Πολιτικές και κατευθυντήριες οδηγίες της Εκκλησίας

Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να παρευρίσκονται στη συγκέντρωση μεταλήψεως, στις άλλες συγκεντρώσεις της Κυριακής και σε κοινωνικές εκδηλώσεις της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Ο προεδρεύων λειτουργός είναι αρμόδιος να διασφαλίσει ότι όλοι όσοι παρευρίσκονται σέβονται τον ιερό χώρο.

Εκείνοι που παρευρίσκονται θα πρέπει να αποφεύγουν διακοπές ή περισπασμούς που παρεμποδίζουν τη λατρεία ή τον σκοπό της κάθε συγκέντρωσης. Θα πρέπει να τηρούνται όλες οι απαιτήσεις ηλικίας και συμπεριφοράς στις διαφορετικές συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις της Εκκλησίας. Αυτό απαιτεί να αποφεύγεται η υπερβολικά εκδηλωτική συμπεριφορά, καθώς και η ένδυση και η εμφάνιση που προκαλεί περισπασμούς. Επίσης, αποκλείει να γίνονται πολιτικές δηλώσεις ή να γίνεται λόγος για σεξουαλικό προσανατολισμό ή για άλλα προσωπικά χαρακτηριστικά με τρόπο που αποσπούν την προσοχή από τον Σωτήρα, που είναι το επίκεντρο των συγκεντρώσεων.

Εάν κάποια συμπεριφορά είναι ανάρμοστη, ο επίσκοπος ή ο πρόεδρος πασσάλου δίνει συμβουλές με πνεύμα αγάπης. Παροτρύνει εκείνους των οποίων η συμπεριφορά είναι απρεπής για την περίσταση να τηρήσουν την ιερότητα του χώρου για χάρη όσων είναι παρόντες και να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση στη λατρεία του Επουράνιου Πατέρα και του Σωτήρος.

Οι ευκτήριοι οίκοι της Εκκλησίας παραμένουν ιδιοκτησία της Εκκλησίας στην οποία εφαρμόζονται οι πολιτικές της. Θα ζητείται με ευγενικό τρόπο από όσους δεν είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν αυτές τις κατευθυντήριες οδηγίες να μην παρευρίσκονται σε συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις της Εκκλησίας.

Όταν το επιτρέπει η τοπική νομοθεσία, οι ακόλουθοι λειτουργοί στην Εκκλησία έχουν τη δυνατότητα από την κλήση τους να τελέσουν πολιτικό γάμο:

• Πρόεδρος Ιεραποστολής

• Πρόεδρος πασσάλου

• Πρόεδρος Περιφερείας

• Επίσκοπος

• Προέδρος κλάδου

Αυτοί οι λειτουργοί μπορούν να τελούν πολιτικό γάμο μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας. Πρέπει επίσης να ισχύουν όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

• Η νύφη ή ο γαμπρός να είναι μέλος της Εκκλησίας ή να έχει ορίσει ημερομηνία βάπτισης.

• Το μητρώο της νύφης ή του γαμπρού ανήκει, ή θα ανήκει μετά τη βάπτιση, στη μονάδα της Εκκλησίας στην οποία προεδρεύει ο λειτουργός.

• Ο λειτουργός της Εκκλησίας είναι νομίμως εξουσιοδοτημένος να ιερουργεί σε πολιτικούς γάμους στην περιοχή όπου θα λάβει χώρα ο γάμος.

Τελετή γάμου μπορεί να διεξαχθεί σε κτήριο της Εκκλησίας, αν δεν διαταράσσει το πρόγραμμα των τακτικών λειτουργιών της Εκκλησίας. Οι γάμοι δεν θα πρέπει να διεξάγονται την Ημέρα του Κυρίου ή τα βράδια της Δευτέρας. Οι γάμοι που τελούνται σε κτήρια της Εκκλησίας θα πρέπει να είναι απλοί και αξιοπρεπείς. Η μουσική θα πρέπει να είναι ιερή, ευλαβική και χαρούμενη.

Γάμοι μπορούν να τελούνται στην εκκλησία, στην αίθουσα εκδηλώσεων ή σε άλλο κατάλληλο δωμάτιο. Οι γάμοι θα πρέπει να ακολουθούν τις κατευθυντήριες οδηγίες για τη σωστή χρήση του οικήματος συγκεντρώσεων.

Για να τελέσει τον πολιτικό γάμο, ο λειτουργός της Εκκλησίας απευθύνεται στο ζευγάρι και λέει: «Παρακαλώ πιάστε ο ένας τον άλλον από το δεξί χέρι». Κατόπιν λέει: «[Το πλήρες όνομα του γαμπρού] και [το πλήρες όνομα της νύφης], πιάστε ο ένας τον άλλον από το δεξί χέρι ως ένδειξη των όρκων που τώρα θα ανταλλάξετε ενώπιον του Θεού και αυτών των μαρτύρων». (Το ζεύγος επιλέγει ή ορίζει αυτούς τους μάρτυρες εκ των προτέρων.)

Ο λειτουργός κατόπιν απευθύνεται στον γαμπρό και ρωτά: «[Το ονοματεπώνυμο του γαμπρού], δέχεσαι την [το πλήρες όνομα της νύφης] ως νόμιμη σύζυγό σου, με δική σου ελεύθερη βούληση και επιλογή, και υπόσχεσαι επισήμως, ως σύντροφος και νόμιμος σύζυγός της, ότι θα προσκολληθείς σε αυτήν και σε καμίαν άλλη, ότι θα τηρείς όλους τους όρκους, τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ιερή σχέση του γάμου, και ότι θα την αγαπάς και θα την τιμάς και θα την σέβεσαι για όλη σας τη ζωή;»

Ο γαμπρός απαντά: «Ναι» ή «Υπόσχομαι».

Ο λειτουργός της Εκκλησίας κατόπιν απευθύνεται στη νύφη και ρωτά: «[το πλήρες όνομα της νύφης], δέχεσαι τον [το πλήρες όνομα του γαμπρού] ως νόμιμο σύζυγό σου, με δική σου ελεύθερη βούληση και επιλογή, και υπόσχεσαι επισήμως, ως σύντροφος και νόμιμη σύζυγός του, ότι θα προσκολληθείς σε αυτόν και σε κανέναν άλλο, ότι θα τηρείς όλους τους όρκους, τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ιερή σχέση του γάμου, και ότι θα τον αγαπάς και θα τον τιμάς και θα τον σέβεσαι για όλη σας τη ζωή;»

Η νύφη απαντά: «Ναι» ή «Υπόσχομαι».

Ο λειτουργός της Εκκλησίας κατόπιν απευθύνεται στο ζευγάρι και λέει: «Δυνάμει της εξουσίας που μου έχει δοθεί από τον νόμο και ως πρεσβύτερος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, σας ονομάζω, [το όνομα του γαμπρού] και [το όνομα της νύφης], συζύγους και σας ενώνω νομίμως με τα ιερά δεσμά του γάμου για όλη σας τη θνητή ζωή».

(Εναλλακτικά, ένας ιερέας που δεν υπηρετεί ως προεδρεύων λειτουργός της Εκκλησίας, μπορεί να πει: «Δυνάμει της εξουσίας που μου έχει δοθεί από τον νόμο και ως ιερέας στον [κλάδο στρατιωτικού ή πολιτικού οργανισμού], σας ονομάζω, [το όνομα του γαμπρού] και [το όνομα της νύφης], συζύγους και σας ενώνω νομίμως με τα ιερά δεσμά του γάμου για όλη σας τη θνητή ζωή».)

«Είθε ο Θεός να ευλογεί την ένωσή σας με χαρά για τους απογόνους σας και να έχετε μαζί ευτυχία και μακροημέρευση, και είθε να σας ευλογεί για να τηρείτε πάντα τους ιερούς όρκους που έχετε δώσει. Αυτές τις ευλογίες επικαλούμαι για εσάς, στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, αμήν».

Η πρόσκληση να φιλήσουν ο ένας τον άλλον ως σύζυγοι είναι προαιρετική και εξαρτάται από τα εκάστοτε πολιτιστικά πρότυπα.

Κατά τη διάρκεια της προικοδότησης και των διατάξεων επισφράγισης στον ναό, τα μέλη της Εκκλησίας φορούν λευκή ένδυση. Οι γυναίκες φορούν την ακόλουθη λευκή ένδυση: φόρεμα με μακρύ μανίκι ή με μανίκι 3/4 (ή φούστα και μπλούζα με μακρύ μανίκι ή με μανίκι 3/4), κάλτσες ή καλσόν, και παπούτσια ή παντόφλες.

Οι άνδρες φορούν την ακόλουθη λευκή ένδυση: ένα μακρυμάνικο πουκάμισο, γραβάτα ή παπιγιόν, παντελόνι, κάλτσες και παπούτσια ή παντόφλες.

Κατά τη διάρκεια της προικοδότησης και των διατάξεων επισφράγισης, τα μέλη φορούν επιπρόσθετη τελετουργική ένδυση επάνω από τη λευκή τους ένδυση.

Οι ηγέτες τομέως και πασσάλου παροτρύνουν τα προικοδοτημένα μέλη να αποκτήσουν τη δική τους ένδυση ναού. Η ένδυση και τα ενδύματα του ναού μπορούν να αγοραστούν από ένα κατάστημα διανομής της Εκκλησίας ή στο store.ChurchofJesusChrist.org. Οι γραφείς πασσάλου και τομέως μπορούν να βοηθήσουν τα μέλη να παραγγείλουν την ένδυση.

Τα μέλη που λαμβάνουν την προικοδότησή τους συνάπτουν διαθήκη να φορούν το ένδυμα του ναού σε όλη τους τη ζωή.

Είναι ιερό προνόμιο να φορά κάποιος το ένδυμα του ναού. Αποτελεί εξωτερική έκφραση της εσωτερικής μας δέσμευσης να ακολουθούμε τον Σωτήρα Ιησού Χριστό.

Το ένδυμα του ναού είναι μία υπενθύμιση των διαθηκών που συνάπτονται στον ναό. Όταν φοριέται σωστά χρησιμεύσει ως προστασία σε όλη μας τη ζωή.

Το ένδυμα θα πρέπει να φοριέται κάτω από την εξωτερική ένδυση. Είναι θέμα προσωπικής προτίμησης αν άλλα εσώρουχα φοριούνται πάνω ή κάτω από το ένδυμα του ναού.

Το ένδυμα δεν θα πρέπει να αφαιρείται για δραστηριότητες που λογικά γίνονται ενώ φοριέται το ένδυμα. Δεν θα πρέπει να τροποποιείται για να εξυπηρετεί διαφορετικά στυλ ένδυσης.

Το ένδυμα είναι ιερό και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό. Τα προικοδοτημένα μέλη θα πρέπει να επιζητούν την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, για να πάρουν απάντηση σε προσωπικές ερωτήσεις σχετικά με τη χρήση του ενδύματος.

Τα μέλη θα πρέπει να κόψουν και να καταστρέψουν τα σημάδια των φθαρμένων ενδυμάτων του ναού προτού τα πετάξουν. Κατόπιν τα μέλη θα πρέπει να κόψουν το υπόλοιπο ύφασμα, ώστε να μην μπορεί να αναγνωρισθεί ως ένδυμα. Το ύφασμα που απομένει μπορεί να απορριφθεί.

Τα μέλη μπορούν να δώσουν ενδύματα και ένδυση ναού που είναι σε καλή κατάσταση σε άλλα προικοδοτημένα μέλη.

Εάν είναι δυνατόν, τα αποθανόντα μέλη που έχουν προικοδοτηθεί θα πρέπει να ταφούν ή να αποτεφρωθούν με ένδυση ναού. Εάν οι πολιτιστικές παραδόσεις ή οι πρακτικές ταφής το καθιστούν ακατάλληλο ή δύσκολο, η ένδυση μπορεί να διπλωθεί και να τοποθετηθεί δίπλα στο σώμα.

Το σώμα ενός άνδρα ντύνεται με ενδύματα του ναού και την ακόλουθη λευκή ένδυση: ένα μακρυμάνικο πουκάμισο, γραβάτα ή παπιγιόν, παντελόνι, κάλτσες και παπούτσια ή παντόφλες. Το σώμα μίας γυναίκας ντύνεται με ενδύματα του ναού και την ακόλουθη λευκή ένδυση: φόρεμα με μακρύ μανίκι ή μανίκι 3/4 (ή φούστα και μπλούζα με μακρύ μανίκι ή μανίκι 3/4), κάλτσες ή καλσόν, και παπούτσια ή παντόφλες.

Η τελετουργική ένδυση ναού τοποθετείται στο σώμα σύμφωνα με τις οδηγίες στην προικοδότηση. Ο χιτώνας είναι τοποθετημένος στον δεξί ώμο και δεμένος με το κορδόνι στην αριστερή μέση. Η ποδιά είναι δεμένη γύρω από τη μέση. Η ζώνη είναι τοποθετημένη γύρω από τη μέση και δεμένη σε ένα τόξο πάνω από τον αριστερό γοφό. Ο σκούφος ενός άνδρα τοποθετείται συνήθως δίπλα στο σώμα του έως ότου είναι ώρα να κλείσει το φέρετρο. Ο σκούφος έπειτα τοποθετείται με τον φιόγκο πάνω από το αριστερό αφτί. Το πέπλο μίας γυναίκας μπορεί να είναι τυλιγμένο γύρω από το μαξιλάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της. Είναι προαιρετική η κάλυψη του προσώπου μίας γυναίκας με πέπλο πριν από την ταφή ή την αποτέφρωση, όπως επιλέξει η οικογένεια.

Ο Κύριος πρόσταξε: «Ούτε να… σκοτώνεις, ούτε να κάνεις κάτι παρόμοιο» (Διδαχή και Διαθήκες 59:6). Η Εκκλησία αντιτίθεται στην κατ’ επιλογή άμβλωση για προσωπική ή κοινωνική ευκολία. Τα μέλη δεν πρέπει να υποβάλλονται σε άμβλωση, να εκτελούν, να κανονίζουν, να πληρώνουν, να συναινούν ή να ενθαρρύνουν μία άμβλωση. Οι μόνες πιθανές εξαιρέσεις είναι όταν:

• Η εγκυμοσύνη ήταν αποτέλεσμα εξαναγκασμένου βιασμού ή αιμομιξίας.

• Ένας αρμόδιος ιατρός κρίνει ότι η ζωή ή η υγεία της μητέρας διατρέχει σοβαρό κίνδυνο.

• Ένας αρμόδιος ιατρός κρίνει ότι το έμβρυο έχει σοβαρά ελαττώματα τα οποία δεν θα του επιτρέψουν να επιζήσει μετά τη γέννηση.

Ακόμη και αυτές οι εξαιρέσεις δεν δικαιολογούν αυτομάτως την άμβλωση. Η άμβλωση είναι ένα σοβαρότατο θέμα. Θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν μόνον αν τα υπεύθυνα άτομα έχουν λάβει επιβεβαίωση μέσω προσευχής. Τα μέλη μπορούν να ζητήσουν συμβουλή από τον επίσκοπό τους ως μέρος αυτής της διαδικασίας.

Η κακοποίηση είναι η κακομεταχείριση ή η παραμέληση άλλων με τρόπο που προκαλεί σωματική, σεξουαλική, συναισθηματική ή οικονομική βλάβη. Η θέση της Εκκλησίας είναι ότι η κακοποίηση δεν είναι ανεκτή σε οποιαδήποτε μορφή. Όσοι κακομεταχειρίζονται συζύγους, παιδιά, άλλα μέλη της οικογένειας ή οποιονδήποτε άλλον, παραβιάζουν τους νόμους του Θεού και των ανθρώπων.

Όλα τα μέλη, ιδιαιτέρως οι γονείς και οι ηγέτες, παροτρύνονται να είναι σε εγρήγορση, πολύ προσεκτικοί και να κάνουν ό,τι μπορούν για να προστατεύσουν τα παιδιά και άλλους από κακοποίηση. Εάν τα μέλη αντιληφθούν περιπτώσεις κακοποίησης, το αναφέρουν στις αρχές και συμβουλεύονται τον επίσκοπο. Οι ηγέτες της Εκκλησίας θα πρέπει να λαμβάνουν στα σοβαρά τις αναφορές κακοποίησης και ποτέ να μην τις αγνοούν.

Όσοι ενήλικοι εργάζονται με παιδιά ή νέους πρέπει να ολοκληρώσουν την εκπαίδευση προστασίας παιδιών και νέων εντός ενός μηνός από την ανάληψη των καθηκόντων τους (βλέπε ProtectingChildren.ChurchofJesusChrist.org). ProtectingChildren.ChurchofJesusChrist.org). Πρέπει να επαναλαμβάνουν την εκπαίδευση κάθε τρία χρόνια.

Όταν συμβαίνει κακοποίηση, η πρώτη και άμεση ευθύνη των ηγετών της Εκκλησίας είναι να βοηθήσουν όσους έχουν κακοποιηθεί και να προστατεύσουν ευάλωτα άτομα από μελλοντική κακοποίηση. Οι ηγέτες δεν θα πρέπει να ενθαρρύνουν ένα άτομο να παραμείνει σε ένα σπίτι ή σε μία κατάσταση που είναι βίαιη ή επισφαλής.

Είναι προνόμιο των παντρεμένων ζευγαριών που μπορούν να αποκτήσουν παιδιά να δώσουν θνητά σώματα στα τέκνα-πνεύματα του Θεού, και να είναι, στη συνέχεια, υπεύθυνοι να τα γαλουχήσουν και να τα αναθρέψουν (βλέπε 2.1.3). Η απόφαση για το πόσα παιδιά θα κάνουν και πότε θα τα κάνουν είναι αποκλειστικά δική τους. Θα πρέπει να μείνει μεταξύ του ζευγαριού και του Κυρίου.

Ο νόμος αγνότητας του Κυρίου ορίζει:

• Αποχή από σεξουαλικές σχέσεις εκτός γάμου μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας.

• Συζυγική πίστη εντός του γάμου.

Η σωματική οικειότητα μεταξύ των συζύγων προορίζεται να είναι όμορφη και ιερή. Έχει ορισθεί από τον Θεό για τη δημιουργία παιδιών και ως έκφραση αγάπης μεταξύ των συζύγων.

Η Εκκλησία καταδικάζει την παιδική πορνογραφία σε οποιαδήποτε μορφή. Εάν ένας επίσκοπος ή ένας πρόεδρος πασσάλου μάθει ότι ένα μέλος έχει εμπλακεί σε παιδική πορνογραφία, αμέσως ακολουθεί τις οδηγίες στο 38.6.2.1.

Η Εκκλησία καταδικάζει τον γενετήσιο ακρωτηριασμό των γυναικών.

Η Εκκλησία καταδικάζει κάθε μορφή αιμομιξίας. Όπως χρησιμοποιείται εδώ, αιμομιξία είναι η σύναψη σεξουαλικών σχέσεων μεταξύ:

• Γονέα και παιδιού.

• Παππού και εγγονιού.

• Αδελφών.

• Θείου ή θείας και ανιψιάς ή ανιψιού.

Όπως χρησιμοποιείται εδώ, το παιδί, ο εγγονός, τα αδέλφια, η ανιψιά και ο ανιψιός περιλαμβάνουν τις σχέσεις που είναι είτε βιολογικές είτε αφορούν γονέα που ανατρέφει ένα παιδί που δεν είναι δικό του είτε προκύπτουν μετά από υιοθεσία ή αναδοχή.

Όταν ένας ανήλικος πέσει θύμα αιμομιξίας, ο επίσκοπος ή ο πρόεδρος πασσάλου καλεί τη γραμμή βοηθείας της Εκκλησίας για κακοποίηση στις χώρες όπου είναι διαθέσιμη (βλέπε 38.6.2.1). Στις άλλες χώρες, ο πρόεδρος πασσάλου θα πρέπει να ζητήσει καθοδήγηση από τον νομικό σύμβουλο περιοχής στο γραφείο περιοχής. Ο πρόεδρος πασσάλου παροτρύνεται επίσης να συμβουλευθεί το προσωπικό των Οικογενειακών Υπηρεσιών ή τον υπεύθυνο προνοίας και αυτοδυναμίας στο γραφείο περιοχής.

Αν ένα μέλος διαπράξει αιμομιξία απαιτείται η σύγκληση του συμβουλίου μελών της Εκκλησίας και η προσθήκη σχολιασμού στο μητρώο του μέλους (βλέπε 32.6.1.2 και 32.14.5). Η Εκκλησία σχεδόν πάντα απαιτεί την αφαίρεση της ιδιότητας του μέλους σε περίπτωση αιμομιξίας.

Εάν ένας ανήλικος διαπράξει αιμομιξία, ο πρόεδρος πασσάλου επικοινωνεί με το Γραφείο της Πρώτης Προεδρίας για οδηγίες.

Τα θύματα της αιμομιξίας συχνά φέρουν πολύ σοβαρά τραύματα. Οι ηγέτες ανταποκρίνονται με από καρδιάς συμπόνια και ενσυναίσθηση. Παρέχουν πνευματική υποστήριξη και συμβουλευτική για να τα βοηθήσουν να υπερνικήσουν τις καταστροφικές συνέπειες της αιμομιξίας.

Μερικές φορές τα θύματα αισθάνονται ντροπή ή ενοχή. Τα θύματα δεν είναι ένοχοι αμαρτίας. Οι ηγέτες βοηθούν αυτούς και τις οικογένειές τους να καταλάβουν την αγάπη του Θεού και την ίαση που έρχεται μέσω του Ιησού Χριστού και της Εξιλέωσής Του (βλέπε Άλμα 15:8, Νεφί Γ΄ 17:9).

Εκτός από την εμπνευσμένη βοήθεια των ηγετών της Εκκλησίας, τα θύματα και οι οικογένειές τους χρειάζονται συμβουλευτική από επαγγελματία ψυχικής υγείας. Για πληροφορίες, βλέπε 38.6.18.2.

Ο αποκρυφισμός επικεντρώνεται στο σκότος και οδηγεί στην εξαπάτηση. Καταστρέφει την πίστη στον Χριστό.

Ο αποκρυφισμός περιλαμβάνει τη λατρεία του Σατανά. Περιλαμβάνει επίσης μυστικιστικές δραστηριότητες που δεν είναι σε αρμονία με το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Τέτοιες δραστηριότητες περιλαμβάνουν (αλλά δεν περιορίζονται σε) μαντεία, κατάρες και θεραπευτικές πρακτικές που είναι απομιμήσεις της δύναμης της ιεροσύνης του Θεού (βλέπε Μορόνι 7:11-17).

Τα μέλη της Εκκλησίας δεν θα πρέπει να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε μορφή λατρείας του Σατανά ή να συμμετέχουν με οποιονδήποτε τρόπο στον αποκρυφισμό. Δεν θα πρέπει να ασχολούνται με αυτά τα σκοτεινά θέματα σε συζητήσεις ή σε συγκεντρώσεις της Εκκλησίας.

Η Εκκλησία καταδικάζει την πορνογραφία σε οποιαδήποτε μορφή. Η χρήση της πορνογραφίας οποιασδήποτε μορφής βλάπτει τη ζωή του ατόμου, της οικογένειας και της κοινωνίας. Επίσης, απομακρύνει το Πνεύμα του Κυρίου. Τα μέλη της Εκκλησίας θα πρέπει να αποφεύγουν κάθε μορφή πορνογραφικού υλικού και να αντιτίθενται στην παραγωγή, τη διακίνηση και τη χρήση του.

Η προσωπική συμβουλευτική και οι ανεπίσημοι περιορισμοί στην ιδιότητα του μέλους είναι συνήθως επαρκείς για να βοηθήσουν κάποιον να μετανοήσει για τη χρήση της πορνογραφίας. Συμβούλια μελών δεν διεξάγονται συνήθως. Ωστόσο, ένα συμβούλιο μπορεί να είναι απαραίτητο σε περιπτώσεις καταχρηστικής και καταναγκαστικής χρήσης της πορνογραφίας που έχει επιφέρει σημαντικό πλήγμα στον γάμο ή την οικογένεια του μέλους (βλέπε 38.6.5). Απαιτείται συμβούλιο, αν ένα μέλος παράγει, κοινοποιεί, κατέχει ή επανειλημμένως βλέπει πορνογραφικές εικόνες παιδιών (βλέπε 38.6.6).

Όλοι οι άνθρωποι είναι τέκνα του Θεού. Όλοι είναι αδελφοί και αδελφές που ανήκουν στη θεία οικογένειά Του (βλέπε «Η Οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη προς όλο τον κόσμο»). Ο Θεός «από ένα αίμα έκανε κάθε έθνος» (Πράξεις Αποστόλων 17:26). «Όλοι είναι ίδιοι» για Εκείνον (Νεφί Β΄ 26:33). Το κάθε ον είναι «τόσο πολύτιμο στα μάτια του όσο το άλλο» (Ιακώβ 2:21).

Η προκατάληψη δεν ταιριάζει με τον αποκεκαλυμμένο λόγο του Θεού. Η εύνοια ή η δυσαρέσκεια του Θεού εξαρτάται από την αφοσίωση σε Εκείνον και τις εντολές Του, όχι από το χρώμα του δέρματος ή τα άλλα γνωρίσματα ενός ανθρώπου.

Η Εκκλησία καλεί όλους τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν συμπεριφορές και πράξεις προκατάληψης απέναντι σε οποιαδήποτε ομάδα ή άτομο. Τα μέλη της Εκκλησίας θα πρέπει να προάγουν τον σεβασμό προς όλα τα τέκνα του Θεού. Τα μέλη ακολουθούν την εντολή του Σωτήρος να αγαπούν τους άλλους (βλέπε Κατά Ματθαίον 22:35-39). Προσπαθούν να δείχνουν καλή θέληση απέναντι σε όλους, απορρίπτοντας την προκατάληψη οποιουδήποτε είδους. Αυτό περιλαμβάνει την προκατάληψη που βασίζεται στη φυλή, εθνικότητα, φύλο, ηλικία, αναπηρία, κοινωνικοοικονομική κατάσταση, θρησκευτική πεποίθηση ή έλλειψη πίστης, και σεξουαλικό προσανατολισμό.

Η Εκκλησία παροτρύνει οικογένειες και μέλη να προσεγγίσουν με ευαισθησία, αγάπη και σεβασμό όσους νιώθουν έλξη προς άτομα του ιδίου φύλου. Η Εκκλησία προάγει επίσης την κατανόηση στην κοινωνία γενικότερα, η οποία αντικατοπτρίζει τις διδασκαλίες της για καλοσύνη, συμπερίληψη, αγάπη για τους άλλους και σεβασμό προς όλους τους ανθρώπους. Η Εκκλησία δεν παίρνει θέση για τις αιτίες της έλξης προς το ίδιο φύλο

Οι εντολές του Θεού απαγορεύουν κάθε ανήθικη συμπεριφορά, είτε ετεροφυλοφιλική είτε ομοφυλοφιλική. Οι ηγέτες της Εκκλησίας συμβουλεύουν τα μέλη που έχουν παραβιάσει τον νόμο της αγνότητας. Οι ηγέτες τα βοηθούν να κατανοήσουν με σαφήνεια την πίστη στον Ιησού Χριστό και την Εξιλέωσή Του, τη διαδικασία της μετάνοιας και τον σκοπό της ζωής επάνω στη γη.

Εάν μέλη αισθάνονται έλξη προς το ίδιο φύλο και προσπαθούν να ζήσουν τον νόμο της αγνότητας, οι ηγέτες τα υποστηρίζουν και τα ενθαρρύνουν στην απόφασή τους. Αυτά τα μέλη μπορούν να λάβουν κλήσεις της Εκκλησίας, να πάρουν εγκριτικά ναού και να τελέσουν διατάξεις στον ναό, αν είναι άξια. Άρρενα μέλη της Εκκλησίας μπορούν να λάβουν και να ασκήσουν την ιεροσύνη.

Όλα τα μέλη που τηρούν τις διαθήκες τους θα λάβουν όλες τις υπεσχημένες ευλογίες στην αιωνιότητα, είτε οι περιστάσεις τους τούς επιτρέψουν να λάβουν τις ευλογίες του αιώνιου γάμου και της γονικής ιδιότητος σε τούτη τη ζωή είτε όχι (βλέπε Μωσία 2:41).

Ως δογματική αρχή, βασιζόμενη σε ιερές γραφές, η Εκκλησία επιβεβαιώνει ότι ο γάμος ανάμεσα σε έναν άνδρα και μία γυναίκα είναι απαραίτητος στο σχέδιο του Δημιουργού για τον αιώνιο προορισμό των τέκνων Του. Η Εκκλησία επιβεβαιώνει επίσης ότι ο νόμος του Θεού ορίζει τον γάμο ως τη νόμιμη και σύννομη ένωση μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας.

Οι γονείς έχουν την πρωταρχική ευθύνη για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Οι γονείς θα πρέπει να κάνουν τακτικά ειλικρινείς και ανοιχτές συζητήσεις με τα παιδιά τους σχετικά με την υγιή, ενάρετη σεξουαλικότητα.

Η Εκκλησία καταδικάζει τη σεξουαλική κακοποίηση. Όπως χρησιμοποιείται εδώ, σεξουαλική κακοποίηση ορίζεται η επιβολή οποιασδήποτε ανεπιθύμητης σεξουαλικής δραστηριότητας σε άλλο άτομο. Η σεξουαλική δραστηριότητα με άτομο το οποίο δεν δίνει ή δεν μπορεί να δώσει νομική συναίνεση θεωρείται σεξουαλική κακοποίηση. Σεξουαλική κακοποίηση μπορεί επίσης να συμβεί μεταξύ συζύγων ή σε σχέση γνωριμίας. Για πληροφορίες σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού ή νέου, βλέπε 38.6.2.3.

Η σεξουαλική κακοποίηση καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ενεργειών, από την παρενόχληση έως τον βιασμό και άλλες μορφές σεξουαλικής επίθεσης. Μπορεί να είναι σωματική, λεκτική και με άλλους τρόπους. Για καθοδήγηση σχετικά με τη συμβουλευτική μελών που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση, βιασμό ή άλλες μορφές σεξουαλικής επίθεσης, βλέπε 38.6.18.2.

Εάν μέλη υποπτεύονται ή αντιλαμβάνονται σεξουαλική κακοποίηση, αναλαμβάνουν δράση για να προστατεύσουν τα θύματα και άλλους όσο το δυνατόν συντομότερα. Αυτό περιλαμβάνει αναφορά στις αρχές και προειδοποίηση του επισκόπου ή του προέδρου πασσάλου. Εάν ένα παιδί έχει κακοποιηθεί, τα μέλη θα πρέπει να ακολουθήσουν τις οδηγίες στο 38.6.2.

Η θνητή ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο από τον Θεό – ένα δώρο που θα πρέπει να το τιμάμε και να το προστατεύουμε. Η Εκκλησία υποστηρίζει σθεναρά την πρόληψη της αυτοκτονίας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν σκεφθεί την αυτοκτονία θέλουν να βρουν ανακούφιση από κάποιο σωματικό, ψυχικό, συναισθηματικό ή πνευματικό πόνο. Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται αγάπη, βοήθεια και υποστήριξη από την οικογένεια, τους ηγέτες της Εκκλησίας και καταρτισμένους επαγγελματίες.

Ο επίσκοπος παρέχει εκκλησιαστική υποστήριξη, αν ένα μέλος σκέφτεται να αυτοκτονήσει ή το έχει επιχειρήσει. Επίσης, βοηθά αμέσως το μέλος να πάρει βοήθεια από επαγγελματία.

Η αυτοκτονία δεν μπορεί πάντα να προληφθεί, παρά τις καλύτερες προσπάθειες των αγαπημένων προσώπων, ηγετών και επαγγελματιών. Η αυτοκτονία αφήνει πίσω της βαθιά θλίψη, συναισθηματική αναταραχή και αναπάντητα ερωτήματα στα αγαπημένα πρόσωπα και σε άλλους. Οι ηγέτες θα πρέπει να συμβουλεύουν και να παρηγορούν την οικογένεια. Να προσφέρουν γαλούχηση και υποστήριξη.

Δεν είναι σωστό ένα άτομο να αφαιρέσει τη δική του ζωή. Ωστόσο, μόνον ο Θεός είναι σε θέση να κρίνει τις σκέψεις, τις πράξεις και το επίπεδο υπευθυνότητας του ατόμου (βλέπε Α΄ Σαμουήλ 16:7, Διδαχή και Διαθήκες 137:9).

Όσοι έχουν χάσει ένα αγαπημένο πρόσωπο από αυτοκτονία, μπορούν να βρουν ελπίδα και ίαση στον Ιησού Χριστό και την Εξιλέωσή Του.

Τα διεμφυλικά άτομα αντιμετωπίζουν σύνθετες δυσκολίες. Μέλη και μη μέλη τα οποία προσδιορίζονται ως διεμφυλικά –και η οικογένεια και οι φίλοι τους– θα πρέπει να τυγχάνουν μεταχείρισης με ευαισθησία, καλοσύνη, συμπόνια και πολλή χριστοειδή αγάπη. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να παρευρίσκονται στη συγκέντρωση μεταλήψεως, σε άλλες συγκεντρώσεις Κυριακής και σε κοινωνικές εκδηλώσεις της Εκκλησίας (βλέπε 38.1.1).

Το φύλο είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του σχεδίου ευδαιμονίας του Επουράνιου Πατέρα. Η έννοια του φύλου στο Η Οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη προς όλο τον κόσμο είναι το βιολογικό φύλο κατά τη γέννηση. Μερικοί άνθρωποι βιώνουν αισθήματα ασυμφωνίας μεταξύ του βιολογικού τους φύλου και της ταυτότητας του φύλου τους. Ως αποτέλεσμα, αυτοπροσδιορίζονται ως διεμφυλικοί. Η Εκκλησία δεν παίρνει θέση για τις αιτίες που οι άνθρωποι προσδιορίζονται ως διεμφυλικοί.

Τις περισσότερες φορές η συμμετοχή στην Εκκλησία και σε κάποιες διατάξεις της ιεροσύνης είναι ουδέτερες φύλου. Τα διεμφυλικά άτομα μπορούν να βαπτισθούν και να επικυρωθούν όπως αναφέρεται στο 38.2.8.10. Μπορούν επίσης να μεταλαμβάνουν και να λαμβάνουν ευλογίες της ιεροσύνης. Ωστόσο, η χειροτόνηση στην ιεροσύνη και οι διατάξεις ναού λαμβάνονται σύμφωνα με το φύλο κατά τη γέννηση.

Οι ηγέτες της Εκκλησίας συμβουλεύουν κατά της ιατρικής ή της χειρουργικής επέμβασης κατ’ επιλογή, με σκοπό την αλλαγή φύλου από το φύλο γέννησης ενός ατόμου («επαναπροσδιορισμός φύλου»). Οι ηγέτες συμβουλεύουν ότι η ανάληψη τέτοιων ενεργειών αποτελεί αιτία για την επιβολή περιορισμών της ιδιότητας του μέλους στην Εκκλησία.

Οι ηγέτες επίσης συμβουλεύουν κατά της κοινωνικής μετάβασης φύλου. Η κοινωνική μετάβαση περιλαμβάνει την αλλαγή της ένδυσης ή του χτενίσματος ή την αλλαγή ονόματος ή της προσφώνησης γένους, ώστε να παρουσιάζεται κάποιος διαφορετικά από το φύλο γέννησής του. Οι ηγέτες συμβουλεύουν σε εκείνους που επιλέγουν να μεταβαίνουν κοινωνικά σε άλλο φύλο ότι θα επιβάλλονται κάποιοι περιορισμοί στην ιδιότητα του μέλους της Εκκλησίας όσο διαρκεί αυτή η μετάβαση.

Οι περιορισμοί περιλαμβάνουν τη λήψη ή την άσκηση της ιεροσύνης, την έκδοση ή τη χρήση του εγκριτικού ναού και την ανάθεση ορισμένων κλήσεων στην Εκκλησία. Μολονότι περιορίζονται ορισμένα προνόμια της ιδιότητας του μέλους της Εκκλησίας, κάθε άλλη συμμετοχή στην Εκκλησία είναι ευπρόσδεκτη.

Εάν ένα μέλος αποφασίσει να αλλάξει το προτιμώμενο όνομά του ή την προσφώνηση γένους, η προτίμηση ονόματος μπορεί να σημειωθεί στο πεδίο προτιμώμενου ονόματος στο μητρώο μέλους. Στο άτομο μπορούν να απευθύνονται με το προτιμώμενο όνομα στον τομέα.

Οι συνθήκες ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό από μονάδα σε μονάδα και από άτομο σε άτομο. Τα μέλη και οι ηγέτες συσκέπτονται μεταξύ τους και με τον Κύριο. Οι Προεδρίες Περιοχής θα βοηθήσουν τους τοπικούς ηγέτες για να αντιμετωπίσουν με ευαισθησία τέτοιες προσωπικές καταστάσεις. Οι επίσκοποι συσκέπτονται με τον πρόεδρο πασσάλου. Οι πρόεδροι πασσάλου και οι πρόεδροι ιεραποστολής πρέπει να ζητήσουν συμβουλή από την Προεδρία Περιοχής (βλέπε 32.6.3).

Η οικογένεια του αποθανόντος αποφασίζει αν το σώμα του θα πρέπει να ταφεί ή να αποτεφρωθεί. Σέβονται τις επιθυμίες του ατόμου.

Σε ορισμένες χώρες, ο νόμος απαιτεί αποτέφρωση. Σε άλλες περιπτώσεις, η ταφή δεν είναι πρακτικά ή οικονομικά δυνατή για την οικογένεια. Σε όλες τις περιπτώσεις, το σώμα θα πρέπει να μεταχειρίζεται με σεβασμό και ευλάβεια. Τα μέλη θα πρέπει να καθησυχάζονται ότι η δύναμη της Ανάστασης πάντα ισχύει (βλέπε Άλμα 11:42-45).

Όπου είναι δυνατόν, το σώμα ενός αποθανόντος μέλους το οποίο έχει προικοδοτηθεί θα πρέπει να είναι ντυμένο με την τελετουργική ένδυση ναού, όταν θάβεται ή αποτεφρώνεται (βλέπε 38.5.8).

Οι γονείς μπορούν να αποφασίσουν αν προτιμούν κηδεία ή νεκρώσιμη ακολουθία.

Διατάξεις ναού δεν τελούνται ούτε είναι απαραίτητες για παιδιά που πέθαναν πριν από τη γέννησή τους. Αυτό δεν εμποδίζει αυτά τα παιδιά να είναι μέλη της οικογένειάς τους στην αιωνιότητα. Οι γονείς παρακινούνται να εμπιστεύονται τον Κύριο και να επιζητούν την παρηγοριά Του.

Η θνητή ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο από τον Θεό. Ευθανασία είναι ο σκόπιμος τερματισμός της ζωής ενός ανθρώπου που υποφέρει από μία ανίατη ασθένεια ή άλλη κατάσταση. Όποιος συμμετέχει στην ευθανασία, όπως για να βοηθήσει κάποιον να αυτοκτονήσει, παραβιάζει τις εντολές του Θεού και ίσως και τους τοπικούς νόμους.

Όταν κάποιος επιλέγει να διακόψει ή αρνείται τη μηχανική υποστήριξη στο τέλος της ζωής του, δεν θεωρείται ευθανασία (βλέπε 38.7.11).

Μέλη τα οποία έχουν μολυνθεί με τον ιό HIV (ιός ανοσοανεπάρκειας του ανθρώπου) ή που έχουν AIDS (σύνδρομο της επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας), θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτα στις συγκεντρώσεις και τις δραστηριότητες της Εκκλησίας. Η παρουσία τους δεν αποτελεί κίνδυνο για την υγεία των άλλων.

Η αναζήτηση της κατάλληλης ιατρικής βοήθειας, η άσκηση πίστης, και η οι ευλογίες της ιεροσύνης βοηθούν στη θεραπεία των ασθενών, ανάλογα με το θέλημα του Κυρίου.

Τα μέλη δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούν ή να προάγουν ιατρικές πρακτικές ή πρακτικές υγείας που είναι δεοντολογικά, πνευματικά ή νομικά αμφίβολες. Όσοι έχουν προβλήματα υγείας θα πρέπει να συμβουλεύονται καταρτισμένους επαγγελματίες ιατρούς που έχουν άδεια εξάσκησης επαγγέλματος στον τόπο που εργάζονται.

Η Εκκλησία αντιτίθεται στη χρήση της μαριχουάνας για μη ιατρικούς σκοπούς. Βλέπε 38.7.14.

Τα μέλη δεν θα πρέπει να αισθάνονται υποχρεωμένα να παρατείνουν τη θνητή ζωή τους με ακραία μέσα. Αυτές οι αποφάσεις λαμβάνονται καλύτερα από το άτομο, αν είναι δυνατόν, ή από μέλη της οικογένειας. Θα πρέπει να ζητούν σωστές ιατρικές συμβουλές και θεία καθοδήγηση μέσω προσευχής.

Τα εμβόλια που χορηγούνται από ικανούς επαγγελματίες ιατρούς προστατεύουν την υγεία και τη ζωή μας. Τα μέλη της Εκκλησίας παροτρύνονται να εμβολιάζονται ώστε να προφυλάσσουν τον εαυτό τους, τα παιδιά τους και τις κοινότητές τους.

Στο τέλος, τα άτομα είναι υπεύθυνα να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις σχετικά με τον εμβολιασμό. Εάν τα μέλη έχουν ανησυχίες, θα πρέπει να συμβουλεύονται ικανούς επαγγελματίες ιατρούς και επίσης να επιζητούν την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος.

Ο Λόγος Σοφίας είναι εντολή του Θεού. Οι προφήτες έχουν διευκρινίσει ότι οι διδασκαλίες στο Διδαχή και Διαθήκες 89 περιλαμβάνουν την αποχή από τον καπνό, τα δυνατά ποτά (αλκοόλ) και τα ζεστά ποτά (τσάι και καφέ).

Υπάρχουν και άλλες βλαβερές ουσίες και συνήθειες που δεν αναφέρονται στον Λόγο Σοφίας ή από τους ηγέτες της Εκκλησίας. Τα μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούν σοφία και κρίση, με προσευχή, για να κάνουν τις επιλογές που θα προαγάγουν τη σωματική, πνευματική και ψυχική υγεία τους.

Η υιοθεσία παιδιών και η ανάδοχη φροντίδα μπορούν να ευλογήσουν παιδιά και οικογένειες. Στοργικές, αιώνιες οικογένειες μπορούν να δημιουργηθούν μέσω της υιοθεσίας. Τα παιδιά που αποκτά μία οικογένεια είτε μέσω υιοθεσίας είτε από γέννα, είναι μία εξίσου πολύτιμη ευλογία.

Τα μέλη που επιζητούν να υιοθετήσουν ή να παράσχουν ανάδοχη φροντίδα στα παιδιά θα πρέπει να υπακούν σε όλους τους ισχύοντες νόμους των χωρών και κυβερνήσεων.

Τα μέλη της Εκκλησίας δεν θα πρέπει να ζητούν αυτόγραφα από τα Μέλη Γενικής Εξουσίας, τους Γενικούς Λειτουργούς ή τα Μέλη Περιοχής-Μέλη των Εβδομήκοντα. Κάτι τέτοιο τους αποσπά από τις ιερές κλήσεις τους και το πνεύμα των συγκεντρώσεων. Θα μπορούσε επίσης να τους αποτρέψει από το να χαιρετήσουν άλλα μέλη.

Τα μέλη δεν θα πρέπει να τραβούν φωτογραφίες των Μελών της Γενικής Εξουσίας, των Γενικών Λειτουργών ή των Μελών Περιοχής-Μελών των Εβδομήκοντα σε εκκλησίες.

Τα περιοδικά της Εκκλησίας είναι τα εξής:

• Ο Φίλος για παιδιά.

• Το Για την ενδυνάμωση των νέων για νέους.

• Η Λιαχόνα για ενηλίκους.

Η Πρώτη Προεδρία παροτρύνει όλα τα μέλη να διαβάζουν τα περιοδικά της Εκκλησίας. Τα περιοδικά μπορούν να βοηθήσουν τα μέλη να μάθουν το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, να μελετήσουν τις διδασκαλίες των ζώντων προφητών, να αισθανθούν σύνδεση με την παγκόσμια οικογένεια της Εκκλησίας, να αντιμετωπίσουν δυσκολίες με πίστη και να έλθουν πιο κοντά στον Θεό.

Εικόνα

Λογότυπο και σύμβολο της Εκκλησίας

Το όνομα, το λεκτικό σήμα και το σύμβολο της Εκκλησίας είναι πολύ σημαντικά στοιχεία ταυτότητας της Εκκλησίας.

Λεκτικό σήμα και σύμβολο. Το λεκτικό σήμα και το σύμβολο της Εκκλησίας (βλέπε την παραπάνω απεικόνιση) πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνον όπως εγκρίνεται από την Πρώτη Προεδρία και την Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων. Δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως διακοσμητικά στοιχεία. Ούτε μπορούν να χρησιμοποιηθούν για οποιονδήποτε προσωπικό, εμπορικό ή διαφημιστικό σκοπό.

Οι υπολογιστές και το λογισμικό που χρησιμοποιούνται στους ευκτήριους οίκους της Εκκλησίας παρέχονται και χρησιμοποιούνται από τα κεντρικά της Εκκλησίας ή το γραφείο περιοχής. Οι ηγέτες και τα μέλη χρησιμοποιούν αυτά τα μέσα για να υποστηρίξουν τους σκοπούς της Εκκλησίας, συμπεριλαμβανομένου του έργου οικογενειακής ιστορίας.

Το λογισμικό σε αυτούς τους υπολογιστές πρέπει να έχει αδειοδοτηθεί καταλλήλως στην Εκκλησία.

Η Εκκλησία παρέχει υλικά για να βοηθήσει τα μέλη να μάθουν και να ζήσουν το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Αυτά περιλαμβάνουν τις γραφές, τα μηνύματα της γενικής συνέλευσης, τα περιοδικά, τα εγχειρίδια, τα βιβλία και άλλες πηγές. Οι ηγέτες παροτρύνουν τα μέλη να χρησιμοποιούν τις γραφές και τα άλλα μέσα όπως απαιτείται για τη μελέτη του Ευαγγελίου στο σπίτι.

Τα μέλη της Εκκλησίας παρακινούνται να δείχνουν σεβασμό προς το σώμα τους, όταν επιλέγουν την κατάλληλη ένδυση και εμφάνιση. Τι είναι κατάλληλο ποικίλλει ανάμεσα σε κουλτούρες και σε διαφορετικές περιστάσεις.

Τα μέλη μπορούν να νηστεύουν οποτεδήποτε. Ωστόσο, συνήθως τηρούν την πρώτη Κυριακή του μηνός ως ημέρα νηστείας.

Συνήθως, μία ημέρα νηστείας περιλαμβάνει προσευχή, αποχή από φαγητό και ποτό για διάστημα 24 ωρών (εάν το επιτρέπει η φυσική κατάσταση του μέλους) και η κατάθεση μίας γενναιόδωρης προσφοράς νηστείας. Η προσφορά νηστείας είναι μία δωρεά για να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη (βλέπε 22.2.2).

Μερικές φορές εκκλησιαστικές ή τοπικές συγκεντρώσεις διεξάγονται την πρώτη Ημέρα του Κυρίου του μηνός. Όταν συμβαίνει αυτό, η προεδρία πασσάλου αποφασίζει η ημέρα νηστείας να γίνει κάποια άλλη Κυριακή.

Η Εκκλησία είναι αντίθετη και συμβουλεύει τα μέλη κατά των τυχερών παιχνιδιών σε οποιαδήποτε μορφή. Αυτό περιλαμβάνει αθλητικά στοιχήματα και λοταρίες που επιχορηγεί η κυβέρνηση.

Τα μέλη που παραμένουν στην πατρίδα τους συχνά έχουν ευκαιρίες να οικοδομήσουν και να ενδυναμώσουν την Εκκλησία εκεί. Ωστόσο, η μετανάστευση σε άλλη χώρα είναι προσωπική επιλογή.

Τα μέλη που μεταναστεύουν σε άλλη χώρα θα πρέπει να υπακούν σε όλους τους ισχύοντες νόμους (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 58:21).

Οι ιεραπόστολοι δεν θα πρέπει να προσφέρονται να υποστηρίξουν τη μετανάστευση άλλων.

Τα μέλη θα πρέπει να υπακούν, να τιμούν και να υποστηρίζουν τους νόμους σε οποιαδήποτε χώρα ζουν ή ταξιδεύουν (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 58:21-22, Άρθρα της Πίστης 1:12). Αυτό περιλαμβάνει και τους νόμους που απαγορεύουν τον προσηλυτισμό.

Τα μέλη της Εκκλησίας δεν θα πρέπει να καλούν, να στέλνουν μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή να γράφουν επιστολές στα Μέλη της Γενικής Εξουσίας για ερωτήματα διδαχής, προσωπικά προβλήματα ή αιτήματα. Τα μέλη ενθαρρύνονται να προσεγγίσουν τους τοπικούς ηγέτες τους, συμπεριλαμβανομένου της προέδρου της Εταιρείας Αρωγής ή του προέδρου της απαρτίας πρεσβυτέρων, όταν επιζητούν πνευματική καθοδήγηση (βλέπε 31.3).

Οι ηγέτες και τα μέλη ενθαρρύνονται να φροντίσουν τις ανάγκες όσων κατοικούν εντός της μονάδας τους. Τα μέλη με αναπηρίες είναι σημαντικά και μπορούν να συνεισφέρουν με σημαντικούς τρόπους. Οι αναπηρίες μπορεί να είναι πνευματικές, κοινωνικές, συναισθηματικές ή σωματικές.

Πολλά από αυτά που διδάσκονται σε πολλές άλλες θρησκείες είναι εμπνευσμένα, ευγενή και άξια του μεγαλύτερου σεβασμού. Οι ιεραπόστολοι και άλλα μέλη θα πρέπει να είναι προσεκτικοί και να σέβονται τα πιστεύω και τις παραδόσεις των άλλων.

Τα μέλη της Εκκλησίας παροτρύνονται να συμμετέχουν στις πολιτικές και κυβερνητικές υποθέσεις. Σε πολλές χώρες, αυτό περιλαμβάνει:

• Ψηφοφορία.

• Συμμετοχή ή προσφορά υπηρεσίας σε πολιτικά κόμματα.

• Παροχή οικονομικής στήριξης.

• Επικοινωνία με αξιωματούχους και υποψήφιους του κόμματος.

• Υπηρεσία σε εκλεγμένες ή καθορισμένες θέσεις στην τοπική και στην εθνική κυβέρνηση.

Τα μέλη παροτρύνονται επίσης να συμμετέχουν σε άξιους σκοπούς, ώστε να κάνουν τις κοινότητές τους ασφαλείς τόπους για να ζουν και να μεγαλώνουν οικογένειες.

Οι τοπικοί ηγέτες της Εκκλησίας δεν θα πρέπει να οργανώνουν τα μέλη για να συμμετάσχουν σε πολιτικές υποθέσεις. Ούτε θα πρέπει οι ηγέτες να επιχειρούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο συμμετέχουν τα μέλη.

Οι ηγέτες και τα μέλη θα πρέπει επίσης να αποφεύγουν δηλώσεις ή συμπεριφορές που θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως υποστήριξη της Εκκλησίας υπέρ οποιουδήποτε πολιτικού κόμματος, πλατφόρμας, πολιτικής ή υποψηφίου.

Οι ηγέτες της Εκκλησίας είναι υποχρεωμένοι να προστατεύουν την ιδιωτική ζωή των μελών. Αρχεία της Εκκλησίας, κατάλογοι και παρόμοιο υλικό δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προσωπικούς, εμπορικούς ή πολιτικούς σκοπούς.

Ως μέρος της ευθύνης τους να φροντίζουν όσους έχουν ανάγκη (βλέπε Μωσία 4:26), τα μέλη της Εκκλησίας προσφέρουν τον χρόνο, τα χαρίσματα και τη φιλία τους για να καλωσορίσουν πρόσφυγες στην κοινότητά τους.

Τα μέλη που έχουν ανάγκη παρακινούνται να μιλήσουν με τον επίσκοπό τους αντί να επικοινωνούν με τα κεντρικά της Εκκλησίας ή να ζητούν χρήματα από άλλους ηγέτες ή μέλη της Εκκλησίας.