„Prorok Eliasz”, Historie ze Starego Testamentu (2022)
„Prorok Eliasz”, Historie ze Starego Testamentu
I Ks. Królewska 16–18
Prorok Eliasz
Wiara matki i cuda Pana
W królestwie Izraela od dawna nie padało i kończyła się woda. Król Achab i królowa Izebel nie lubili proroków Pana. Zabili nawet niektórych z nich. Król i królowa modlili się o deszcz do bożków. Jednak prorok Eliasz powiedział im, że Pan nie ześle deszczu przez lata.
I Ks. Królewska 16:29–33; 17:1; 18:13
Król i królowa byli źli na Eliasza. Pan ostrzegł Eliasza, by się ukrył, ponieważ jego życie było zagrożone.
Pan poprowadził go do strumienia i zesłał ptaki, które przynosiły mu jedzenie. Jednak z powodu suszy strumień wysechł i Eliasz nie miał wody.
Pan poprowadził Eliasza do kobiety, która mieszkała w odległym mieście. Eliasz poprosił ją o wodę i chleb. Jednak ona miała chleb tylko dla siebie i swojego syna na jeden dzień.
Eliasz wiedział, że to było wszystko, co jej zostało do jedzenia. Obiecał, że jeśli ona go nakarmi, Pan zapewni jedzenie dla jej rodziny, aż ponownie spadnie deszcz.
Kobieta przygotowała chleb dla Eliasza. A wtedy rozmnożyła się jej mąka i oliwa! Mieli wystarczająco dużo jedzenia zarówno dla Eliasza, jak i dla jej rodziny na wiele dni.
Pewnego dnia syn tej kobiety zachorował i umarł. Zapytała Eliasza, dlaczego Pan pozwolił, aby jej się to przytrafiło.
Eliasz miał kapłaństwo. Pobłogosławił jej syna i poprosił Pana, aby pozwolił mu powrócić do życia. Dziecko zaczęło znowu oddychać i kobieta przekonała się, że Eliasz jest prorokiem Pana.