قلبی فروتن و افتاده

در کتاب عهد جدید، ما در مورد یک مرد جوان ثروتمند یاد میگیریم که از عیسی سؤال کرد، ”استاد خوب، چه چیز خوبی من باید انجام دهم، که شاید زندگی ابدی داشته باشم؟“^٢ ناجی اوّل به او نصیحت کرد که از فرامین پیروی کند. بعداً استاد الزامات اضافی که مختص نیازهای او و موقعّیت او بود به او داد.

”عیسی به او گفت، اگرتو بخواهی کامل باشی، برو و تمام هستی خود را بفروش، و به فقرا بده، و تو در بهشت گنج خواهی داشت: و بیا و مرا دنبال کن.

”امّا وقتی مرد جوان آنرا شنید، او با اندوه دور شد: چون او ثروتی بیکران داشت.“^٣

جواب آن مرد جوان را با تجربۀ عمولک مقایسه کنید، آنطور که در کتاب مورمون توصیف شده است. عمولک مردی سخت کار و ثروتمند و خیلی دوست و آشنا داشت.^۴ او در مورد خود چنین توضیح داد مانند یک مرد که بارها به خدمت خوانده شده بود امّا گوش شنوا نداشت؛ یک مردی که اوامر خدا را میدانست امّا بی توجّه بود.^۵ عمولک اساساً یک مرد خوب، امّا علاقۀ بیشتری به مال دنیا داشت درست مثل مرد جوان ثروتمند که در کتاب عهد جدید ذکر شد

هر چند که قلبش را در گذشته سخت کرده بود، عمولک صدای یک فرشته را اطاعت کرد، و پیامبر آلما را در خانۀ خود پذیرا شد، و به او غذا داد. روح او دوباره بیدار شد در زمانی که آلما از او دیدن کرد و او فراخوانده شده که اصول مژدۀ عیسی مسیح را تعلیم دهد. عمولک بعداً تمام طلا،” و نقرۀ، و چیزهای گرانبهای خود را … بخاطر کلام خدا ترک کرد، [و او] بوسیلۀ همۀ آنهائی که زمانی دوستانش بودند و حتّی پدرش و فامیلش ترد شد.“^۶

چه چیزی فکر می کنید که تفاوت بین جوابهای آن مرد جوان ثروتمند و عمولک را تشریح میکند؟

در دورۀ خطرناکی از جنگ که در کتاب مورمون گفته شده است، نامه هائی بین مورونای، سر لشکر سپاه نیفایان، و پهوران، داور اعظم و فرماندار سرزمین مورونای که لشکرش از کمبود داشتن آذوقه از طرف دولت در تنگی بودند رد و بدل می گردد، نامه ای به پهوران مینویسد ”ازطریق سرزنش“^۷ و رهبران همکارش را متّهم می کند به بی توجّهی و سهل انگاری و حتّی به خیانت.^۸

پهوران شاید به آسانی می توانست از این اتهامات از مورونای متنفّر بشود، امّا او این کار را نکرد. او با دلسوزی جواب داد و توضیح داد آشوبهای مخالفانی که برعلیه دولت قیام کرده بودند که مورونای از آن بی اطلاع بود. و بعد پهوران اعلام کرد:

”بنگر، من به شما می گویم، مورونای، که من از رنج های شما لذّت نمیبرم، آری، این روان مرا اندهگین میکند. …

”… در نامه ات تو مرا محکوم کرده ای، امّا این مهم نیست؛ من خشمگین نیستم بلکه در عظمت دل تو شادمانی می کنم.“^۹

چه چیزی فکر می کنید جواب سنجیده شدۀ پهوران را به اتهامات مورونای توضیح میدهد؟

در کنفرانس عمومی شش ماه گذشته، رئیس راسل ام. نلسون واکنش خود را در مورد دعوت رئیس توماس اس. مانسون به مطالعه، تفّکر و بکار بردن حقایقی که در کتاب مورمون وجود دارند توضیح داد. او کفت، ”در میان چیزهای دیگر، من یک فهرستی درست کردم که کتاب مورمون چیست، چه چیزهائی را تصدیق میکند، چه چیزی را رد میکند، چه چیزی را کامل، و چه چیزی را روشن میسازد،و چه چیزی را آشکار میکند. نگاه کردن به کتاب مورمون از طریق این عدسی ها یک تمرین متفکّرانه و الهام بخش برای من بوده است! من آنرا به هر کدام از شما پیشنهاد می کنم.“^١٠

رئیس هنری بی. آیرینگ هم بر اهمیّت تقاضایِ رئیس مانسون در زندگی خودش تأکید کرد. او مشاهده نمود،

”من کتاب مورمون را هر روز برای بیش از ۵٠ سال خوانده ام. بنابراین من میتوانستم به آسانی فکر کنم که کلمات رئیس مانسون برای کسان دیگر است. ولیکن، مانند خیلی از شما ها، من تشویق پیامبر و قول او را احساس کردم که مرا برای کوشش بیشتری دعوت میکند. …

”نتیجۀ شاد آن برای من، و برای خیلی از شما، آنچه بوده است ک پیامبر قول داد.“^١١

چه چیزی فکر میکنید پاسخ فوری و صمیمانه به دعوت رئیس مانسون بوسیلۀ این دو رهبر کلیسای سرور را توضیح میدهد؟

من این پیشنهاد را نمی کنم که جواب عمولک، پهوران، رئیس نلسون و رئیس آیرینگ تنها با یک کیفیت مسیحانه توضیح داده میشود. بطور یقین، خیلی صفات و تجارب مربوط بهم وجوداشته که نتیجۀ چنین بلوغ روحانی را در زندگی این چهار خادم برجسته نشان میدهد. اّما ناجی و پیامرانش یک کیفیّت ضروری را برجسته ساخته اند که همۀ ما لازم داریم کاملاً بفهمیم و سعی کنیم آنرا در زندگی خودمان بکار ببریم.

لطفاٌ به صفاتی که سرور در کتات مقدّس برای تشریح خودش استفاده کرده توجّه کنید: ”یوغ مرا برخود بگیرید، و از من بیاموزید؛ چون من قلباً فروتن و افتاده هستم: و شما در من آرامش روان خواهید یافت.“^١٢

با این آموزش، ناجی فروتنی را از میان تمام ویژگی ها و فضایل که می توانست انتخاب کند تأکید کرده است.

چنین الگوئی هم در یک الهام پیامبر جوزف اسمیت در سال ١۸٢۹ روشن است. سرور اعلام کرد، ”از من یاد بگیر، و به سخنان من گوش کن؛ در فروتنی روح من قدم بردار، و تو در من آرامش خواهی داشت.“^١٣

فروتنی یک ویژگی خاصّ بازخریدار است و با پاسخگوئی نیکوکارانه، تسلیم مشتاقانه، و خودداری قوی متمایز است. این کیفیت به ما کمک می کند که کاملاً از واکنش های مربوطۀ عمولک، پهوران، رئیس نلسون، و رئیس آیرینگ یاد بگیریم.

بطور مثال، رئیس نلسون و رئیس آیرینگ فوراً به تشویق رئیس مانسون در مطالعۀ کتاب مورمون براستی پاسخ دادند. اگر چه هر دوی این مردان در خدمات مهم و به چشم خوری در کلیسا مقام دارند و کتب مقدّس را سالهای زیادی مطالعه و بررسی کرده اند، آنها بدون تأخیر یا به خود اهمیت دادن انجام فرمان را نشان دادند.

عمولک با میل خود را تسلیم خواست خدا کرد، فراخوانی تعلیم مژده را قبول کرد، و آرامش و موقعیّت راحت و روابط آشنای خود را پشت سر گذاشت. و پهوران با درایت و با قدرت خود داری که عمل کرد نه عکس الالعمل چنانکه به مورونای در مورد شورشی که بر علیه حکومت بر خاسته بود توضیح داد.

کیفیّت فروتنی مانند مسیح در دورۀ امروزی ما اکثراً درست درک نشده است. فروتنی قدرت است، نه ضعف؛ فعّال است، نه مفعول، شجاع است، نه ترسو، خود دار است، نه به بی پروا؛ متواضع است، نه خود بزرگ کردن؛ و رئوف است، نه بی حیا. یک فرد فروتن به آسانی عصبانی نمی شود، خود بزرگی ندارد، خود را بالاتر از دیگران نمیداند، یا پر رو نیست و موفقیّت دیگران را فوراً تشحیص میدهد.

در حالیکه فروتنی معمولاً به خدا تکیه می کند وهمیشه محتاج راهنمائی و پشتیبانی او است، یک صفت بارز از فروتنی داشتن تمایل یادگیری هم از روح القدُس و هم از کسانی که بنظر میرسند توانائی، تجربه، یا تحصیلات کمتر دارند، یا مقامی بالا ندارند، یا کسانی که به نظر میرسند چیز قابل عرضه کردن ندارند. بیاد بیاورید نامان، سر لشکرد سپاه پادشاه سوریّه را، که بر غرور خود غلبه کرد و با فروتنی پند خادم خود را قبول کرد که امر پیامر الیشا را قبول کرده و در رودخانۀ جردن خود را هفت بار بشوید.^١۴ فروتنی محافظت اساسی از غرور کورانه است که اغلب از شهرت، مقام، قدرت، ثروت، و تحسین دیگران منشاً می گیرد.

فروتنی یک صفتی است که از طریق تمایل در بکار بردن اصول اخلاقی، و کوشش مداوم در نگهداری آمرزش از گناهان مان است.^١۵ آن همچنین یک هدیۀ روحانی است که ما میتوانیم بطور مناسب آنرا بجوئیم.^١۶ با اینحال، ما باید بخاطر داشته باشیم، اهدافی را که چنین برکاتی داده شده اند، حتّی برای منفعت و خدمت به فرزندان خداوند.^١۷

چنانکه ما بسوی ناجی میائیم و او را دنبال می کنیم، کم کم و بیشتر قادر میشویم که مانند او بشویم. ما بوسیلۀ روح و انضباط خود داری و تصمیم و رفتاری آرام توانا می شویم. بنابراین، فروتن بودن آنست که ما به این نحو یک پیرو از سرور می شویم و نه فقط آن چیز را انجام می دهیم.

موسی ”در تمام حکمت مصریان آموخته و ماهر بود، و فوق العاده در گفتار و کردار مهارت داشت.“^١۸ ولیکن، او”خیلی فروتن بود، از تمام انسانهای موجود روی زمین.“^١۹ دانش و مهارت او می توانست او را مغرور سازد، در عوض، صفت و هدیۀ روحانی فروتنی که او را برکت داده بود غرورش را در زندگی تضعیف کرد و موسی را چون ابزاری عظیم برای رسیدنِ به اهداف خدا نمود.

با عظمت ترین و پر معنی ترین نمونه های فروتنی در زندگی خود ناجی پیدا میشوند.

باز خریدار اعظم؛ کسی که”به پائین تر از همه چیز نزول کرد“^٢٠ و زجرکشید، خون ریخت، و مُرد ”تا ما را پاک کند از تمام نا درستی ها،“^٢١ با دلسوزی شست پاهای خاکی مریدانش را.^٢٢ این چنین فروتنی یک شاخص از شخصیّت سرور در نقش یک خادم و رهبر می باشد.

مسیح عظیم ترین سرمشق از نشان دادنِ واکنش نیکوکاری و تمایل به تسلیم را برای ما فراهم میسازد چنانکه زجر شدیدی در باغ جتسمنی کشید.

”و وقتی او در آنجا بود، به همۀ [ رسولانش]، گفت دعا کنید که شما در وسوسه قرار نگیرید.

”و او … زانو زد و دعا کرد،

”گفتا، پدر، اگر خواست تو باشد، این جام زهر را از من دور کن: با این وجود نه بر طبق خواست من، بلکه خواست تو انجام شود.“^٢٣

فروتنی ناجی در زمان این تجربۀ لازم و دردناکِ ابدی به هریک از ما نشان میدهد که خرد خدا را بر تمام خرد خودمان ترجیح دهیم.

تمایل دائم سرور در تسلیم و خودداری قوی هم بی نهایت الهام بخش و هم آموزنده برای همۀ ما است. وقتیکه مردانِ مسلّح نگهبان معبد و سربازان رومی به باغ جتسمنی وارد شدند تا عیسی را دستگیر کنند، پطرس شمشیر خود را کشید و گوش راست خادم کشیشِ اعظم را برید.^٢۴ بعد ناجی گوشِ خادم را لمس کرد و او را شفا بخشید.^٢۵ لطفا توجّه کنید که او بسوی کسی که برای دستگیریش آمده بود رفت و او را برکت داد با استفاده از همان قدرت بهشتی که میتوانست از دستگیری و به صلیب کشیدن خودش جلوگیری کند.

همچنین در نظر داشته باشید که سرور را متهم و محکوم در برابر پیاتس آورده بودند که بصلیب بکشانند.^٢۶ مسیح در زمان لو دادنش اعلام کرده بود ”شما فکر میکنید که من نمیتوانم به پدرم دعا کنم، و او فوراً دوازده لشکر از فرشتگان را بفرستد؟“^٢۷ ولیکن، ”قاضی ابدی مرگ و زندگی“^٢۸ بطور متناقص در برابر یک قاضی و رهبر موقتی سیاسی مورد قضاوت قرار گرفت. ”و[عیسی] هرگز سخنی نگفت؛ به حدّی که فرماندار در شگفتی عظیم ماند.“^٢۹ ناجی فروتنی در واکنش منظّم اش روشن است، خودداری قوی، و بی میلی از استفاده از قدرت بی پایانش برای منفعت شخصی.

مورمون فروتنی را پایه ای که همۀ ظرفیت های روحانی و هدایا از آن منشأ میگیرند شناسائی میکند.

”بنابراین، اگر کسی ایمان دارد باید احتیاج به امید داشته باشد؛ چون بدون ایمان هیچ امیدی نمیتواند وجود داشته باشد.

”و باز، بنگر من به شما میگویم که او نمیتواند ایمان و امید داشته باشد، مگر با قلبی فروتن، و افتاده.

”اگر چنین باشد، ایمان و امیدش بیهوده است، چون هیچ کس در برابر خدا قابل قبول نخواهد بود، مگر در قلب فروتن و افتاده باشد: و اگر یک فرد فروتن و افتاده در قلب باشد، و با قدرت روح القدُس گواهی دهد که عیسی مسیح است، او احتیاج به شفقت دارد؛ چون کسی که شفقت نداشته باشد هیچ است؛ بنابراین او به شفقت احتیاج دارد.“^٣٠

ناجی اعلام کرد، ”برکت بر فروتنان باد: چون آنها وارث زمین خواهند شد.“^٣١ فروتنی یک جنبۀ ضروری طبیعت الهی است و میتوان آنرا از طریق کفّارۀ ناجی در زندگی خود دریافت کرده و پرورش بدهیم.

من گواهی میدهم که عیسی مسیح باز خریدار رستاخیز و زندۀ ما است. و من قول میدهم که او ما را هدایت، محافظت و تقویت خواهد کرد چنانکه ما در فروتنی روح او قدم بر داریم. من گواهی مطمئن خود را از این حقایق و قول ها اعلام می دارم بنام سرور عیسی مسیح، آمین.