasach (zob. I List do Koryntian 15:29).
W liście do swego męża Vilate Kimball napisała o poruszeniu wśród świętych wywołanym tą nowo przywróconą doktryną:
Prezydent Smith poruszył nowy i pełen chwały temat. Mówił, że przywilejem tego Kościoła jest możliwość bycia ochrzczonym za wszystkich krewnych, którzy zmarli przed nastaniem tej ewangelii […]. Czyniąc to, stajemy się dla nich pośrednikami i dajemy im możliwość powstania w pierwszym zmartwychwstaniu. Mówił, że ewangelia będzie im głoszona w więzieniu […]. Od momentu ogłoszenia tego porządku wody są stale poruszane. Podczas konferencji czasami w rzece było od ośmiu do dziesięciu starszych, którzy dokonywali chrztów […]. Czyż nie jest to pełna chwały doktryna? (Vilate Kimball, w: Janiece Johnson and Jennifer Reeder, The Witness of Women: Firsthand Experiences and Testimonies from the Restoration [2016], str. 181)
Bez wątpienia rodzina Smithów odczuła wielką radość, kiedy Hyrum został ochrzczony za swego brata, Alvina.
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
Dlaczego, twoim zdaniem, odkupienie zmarłych jest „doktryną pełną chwały”? Czego uczymy się na podstawie tej doktryny na temat charakteru i pragnień Ojca Niebieskiego i Jego Syna, Jezusa Chrystusa?
W kolejnym roku, 1841, Pan oświadczył, że „obrzęd ten należy do [Jego] domu”, i kiedy chrzcielnica w świątyni była gotowa, święci mieli zaprzestać dokonywania chrztów za zmarłych w rzece (zob. Nauki i Przymierza 124:29–34). Józef Smith dał więcej wytycznych dotyczących odkupienia zmarłych w dwóch listach, które napisał do świętych, kiedy ukrywał się z powodu fałszywych oskarżeń. Treść tych listów znajduje się w rozdziałach Nauki i Przymierza 127 i 128. Prorok nauczał, że obrzęd ewangelii, taki jak chrzest za zmarłych, jest wiążący zarówno na ziemi, jak i w niebie jedynie wtedy, gdy jest wykonywany na mocy upoważnienia kapłańskiego i sporządzony jest odpowiedni zapis (zob. Nauki i Przymierza 127:5–7; 128:1–9).
Rozdział 2.
Co jeszcze objawił Pan na temat odkupienia zmarłych w wizji, której udzielił Prezydentowi Josephowi F. Smithowi?
Po śmierci Proroka Józefa Smitha Pan w dalszym ciągu objawiał „wiersz za wierszem” (Nauki i Przymierza 98:12) prawdy na temat Swojego planu, by odkupić zmarłych. W 1918 roku Prezydent Joseph F. Smith otrzymał wizję zawierającą kolejne prawdy na temat odkupienia zmarłych. Wizja ta zapisana jest w rozdziale: Nauki i Przymierza 138.
Prezydent M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów opowiedział, jak Prezydent Joseph F. Smith został przygotowany do otrzymania tej niezwykłej wizji:
Za swojego życia Prezydent Smith stracił ojca [kiedy miał 5 lat], matkę [kiedy miał 13 lat], jednego brata, dwie siostry, dwie żony oraz trzynaścioro dzieci. Dobrze wiedział, czym jest smutek i utrata bliskich osób […].
[Rok 1918] był dla niego szczególnie bolesny. Bolał nad żniwem śmierci I wojny światowej, w której liczba ofiar osiągnęła ponad 20 milionów. Dodatkowo pandemia grypy rozprzestrzeniała się po świecie, odbierając życie stu milionom ludzi.
W ciągu tamtego roku Prezydent Smith stracił również troje […] drogich członków rodziny. Starszy Hyrum Mack Smith z Kworum Dwunastu Apostołów, jego pierworodny syn oraz mój dziadek, zmarł nagle na zapalenie wyrostka.
Prezydent Smith napisał: „Nie mogę znaleźć słów — [jestem sparaliżowany] bólem! […] Moje serce boleje, i ledwie bije! […] Och! Jakże go kochałem! […]. Z głębi mojej duszy dziękuję za niego Bogu! Ale […] mimo to! Potrzebowałem go! My wszyscy go potrzebowaliśmy! Był bardzo potrzebny Kościołowi […]. A teraz […] Och! Co mam robić! […]. Och! Boże dopomóż mi! […]”.
Po tym wszystkim 3 października 1918 roku, doświadczywszy ogromu smutku z powodu milionów, którzy zmarli na świecie na skutek wojny i epidemii, oraz śmierci członków swojej własnej rodziny, Prezydent Smith otrzymał niebiańskie objawienie zwane „wizją odkupienia zmarłych”. (M. Russell Ballard, „Wizja odkupienia zmarłych”, Ensign lub Liahona, listopad 2018, str. 72)
Joseph F. Smith otrzymał tę boską wizję, kiedy rozważał zadość czyniącą ofiarę Zbawiciela i czytał opis Apostoła Piotra dotyczący posługi Jezusa w świecie duchów, która nastąpiła po Jego ukrzyżowaniu (zob. Nauki i Przymierza 138:1–11).
Prezydent Joseph F. Smith wraz ze swym synem, Hyrumem, i wnukiem, Josephem.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj wersety Nauki i Przymierza 138:30, 33–34, 57. Możesz zaznaczyć, czego Pan nauczał Prezydenta Smitha na temat tego, jak ewangelia jest głoszona w świecie duchów.
Kiedy indziej Prezydent Smith nauczał, że wierne kobiety są również powołane do głoszenia ewangelii w świecie duchów (zob. Gospel Doctrine, wyd. 5., [1939], str. 461).
Rozdział 3.
W jaki sposób uczestnictwo w dziele odkupienia zmarłych sprawi, że zbliżę się do Zbawiciela?
Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Prezydent Gordon B. Hinckley powiedział: „Myślę, że zastępcza praca dla zmarłych bardziej zbliża się do zastępczej ofiary samego Zbawiciela niż jakakolwiek inna praca, o której wiem […]”. [Experts from Recent Addresses of President Gordon B. Hinckley”, Ensign, styczeń 1998, str. 73]
Nasze pragnienie odkupienia zmarłych oraz czas i środki wkładane w to zobowiązanie są przede wszystkim wyrazem naszego świadectwa o Jezusie Chrystusie. Stanowi ono tak potężne oświadczenie, jakie tylko możemy złożyć, co do Jego boskiego charakteru i misji […].
Dzięki ustalaniu tożsamości naszych przodków i dokonywaniu za nich obrzędów niezbędnych do zbawienia, jakich sami nie mogą dokonać, świadczymy o nieskończonym zasięgu Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa. (D. Todd Christofferson, „Odkupienie zmarłych i świadectwo o Jezusie”, Liahona, styczeń 2001, str. 10)
Rozważaj i dyskutuj podczas przygotowań do zajęć
W jakim sensie uczestnictwo w dziele odkupienia zmarłych jest wyrazem twojego świadectwa o Jezusie Chrystusie i Jego Zadośćuczynieniu?
Jeśli to możliwe, poproś członka rodziny lub przyjaciela, aby opowiedział o swoich doświadczeniach związanych z badaniem historii rodziny. Zadaj pytania o tym, jak zacząć albo jak skuteczniej wykonywać badania nad historią rodziny. Przyjdź na zajęcia, będąc gotów do podzielenia się tym, czego się nauczyłeś.