Pancang, Bahagian, dan Cabang Khusus

Presiden pancang boleh mencadangkan untuk mencipta pancang, bahagian, dan cabang khusus untuk melayani ahli seperti yang bab ini gariskan.

Presiden pancang boleh mencadangkan untuk mencipta satu bahagian atau cabang bahasa untuk ahli pancang (1) yang tidak bertutur dalam bahasa asli tempatan atau (2) yang menggunakan bahasa isyarat.

Kumpulan adalah pengumpulan kecil para ahli yang dibenarkan dan diselia oleh uskup, presiden cabang, atau presiden misi. Presiden pancang atau misi boleh mencadangkan untuk mencipta satu kumpulan dalam keadaan berikut:

• Perjalanan sukar untuk ahli-ahli yang berpotensi untuk bertemu dengan bahagian atau cabang.

• Sejumlah kecil ahli bertutur dalam bahasa yang berbeza dari bahasa di bahagian atau cabang.

• Ahli-ahli dalam tentera adalah paling digalakkan berada dalam kumpulan.

Satu kumpulan mesti ada sekurang-kurangnya dua ahli. Seseorang mesti menjadi imam yang layak dalam Imamat Harun atau pemegang Imamat Melkisedek yang layak.

Di pancang, presiden pancang tugaskan uskup atau presiden cabang untuk tubuhkan dan menyelia kumpulan. Dalam misi, presiden misi tugaskan presiden cabang untuk tubuhkan dan menyelianya.

Presiden pancang, presiden misi, uskup, atau presiden cabang memanggil seorang pemimpin kumpulan dan menetapkannya. Pemimpin kumpulan menubuhkan dan mengendali pertemuan kumpulan, yang termasuk pelaksanaan sakramen.

Pemimpin kumpulan tidak memegang kunci-kunci imamat, dan tidak diberi wewenang untuk:

• Menerima persepuluhan dan persembahan.

• Berunding dengan ahli tentang dosa serius.

• Menyekat keahlian secara rasmi atau tidak rasmi.

• Melaksanakan tugas-tugas lain yang memerlukan kunci-kunci imamat.

Biasanya, kumpulan menggunakan Program Unit Asas.

Rekod keahlian ahli kumpulan disimpan dalam bahagian atau cabang yang menyelia kumpulan.

Ibu pejabat Gereja tidak memberikan nombor unit kepada kumpulan.