1 Og allir dagar Enoks voru fjögur hundruð og þrjátíu ár.

2 Og svo bar við, að Metúsala, sonur Enoks, var ekki tekinn, svo að sáttmálar Drottins, sem hann gjörði við Enok, mættu uppfyllast. Því að sannlega gjörði hann sáttmála við Enok um að Nói skyldi verða ávöxtur lenda hans.

3 Og svo bar við, að Metúsala spáði því, að af lendum sínum kæmu öll ríki jarðar (gegnum Nóa) og hann tók sér dýrðina sjálfur.

4 Og mikil hungursneyð varð í landinu, og Drottinn lagði sára bölvun á jörðina og margir íbúar hennar dóu.

5 Og svo bar við, að Metúsala lifði eitt hundrað áttatíu og sjö ár og gat Lamek —

6 Og Metúsala lifði sjö hundruð áttatíu og tvö ár, eftir að hann gat Lamek, og gat sonu og dætur —

7 Og allir dagar Metúsala voru níu hundruð sextíu og níu ár, og hann andaðist.

8 Og Lamek lifði eitt hundrað áttatíu og tvö ár og gat son —

9 Og hann nefndi hann Nóa, og sagði: Þessi sonur mun vera oss huggun í erfiði voru og striti handa vorra, vegna jarðarinnar, sem Drottinn hefur bölvað.

10 Og Lamek lifði fimm hundruð níutíu og fimm ár, eftir að hann gat Nóa, og gat sonu og dætur —

11 Og allir dagar Lameks voru sjö hundruð sjötíu og sjö ár, og hann andaðist.

12 Og Nói var fjögur hundruð og fimmtíu ára gamall og gat Jafet. Og fjörutíu og tveimur árum síðar gat hann Sem með henni, sem var móðir Jafets, og þegar hann var fimm hundruð ára gamall gat hann Kam.

13 Og Nói og synir hans hlýddu á Drottin og gáfu gaum að, og þeir nefndust synir Guðs.

14 Og er þessum mönnum tók að fjölga á jörðunni og þeim fæddust dætur, sáu synir mannanna, að þessar dætur voru fríðar og tóku sér konur meðal þeirra, já, að vild sinni.

15 Og Drottinn sagði við Nóa: Dætur sona þinna hafa selt sig, því að sjá, reiði mín er tendruð gegn mannanna sonum, því að þeir vilja ekki hlýða rödd minni.

16 Og svo bar við, að Nói spáði og kenndi það sem Guðs er, já, eins og það var frá upphafi.

17 Og Drottinn sagði við Nóa: Andi minn mun ekki ætíð takast á við manninn, því að hann skal vita, að allt hold mun deyja. Veri dagar hans þó eitt hundrað og tuttugu ár, og ef menn iðrast ekki, mun ég senda flóðin yfir þá.

18 Og á þeim tímum voru risar á jörðunni, og þeir sóttust eftir lífi Nóa, en Drottinn var með Nóa og kraftur Drottins var yfir honum.

19 Og Drottinn vígði Nóa eftir reglu sinni, og bauð honum að fara og boða mannanna börnum fagnaðarerindi sitt, já, eins og það var gefið Enok.

20 Og svo bar við, að Nói kallaði öll mannanna börn til iðrunar, en þau hlýddu ekki orðum hans —

21 Og eftir að þeir höfðu hlýtt á hann, komu þeir einnig til hans og sögðu: Sjá, við erum synir Guðs. Höfum við ekki tekið okkur dætur mannanna? Og etum við ekki og drekkum og kvænumst og gefum í hjónaband? Og konur okkar ala okkur börn. Og þau eru máttugir menn, líkt og menn til forna, nafntogaðir menn. Og þeir hlýddu ekki orðum Nóa.

22 Og Guð sá, að ranglæti manna var orðið mikið á jörðunni og að sérhver maður miklaðist í eigin hjarta, og hugsanir hans voru einungis og stöðugt illar.

23 Og svo bar við, að Nói hélt áfram prédikun sinni fyrir fólkinu og sagði: Hlýðið á og gefið gaum að orðum mínum —

24 Trúið og iðrist synda yðar og látið skírast í nafni Jesú Krists, Guðssonarins, rétt eins og feður vorir, og þér munuð hljóta heilagan anda, svo að allt geti opinberast yður. En ef þér gjörið þetta ekki munu flóðin falla yfir yður. Engu að síður hlýddu þeir ekki.

25 Og Nói harmaði og hann kvaldist í hjarta sínu, að Drottinn hafði skapað manninn á jörðunni, og það hryggði hann.

26 Og Drottinn sagði: Ég vil tortíma manninum, sem ég skapaði, af yfirborði jarðar, bæði manni og dýri, skriðkvikindum og fuglum loftsins, því að Nói harmar, að ég hef skapað þau, og að ég hef gjört þau. Og hann hefur ákallað mig, því að þau hafa sóst eftir lífi hans.

27 Og þannig fann Nói náð í augum Drottins, því að Nói var réttvís maður og fullkominn meðal kynslóðar sinnar. Og hann gekk með Guði, og svo gjörðu og synir hans þrír, Sem, Kam og Jafet.

28 Jörðin var spillt í augsýn Guðs, og hún var full af ofbeldi.

29 Og Guð leit á jörðina, og sjá, hún var spillt, því að allt hold hafði spillt háttum sínum á jörðunni.

30 Og Guð mælti við Nóa: Endir alls holds blasir við mér, því að jörðin er full af ofbeldi, og sjá. Ég mun tortíma öllu holdi af jörðunni.