Instytut
Lekcja 5. Materiał dla nauczyciela: Upadek Adama i Ewy oraz dar wolnej woli


„Lekcja 5. Materiał dla nauczyciela: Upadek Adama i Ewy oraz dar wolnej woli”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela (2021)

„Lekcja 5. Materiał dla nauczyciela”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela

Lekcja 5. Materiał dla nauczyciela

Upadek Adama i Ewy oraz dar wolnej woli

Prorok Lehi nauczał, że Upadek Adama i Ewy przyniósł wieczne cele dzieciom Boga (zob. II Ks. Nefiego 2:15–25). W czasie tej lekcji studenci będą mogli wyjaśnić, jak Upadek Adama i Ewy, wolna wola oraz Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa są niezbędne w planie odkupienia przygotowanym przez Ojca Niebieskiego. Studenci będą mogli także zastanowić się nad tym, co mogą zrobić, by lepiej korzystać z wolnej woli, aby mogli stać się bardziej podobni do Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

Propozycje dotyczące nauczania

Lehi uczy swego syna, Jakuba, o skutkach Upadku.

Zwróć uwagę, że ta lekcja rozpoczyna nową część o planie odkupienia przygotowanym przez Ojca Niebieskiego. Może warto wyjaśnić, że spośród wielu nazw nadanych planowi Ojca Niebieskiego, jedną z najpowszechniejszej używanych w Księdze Mormona jest „plan odkupienia” (zob. np. Ks. Jakuba 6:8; Ks. Almy 12:30, 32–33; 34:31).

Pokaż tekst poniższej wypowiedzi i poproś studentów, by ocenili ją przez pryzmat nauk Księgi Mormona: Upadek Adama i Ewy był tragiczną pomyłką i wypadkiem sprzecznym z planem Boga.

Gdy studenci podzielą się swoimi przemyśleniami, pokaż tekst głoszący następującą prawdę: Upadek Adama i Ewy jest niezbędną częścią planu Ojca Niebieskiego dla Jego dzieci.

By pogłębić zrozumienie tej prawdy u studentów, napisz następujące niedokończone zdania na tablicy (zapewnij dużo pustego miejsca między zdaniami):

Gdyby Adam i Ewa nie zjedli tego owocu…

Z powodu zjedzenia przez nich tego owocu…

Poproś studentów o przejrzenie fragmentu II Ks. Nefiego 2:19–25 i określenie konsekwencji czy skutków Upadku, które mogą wpisać w puste miejsce w każdym zdaniu. Niech opowiedzą o tym, co znaleźli. Wypisz ich odpowiedzi na tablicy pod każdym zdaniem.

Pokaż i przeczytaj następującą wypowiedź Starszego Orsona F. Whitneya z Kworum Dwunastu Apostołów.

Obraz
Starszy Orson F. Whitney

Upadek Adama był krokiem w dół, ale także krokiem naprzód — krokiem w wiecznym pochodzie ludzkiego rozwoju (w: Conference Report, kwiecień 1908, str. 90).

  • W jaki sposób Upadek był równocześnie „krokiem w dół” i „krokiem naprzód” w naszym duchowym rozwoju? (W ramach waszej dyskusji możesz poprosić studentów, aby przejrzeli wypowiedzi Starszego Bruce’a C. HafenaStarszego Jeffreya R. Hollanda w rozdziale 1. materiału przygotowawczego i by powiedzieli, co z tych treści jest dla nich ważne).

  • Jak dzięki zrozumieniu znaczenia Upadku lepiej dostrzegacie, że nawet wyzwania doczesności są częścią planu Ojca Niebieskiego?

  • Jak warunki spowodowane Upadkiem pozwalają nam się rozwijać duchowo i mieć radość? (Zob. II Ks. Nefiego 2:25).

W ramach dyskusji możesz pokazać studentom następującą wypowiedź Prezydenta Russella M. Nelsona. Poproś jednego z nich, aby przeczytał ją na głos:

Obraz
Prezydent Russell M. Nelson

Lehi, oczywiście, dobrze znał przeciwności, niepokój, strapienie, ból, rozczarowanie i smutek. Jednakże śmiało i bez wahania głosił zasadę objawioną mu przez Pana: „Ludzie istnieją, aby mogli mieć radość” [II Ks. Nefiego 2:25]. Wyobraźcie to sobie! Ze wszystkich słów, których mógł użyć do opisania natury i celu naszego doczesnego życia, wybrał słowo radość!

Życie jest pełne objazdów i ślepych uliczek, prób i wszelkiego rodzaju wyzwań. Wszyscy prawdopodobnie mieliśmy chwile, w których byliśmy przepełnieni niepokojem, cierpieniem i rozpaczą. Czy jesteśmy tu po to, aby mieć radość?

Tak! Odpowiedź jest wyraźna i brzmi: tak! („Radość i duchowa wytrwałość”, Liahona, listopad 2016, str. 82)

Poproś studentów, aby w ciszy określili jakieś konkretne wyzwania, którym obecnie stawiają czoła. Pokaż treść następującego pytania i poproś studentów, aby zastanowili się nad odpowiedzią i zapisali swoje myśli. (Jeśli uznasz to za stosowne, poproś jednego lub dwóch studentów, by powiedzieli, co zapisali. Przypomnij im, że nie muszą dzielić się doświadczeniami, które są zbyt osobiste lub prywatne).

  • Jak zrozumienie celów Ojca może pomóc mi ujrzeć w tym doświadczeniu szansę na duchowy wzrost i radość?

Lehi naucza, że możemy wybrać wolność i życie wieczne dzięki Jezusowi Chrystusowi.

Pokaż tekst następującej wypowiedzi Prezydenta Russella M. Nelsona: „[Upadek] uruchomił dwa ściśle połączone ze sobą dodatkowe dary od Boga, niemal tak cenne jak samo życie — wolną wolę i odpowiedzialność” („Constancy amid Change”, Ensign, listopad 1993, str. 34).

  • Jakie warunki wymienia Lehi, dzięki którym może istnieć wolna wola i odpowiedzialność? (Jeśli to konieczne, poproś studentów o przejrzenie rozdziału 2. w materiale przygotowawczym. Możesz poprosić studentów, aby krótko wyjaśnili, dlaczego każdy z tych warunków jest konieczny, by wolna wola mogła istnieć).

Przeczytajcie razem fragment II Ks. Nefiego 2:26–29 i poszukajcie innych sposobów, na jakie nasza wolna wola jest zależna od Zadośćuczynienia Zbawiciela i Jego odkupienia nas od skutków Upadku. Studenci mogą określić na podstawie tego fragmentu następujące zasady: Odkupicielska ofiara Zbawiciela umożliwia nam wolność wyboru życia wiecznego. Plan Ojca Niebieskiego zapewnia nam konieczne warunki, aby wybrać wolność i życie wieczne dzięki Jezusowi Chrystusowi lub by wybrać niewolę i śmierć poprzez diabła.

Doskonalenie nauczania i uczenia się

Zachęć studentów, by podjęli prawe działanie. Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: „Prawdziwa wiara jest skupiona w Panu Jezusie Chrystusie i na Nim i zawsze prowadzi do prawych uczynków” („Proście z wiarą”, Liahona, maj 2008, str. 95). Gdy nauczasz, zapewnij studentom okazje do znamiennych rozważań nad tym, jak mogą działać z wiarą i stosować to, czego się uczą. Gdy systematycznie zachęcasz studentów do rozważań i stosowania tego, czego się uczą, możesz im pomóc zwiększyć umiejętność podejmowania prawych działań.

Zastanów się, które z następujących pytań pomogą twoim studentom jak najlepiej zrozumieć pojęcie wolnej woli oraz zdecydować o prawych działaniach, które powinni podjąć w życiu. (Możesz wybrać jeden z następujących zestawów pytań i zachęcić studentów, aby zapisali swoje przemyślenia i odczucia).

  • Jak myślisz, co znaczy, że staniemy się „wolni na zawsze […], [abyśmy] sami działali, a nie, [żebyśmy] podlegali działaniu, z wyjątkiem poniesienia kary wyznaczonej przez prawo w wielki i ostatni dzień” (II Ks. Nefiego 2:26)? Do jakiego prawego działania czujesz się dzisiaj zainspirowany?

  • Podaj przykłady drobnych wyborów, jakich dokonujesz każdego dnia, które mogą mieć długotrwały efekt? Jaki typ codziennych wyborów umożliwia ci przybliżanie się do Jezusa Chrystusa i do życia wiecznego? Jakie wybory mogą obecnie zatrzymywać lub zmniejszać twój duchowy wzrost lub duchowe możliwości?

  • Jak Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa umożliwia ci uczenie się na własnych błędach? (Przejrzyj wypowiedź Starszego Bruce’a C. Hafena w rozdziale 3. w materiale przygotowawczym, jeśli potrzebujesz). Czego możesz się nauczyć na podstawie grzechu lub pomyłek, które popełniłeś?

Po upływie wystarczającej ilości czasu poproś chętnego studenta o podzielenie się swoimi przemyśleniami lub świadectwem. Wyjaśnij studentom, że nie powinni mówić o niczym, co jest zbyt osobiste lub o konkretnych grzechach, które popełnili. Zachęć studentów do tego, by działali na podstawie tego, co zapisali i co dziś przemyśleli. Złóż świadectwo o zasadach zawartych w tej lekcji i o tym, że Pan pragnie pomagać studentom w odnajdowaniu drogi wśród życiowych wyborów.

Na następne zajęcia

Zwróć uwagę, że na następnych zajęciach będziemy omawiać Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. Zachęć studentów, aby starannie przestudiowali materiał przygotowawczy i zastanowili się nad tym, dlaczego Księga Mormona opisuje Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa jako nieskończone i wieczne (zob. II Ks. Nefiego 9:7; Ks. Almy 34:10).