Powołania w misji
Rozdział 11.: Pomagaj ludziom podejmować zobowiązania i dotrzymywać ich


„Rozdział 11.: Pomagaj ludziom podejmować zobowiązania i dotrzymywać ich”, Abyście głosili moją ewangelię. Przewodnik do dzielenia się ewangelią Jezusa Chrystusa (2023)

„Rozdział 11.”, Abyście głosili moją ewangelię

Obraz
Niczego mi nie braknie — Yongsung Kim

Rozdział 11.

Pomagaj ludziom podejmować zobowiązania i dotrzymywać ich

Zastanów się

  • Jak dotrzymywanie zobowiązań odnosi się do nawrócenia?

  • Jak dotrzymywanie zobowiązań odnosi się do dotrzymywania przymierzy?

  • W jaki sposób mogę kierować zaproszenia do ludzi, aby wzrastali duchowo i wzmacniali swoją wiarę w Jezusa Chrystusa?

  • Dlaczego ważne jest dzielenie się szczerym świadectwem?

  • Jakie błogosławieństwa mogę obiecać?

  • W jaki sposób mogę pomóc ludziom w dotrzymywaniu zobowiązań?

Pokuta, zobowiązanie i nawrócenie

Jako misjonarz i uczeń Jezusa Chrystusa twoim pragnieniem jest zbawienie dusz (zob. Ks. Mosjasza 28:3). Zbawiciel ma „moc zbawienia” tych, którzy dotrzymują zawartych przymierzy poprzez otrzymanie niezbędnych obrzędów kapłańskich, począwszy od chrztu (zob. II Ks. Nefiego 31:19). Zapraszanie i pomaganie ludziom w dotrzymywaniu zobowiązań przygotuje ich do chrztu.

Ludzie otrzymują zbawienie pod warunkiem pokuty (zob. Ks. Helamana 5:11). Pokuta to pełne i szczere zwrócenie się do Jezusa Chrystusa. Zobowiązanie jest niezbędnym elementem pokuty. Zapraszając ludzi do podjęcia zobowiązań w ramach nauczania, zapraszasz ich do pokuty.

Zobowiązanie oznacza wybranie kierunku działania i postępowanie według tego wyboru. Konsekwentne działanie w oparciu o prawdy ewangelii prowadzi do nawrócenia.

Nawrócenie to zmiana swoich wierzeń, serca i życia, aby przyjąć wolę Boga i postępować zgodnie z nią. Nawrócenie to świadome przyjęcie zobowiązania, aby stać się uczniem Chrystusa. Nawrócenie ma miejsce, gdy ludzie wykazują się wiarą w Chrystusa, pokutują za swoje grzechy, przyjmują chrzest, otrzymują dar Ducha Świętego, a następnie wytrwają do końca. Pan i Jego prorocy określają tę przemianę jako ponowne duchowe narodziny (zob. Ew. Jana 3:3–5; Ks. Mosjasza 27:25–26).

Nawrócenie jest możliwe za sprawą Zadośćuczynienia Zbawiciela, a Duch Święty dokonuje wielkiej przemiany serca (zob. Ks. Mosjasza 5:2; Ks. Almy 5:12–14).

Nawrócenie to proces, a nie pojedyncze wydarzenie. Pomaganie ludziom w nawróceniu się do Jezusa Chrystusa jest centralną częścią twojej misji. Będąc prowadzony przez Ducha, zapraszasz ludzi do podjęcia zobowiązań, które pomogą im wzrastać duchowo i odczuwać wpływ Ducha Świętego w ich życiu. Następnie wspierasz ich w dotrzymywaniu podjętych zobowiązań. Pomagasz im działać z wiarą w dążeniu do trwałej przemiany (zob. Ks. Mosjasza 6:3).

Osoby, które dotrzymują zobowiązań przed chrztem, są bardziej skłonne do zawierania i dotrzymywania później świętych przymierzy. Kiedy nauczasz ludzi dotrzymywania zobowiązań, nauczasz ich dotrzymywania przymierzy. Zawieranie i dotrzymywanie przymierzy jest niezbędnym elementem ewangelii Jezusa Chrystusa i planu Boga dla Jego dzieci.

Rozdział ten zawiera wskazówki dotyczące zapraszania, obiecywania błogosławieństw, dzielenia się świadectwem i pomagania ludziom w dotrzymywaniu zobowiązań, aby mogli przyjść do Zbawiciela i zostać zbawieni.

Obraz
misjonarki nauczające kobietę

Zapraszaj

Jako przedstawiciel Jezusa Chrystusa zapraszasz ludzi, aby za Nim podążali i przyjmowali radość płynącą z Jego ewangelii. Zapraszasz ich do robienia konkretnych rzeczy, które budują ich wiarę w Chrystusa. Następnie wspierasz ich w dotrzymywaniu zobowiązań.

Zaproszenia i zobowiązania są kluczowe z następujących powodów:

  • Tym sposobem, ludzie żyjąc zgodnie z zasadami, których się nauczyli, czują potwierdzające świadectwo Ducha.

  • Dotrzymywanie zobowiązań jest jednym ze sposobów, w jaki ludzie dają wyraz pokucie (zob. Doktryna i Przymierza 20:37).

  • Pokuta pomaga ludziom odczuwać spokój i radość płynące z Bożego wybaczenia. Zapewnia im również większą pomoc od Boga w wyzwaniach.

  • Dotrzymywanie zobowiązań przygotowuje ludzi do zawierania i dotrzymywania świętych przymierzy.

  • Możesz okazać ludziom swoją miłość i wiarę w obietnice Boga, pomagając im w dotrzymywaniu ich zobowiązań.

Zapraszaj, będąc prowadzony przez Ducha

Zabiegaj o przewodnictwo Ducha w kwestii tego, jakie zaproszenia i kiedy je wystosowywać. Zastanów się, dzięki którym — dobrze zrozumianym — naukom lub doktrynom, danej osobie będzie łatwiej przyjąć twoje zaproszenie. Właściwe zaproszenie wystosowane we właściwym czasie może skłonić ludzi do czynienia tego, co zbuduje ich wiarę. Działania te mogą doprowadzić do wielkiej przemiany serca (zob. Ks. Mosjasza 5:2; Ks. Almy 5:12–14),

Zaproszenia, które kierujesz, mogą być proste, na przykład mogą dotyczyć przeczytania jednego rozdziału pism świętych lub przyjścia na spotkanie sakramentalne. Mogą też mieć zasadnicze znaczenie, kiedy dotyczą, na przykład, przyjęcia chrztu. Zaproszenia powinny być odpowiednio dostosowane do etapu, na jakim znajduje się dana osoba w swej duchowej podróży.

Zaproszenia kierowane pod natchnieniem Ducha bazują jedno na drugim tak, aby dana osoba czyniła duchowe postępy (zob. II Ks. Nefiego 28:30; Doktryna i Przymierza 93:12–13). Zadaj sobie pytania: „Jakich zobowiązań dotrzymuje dana osoba?”, „Co musi zrobić w następnej kolejności, aby kontynuować swój rozwój duchowy?”.

Słuchaj ludzi, z którymi rozmawiasz lub których nauczasz. Na podstawie tego, co słyszysz i czujesz, zabiegaj o przewodnictwo Ducha w kwestii tego, jakie zaproszenia pomogą każdej osobie czynić postępy ku zawarciu świętych przymierzy.

Zasady kierowania zaproszeń

Kierowanie zaproszeń wymaga wiary w Chrystusa. Miej wiarę w to, że On pobłogosławi ludzi, gdy przyjmą wasze zaproszenia i będą postępować według nich.

Ludzie są bardziej skłonni do zmiany, kiedy zapraszasz ich do postępowania w oparciu o prawdę ewangelii i pomagasz im dostrzec związane z tym błogosławieństwa. Zmienią się do tego stopnia, że będą odczuwać Ducha i doświadczą radości płynącej z życia według ewangelii Jezusa Chrystusa.

Za każdym razem, gdy angażujesz się w spotkania z ludźmi, osobiście lub on-line, zastanów się, jakie zaproszenie może pomóc im wzmocnić ich wiarę w Chrystusa i poczuć Ducha. Czasami może to być proste zaproszenie, na przykład, na ponowne spotkanie lub na zajęcia kościelne.

Przygotowując się do nauczania lekcji, zastanów się nad potrzebami i postępami każdej osoby. Dopilnuj, żeby twój plan lekcji zawierał jedno lub kilka zaproszeń, której pomogą danej osobie czynić dalsze postępy.

Uważaj, aby nie kierować zbyt wielu zaproszeń naraz. Dana osoba potrzebuje czasu, aby poprzez każde zaproszenie działać, wzrastać i uczyć się.

Bądź śmiały, ale nie apodyktyczny, kiedy zapraszasz ludzi do podejmowania zobowiązań (zob. Ks. Almy 38:12). Szanuj wolną wolę innych osób.

Studiowanie pism świętych

Dlaczego zobowiązania są ważne?

Zapraszaj w sposób życzliwy i zrozumiały

Zaproszenie często przybiera formę pytania „czy”, które wymaga odpowiedzi „tak” lub „nie”. Niech wasze zaproszenia będą życzliwe, konkretne i zrozumiałe. Powinny one być zaproszeniem lub wskazówką dla ludzi do podjęcia zobowiązania, aby działać z wiarą w Jezusa Chrystusa.

Choć twoje zaproszenia będą unikalne dla każdej osoby, rozważ następujące przykłady:

  • Uczęszczanie do kościoła zapewnia ci czas i miejsce na oddawanie czci Bogu i odczuwanie Jego Ducha. Może również pomóc ci stać się częścią społeczności wspierającej cię na drodze zmian, dzięki którym zbliżasz się do Zbawiciela. Czy pójdziesz z nami na spotkanie sakramentalne w najbliższą niedzielę?

  • Jako że omówiliśmy znaczenie studiowania pism świętych, czy przeczytasz [konkretny fragment pism świętych]? Czy zapiszesz swoje odczucia lub pytania? Możemy omówić twoje przemyślenia podczas następnego spotkania.

  • Omawialiśmy życie Zbawiciela i Jego przykazania. Czy weźmiesz z Niego przykład, przyjmując chrzest w Jego Kościele i składając Mu obietnice? (Zob. „Zaproszenie do przyjęcia chrztu i konfirmacji” w rozdziale 3.).

  • Wyraziłeś zainteresowanie bliższym kontaktem z Bogiem w swoim życiu. Czy będziesz się modlić z wiarą w ciągu kilku następnych dni, abyś mógł doświadczyć błogosławieństw płynących z modlitwy?

  • Mamy film, który, według nas, może być dla ciebie pomocny. Czy możemy ci go pokazać lub wysłać do niego odnośnik? Czy obejrzysz go? Czy możemy jutro się z tobą skontaktować i zapytać, co o nim sądzisz?

Zabiegaj o uzyskanie podszeptów Ducha Świętego, kiedy rozważasz to, jak kierować życzliwe, konkretne i zrozumiałe zaproszenia w naturalny sposób.

Studiowanie osobiste lub z towarzyszem

W swoim dzienniku do studiowania do każdego zobowiązania zapisz zaproszenie, które jest proste, bezpośrednie i zrozumiałe. Jeśli już wcześniej wykonałeś to zadanie, powtórz je i porównaj swoje nowe zaproszenia do poprzednich.

Przejrzyj zaproszenia, które napisałeś, ze swoim towarzyszem. Przedyskutujcie poniższe pytania:

  • W jaki sposób możemy pomóc ludziom zrozumieć obiecane przez Pana błogosławieństwa związane z tym zaproszeniem?

  • Dlaczego to zaproszenie ma dla mnie osobiste znaczenie?

  • W jaki sposób mogę pomóc ludziom poczuć miłość Boga względem nich, kiedy kieruję zaproszenia?

  • W jaki sposób mogę udoskonalić się, pomagając innym postępować według kierowanych przeze mnie zaproszeń?

Pomyśl o kimś, kogo nauczasz. Przećwicz kierowanie tych zaproszeń tak, jakbyś zwracał się do tej osoby. W razie potrzeby koryguj swoje zaproszenia.

Obiecuj ludziom błogosławieństwa

Bóg obiecuje nas błogosławić, gdy będziemy przestrzegać Jego przykazań (zob. Doktryna i Przymierza 130:20–21). Ludzie, którzy przestrzegają przykazań i pozostają wierni, „są błogosławieni we wszystkim” i będą „przebywać z Bogiem w stanie niekończącego się szczęścia” (Ks. Mosjasza 2:41).

Zapraszając ludzi do podjęcia zobowiązań, obiecuj im błogosławieństwa związane z dotrzymywaniem zobowiązań. Możesz rozpoznać wiele z tych błogosławieństw, studiując pisma święte, nauki proroków w dniach ostatnich oraz lekcje z rozdziału 3. Pomyśl także o błogosławieństwach w swoim życiu. W duchu modlitwy zdecyduj, jakie błogosławieństwa obiecać każdej osobie, do której będziesz kierować zaproszenia.

Kiedy zapraszasz osobę do życia według danego przykazania, nauczaj o tym, że:

Ludzie często napotykają przeszkody w przestrzeganiu przykazań. Wspieraj osoby, które nauczasz, i zapewnij je, że Bóg pobłogosławi im, gdy będą starały się czynić Jego wolę. Wyjaśnij, że przeszkody są okazją do rozwoju poprzez wybór podążania za Chrystusem, nawet jeśli jest to trudne (zob. II Ks. Nefiego 2:11, 13–16).

Starszy Jeffrey R. Holland nauczał: „Jedne błogosławieństwa przychodzą szybko, na inne czekamy dłużej, a niektóre przyjdą dopiero w niebie; jednakże do tych, którzy przyjmują ewangelię Jezusa Chrystusa, przychodzą one na pewno” („An High Priest of Good Things to Come” [Arcykapłan dóbr przyszłych], Ensign, listopad 1999, str. 38).

Studiowanie pism świętych

Czego z poniższych fragmentów pism świętych uczymy się o pragnieniu Pana, aby nas błogosławić?

Osobiste studiowanie

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 82:10130:20-21. Następnie przestudiuj poniższe fragmenty pism świętych. Narysuj tabelę składającą się z dwóch kolumn w swoim dzienniku do studiowania. Po jednej stronie zapisz przykazanie, które znajdziesz w każdym fragmencie. Po drugiej stronie wpisz obietnicę związaną z przestrzeganiem danego przykazania.

Składaj świadectwo

Składaj świadectwo za każdym razem, gdy kierujesz zaproszenie i obiecujesz błogosławieństwa. Opowiedz o tym, w jaki sposób zostałeś pobłogosławiony, gdy żyłeś zgodnie z zasadą, której nauczasz. Złóż świadectwo o tym, że ta zasada pobłogosławi życie danej osoby, jeśli będzie żyła według niej.

Składając szczere świadectwo, możesz stworzyć odpowiedni nastrój, aby ludzie poczuli, że Duch Święty potwierdza prawdę. To zachęci ich do przyjęcia zaproszeń, które będziesz do nich kierował.

Więcej informacji znajduje się w części „Składaj świadectwo” w rozdziale 10.

Obraz
grupa modląca się

Pomagaj ludziom dotrzymywać zobowiązań

Kiedy ludzie przyjmą twoje zaproszenia do czegoś, sprawdzaj ich postępy, aby pomóc im dotrzymywać zobowiązań. Pomagasz ludziom rozwijać wiarę w Chrystusa. Twoją rolą jest pomóc im wzmocnić ich wiarę i postanowić, że będą czynić postępy ku pełnemu nawróceniu. Nie tylko zapraszaj osoby do zmiany, ale wspieraj je w tym.

Ludzie otrzymają świadectwo od Ducha, gdy będą wykazywać się wiarą prowadzącą do pokuty poprzez dotrzymywanie zobowiązań. To świadectwo często nie przychodzi, „dopóki […] wiara nie zostanie wypróbowana” (Ks. Etera 12:6). Nie bądź zaskoczony, gdy pojawią się przeszkody. Zaplanuj, w jaki sposób pomożesz im przejść przez daną próbę, aby otrzymali świadectwo Ducha. Inni członkowie Kościoła również mogą udzielać wsparcia.

Ludzie często odczuwają wpływ Ducha, kiedy jesteś obecny przy nich. Podkreśl, jak ważna jest modlitwa, czytanie pism świętych i postępowanie według waszych zaproszeń, aby mieli te uczucia, gdy będą sami.

Dotrzymywanie zobowiązań przygotowuje ludzi do obrzędów i przymierzy na ścieżce nawrócenia trwającego całe życie. Twoje wysiłki sprawią, że „[zaświadczą oni] swymi uczynkami”, jak bardzo pragną podążać za Jezusem Chrystusem (Doktryna i Przymierza 20:37).

Obraz
obejmujące się kobiety

Zaplanuj krótki kontakt każdego dnia

Pomaganie ludziom w dotrzymywaniu zobowiązań zaczyna się od pierwszej wizyty i nauczania ich. Poproś, aby zapisali swoje zobowiązanie w telefonie, kalendarzu lub materiałach, które im zostawisz.

Zapytaj, czy ty lub członek biorący udział w lekcji, możecie nawiązywać krótki kontakt każdego dnia pomiędzy wizytami związanymi z nauczaniem. Wyjaśnij, że celem tych kontaktów jest wspieranie ich, i przedstaw, w jaki sposób możecie to robić. Kontakty te są jednym ze sposobów zastosowania zasady zawartej w Doktrynie i Przymierzach 84:106.

Określ sposób kontaktowania się, który jest najskuteczniejszy, na przykład krótka wizyta, rozmowa telefoniczna, SMS lub wiadomość przez media społecznościowe. Rozwiązania technologiczne oferują wiele funkcji do wysyłania dodatkowych przypomnień i wsparcia.

Zachęcaj ludzi i pomagaj im poprzez codzienny kontakt

W przypadku każdego zaproszenia, które kierujesz do ludzi, zanotuj w aplikacji „Abyście głosili moją ewangelię”, jak będziesz sprawdzać postępy następnego dnia. Podczas planowania kolejnego dnia zabiegaj o przewodnictwo Ducha, gdy będziesz omawiać, jak pomóc ludziom w dotrzymywaniu ich zobowiązań.

Nawiązuj codzienne kontakty z ludźmi pozytywnymi i rokującymi nadzieję. Módl się za nich. Okazuj miłość i zrozumienie, gdy pomagasz im w dotrzymywaniu ich zobowiązań. Odpowiadaj na pytania i pomagaj im przezwyciężać wyzwania. Jeśli jest na to czas, czytajcie razem Księgę Mormona. Dziel się odpowiednimi kościelnymi materiałami multimedialnymi, w tym muzyką tworzoną przez Kościół, która może podnosić na duchu. Szanuj czas i wolę osób, które nauczasz.

Przedstaw osoby zainteresowane innym członkom Kościoła. Jeśli uznasz to za właściwe, poproś członków, aby pomagali im w dotrzymywaniu zobowiązań (zob. rozdział 10.).

Chwal osoby, które pracują nad dotrzymywaniem swoich zobowiązań. Pomóż im dostrzec, w jaki sposób Pan jest zadowolony z ich wysiłków. Ludzie ci zmieniają swoje życie, co wymaga dużo pracy i cierpliwości. Pomóż im dostrzec błogosławieństwa, które otrzymują. Wyraź pewność, że uda im się odnieść sukces.

Okazuj miłość również w przypadku, kiedy ludzie nie dotrzymują swoich zobowiązań. Okazuj im wsparcie podczas codziennych kontaktów. Na przykład, jeśli ktoś przyjął zaproszenie do przeczytania rozdziału Księgi Mormona, ale jeszcze tego nie zrobił, zaproponuj, abyście przeczytali go wspólnie. Pomóż tej osobie odkryć poprzez doświadczenie, w jaki sposób dotrzymywanie zobowiązań może pobłogosławić jej życie.

Dotrzymywanie zobowiązań wymaga od ludzi wielu starań i być może będziesz musiał odbyć kilka wizyt, aby im pomóc. Omówcie, w jaki sposób mogą przezwyciężyć wyzwania związane z dotrzymywaniem zobowiązań. Bądź cierpliwy i pełen wsparcia, zamiast krytyczny czy osądzający.

Podczas codziennych kontaktów miej ze sobą wpływ Ducha Świętego

Kiedy będziesz sprawdzać postępy ludzi, poproś ich, aby podzielili się swoimi doświadczeniami związanymi z dotrzymywaniem zobowiązań. Zapytaj, czego się nauczyli i co poczuli. Pomoże im to w rozpoznaniu wpływu Ducha w ich życiu oraz w rozpoznaniu kolejnego kroku do podjęcia.

Kiedy kontaktujesz się z ludźmi każdego dnia, ważną częścią twojego celu jest zaproszenie wpływu Ducha Świętego do ich życia. Pomóż im rozpoznać, jak odczuwać Ducha, gdy ty nie jesteś obecny. Wasz codzienny kontakt powinien wzmocnić duchowe uczucia, które mieli podczas waszego nauczania. Nawrócą się, gdy będą odczuwać moc i wpływ Ducha Świętego.

Okazuj miłość

Proces nawrócenia skoncentrowany jest na miłości Chrystusowej (zob. IV Nefi 1:15). Zabiegaj o dar prawdziwej miłości. Okazywanie szczerej miłości może pomóc ludziom w odczuwaniu wpływu Ducha w ich życiu. Twoje wyrazy miłości mogą pomóc im również w przyjęciu zaproszeń i dotrzymywaniu zobowiązań, które prowadzą do nawrócenia.

Kiedy będziesz kochać bliźnich i nauczać ich, twoje własne nawrócenie do Zbawiciela się pogłębi.

Pomoc w nawróceniu się innej osoby jest świętym dziełem. Odnajdziesz trwałą radość, kiedy oddasz się tej pracy i służbie bliźnim (zob. Ew. Mateusza 10:39; Ks. Mosjasza 2:17; Ks. Almy 27:17–18; Doktryna i Przymierza 18:10–16).

Studiowanie osobiste lub z towarzyszem

Zapisz w aplikacji „Abyście głosili moją ewangelię” wasze plany codziennych kontaktów z każdą nauczaną przez was osobą. Zaplanuj z kilkudniowym wyprzedzeniem, co zrobisz, aby sprawdzać postępy każdej osoby.

Wybierz jedno zaproszenie, które skierujesz do każdej osoby podczas nauczania. Następnie rozpoznaj różne wątpliwości, które mogą powstrzymać kogoś przed podjęciem lub dotrzymywaniem danego zobowiązania. Omówcie i przećwiczcie, w jaki sposób możecie najlepiej pomóc ludziom, kiedy pracują nad rozwianiem swych wątpliwości.

Pan pragnie, aby ludzie przyszli i pozostali

Praca misjonarska odnosi największy wpływ, kiedy ludzie podejmują zobowiązania i dotrzymują ich, aby żyć zgodnie z ewangelią i pozostawać aktywnymi w Kościele przez całe życie. Nie wystarczy, że po prostu będą chodzić do Kościoła. Pan pragnie, aby w nim pozostali (zob. Ew. Jana 15:16). Wokół tego celu kieruj wszystkie swoje nauki i zaproszenia. Aby otrzymać wszystkie błogosławieństwa, które Ojciec Niebieski ma dla nich, członkowie muszą kontynuować życie zgodnie z ewangelią poprzez przestrzeganie przykazań i przymierzy, które zawarli, pozostając aktywni w Kościele.

Nefi nauczał: „Gdy już dostaliście się na tę ciasną wąską ścieżkę, pytam was: Czy wszystko jest już zrobione? Oto mówię wam: Nie […]. Musicie więc nieprzerwanie dążyć naprzód w Chrystusie […]. Jeśli […] wytrwacie do końca, oto tak mówi Ojciec: Będziecie mieli życie wieczne” (II Ks. Nefiego 31:19–20).

Podejmij wszelkie wysiłki, aby pomóc ludziom spełnić warunki „[życia wiecznego], a dar ten jest największy ze wszystkich darów Boga” (Doktryna i Przymierza 14:7).


Pomysły do studiowania i zastosowania

Osobiste studiowanie

  • Wybierz jedno z przykazań z lekcji 4. Odszukaj i zapisz odsyłacze do pism świętych oraz cytaty z przemówień proroków w dniach ostatnich, które opisują obiecane błogosławieństwa związane z tym przykazaniem. Zastanów się nad błogosławieństwami, jakie otrzymałeś w wyniku przestrzegania tego przykazania i zapisz je w swoim dzienniku.

  • Kiedy komunikujesz się ze swoją rodziną lub innymi osobami, zapytaj, w jaki sposób zostały pobłogosławione dzięki przestrzeganiu konkretnego przykazania (na przykład święcenia dnia sabatu, przestrzegania prawa dziesięciny lub przykazania, którego przestrzeganie sprawia trudność nauczanej przez ciebie osobie).

  • Odpowiedz na poniższe pytania, aby rozpoznać, w jakich obszarach możesz udoskonalić się pod względem kierowania zaproszeń. Poczyń plany, jak się w tym udoskonalisz.

    • Czy ludzie, których nauczam, wiedzą, że ich kocham?

    • Czy jestem pewien, że zostaną pobłogosławieni, postępując zgodnie z naszymi zaproszeniami?

    • Czy poświęcam odpowiednią ilość czasu i uwagi na codzienne kontakty z ludźmi, aby pomóc im w dotrzymywaniu ich zobowiązań?

    • Czy nasze plany lekcji zawierają konkretne zaproszenia do działania?

Studiowanie z towarzyszem i wymiana zdań

  • Przejrzyjcie zaproszenia zawarte w jednej z lekcji misjonarskich. Przy każdym zaproszeniu odpowiedzcie na następujące pytania:

    • Jakie błogosławieństwa obiecał Pan tym, którzy dotrzymują tego zobowiązania?

    • W jaki sposób ludzie wzmocnią swoją wiarę i świadectwo poprzez przestrzeganie danej zasady?

    • W jaki sposób to zobowiązanie pomoże ludziom w odpokutowaniu i większym otwarciu się na Ducha?

  • Posługując się narzędziami do planowania przygotujcie listę osób, z którymi skontaktowaliście się w ciągu ostatnich dwóch dni. Uwzględnijcie nauczane przez was osoby oraz członków.

    • Wypiszcie zaproszenia i zobowiązania, które skierowaliście do każdej osoby.

    • Zastanówcie się, jakie inne zaproszenia mogliście do nich skierować.

    • Omówcie, dlaczego udało się wam uzyskać zobowiązania od niektórych z tych osób, a od innych nie.

    • Co zrobicie, aby sprawdzić postępy poczynione w wyniku tych zaproszeń?

Rada dystryktu, konferencje strefy i rada przywódców misji

  • Omówcie skuteczne i kreatywne pomysły na codzienne kontakty z osobami, które nauczacie. W jaki sposób misjonarze skutecznie współpracują z członkami? Które multimedia cyfrowe lub drukowane są przydatne? Co możecie zrobić, gdy ludzi nie ma w domu lub są zbyt zajęci, żeby się z wami spotkać?

  • Omówcie, w jaki sposób misjonarze skutecznie nauczają przykazań z lekcji 4.

Przywódcy misji i doradcy w misji

  • Kiedy to możliwe, towarzysz misjonarzom podczas nauczania. Pomóż im skupić się na pomaganiu osobom w podejmowaniu i dotrzymywaniu zobowiązań.

  • Zachęcaj przywódców kapłańskich w okręgu, przywódców organizacji i członków, aby codziennie kontaktowali się z osobami nauczanymi przez misjonarzy — jeśli wyraziły zgodę na ten kontakt.