„Izraelici na pustyni”, Historie ze Starego Testamentu (2022)
„Izraelici na pustyni”, Historie ze Starego Testamentu
Izraelici na pustyni
Uczenie się, by polegać na Panu
Wkrótce po tym, jak Izraelici wyszli z Egiptu, narzekali, że nie mają wystarczająco jedzenia. Powiedzieli, że było lepiej być niewolnikami w Egipcie, niż umierać z głodu na pustyni.
Aby nauczyć Izraelitów ufać Panu, zesłał On chleb z nieba, który mogli każdego dnia podnosić z ziemi. Nazywali go manną. Smakowała jak miód. Pan nie zsyłał manny w sabat, siódmego dnia tygodnia. Szóstego dnia kazał im zbierać tak dużo, aby starczyło im na dwa dni.
II Ks. Mojżeszowa 16:4–5, 14–31
Przez jakiś czas Pan zsyłał im też do jedzenia przepiórki. Rano zbierali mannę, a wieczorem przepiórki. Pan chciał, żeby Izraelici nauczyli się Mu ufać. W ten sposób troszczył się o nich na pustyni.