Mga Pulong sa Paglaum ug Kahupayan sa Panahon sa Kamatayon

“Unsay anaa kanato nga mohupay sa atoa nga may kalabutan sa mga patay? Kita adunay katarungan sa pagbaton og pinakadako nga paglaum ug kahupayan alang sa atong mga patay kay sa bisan kinsa nga mga tawo dinhi sa yuta.”

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Smith

Ang pagbangutan sa kamatayon sa mga minahal nagbalikbalik nga nakatandog sa kinabuhi ni Propeta Joseph Smith. Niadtong Hunyo 15, 1828, didto sa Harmony, Pennsylvania, ang unang anak nga lalaki ni Joseph ug Emma, nga si Alvin, namatay dayon human sa pagkatawo. Sa dihang si Joseph ug Emma mibalhin gikan sa New York ngadto sa Kirtland, Ohio, pagka-Pebrero 1831, si Emma nagsabak na usab, niining higayona uban sa mga kaluha. Sa wala madugay human sa pag-abut ni Joseph ug Emma didto sa Kirtland, mipuyo sila sa usa ka troso nga kamalig diha sa umahan sa miyembro sa Simbahan nga si Isaac Morley. Didto, niadtong Abril 30, ang gagmay nga Thadeus ug Louisa natawo, apan wala sila magdugay, namatay sulod sa pipila ka oras human sa ilang pagkatawo.

Sa sama nga higayon, sa kasikbit nga lungsod sa Warrensville, Ohio, si Brother John Murdock nawad-an sa iyang asawa, nga si Julia, kinsa bag-o pa lang nga nanganak og mahimsog nga kaluha. Uban sa pamilya nga naglakip karon og lima ka mga anak, gibati ni Brother Murdock nga dili siya makahimo sa pag-atiman alang sa bag-o nga mga natawo, ug gihangyo niya si Joseph ug Emma sa pagsagup kanila isip ilang kaugalingon. Gihimo kini ni Joseph ug Emma, mapasalamaton nga mikuha sa duha ka mga masuso, nga ginganlan og Joseph ug Julia, ngadto sa ilang pamilya. Sa dakong kasubo, ang gamay nga Joseph namatay mga onse ka bulan nga milabay nianang pagka Marso 1832, usa ka sangputanan sa pagkabantang sa kabugnaw sa kagabhion samtang nag-antus sa tipdas sa dihang ang propeta gibutangan og alkitran ug balhibo sa mga manggugubot. Uban niini nga kamatayon, ang nanagbangutan nga mga ginikanan milubong sa una nilang lima ka mga anak, nga nagbilin ni Julia isip nagbinugtong nga buhing anak.

Sa onse ka mga anak nila ni Joseph ug Emma—siyam ang natawo diha kanila ug duha ang sinagup—lima lamang ang nabuhi ngadto sa pagkahingkod: si Julia, natawo niadtong 1831; Joseph III, natawo sa pagka-1832; Frederick, natawo sa pagka- 1836; si Alexander, natawo sa pagka-1838; ug si David, natawo sa pagka-Nobyembre 1844, mga lima ka bulan human sa kamatayon sa iyang amahan. Ang 14 ka bulan nga anak nga lalaki ni Joseph ug Emma nga si Don Carlos namatay niadtong 1841, ug ang usa ka anak nga lalaki nga natawo niadtong 1842 namatay sa sama nga adlaw sa iyang pagkatawo.

Sulod sa iyang kinabuhi, si Joseph Smith nawad-an usab sa tulo ka igsoong mga lalaki sa dili pa panahon nga mga kamatayon. Si Ephraim namatay dayon human sa pagkahimugso niadtong 1810. Ang magulang nga igsoong lalaki ni Joseph nga si Alvin namatay niadtong 1823 sa edad nga 25, ug ang iyang manghud nga igsoong lalaki nga si Don Carlos namatay niadtong 1841, sa edad usab nga 25 anyos.

Ang Propeta miantus og lain nga dakong pagkawala sa dihang ang iyang amahan, nga kinsa iyang gisaligan alang sa tambag ug kalig-on, namatay didto sa Nauvoo, Illinois, niadtong 1840. Sa dihang ang Amahan nga Smith nakaamgo nga hapit na ang iyang kamatayon, gitawag niya ang iyang pamilya ngadto sa kiliran sa iyang higdaanan. Nakigsulti siya sa iyang asawa, nga nag-ingon, “Kon magtan-aw ako sa akong mga anak ug nakaamgo nga bisan tuod sila gipadako sa pagbuhat sa buluhaton sa Ginoo, hinoon kinahanglan gayud nga moagi sila lahus sa mga talan-awon sa kasamok ug kalisdanan samtang magpuyo pa sila dinhi sa yuta, magsakit ang akong kasingkasing ug mahadlok ako nga mobiya kaninyo nga gilibutan pag-ayo sa mga kaaway.”¹

Dayon nakigsulti siya ngadto sa kada usa sa iyang anak nga mga lalaki ug babaye, naghatag kanila sa iyang katapusang panalangin. Ingon sa girekord sa inahan sa Propeta, misulti siya sa mapasaligon nga mga pulong ngadto ni Propeta Joseph:

“ ‘Joseph, akong anak, gitawag ikaw sa usa ka taas ug balaan nga katungdanan. Gani gitawag ikaw sa pagbuhat sa buluhaton sa Ginoo. Pagpabilin nga matinud-anon ug ikaw mapanalanginan, ug ang imong mga anak nga nagsunod kanimo. Gani mabuhi pa ikaw sa pagtapos sa imong buluhaton.’

“Tungod niini si Joseph misinggit, nga naghilak, ‘O, akong Amahan, makahimo kaha ako?’ ‘Oo,’ miingon ang iyang amahan, ‘mabuhi ikaw aron sa pagtuman sa plano sa tanan nga buluhaton nga gihatag kanimo sa Dios aron buhaton. Kini mao ang akong katapusan nga panalangin diha sa imong ulo sa dili pa ako mamatay sa pangalan ni Jesus.’”²

Naggamit niining malisud nga mga kasinatian gikan sa iyang kaugalingong kinabuhi ug sa dinasig niya nga salabutan sa Pagtubos sa Manluluwas, si Propeta Joseph Smith nakahimo sa paghatag sa gikinahanglan kaayo nga kahupayan sa daghang nagbangutan nga mga Santos.

Mga Pagtulun-an ni Joseph Smith

Kon ang minahal nga mga miyembro sa pamilya o mga higala mamatay, aduna kita’y dakung kahupayan sa pagkasayud nga ato silang ikasugat pag-usab sa umaabot nga kalibutan.

Ang Propeta namulong sa usa ka komperensya sa Simbahan didto sa Nauvoo niadtong Abril 7, 1844. Nagsulti siya kabahin sa iyang higala nga si King Follett, kinsa bag-o pa lang nga namatay: “Minahal nga mga Santos: Ako nagahangyo [alang] sa pagpatalinghug niini nga katiguman samtang mamulong ako kaninyo kabahin sa mga patay. Ang kamatayon sa atong minahal nga igsoon, si Elder King Follett, nga nadakdakan sa nahulog nga dakong balde nga puno sa bato, ang nakaaghat dayon kanako niini nga hilisgutan. Gihangyo ako sa iyang mga higala ug mga kabanay sa pagpamulong, apan tungod kay adunay daghan kaayo niining katiguman kinsa nagpuyo niini nga siyudad maingon man usab sa uban nga nagpuyo sa laing siyudad, kinsa nawad-an og mga higala, akong gibati nga mohatag sa kinatibuk-an nga pakigpulong kabahin niini nga hilisgutan, ug akong itanyag kaninyo ang akong mga ideya, kutob sa akong kasarang, ug ingon man sa pagdasig kanako sa Espiritu Santo aron sa pagtandog niini nga hilisgutan. Akong gihangyo ang inyong mga pag-ampo ug hugot nga pagtuo aron unta makabaton ako sa panudlo sa Dios nga Makagagahum ug sa gasa sa Espiritu Santo, aron mapahimutang nako ang tinuod nga mga butang ug nga sayon ra ninyo nga masabtan, ug nga ang pagpamatuod unta magdala og pagtuo ngadto sa inyong mga kasingkasing ug mga hunahuna sa kamatuoran sa akong ipamulong….

“… Nasayud ako nga ang akong pagpamatuod tinuod; mao nga, sa dihang nakigsulti ako niining mga nagbangutan, unsa man ang nawala kanila? Ang ilang mga paryente ug mga higala nahimulag lamang gikan sa ilang mga lawas sa mubo nga panahon: ang ilang mga espiritu nga diha uban sa Dios mibiya lamang og kadali sa mortal nga lawas, nga maoy pagasultihon; ug karon anaa na sila sa usa ka dapit diin sila manag-uban nga magsinultihay sama sa gibuhat nato dinhi sa yuta….

“… Unsay anaa kanato aron sa paghupay kanato nga may kalabutan sa mga patay? Aduna kita’y katarungan sa pag-angkon og pinakamahinungdanon nga paglaum ug kahupayan alang sa atong mga patay kay sa bisan kinsa nga mga tawo dinhi sa yuta, kay ato silang nakita nga nagpakabuhi nga takus uban kanato, ug nakita sila nga namatay diha sa mga bukton ni Jesus.

“Kamo nga nanagbangutan adunay higayon sa pagmaya, nagsulti kabahin sa kamatayon ni Elder King Follett; tungod kay ang inyong bana ug amahan mipanaw na aron maghulat hangtud sa pagkabanhaw sa mga patay—hangtud sa iyang kahingpitan, tungod kay sa pagkabanhaw ang inyong higala mobangon sa hingpit nga kalipay ug moadto sa celestial nga kahimayaan….

“May pagtugot ako sa pag-ingon, pinaagi sa pagtugot sa Espiritu Santo, nga wala kamo’y kahigayonan sa pagkahadlok; kay miadto na siya sa panimalay sa makiangayon. Ayaw pagbangutan, ayaw paghilak. Nasayud ako niini pinaagi sa Espiritu Santo nga nag-uban kanako; ug mahimo kamo nga maghulat alang sa inyong mga higala nga mopakita aron sa pagsugat kaninyo sa kabuntagon sa celestial nga kalibutan….

“Aduna ako’y amahan, mga igsoong lalaki, mga anak, ug mga higala kinsa atua na sa kalibutan sa mga espiritu. Wala lamang sila dinhi sulod sa usa ka higayon. Mga espiritu sila, ug ato silang ikahimamat pag-usab sa dili madugay. Ang panahon moabut ra kon ang trumpeta motunog na. Kon mobiya na kita niini nga kinabuhi, atong ikahimamat ang atong mga inahan, mga amahan, mga higala, ug sa tanan nga atong gimahal, nga kinsa nangamatay diha kang Kristo. Wala na dihay kahadlok sa mga manggugubot, mga pagpanggukod, o dautan og tinguha nga mga pagkiha, ug mga pagpanakop, apan mahimo kini nga mahangturon nga kalipay.”³

Si Elder Lorenzo D. Barnes namatay samtang nagserbisyo isip misyonaryo didto sa England. Ang Propeta namulong sa iyang pagkamatay diha sa miting nga gihimo sulod sa wala pa mahuman nga Templo sa Nauvoo: “Sultihan ko kamo sa akong gusto. Pananglitan kon ugma tawagon ako nga mohigda sa lubnganan, diha sa kabuntagon sa pagkabanhaw tugoti nga mogunit ako sa mga kamot sa akong amahan, ug mohilak, ‘Akong amahan,’ ug siya motubag, ‘Akong anak, akong anak,’ sa pag-abli dayon sa nitso ug sa dili pa kami mogawas sa among mga lubnganan.

“Ug hunahunaon ba nato ang kabahin sa kamatayon og pagkabanhaw sa ingon nga paagi? Oo kon makakat-on kita sa unsa nga paagi magpakabuhi ug sa unsa nga paagi kita mamatay. Sa diha nga mohigda kita maghunahuna kita kon unsaon nato sa pagbangon inig ka buntag; ug makahimuot kini nga pagdungan og higda, nagdikit diha sa mga bukton sa gugma, sa pagkatulog ug sa pagmata diha sa mga bukton sa usag usa ug gibag-o pag-usab ang ilang pagsinultihay.

“Ikahibulong ba ninyo kini kon akong isaysay ang unsay akong nakita diha sa panan-awon nga may kalabutan niining makaikag nga hilisgutan? Kadtong nangamatay diha kang Jesukristo makapaabut nga makadawat sa tanan niana nga katumanan sa hingpit nga kalipay sa ilang pagkabanhaw, nga ilang gibatonan o gipaabut sa pagkamortal.

“Hilabihan ka yano ang panan-awon, nga tinuod gayud nga nakakita ako og mga tawo, nga sa wala pa sila mosaka gikan sa lubganan, nga ingon og inanay sila nga mibangon. Naggunitanay sila sa kamot ug nag-ingon ngadto sa usag usa, ‘Akong amahan, akong anak, akong inahan, akong anak nga babaye, akong isgoong lalaki, akong igsoong babaye.’ Ug sa diha nga ang tingog nagtawag alang sa mga patay sa pagbangon, pananglitan ipahimutang ako sa kiliran sa akong amahan, unsa kaha ang unang kalipay sa akong kasingkasing? Ang pagpakigkita sa akong amahan, akong inahan, akong igsoong lalaki, akong igsoon nga babaye, ug kon anaa na sila sa akong kiliran, mogakus ako kanila ug sila kanako….

“Ang mas labaw pa ka sakit alang kanako mao ang mga hunahuna sa pagkawagtang kaysa kamatayon. Kon wala ako’y gidahum nga makita pag-usab ang akong amahan, inahan, mga igsoong lalaki, mga igsoong babaye ug mga higala, ang akong kasingkasing dali nga mobuto, ug manaog na ako sa akong lubnganan. Ang pagpaabut sa pagkakita sa akong mga higala diha sa kabuntagon sa pagkabanhaw makapalipay sa akong kalag ug makahimo kanako sa pagbarug sa mga kadautan sa kinabuhi. Sama ra kini sa ilang paghimo og taas nga panaw, ug unya sa ilang pagpauli ato silang sugaton uban sa nagkadugang nga kalipay….

“Ngadto ni Marcellus Bates [usa ka miyembro sa Simbahan kang kinsang asawa namatay] tugoti nga mangalagad ako og kahupayan. Sa dili madugay ikauban ninyo ang inyong kauban sa usa ka kalibutan sa himaya, ug akong ipahayag ang mao gihapon ngadto sa mga higala ni Brother Barnes ug sa tanang mga Santos nga nagbangutan. Kini mao ang mahimong pasidaan nga tingog kanatong tanan aron mahimo nga mas maligdong ug makugihon ug biyaan ang magahub nga panagsadya, pagpagawal ug kabuang, ug maandam nga mamatay ugma damlag.”⁴

Ang mga ginikanan nga nawad-an sa ilang mga anak diha sa kamatayon makahimamat kanila diha sa pagkabanhaw sama sa ilang pagpahimutang kanila.

Atol sa paglubong sa duha ka tuig nga Marian Lyon, ang Propeta miingon: “Aduna na usab kita’y pasidaan nga tingog nga gipalanog tali kanato, nga nagpakita sa pagkawalay kasiguroan sa tawhanon nga kinabuhi; ug sa akong walay lingaw nga mga higayon ako namalandong niana nga hilisgutan, ug nangutana sa pangutana, ngano nga ang mga masuso, inosente nga mga bata, gipanguha gikan kanato, ilabi na gayud kadtong maingon og pinakamaalamon ug makapadani. Ang pinakalig-on nga mga katarungan nga nagpakita mismo sa akong hunahuna mao kini: Kini nga kalibutan maoy usa ka hilabihan ka dautan nga kalibutan; ug kini … labaw pa nga nagtubo sa pagkadautan ug pagkamadunuton…. Daghan ang gikuha sa Ginoo, bisan pa gani sa pagkamasuso, aron sila makaikyas sa pagkamasinahon sa tawo, ug sa mga kagul-anan ug mga kadautan niining kalibutan karon; hilabihan ra kaayo sila ka putli, hilabihan ka matahum, aron mopuyo sa yuta; busa, kon hunahunaon sa husto, imbis nga magbangutan aduna kita’y katarungan sa pagmaya kay gilikay sila gikan sa dautan, ug ato ra sila nga maangkon pag-usab….

“… Ang mao lamang nga panaglahi tali sa edaran ug batan-on nga mamatay mao kini, ang usa ka tawo nagpuyo og dugay didto sa langit ug mahangturon nga kahayag ug kahimayaan kay sa uban, ug sayo ra nga gipalingkawas gikan niining makalolooy, dautan nga kalibutan. Bisan pa man sa tanan niini nga kahimayaan, nga wala nato kini igkita og kadali, ug nagbangutan sa pagkawala niini. Apan wala kita magbangutan sama niadtong walay paglaum.”⁵

“Usa ka pangutana ang tingali ikapangutana—‘Maangkon ba sa mga inahan ang ilang mga anak didto sa kahangturan?’ Oo! Oo! Mga inahan, maangkon ninyo ang inyong mga anak; kay makabaton sila og kinabuhing dayon, tungod kay nabayaran na ang ilang utang.”⁶

“Ang mga bata … mobangon gayud sama nga sila namatay; atong matimbaya didto ang atong matahum nga mga masuso uban sa sama nga kahimayaan—ang sama nga katahum didto sa celestial nga kahimayaan.”⁷

Si Presidente Joseph F. Smith, ang ikaunom nga Presidente sa Simbahan, mi-report: “Si Joseph Smith mitudlo sa doktrina nga ang masuso nga bata nga gipahilayo sa kamatayon mobangon sa pagkabanhaw isip usa ka bata; ug, nagtudlo ngadto sa inahan sa walay kinabuhi nga bata, miingon siya ngadto kaniya: ‘Imong maangkon ang hingpit nga kalipay, ang kahimuot ug katagbawan sa pag-amuma niini nga bata, human sa iyang pagkabanhaw, hangtud nga kini hingpit nga motubo sa espiritu.’…

“Niadtong 1854, akong gikahimamat ang akong iyaan [Agnes Smith], ang asawa sa akong uyoan, nga si Don Carlos Smith, kinsa mao ang inahan nianang gamay nga bata [Sophronia] nga maoy gihisgutan ni Joseph Smith, ang Propeta, sa dihang gisultihan niya ang inahan nga makabaton gayud siya og hingpit nga kalipay, ang kahimuot, ug katagbawan sa pagpadako niana nga bata, human sa pagkabanhaw, hangtud nga kini hingpit nga motubo sa espiritu, ug nga mas hilabihan pa ka dakong hingpit nga kalipay kay sa posible nga maangkon diha sa pagkamortal, tungod kay mahimo siya nga gawasnon gikan sa kasakit ug kahadlok ug mga kakulangan sa mortal nga kinabuhi, ug siya masayud og labaw pa kay sa iyang masayran niini nga kinabuhi. Akong gikahimamat kana nga biyuda, ang inahan nianang bata, ug iya akong gisultihan niana nga kahimtang ug mihatag og pagpamatuod ngari kanako nga kini mao ang gisulti ni Propeta Joseph Smith sa dihang namulong siya sa lubong sa iyang gamay’ng anak nga babaye.”⁸

Silang duha ni Mary Isabella Horne ug Leonora Cannon Taylor namatyan og batan-on nga anak. Nahinumdom si Sister Horne nga si Propeta Joseph Smith mihatag sa duha ka mga sister niini nga mga pulong sa paghupay: “Iya kaming gisultihan nga among madawat kadtong mga bata diha sa kabuntagon sa pagkabanhaw sama sa pagpahiluna namo kanila, diha sa kaputli ug pagka-inosente, ug makaamuma gayud ug makaatiman kanila isip ilang mga inahan. Siya miingon nga ang mga bata pabangunon diha sa pagkabanhaw maingon man sa pagpahiluna kanila, ug nga makabaton sila sa tanang kaalam nga gikinahanglan aron sa pagpanag-iya og mga trono, ug mga kamandoan ug mga gahum.”⁹

Samtang nagbangutan kita kon ang usa ka minahal mamatay, makasalig kita nga “ang Dios sa tibuok kalibutan mobuhat og matarung.”

Sa paglubong sa 24 anyos nga si Ephraim Marks, ang Propeta mipahayag: “Usa kini ka mahinuklugon ug makahahadlok nga panahon. Wala pa ako sukad batia og labaw pa ka mahinuklugon, nakapahinumdom kini sa kamatayon sa akong kinamagulangan nga igsoong lalaki, nga si Alvin, kinsa namatay didto sa New York, ug sa akong kinamanghurang igsoon nga lalaki, nga si Don Carlos Smith, kinsa namatay didto sa Nauvoo. Malisud gayud alang kanako ang pagpakabuhi dinhi sa yuta ug magtan-aw niining mga batan-ong lalaki nga atong gisaligan sa pagtabang ug paghupay nga gikuha gikan kanato taliwala sa ilang pagkabatan- on. Oo, nahimong malisud ang pagdawat niini nga mga butanga. Usahay maghunahuna ako nga ako kinahanglan nga mobati og labaw pa ka madawaton nga mawala ang akong kaugalingon kon kini kabubut-on sa Dios; hinoon nasayud ako nga kinahanglan kita magmalinawon ug masayud nga pagbuot kini sa Dios, ug modawat sa Iyang kabubut-on; nga maayo ra ang tanan. Mahitabo kini, apan sulod lamang sa mubo nga panahon sa dili pa kita tawagon sa sama nga paagi: mahimo nga mamatay ako nga tingali sama usab kaninyo.”¹⁰

Niadtong Hunyo 6, 1832, si Joseph Smith misulat ngadto ni Emma Smith: “Naguol ako sa pagkadungog nga nawad-an si Hyrum sa iyang gamay nga anak. Akong gihunahuna nga sa pipila ka paagi makaduyog kita uban kaniya, apan kinahanglan gayud nga kitang tanan modawat sa atong mga kapalaran ug moingon nga ang pagbuot sa Ginoo maoy matuman.”¹¹

Pagka-Enero 20, 1840, si Joseph Smith misulat ngadto ni Emma Smith: “Nakadawat ako og sulat gikan ni Hyrum, nga nakapalipay sa akong kasingkasing sa pagkasayud nga buhi ang tanan sa akong pamilya. Apan nagbangutan ang akong kasingkasing alang niadtong gikuha gikan kanato, apan dili mahimo nga walay paglaum, tungod kay ako sila nga makita pag-usab ug ikauban sila. Busa, mahimo nga labaw pa kita nga magmadawaton sa mga pagpakigsuod sa Dios.”¹²

“Mahitungod sa mga nangamatay didto sa Zion, atong bation ang pagbangutan niadtong nagbangutan, apan hinumdumi nga ang Dios sa tibuok yuta mobuhat sa matarung.”¹³

“Dihay daghang mga kamatayon, nga nagbilin og masulub-on nga mga hunahuna, apan dili nato kini malikayan. Sa diha nga nakigsulti ang Dios gikan sa kalangitan aron sa pagtawag kanato nga moadto didto, kinahanglan gayud nga monunot kita sa Iyang mga sugo.”¹⁴

Sa lubong ni James Adams, ang Propeta miingon: “Una nako siyang nakita didto sa Springfield, [Illinois,] sa akong pag-agi gikan sa Missouri ngadto sa Washington. Iya akong gipangita sa dihang usa ako ka langyaw, gidala ako sa iyang panimalay, gidasig ug gilingaw ako, ug gihatagan og kwarta. Nahimo siyang pinakasuod nga higala…. Nakabaton siya og mga pagpadayag kabahin sa iyang kamatayon, ug mibiya sa mas labaw pa ka mahinungdanong buhat. Kon ang mga tawo naandam, mas labaw pa sila ka maayo sa pagbiya niini nga kalibutan. Si Brother Adams namatay aron sa pagbukas og labaw pa ka masangputon nga pultahan sa ebanghelyo alang sa mga patay. Ang mga espiritu sa makiangayon pagahimayaon ngadto sa mas mahinungdanon ug labaw pa ka mahimayaon nga buhat; mao nga gipanalanginan sila sa ilang pagbiya ngadto sa kalibutan sa mga espiritu.”¹⁵

Mga sugyot alang sa Pagbiya ug Pagtuon

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang kamo magtuon niini nga hugna o samtang kamo mangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa sa mga pahina vii–xiii.

Unsay inyong mga hunahuna o mga pagbati samtang nagbasa kamo sa mga asoy diha sa mga pahina 203–05? Sa unsa kaha nga paagi kini nga mga kasinatian nakaimpluwensya sa pamaagi sa pagtudlo ni Propeta Joseph mahitungod sa kamatayon ug pagkabanhaw?
Kini nga hugna naglangkob sa mga mensahe nga gipakigbahin ni Joseph Smith ngadto sa mga tawo kinsa nagbangutan sa kamatayon sa mga minahal (mga pahina 205–13). Niini nga mga mensahe, ang Propeta mitanyag og “paglaum ug kahupayan” pinaagi sa pagtudlo sa mga doktrina sa ebanghelyo ug nagpakita sa iyang mga tigpaminaw kon sa unsa nga paagi kadtong mga doktrina magamit sa ilang mga kinabuhi. Sa inyong paghunahuna sa mga minahal kinsa namatay o hapit na mamatay, unsa nga mga kamatuoran sa ebanghelyo ang magdala kaninyo og kahupayan? Ngano nga kining mga kamatuoran mahinungdanon nganha kaninyo?
Basaha ang tambag nga gihatag ni Joseph Smith sa dihang namulong sa kamatayon ni Elder Barnes, lakip ang iyang tambag mahitungod sa “unsa nga paagi magpakabuhi ug sa unsa nga paagi mamatay” (mga pahina 207–08). Unsay kahulugan niini nga tambag diha kaninyo? Paghunahuna kon sa unsa kaha nga paagi ang inyong kinabuhi mausab samtang nahinumdom kamo sa iyang tambag.
Ribyuha ang mga pulong sa Propeta ngadto sa mga ginikanan kinsang gagmay nga mga anak nangamatay (mga pahina 209–11). Sa unsa nga paagi kini nga mga dotrina naghatag og paglaum ngadto sa nagbangutan nga mga ginikanan?
Pagtuon sa tambag ni Joseph Smith mahitungod sa pagpakigsuod sa atong mga kaugalingon ngadto sa kabubut-on sa Dios sa dihang ang usa ka minahal mamatay (mga pahina 211–13). Sa unsa nga paagi nga ang atong desisyon sa pagdawat sa kabubut-on sa Dios makaimpluwensya sa atong mga balatian? atong mga pulong ug atong mga lihok? Sa unsa kaha nga mga paagi ang atong desisyon makatabang sa uban?

May kalabutan nga mga Kasulatan:Juan 20:1–29; Mosiah 16:7–8; Alma 40:11–12; Moroni 8:11–20; D&P 42:45–46