Bunyag ug ang Gasa sa Espiritu Santo

“Ang Dios mibutang og daghang mga timailhan dinhi sa yuta, ingon man usab sa kalangitan, pananglit, ang tugas sa lasang, ang prutas sa kahoy, ang tanom sa kaumahan—ang tanan nagpakita og timailhan nga ang liso gitanom diha, kay kini mao ang mando sa Ginoo nga ang matag kahoy, ug tanom nga adunay liso mamunga sa iyang matang, ug dili mosanay sa bisan unsa nga laing balaod o baruganan.

“Diha sa samang baruganan ako mopahayag nga ang bunyag usa ka timailhan nga gi-ordinar sa Dios, alang sa tumutuo ni Kristo nga modala diha sa iyang kaugalingon aron makasulod ngadto sa gingharian sa Dios, ‘gawas kon ang tawo igaanak sa tubig ug sa Espiritu, dili siya makasulod sa gingharian sa Dios,’ miingon ang Manluluwas [tan-awa sa Juan 3:5]. Usa kini ka timailhan ug usa ka sugo nga gihatag sa Dios alang sa tawo aron makasulod ngadto sa Iyang gingharian. Kadtong magtinguha sa pagsulod sa bisan unsang laing paagi mapakyas, kay ang Dios dili modawat kanila, ni ang mga anghel moila sa ilang mga binuhatan nga gidawat, kay wala sila mosunod sa mga ordinansa, ni misunod sa mga timailhan nga gi-ordinar sa Dios alang sa kaluwasan sa tawo, sa pag-andam kaniya, ug mohatag kaniya og titulo, usa ka celestial nga himaya, ug ang Dios mimando nga ang tanan kinsa dili mosunod sa Iyang tingog dili makalingkawas sa panghimaraut sa impyerno. Unsa ang panghimaraut sa impyerno? Sa pagpakig-uban sa katilingban nga wala magsunod sa Iyang mga sugo.

“Ang bunyag usa ka timailhan ngadto sa Dios, ngadto sa mga anghel, ug ngadto sa langit nga kita mobuhat sa kabubut-on sa Dios, ug walay laing paagi ubos sa kalangitan diin ang Dios mi-ordinar sa tawo sa pagduol ngadto Kaniya ug maluwas, ug sa pagsulod ngadto sa gingharian sa Dios, gawas sa hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo, paghinulsol, ug bunyag alang sa kapasayloan sa mga sala, ug ang bisan unsang lain nga mga paagi makawang; dayon kamo makaangkon sa saad sa gasa sa Espiritu Santo.”⁵

“Sa pagbasa sa sagrado nga mga pahina sa Biblia, nangita sa mga propeta ug mga panultihon sa mga apostoles, wala kitay makita nga laing mga hilisgutan nga maayo kaayo pagkakonektar sa kaluwasan, ingon sa bunyag. … Atong pagasabton nga ang pulong nga baptise nagagikan sa Greek verb nga baptiso nga nagpasabut sa pagpaunlod….

“… Dili tingali sayop ang pagtudlo sa mga direksyon ug mga kamandoan ni Jesus mismo sa maong hilisgutan—Siya miingon ngadto sa napulog duha, o sa onse niadtong higayona: ‘Busa panglakaw kamo ug himoa ninyong tinun-an ang tanang kanasuran, sa pagbunyag kanila sa ngalan sa Amahan ug sa Anak ug sa Espiritu Santo: sa pagtuman sa tanan nga akong gisugo kaninyo’: Ang ingon gi-rekord ni Mateo [Mateo 28:19–20]. Sa Marcos kita aduna niining importante nga mga pulong: ‘Panglakaw kamo sa tibuok kalibutan ug iwali ninyo ang Maayong Balita ngadto sa tibuok nga kalibutan. Ang motuo ug magpabunyag maluwas; apan ang dili motuo pagahukman sa silot’ [Marcos 16:15–16]….

“… ‘Si Nicodemo, nga punoan sa mga Judeo, … miadto kang Jesus sa takna sa kagabhion ug miingon kaniya, “Rabbi, kami nasayud nga ikaw maoy usa ka magtutudlo nga gikan sa Dios: Kay wala gayuy makahimo niining mga milagro nga imong gipangbuhat gawas lamang kon ang Dios anaa uban kaniya. Si Jesus mitubag kaniya, “Sa pagkatinuod, sa pagkatinuod magaingon ako kanimo, gawas kon ang tawo igaanak pag-usab, dili siya makakita sa gingharian sa Dios. Si Nicodemo nangutana kaniya, Unsaon man pagkahimo nga igaanak ang tawo sa tigulang na siya? Makasulod pa ba siya pag-usab sa taguangkan sa iyang inahan ug mahimugso?—si Jesus mitubag, sa pagkatinuod, sa pagkatinuod, magaingon ako kanimo, gawas kon ang tawo igaanak sa tubig ug sa Espiritu, dili siya makasulod sa gingharian sa Dios’ [Juan 3:1–5].

“Kining lig-on ug positibo nga tubag ni Jesus, mahitungod sa bunyag sa tubig, nakahusay sa pangutana: Kon ang Dios sama kagahapon, karon, ug sa umaabut, dili ikatingala nga siya positibo sa importante nga deklarasyon: Ang motuo ug magpabunyag maluwas; apan ang dili motuo pagahukman sa silot!’ [Marcos 16:16.] Walay laing pangalan ang gihatag ubos sa langit, walay laing ordinansa ang dawaton, diin ang tawo maluwas: Dili ikatingala nga miingon ang Apostol, gikalubong kamo uban kaniya diha sa bunyag, nga niini kamo usab gibanhaw! [Mga Taga-Colosas 2:12.] Dili ikatingala nga si Pablo kinahanglang mobarug ug magpabunyag ug hugasan ang iyang mga sala [tan-awa sa Mga Buhat 9:17–18].”⁶

“Ang mga karaan kinsa mao gayud ang mga amahan sa simbahan sa lain-laing mga panahon, sa dihang ang simbahan milambo sa yuta, … nahisakop sa gingharian pinaagi sa bunyag, kay klaro kaayo diha sa kasulatan—ang Dios dili mausab. Ang Apostol miingon nga ang ebanghelyo mao ang gahum sa Dios ngadto sa kaluwasan ngadto kanila nga mituo; ug mipahibalo usab kanako nga ang kinabuhi ug pagka-imortal gidala ngadto sa kahayag pinaagi sa ebanghelyo [tan-awa sa Mga Taga-Roma 1:16; 2 Timoteo 1:10]….

“Karon ingnon nato nga ang mga kasulatan miingon unsa ang gipasabut niini, ug gipasabut unsa ang gisulti niini, kita adunay igong rason sa pagpadayon ug sa pagmatuod gikan sa Biblia nga ang ebanghelyo sa kanunay susama ra, ang mga ordinansa nakatuman sa mga gikinahanglan niini, susama ra; ug ang mga opisyal nga mopahigayon, susama ra; ug ang mga timailhan ug ang mga bunga nga miresulta tungod sa mga saad, susama ra: busa, sama ni Noe nga usa ka magsasangyaw sa pagkamatarung nabunyagan siya ug naordinahan ngadto sa priesthood pinaagi sa pagpandong sa mga kamot, uban pa. Walay tawo nga mangunay sa pagpahiluna sa iyang kaugalingon diha sa maong katungdanan, kondili sa Dios nga tinawag siya alang niini maingon kang Aaron [tan-awa sa Mga Hebreohanon 5:4]….

“ … Makita kini ug ilhon nga kon adunay sala taliwala sa mga katawhan, ang paghinulsol importante sa usa ka panahon sa kalibutan kay sa laing panahon—ug nga ang ubang pundasyon walay tawo nga makapahimutang kay sa napahimutang na, nga mao si Jesukristo. Kon, busa, si Abel usa ka matarung nga tawo siya nahimong ingon tungod sa pagsunod sa mga sugo; kon si Enoch nahimong matarung kaayo nga nakaadto ngadto sa atubangan sa Dios, ug naglakaw uban kaniya, siya nahimo nga ingon tungod sa pagsunod sa iyang mga sugo, ug mao usab sa matag matarung nga tawo, gani si Noe, usa ka tigsangyaw sa pagkamatarung; si Abraham, ang amahan sa matinud-anon; si Jacob, ang mananaog uban sa Dios; si Moises, ang tawo kinsa misulat mahitungod ni Kristo, ug mipagawas sa balaod pinaagi sa kasugoan, isip usa ka tig-agak sa pagdala sa mga tawo ngadto ni Kristo, o bisan si Jesukristo mismo, kinsa wala magkinahanglan og paghinulsol, nga wala makasaka, sumala sa iyang maligdong nga deklarasyon ngadto ni Juan:—karon bunyagi na ako: kay walay tawo nga makasulod sa gingharian nga dili mosunod niini nga ordinansa: kay sa ingon kini atong gikinahanglan aron sa pagtuman sa tanan nga pagkamatarung [tan-awa sa Hubad ni Joseph Smith, Mateo 3:43]. Sa pagkatinuod, dayon, kon sila si Juan ug si Jesukristo, ang Manluluwas, kinahanglang motuman sa tanang pagkamatarung sa pagpabunyag—sa pagkatinuod, nan, kinahanglan sa matag tawo nga nagtinguha sa gingharian sa langit sa pag-adto ug sa pagbuhat sa ingon; kay siya ang pultahan, ug kon si bisan kinsa nga tawo nga mokatkat sa laing paagi, siya sama sa usa ka kawatan ug usa ka tulisan! [Tan-awa sa Juan 10:1–2.]

“Sa unang panahon sa kalibutan, sa wala pa moanhi ang Manluluwas dinhi sa unod, ‘ang mga santos’ gibunyagan pinaagi sa pangalan ni Jesukristo nga moabut, tungod kay walay laing pangalan diin ang mga tawo maluwas; ug human siya moabut dinhi sa yuta ug gilansang, dayon ang mga santos gibunyagan pinaagi sa pangalan ni Jesukristo, gilansang, mibangon gikan sa mga patay ug mikayab ngadto sa langit, aron mahimong malubong sama kaniya, ug mabayaw sa himaya sama kaniya, nga sa ingon adunay usa lamang ka Ginoo, usa ka pagtuo, usa ka bunyag, ug usa ka Dios ug amahan natong tanan [tan-awa sa Mga Taga-Efeso 4:5–6], bisan pa adunay usa lamang ka pultahan sa mga mansyon sa langitnong kalipay.”⁷

“Ang bunyag alang sa kapasayloan sa mga sala. Ang mga bata walay mga sala. Gipanalanginan sila ni Jesus ug miingon, ‘Buhata unsay inyong nakita nga akong gibuhat.’ Ang mga bata buhi diha kang Kristo, ug kadtong mas magulang pa pinaagi sa hugot nga pagtuo ug paghinulsol.”⁸

“Ang doktrina sa pagbunyag sa mga bata, o sa pagpisik og tubig, o sila mag-antus sa impyerno, dili tinuod nga doktrina, wala suportahi sa Balaan nga Kasulatan, ug dili subay sa kinaiya sa Dios. Ang tanang mga bata gitubos pinaagi sa dugo ni Jesukristo, ug sa higayon nga ang mga bata mobiya niini nga kalibutan, sila gidala ngadto sa sabakan ni Abraham.”⁹

Si Propeta Joseph Smith mihulagway sa mosunod isip kabahin sa usa ka panan-awon nga iyang nadawat niadtong Enero 21, 1836, gi-rekord sa wala madugay diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 137:1, 10: “Ang mga langit naabli diha kanamo, ug ako nakasud-ong sa celestial nga gingharian sa Dios, ug sa himaya niana. … Ako usab nakasud-ong nga ang tanang nga mga bata kinsa namatay sa wala pa sila moabut sa panuigon sa pagka-may tulubagon maluwas diha sa celestial nga gingharian sa langit.”¹⁰

“Ang ebanghelyo nagkinahanglan sa bunyag pinaagi sa pagpaunlod alang sa kapasayloan sa mga sala, nga mao ang kahulugan sa pulong sa orihinal nga pinulongan, sa paglubong o pagpaunlod. … nagtuo pa gayud ako sa gasa sa Espiritu Santo pinaagi sa pagpandong sa mga kamot, [isip ebidensya] sa pagsangyaw ni Pedro sa adlaw sa Pentecostes, Mga Buhat 2:28. Mahimo kamong mobunyag og usa ka bag sa sama sa usa ka tawo, kon kini wala himoa alang sa kapasayloan sa mga sala ug pag-angkon sa Espiritu Santo. Ang bunyag pinaagi sa tubig katunga lamang sa bunyag, ug walay bili kon wala ang laing katunga—kana mao, ang bunyag sa Espiritu Santo. Ang Manluluwas miingon, ‘Gawas kon ang tawo igaanak sa tubig ug sa Espiritu, dili siya makasulod sa gingharian sa Dios.’ [Juan 3:5.]”¹¹

“Si Daniel Tyre nahinumdom sa pakigpulong nga gihatag sa Propeta didto sa Springfield, Pennsylavania, niadtong 1833: Atol sa iyang mubo nga pagpuyo nagsangyaw siya sa pinuy-anan sa akong amahan, usa ka yano nga balay sa troso. Siya mibasa sa ikatulo nga kapitulo sa Juan…. Nagpasabut sa ikalima nga bersikulo, siya miingon, ‘Ang pagpakatawo sa tubig ug sa Espiritu’ nagpasabut nga ipaunlod sa tubig alang sa kapasayloan sa mga sala ug modawat sa Espiritu Santo human niana. Kini gihatag pinaagi sa pagpandong sa mga kamot sa usa nga adunay awtoridad nga gihatag kaniya sa Dios.”¹²

“Ang pagpakatawo pag-usab, moabut ang Espiritu sa Dios pinaagi sa mga ordinansa.”¹³

“Ang bunyag usa ka balaan nga ordinansa pasiuna sa pagdawat sa Espiritu Santo, mao kini ang agianan ug yawe diin ang Espiritu Santo ipangalagad. Ang Gasa sa Espiritu Santo pinaagi sa pagpandong sa mga kamot, dili mahimong madawat pinaagi sa bisan unsa nga laing baruganan kay sa baruganan sa pagkamatarung.”¹⁴

“Unsa kaha kon atong sulayan ang pagkuha sa gasa sa Espiritu Santo pinaagi sa bisan unsa nga paagi gawas sa mga timailhan o paagi nga gitudlo sa Dios—maangkon ba nato kini? Dili gayud; ang tanang laing mga paagi mapakyas. Ang Ginoo miingon buhata, ug ako mopanalangin kaninyo.

“Adunay importanting mga pulong ug mga timailhan nga alang sa Priesthood nga kinahanglang pagasundon aron maangkon ang panalangin. Ang timailhan nga [gitudlo ni] Pedro mao ang paghinulsol ug pagpabunyag alang sa kapasayloan sa mga sala, uban sa saad sa gasa sa Espiritu Santo, ug walay laing paagi nga maangkon ang Espiritu Santo [tan-awa sa Mga Buhat 2:38].

“Adunay kalainan tali sa Espiritu Santo ug sa gasa sa Espiritu Santo. Nadawat ni Cornelius ang Espiritu Santo sa wala pa siya bunyagi, nga mao ang makapadani nga gahum sa Dios ngadto kaniya sa kamatuoran sa Ebanghelyo, apan dili siya makadawat sa gasa sa Espiritu Santo hangtud human mabunyagi. Kon wala pa niya himoa kini nga timailhan o ordinansa sa iyang kaugalingon, ang Espiritu Santo nga maoy modani kaniya sa kamatuoran sa Dios, mobiya kaniya. [Tan-awa sa Mga Buhat 10:1–48.] Hangtud nga siya mosunod niini nga mga ordinansa ug mosunod sa gasa sa Espiritu Santo, pinaagi sa pagpandong sa mga kamot, sumala sa kapunongan sa Dios, dili unta siya makaayo sa masakiton o makamando sa dautang espiritu nga mogawas gikan sa usa ka tawo, ug kini misunod kaniya; kay ang espiritu moingon ngadto kaniya, sama sa ilang gibuhat ngadto sa mga anak nga lalaki sa Sceva: ‘Kang Jesus nakaila ako ug kang Pablo nakaila ako; apan kamo, si kinsa man kamo?’ [Tan-awa sa Mga Buhat 19:13–15.]”¹⁵

Niadtong Disyembre 1839, samtang didto sila sa Washington D.C., nangita og husay sa dili maayong gibuhat ngadto sa mga Santos sa Missouri, si Joseph Smith ug Elias Higbee misulat sa mosunod ngadto ni Hyrum Smith: “Sa among pag-interbyu uban sa Presidente [sa Estados Unidos], gipangutana kami niya kon diin kita nagkalahi sa atong relihiyon gikan sa ubang mga relihiyon niana nga panahon. Si Brother Joseph miingon nga kita nagkalahi sa pamaagi sa bunyag, ug sa gasa sa Espiritu Santo pinaagi sa pagpandong sa mga kamot. Atong giisip nga ang tanang uban nga mga konsiderasyon anaa diha sa gasa sa Espiritu Santo.”¹⁶

“Kita nagtuo sa gasa sa Espiritu Santo nga natagamtaman karon, sama sa natagamtaman sa panahon sa mga Apostoles; kita nagtuo nga kini [ang gasa sa Espiritu Santo] gikinahanglan sa paghimo ug sa pag-organisar sa Priesthood, nga walay tawo ang matawag sa pagpuli sa bisan unsa nga katungdanan diha sa pangalagad kon wala kini; nagtuo usab kita sa panagna, sa mga pinulongan, sa mga panan-awon, ug sa mga pagpadayag, sa mga gasa, ug sa mga pagpang-ayo, ug nga kini nga mga butang dili matagamtaman kon wala ang gasa sa Espiritu Santo. Kita nagtuo nga ang balaan nga mga tawo sa karaan namulong samtang sila giaghat sa Espiritu Santo, ug nga balaan nga mga tawo niining panahona namulong sa sama nga baruganan; kita nagtuo niini nga usa ka maghuhupay ug usa ka saksi, nga kini mopahinumdom kanato sa mga butang nga nangagi, mogiya kanato sa tanang kamatuoran, ug mopakita kanato sa mga butang nga moabut; kita nagtuo nga ‘walay tawo nga makaila nga si Jesus mao ang Kristo, apan pinaagi sa Espiritu Santo.’ [Tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 12:3.] Kita nagtuo niini [ kini nga gasa sa Espiritu Santo] sa tanang kahingpitan, ug gahum, ug kahalangdon, ug himaya niini.”¹⁷

Niadtong Pebrero 1847, dul-an sa tulo ka tuig human gimartir si Joseph Smith, nagpakita siya ngadto ni Presidente Brigham Young ug mihatag kaniya niini nga mensahe: “Sultihi ang mga tawo nga magpaubos ug magmatinud-anon ug magsiguro sa pagbaton sa Espiritu sa Ginoo ug kini mogiya kanila sa matarung. Pag-amping ug dili mobaliwala sa hinay ligdong nga tingog; motudlo kini kaninyo [unsay inyong] buhaton ug asa paingon, makahatag kini sa mga bunga sa gingharian. Sultihi ang mga kaigsoonan sa pag-abli sa ilang mga kasingkasing sa pagtuo aron nga kon ang Espiritu Santo moabut nganha kanila, ang ilang mga kasingkasing maandam sa pagdawat niini. Ilang mailhan ang Espiritu sa Ginoo gikan sa lain nga ubang mga espiritu. Mohunghung kini og kalinaw ug kalipay sa ilang mga kalag, ug kini mokuha sa malisya, kasilag, kasina, panagbangi, ug sa tanang dautan gikan sa ilang mga kasingkasing; ug ang ilang tibuok tinguha mao ang pagbuhat og maayo, mopahinabo sa pagkamatarung, ug molig-on sa gingharian sa Dios. Sultihi ang mga kaigsoonan nga kon sila mosunod sa Espiritu sa Ginoo sila mahimong husto.”¹⁸