Hugna 21: Ang Ikaduhang Pag-anhi ug ang Milenyum

Hugna 21

Ang Ikaduhang Pag-anhi ug ang Milenyum

“Kita magmabinantayon … og maayo nga moila sa mga timailhan sa panahon samtang; kita magpanaw, nga ang; adlaw sa Ginoo dili unta‘ mahauna sama sa usa ka kawatan sa kagabhion.’”

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Smith

Kaniadtong Septyembre 1832, si Joseph ug Emma Smith ug ang ilang nagpanuigon og napulo’g unom ka buwan nga anak, si Julia, mibiya sa umahan sa mga Johnson sa Hiram, Ohio, namalik ngadto sa Kirtland. Didto sila mipuyo sa usa ka tindahan sa sari-sari nga gipanag-iya ni Newel K. Whitney, diin sila mipuyo didto kapin sa usa ka tuig. Ang pamilya nga Smith nagpuyo sa ikaduhang andana sa tindahan ug sa bahin sa unang andana nga wala gamita sa patigayon. Ang anak lalaki ni Joseph ug Emma nga si Joseph Smith III nahimugso samtang ang pamilya nagpuyo niini nga tindahan. Ang Propeta nakadawat usab didto og daghan nga mga padayag.

Usa sa mao nga pagpadayag nadawat niadtong Pasko sa 1832. Ang Propeta migahin sa bahin niini nga adlaw diha sa balay, sa usa ka lawom nga pagpamalandong kabahin sa seryuso nga problema nga giatubang sa mga kanasuran sa kalibutan niadtong panahona. “Mga panagway sa mga kagubot tali sa mga nasud misamot kadayag niini nga panahon kaysa kaniadto sukad ang Simbahan nagsugod sa iyang paglawig sa kamingawan,” ang Propeta miingon.¹ Ang mga nanghinabo sa Estados Unidos nagpaingon ngadto sa sibil nga gubat, ug pagdagsang sa makamatay nga mga sakit nga mikuyanap sa tibuok kalibutan. Samtang “mainiton nga nag-ampo niini nga hilisgutan,”² ang Propeta nakadawat sa pinadayag nga karon mabasa sa seksyon 87 sa Doktrina ug mga Pakigsaad. Ang Ginoo nagpadayag ngadto ni Joseph nga sa wala pa ang Ikaduhang Pag-anhi, ang gubat ipabaha ngadto sa tanan nga kanasuran ug mga natural nga kalamidad modagmal sa katawhan:

“Uban sa espada ug pinaagi sa pagpaagas sa dugo ang mga lumulupyo sa yuta magbangutan; ug uban sa gutom, ug sa sakit, ug sa linog, ug sa dalugdog sa langit, ug sa mabangis ug masiga nga kilat usab diin ang mga lumulupyo sa yuta mahimo nga mobati sa kasuko, ug kaligutgot, ug sa mapantunon nga kamot sa Makagagahum nga Dios, hangtud sa gikatakda nga hingpit nga kalaglagan sa tanan nga mga nasud…. Busa, barug kamo sa balaan nga mga dapit, ug ayaw pagbalhin, hangtud ang adlaw sa Ginoo moabut; kay tan-awa, kini moabut sa labing madali, nag-ingon ang Ginoo” (D& 87:6, 8).

Paglabay sa duha ka adlaw, niadtong Disyembre 27, ang Propeta nakadawat og lain nga padayag nga adunay labaw kadaghan nga impormasyon kabahin sa Ikaduhang Pag-anhi. Niadtong adlawa, usa ka komperensya sa mga high priests nagkatigum sa “kwarto alang sa paghubad,” ang kwarto dinha sa tindahan sa mga Whitney diin si Joseph daghan og gibuhat sa paghimo sa Hubad ni Joseph Smith sa Biblia. Ang mga gihisgutan sa komperensya nagrekord: “Si Brother Joseph mibarug ug namulong, aron makadawat og padayag ug sa mga panalangin sa langit kinahanglan nga ang atong mga hunahuna anaa sa Dios ug mopakita og hugot nga pagtuo ug mahimo nga usa ka kasingkasing ug usa ka hunahuna. Busa siya miawhag sa tanan nga dinha nga magbuwag-buwag sa pag-ampo ug sa pag-ampo nga may tingog ngadto sa Ginoo aron Siya mopadayag sa Iyang kabubut-on ngari kanamo kabahin sa pagpalig-on sa Zion ug alang sa kaayohan sa mga Santos.”

Ang matag high priest “miyukbo sa atubangan sa Ginoo” ug unya misulti sa iyang mga gibati ug sa hugot nga tinguha sa pagtuman sa mga kasugoan sa Dios.³ Wala madugay human niadto, ang Propeta nagsugod pagkadawat sa padayag gikan sa Dios nga wala madugay nahimong seksyon 88 sa Doktrina ug mga Pakigsaad. Kini nga padayag adunay maayong pagkasaysay sa kasulatan kabahin sa mga panagna mahitungod sa pag-anhi sa Ginoo ug ang pagsugod sa kaliboan ka mga tuig sa kalinaw (tan-awa sa D&P 88:86–116).

Pinaagi ni Propeta Joseph Smith, ang Ginoo mipadayag og daghang mga panagna mahitungod sa Ikaduhang Pag-anhi, sa Milenyum, ug sa gubot nga panahon nga mag-una niini nga mga panghitabo. Kini nga madagayaong pagbu-bu sa pagpadayag usa ka pagpamatuod nga si Joseph Smith tinuod nga usa ka manalagna nga gibutang sa Dios. Sigun sa gipamatuod sa Basahon ni Mormon, “Ang usa ka manalagna masayud sa mga butang diin nangagi na, ug usab sa mga butang diin umaabut ug pinaagi [kaniya] ang tanan nga mga butang ipadayag, o, kaha, ang tinago nga mga butang mahimo nga magpakita, ug ang mga butang diin wala mahibaloi mahimo nga mahibaloan” (Mosiah 8:17).

Mga Pagtulun-an ni Joseph Smith

Mga timailhan sa pagbalik sa Manunubos nangatuman na; ang mga masinugtanon makaila niini nga mga timailhan ug adunay kalinaw sa malisud nga mga panahon.

“Kita angay … nga makaila og maayo sa mga timailhan sa mga panahon nga sa atong pagpuyo niini nga kinabuhia dili unta ‘kita maunhan sama sa usa ka kawatan sa kagabhion.’ [Tan-awa sa D&P 106:4–5.]”⁴

“Ako magapanagna nga ang mga timailhan sa pagbalik sa Anak sa Tawo nagsugod na. Usa ka kamatay mowagtang sa mga tawo sa sunod-sunod. Kita sa dili madugay adunay gubat ug pagbanaw sa dugo. Ang bulan mahimo nga dugo. Ako magpamatuod niining mga butanga, ug nga ang pagbalik sa Anak sa Tawo nagkaduol, gani anaa na sa inyong mga pultahan. Kon ang atong mga kalag ug mga lawas wala magpaabut sa pagbalik sa Anak sa Tawo; ug human kita mamatay, kon kita wala magbantay, kita mahimong ikauban niadtong kinsa magsangpit nga ang mga dagkong bato motumpag diha kanila [tan-awa sa Pinadayag 6:15–17].”⁵

“Mga minahal ug gihigugma kong mga kaigsoonan, atong makita nga ang malisud nga mga panahon ania na, sigun sa gipamatud-an sa [tan-awa sa 2 Timoteo 3:1]. Unta ato nga bantayan, dayon, uban sa hingpit nga kasiguroan, alang sa katumanan niadtong tanan nga mga butang nga nahisulat na, ug uban ang dugang nga pagsalig nga labaw pa sa nangagi, ihangad ang inyong mga mata ngadto sa kahayag sa adlaw, ug makaingon sa atong mga kasingkasing, Dihadiha ikaw motabon sa imong nawong kay naulaw. Siya nga nag-ingon, ‘Mahimo ang kahayag,’ ug diha ang kahayag [tan-awa sa Genesis 1:3], naglitok niini nga pulong. Ug usab, Ikaw nga bulan, ikaw dili kaayo hayag, ikaw ang dan-ag sa kagabhion, mahimo nga dugo.

“Kita nakakita nga ang tanan nangatuman; ug kana nga panahon sa dili madugay mahinabo sa higayon nga ang Anak sa Tawo mokunsad diha sa panganod sa langit.”⁶

“Ang yuta sa dili madugay pagaanihon,—gipasabut, ang dautan mahinabo nga pagalaglagon gayud og mahanaw ibabaw sa yuta, tungod kay ang Ginoo nakapamulong niini, ug kinsa ang makapugong sa kamot sa Ginoo, o kinsay anaa nga makatugbang sa gahum sa Makagagahum, nga sa iyang mga mando ang mga langit ug ang yuta kinahanglan mahanaw. Ang adlaw nagkaduol na nga ang paghiuli sa tanang butang mangatuman, nga ang tanan nga balaang propeta nakapanagna, bisan ang pagpundok sa banay ni Israel. Unya mahinabo nga ang leon modulog paghigda uban sa nating karnero, ug uban pa.

“Apan, mga kaigsoonan, ayaw wad-a ang paglaum kon kami mosulti kaninyo sa malisud nga mga panahon, tungod kay moabut gayud kini, kay ang espada, kagutom, ug katalagman nagkaduol. Aduna unyay dakong mga pagkapukan sa ibabaw niini nga kayutaan, kay ikaw dili angay magdahum nga may bisan unsa o matag tulbok sa mga panagna sa mga balaang propeta mapakyas, ug adunay daghan nga nagpabilin nga mangatuman pa. Ang Ginoo nag-ingon nga usa ka mubo nga buluhaton nga siya magabuhat niini, ug ang matarung maluwas bisan kon kini pinaagi sa kalayo [tan-awa sa Mga Taga-Roma 9:28; 1 Nephi 22:17].”⁷

“Ang kasulatan andam sa pagkatuman sa higayon nga ang mga gamhanang gubat, mga kagutom, katalagman, mga dagkong kagubot, mga paghukom, ug uban pa, andam nga ibu-bu ngadto sa mga katawhan sa yuta.”⁸

“Kita nagtan-aw nga ang malisud nga mga panahon, tinuod nga ania na, ug ang mga butang nga dugay na natong gipaabut sa katapusan nagsugod na pagkatuman; apan kon inyong makita ang kahoy nga igos magsugod na pagpanalingsing sa iyang mga dahon, kamo mahimong makahibalo nga ang ting-init nagkaduol na [tan-awa sa Mateo 24:32–33]. Aduna unyay mubo nga buluhaton ibabaw sa yuta. Kini nagsugod na. Ako nagdahum nga aduna unyay mga kahasol nga molukop sa yuta. Ayaw tugoti nga ang atong mga kasingkasing maluya kon kining mga butanga moabut kanato, kay kini mahitabo, o ang pulong dili hinoon matuman.”⁹

“Ako nakapangutana sa Ginoo kabahin sa Iyang pagbalik; ug sa akong pagpangutana sa Ginoo, siya mihatag og usa ka timailhan ug miingon, “Sa mga adlaw ni Noe nagbutang ako og bangaw didto sa mga langit isip usa ka timailhan ug timaan nga bisan unsang tuiga kon kana nga bangaw makit-an ang Ginoo dili mobalik; apan kinahanglan adunay pagpananom ug pagpang-ani atol nianang tuiga: apan sa higayon nga inyong makita nga walay bangaw, kini mahimong usa ka timaan nga adunay umaabut nga kagutom katalagman, ug dakong kagubot sa mga kanasuran,ug nga ang pagbalik sa Mesiyas dili na madugay.’”¹⁰

“Ang Judah kinahanglang mahibalik, ang Jerusalem kinahanglang pabarugon og usab, ug ang templo, ug ang tubig motubod gikan sa ilawom sa templo, ug ang mga tubig sa Patay’ng Dagat mahimong tab-ang [tan-awa sa Ezequiel 47:1–9]. Modangat og taas nga panahon ang pagpabarug sa mga paril sa siyudad ug sa templo, ug uban pa; ug kining tanan kanahanglang mahuman sa dili pa ang Anak sa Tawo mopakita sa Iyang kaugalingon. Aduna unyay mga gubat ug hungihong sa mga gubat, may mga timailhan sa ibabaw sa langit ug sa ilawom sa yuta, ang adlaw mangitngit ug ang buwan mopula sama sa dugo, mga linog sa nagkalain-lain nga mga dapit, ang mga balud sa dagat mobanlas sa ilang mga kaugalingon lapas sa ilang naandan nga gilay-on; unya motungha ang usa ka kinadak-an nga timailhan sa Anak sa Tawo diha sa langit. Apan unsay himoon sa kalibutan? Sila moingon nga kini usa ka planeta, usa ka kometa, ug uban pa. Apan ang Anak sa Tawo mobalik isip timailhan sa pagbalik sa Anak sa Tawo, nga maingon sa kahayag sa kabuntagon nga nagagikan sa silangan [tan-awa sa Joseph Smith—Mateo 1:26].”¹¹

“[Akong] gipasabut ang mahitungod sa pagbalik sa Anak sa Tawo; nga usab kini usa ka sayop nga pagtuo nga ang mga Santos makalingkawas sa tanang mga paghukom, samtang ang dautan mag-antus; kay ang tanang tawo ubos sa pag-antus, ug, ‘ang matarung maglisud sa pag-ikyas’ [tan-awa sa D&P 63:34]; bisan pa man daghang mga Santos makaikyas, kay ang matarung mabuhi pinaagi sa hugot nga pagtuo [tan-awa sa Habacuc 2:4]; unya daghang mga matarung mabiktima sa sakit, sa katalagman, ug uban pa, nga ang hinungdan gumikan sa kahuyang sa unod, ug bisan pa niana mangaluwas ngadto sa Gingharian sa Dios. Mao nga dili usa ka balaan nga prinsipyo ang pag-ingon nga siya ug kini nakasala tungod kay sila nahimong biktima sa sakit o kamatayon, kay ang tanang tawo ubos sa kamatayon; ug ang Manluluwas nag-ingon, ‘Ayaw paghukom, tingali og ikaw pagahukman.’ [Tan-awa sa Mateo 7:1]”¹²

Ang Ginoo dili mobalik hangtud ang tanang butang mangatuman alang sa pag-andam sa Iyang pagbalik.

“Ang pagbalik sa anak sa Tawo dili gayud mahitabo—dili gayud hangtud ang mga paghukom nga gihisgutan nining panahona igabu-bu: mga paghukom nga nagsugod na. Si Pablo miingon, ‘Kamo mga anak sa kahayag, ug dili sa kangitngit, nga kadtong adlawa makauna kanimo ingon sa usa ka kawatan sa kagabhion.’ [Tan-awa sa 1 Mga Taga-Tesalonica 5:4–5.] Dili maoy plano sa Labawng Makagagahum nga mobalik dinhi sa yuta ug pagpusgay niini ug pagpulpog niini ingon nga pulbos, apan siya mipahibalo niini ngadto sa Iyang mga sulugoon nga mga propeta [tan-awa sa Amos 3:7].”¹³

“Si Jesukristo wala gayud motug-an ni bisan kinsa nga tawo sa tukma nga panahon nga Siya mobalik [tan-awa sa Mateo 24:36; D&P 49:7]. Sigi ug basaha ang mga kasulatan, ug ikaw dili makakita og bisan unsa nga nagklaro sa takdo nga takna nga Siya mobalik, ug ang tanan nga nagsulti mga bakakon nga magtutudlo.”¹⁴

Mahitungod sa usa ka tawo nga nangangkon nga nakakita sa timailhan sa Anak sa Tawo, si Propeta Joseph Smith nag-ingon: “Siya wala makakita sa timailhan sa Anak sa Tawo, sa gitug-an daan ni Jesus; wala gayuy bisan usa ka tawo, ni wala gayuy tawo, hangtud moabut nga ang adlaw mongitngit ug ang buwan sama sa gikaligo sa dugo; tungod kay ang Ginoo wala gayud mopakita kanako og ingon niini nga timailhan; ug sigun sa gisulti sa propeta—‘Sa pagkamatuod ang Ginoong Jehova dili magbuhat sa bisan unsa, gawas kon ang iyang tinago ipadayag niya sa iyang mga alagad, ang mga manalagna.’ (Tan-awa sa Amos 3:7.) Busa paminawa kini, O yuta” ang Ginoo dili pa moanhi aron magmando sa mga matarung, dinhing kalibutana, sa 1843, dili hangtud ang tanan andam na alang sa Pamanhonon.”¹⁵

Kinsa kadtong mga maalamon ug masinugtanon makapangandam sa higayon unya nga ang Ginoo moanhi pag-usab

“Sa akong pagpamalandong sa kapaspas sa talagsaon ug mahimayaon nga adlaw sa pagbalik sa Anak sa Tawo nga nagkaduol, sa Iyang pagbalik aron pagdawat sa Iyang mga Santos ngadto Kaniya, diin sila mopuyo sa Iyang presensya, ug pagapurong-purongan og himaya ug imortalidad; sa akong hunahuna sa dili madugay ang mga langit mauyog, ug ang yuta mokurog, ug moligid ngadto ug ngari; ug ang mga langit ablihan ingon sa usa ka linukot nga bukharon human kini malukot; ug nga ang matag bukid ug pulo mangahanaw, ako nagsangpit nga kinasingkasing, unsa nga matang sa pagkatawo unta kita sa atong tanang balaanon nga panultihon ug pagkadiosnon! [Tan-awa sa 2 Peter 3:11.]”¹⁶

“Ang yuta nag-agulo tungod sa pagkailibgon, pagdaugdaog, pagpanlupig ug pagpaagas og dugo; ug ang Dios mopakita ug mogula gikan sa iyang dapit nga tagoanan, sama sa Iyang giingon nga buhaton, aron paghasol sa mga nasud sa yuta. Si Daniel, sa iyang panan-awon, nakakita og kaguliyang ngadto sa kaguliyang; siya ‘nagsud-ong hangtud ang mga trono gibutang, ug ang usa nga mao ang tigulang sa mga adlaw milingkod;’ nga usa nga sama sa Anak sa Tawo ilang gidala siya haduol kanila; ug ang tanang mga katawhan, mga nasud ug mga pinulongan manag-alagad kaniya [tan-awa sa Daniel 7:9–14]. Atong katungdanan ang pagkamatarung, nga kita magmaalamon ug makasabut; kay walay usa sa mga dautan nga makasabut; kondili ang mga maalamon ang makasabut, ug kadtong nakakabig og daghan ngadto sa pagka matarung mosidlak sa kahayag sa mga bitoon hangtud sa hangtud [tan-awa sa Daniel 12:3].”¹⁷

“Pasidan-i ang dato ug ang may kahibalo, ang maalamon ug ang dungganan, ang kabus ug ang timawa, ang ulipon ug gawasnon, itom ug puti; pagmatngon giunsa nila pagkinabuhi, ug pagmatinud-anon sa kahibalo sa Dios, ug mopatunhay og hustisya ug paghukom dinhi sa yuta diha sa pagkamatarung, ug pangandam pagsugat sa maghuhukom sa mga buhi ug patay, kay ang takna sa iyang pag-anhi duol na.”¹⁸

“Magmaalamon kita sa tanan nga mga butang ug matinumanon sa mga kasugoan sa Dios aron ang atong kaluwasan adunay kasiguruan ug andamon ang tibuok hinagiban sa Dios aron makasukol kamo inig-abut na sa adlaw sa kalisdanan, ug makapugong kamo sa inyong baruganan tapus sa inyong tanang pakigbisug [tan-awa sa Mga Taga-Efeso 6:13].”¹⁹

Niadtong Disyembte 1830, si Propeta Joseph Smith miingon niining mosunod sa usa ka sulat ngadto sa mga miyembro sa Simbahan didto sa Colesville, New York: “Hinaut nga kamong tanan magsinugtanon ug maghulat sa panahon sa atong Ginoo, kay ang iyang pagpakita haduol na kaayo.

“ ‘Apan mahitungod sa mga panahon ug mga petsa mga igsoon, kamo wala na magkinahanglan nga pagasulatan pa, kay kamo nasayud na pag-ayo nga ang adlaw sa Ginoo moabut ra unya sama sa kawatan sa kagabhion: sa diha nga ang mga tawo magakanayon, ania ang kalinaw ug kasigurohan, sa kalit moabut kanila ang pagkalaglag maingon sa pagbati sa kasakit nga moabut sa babaye nga tali-anak, ug sila dili makaikyas.

“ ‘Apan, mga igsoon kamo wala diha sa kangitngit…. Busa, dili kita magpangatulog, ingon sa ginabuhat sa uban, hinonoa managtukaw kita ug magmahusay sa hunahuna, kay sila nga mga nagakatulog, nangakatulog sa kagabhion; ug sila nga mga nagakahubog, nangahubog sa kagabhion.

“ ‘Apan, maingon nga kita iya man sa adlaw magmahusay kita sa hunahuna, ug magsul-ob kita sa kotamaya nga mao ang pagtoo ug paghigugma, ug sa salokot nga mao ang paglaum sa kaluwasan. Kay kita wala itagana sa Dios alang sa kapungot, hinonoa aron sa pagkab-ot sa kaluwasan pinaagi sa atong Ginoong Jesukristo.’ [1 Mga Taga-Tesalonica 5:1–4, 6–9.]

“Busa, paghupay kamo sa usag-usa, gani sama usab sa imong gibuhat, kay ang malisud nga panahon nagkaduol na. Ang kalinaw gilabhangan pagkuha gikan sa yuta ug sa labing madali ang kinatibuk-an; oo, ang pagkalaglag anaa na sa mga pultahan, ug sila sa dili madugay anaa na sa balay sa mga dautan, ug sila nga wala makaila sa Dios.

“Oo, ihangad ang inyong mga ulo, kay ang inyong katubsanan nagkaduol. Kita ang labing gikahimut-an nga katawhan sukad pa sa sinugdanan sa wala pa buhata ang kalibutan, kon kita magpabilin nga matinumanon sa pagtuman sa mga kasugoan sa atong Dios. Oo, bisan si Enoch, ikapito nga kaliwat ni Adan, nakakita sa atong panahon ug hingpit ang kalipay [tan-awa sa Moises 7:65–67], ug ang mga propeta sukad niadtong adlawa hangtud karon nagpanagna sa Ikaduhang Pag-anhi sa atong Ginoo ug Manluluwas, si Jesukristo, ug hingpit ang kalipay sa adlaw sa pagpahulay sa mga Santos; oo, ug ang Apostol sa atong Manluluwas hingpit usab ang kalipay sa iyang pagpakita diha sa panganod uban ang dakong panon sa langit, aron mopuyo uban sa tawo dinhi sa yuta sulod sa kaliboan ka mga tuig [tan-awa sa Pinadayag 1:7]. Busa may katarungan kita nga magmalipayon og maayo.

“Tan-awa ang mga panagna sa Basahon ni Mormon nangatuman, ingon kakusog sa takna nga kini mahinabo. Ang Espiritu sa buhi nga Dios ania kanako, busa, kinsay makaingon nga ako dili makapanagna. Ang panahon haduol na nga kita kinahanglan managan bisag asa nga ang Ginoo ang magbuot, aron malayo sa kadaot. Ayaw kahadlok niadtong mga nagbugal-bugal kaninyo [tan-awa sa Isaias 29:20–21], apan pagmasinugtanon sa pagpamatuod ngadto sa usa ka baliko ug hiwi nga henerasyon nga ang adlaw sa pagbalik sa atong Ginoo ug Manluluwas haduol na. Oo, andama ninyo ang dalan sa Ginoo, tul-ira ninyo ang iyang mga agianan [tan-awa sa Mateo 3:3].

“Kinsa ang magduhaduha tungod sa kasal-anan, kay ang kasal-anan moabut apan alaot ang mga naghimo niini, kay ang bato kinahanglan mahulog kanila ug mopulpog kanila ngadto sa pagkapulbos [tan-awa sa Mateo 18:7; 21:43–44]. Kon ang panahon sa mga Hentil moabut, ug pagkaalaot ngadto kanila kondili sila maghinulsol ug magpabunyag sa ngalan sa atong Ginoo ug Manluluwas, si Jesukristo, alang sa kapasayloan sa ilang mga sala, ug mosulod sa higpit nga ganghaan ug pagaiphon uban sa banay sa Isarael, kay ang Dios dili kanunay matamay, ug nga dili mobu-bu sa iyang kasuko ngadto niadtong nagpasipala sa iyang balaan nga ngalan, kay ang espada, kagutom, pagkalaglag makagukod kanila sa ilang nahisalaag nga kinabuhi, kay ang Dios manimalos ug ibu-bu sa iyang panaksan sa kapungot, ug moluwas sa iyang mga pinili [tan-awa sa Pinadayag 16:1].

“Ug kadtong tanan nga motuman sa iyang mga kasugoan mao ang iyang pinili, ug siya sa dili madugay motigum kanila gikan sa upat ka mga hangin sa langit, gikan sa usa ka suok sa yuta ngadto sa lain [tan-awa sa Mateo 24:31], ngadto sa bisan unsang dapit nga iyang gimbut-an; busa, sa inyong pagpailub mapatunhay ang inyong mga kalag [tan-awa sa Lucas 21:19].”²⁰

Ang Milenyum mahimo nga panahon sa kalinaw sa higayon nga ang Manluluwas maghari dinhi sa yuta.

Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:10: “Kami nagtuo … nga si Kristo mohari dinhi sa yuta ug, nga ang yuta pagabag-ohon ug makadawat sa iyang paraisohanon nga himaya.”²¹

“Ang mga plano sa Dios … mao ang … pagtukod og kalinaw ug panagdait sa katawhan; sa pagpadangat aron mahimut-an ang mga butang nga makapahiusa sa tawo ngadto sa iyang isigkatawo; nga mohimo sa kalibutan nga ang ‘ilang mga esapada himoon nilang mga punta sa daro, ug ang ilang mga bangkaw himoon nga mga galab’ [Isaias 2:4], himoon ang mga nasud sa yuta nga magmalinawon, ug ipahimutang ang milenyal nga himaya, sa dihang ‘ang yuta makapadaghan sa abut, mahibalik ang iyang [paraisohanon] nga himaya, ug mahimo nga tanaman sa Ginoo.’…

“Mao kini ang naplano ni Jehovah, gikan sa pagkahimo sa kalibutan, ug kini ang Iyang katuyoan karon, sa pag-asikaso sa mga buluhaton sa kalibutan sa Iyang gibut-an nga panahon, nga modumala isip pangulo sa tanang mga gilalang, ug mangunay sa buluhaton sa kagamhanan sa Iyang kamot. Human niini, ang paghukom ipahigayon nga makatarunganon; ang kaguliyang ug kalibog mawagtang, ug ang mga ‘nasud dili na magbansay sa pakiggubat.’ [Tan-awa sa Isaias 2:4.] …

“… Si Moises nakadawat sa pulong sa Ginoo gikan sa Dios mismo; siya ang tigpadayag sa Dios ngadto ni Aaron, ug si Aaron mitudlo ngadto sa katawhan, sa sibil ug relihiyoso nga mga buluhaton kining duha nahiusa, walay kalainan sa usag-usa; mao usab kini sa panahon nga ang katuyoan sa Dios mahuman; sa panahon nga ‘ang Ginoo maghari dinhi sa tibuok yuta,’ ug ‘ang Jerusalem ang Iya nga trono.’ ‘Ang balaod motunga gikan sa Zion, ug ang pulong sa Ginoo maggikan sa Jerusalem.’ [Tan-awa sa Zacarias 14:9; Jeremias 3:17; Miqueas 4:2.]

“… ‘Siya nga may katungod, manag-iya sa gingharian, ug maghari hangtud nga Siya makapahimutang sa tanang butang nga tumbanan sa Iyang mga tiil’ [tan-awa sa Ezequil 21:27; 1 Mga Taga-Corinto 15:27]; ang kadautan mahanaw ibabaw sa yuta, si Satanas pagagapuson, ug ang binuhatan sa kangitngit pukanon; himoon nga pisi ang hustisya ug ang pagkamatarung ingon nga tunton, ug ‘siya nga may kahadlok sa Ginoo maoy bugtong pasidunggan nianang adlawa.’ [Tan-awa sa Isaias 2:11; 28:17.]”²²

“Nga si Jesus mopuyo dinhi sa yuta sulod sa kaliboan ka [mga tuig] uban sa mga Santos dili mao ang mahitabo, apan maghari sa mga Santos ug mokunsad ug motudlo, sama sa iyang gibuhat sa lima ka gatos ka kaigsoonan [tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:6], ug kadtong unang nangabanhaw magmando usab uban kaniya ibabaw sa mga Santos.”²³

Pagkatapos sa Milenyum, ang yuta mabag-o ngadto sa pagkabalaan, celestial nga kondisyon.

“Samtang nanihapon, namulong ako ngadto sa akong pamilya ug mga higala, nga sa higayon nga ang yuta mabalaan ug mahimong sama sa usa ka dagat nga kristal, kini mahimo nga usa ka Urim ug Thummim, ug ang mga Santos motan-aw niini ug sila makakita ingon nga sila makit-an.”²⁴

“Kini nga yuta mahibalik ngadto sa atubangan sa Dios ug purong-purongan og celestial nga himaya.”²⁵

“Human sa mubo nga panahon [sa katapusang pagrebelde ni Satanas] matapos ug ang yuta makasinati sa iyang katapusang kausaban ug mahimaya, unya ang tanang mapaubsanon makapanag-iya sa yuta, diin manimuyo ang mga matarung.”²⁶

Ang Propeta nagtudlo niining mosunod niadtong Abril 2, 1843, wala madugay girekord sa Doktrina ug mga Pakigsaad 130:9: “Kini nga yuta, sa iyang pagkabalaan ug pagka-imortal nga kahimtang, mahimo nga sama ngadto sa kristal ug mahimo nga usa ka Urim ug Thummim ngadto sa mga lumulupyo kinsa mopuyo diha niini, diin ang tanan nga mga butang kalabut sa ubos nga gingharian, o ang tanan nga gingharian sa ubos nga han-ay ipakita ngadto niadto kinsa mopuyo niini; ug kini nga yuta iya ni Kristo.”²⁷

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang kamo magtuon niini nga hugna o samtang kamo mangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa sa mga pahina vii–xiii.

Basaha ang unang duha ka tibuok nga mga paragrap sa pahina 300, ug timan-i ang pagpangandam sa mga high priest sa pagdawat sa pinadayag nga mao na karon ang seksyon 88 sa Doktrina ug mga Pakigsaad. Hunahunaa kon unsaon nga kini nga kaagi mahimong gamiton ninyo sa inyong mga tinguha sa pagsabut sa mga panagna sa Ikaduhang Pag-anhi.
Basaha ang mga panagna sa Propeta nga si Joseph Smith kabahin sa dautan nga mga panahon sa dili pa mobalik ang Ginoo (mga pahina 301–04). Unsaon nato nga magpabiling malinawon bisan anaa sa ingon nga mga pagsulay? Sa inyong hunahuna ngano nga kita kinahanglang mahibalo ug makasabut sa mga timailhan sa Ikaduhang Pag-anhi? Unsa nga mga timailhan sa Ikaduhang Pag-anhi nga natuman na o matuman pa?
Basaha ang tibuok ikaduhang paragrap sa pahina 304 ug ang ikatulo nga paragrap sa pahina 306. Unsa ang gipasabut sa pinili nga mga pulong nga “sama sa usa ka kawatan sa kagabhion” ang mahitungod sa pagbalik sa Ginoo? Sa inyong hunahuna ngano nga ang adlaw sa Ginoo dili makauna sa mga anak sa kahayag sama sa kawatan sa kagabhion?
Unsaon nato pagpangandam sa Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas? (Alang sa dugang nga mga ehemplo, tan-awa sa mga pahina 305–08.) Hunahunaa kon unsay imong bation nga makakita sa Manluluwas kon kamo andam sa Iyang pag-anhi. Samtang kita mangandam alang sa Ikaduhang Pag-anhi, unsaon nato nga makalikay sa kahadlok o kabalaka?
Ribyuha ang mga panagna ni Joseph Smith kabahin sa Milenyum (mga pahina 308–10) Unsa ang inyong mga hunahuna ug mga pagbati samtang maghunahuna niining higayuna sa panahon?

May Kalabutan nga mga Kasulatan: Miqueas 4:1–7; D&P 29:9–25; 45:36–71; 88:95–98, 110–15; Joseph Smith–Mateo 1:21–55