2012
Respektowanie naszych przymierzy
Październik 2012 r.


Przesłanie dla odwiedzin domowych

Respektowanie naszych przymierzy

Przestudiujcie z modlitwą ten materiał i przedyskutujcie z odwiedzanymi siostrami te fragmenty, które uznacie za stosowne. Wykorzystajcie pytania, by wzmocnić swoje siostry i sprawić, by Stowarzyszenie Pomocy było aktywną częścią waszego życia.

Obraz
Pieczęć Stowarzyszenia Pomocy

Wiara, Rodzina, Służba

Odwiedziny domowe są wyrazem tego, że jesteśmy uczennicami Chrystusa. Kiedy służymy i wzmacniamy siebie nawzajem, mamy sposobność okazać szacunek zawartym przez nas przymierzom. Przymierze jest świętą, wieczną obietnicą złożoną przez Boga i Jego dzieci. „Kiedy zdajemy sobie sprawę, że jesteśmy dziećmi przymierza, wiemy, kim jesteśmy i czego Bóg od nas oczekuje — powiedział Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów. — Jego prawo wyryte jest w naszych sercach. On jest naszym Bogiem, a my jesteśmy Jego ludem”1.

Jako nauczycielki odwiedzające możemy wzmacniać osoby odwiedzane w ich staraniach dochowywania świętych przymierzy. Czyniąc tak, pomagamy im przygotować się na błogosławieństwa życia wiecznego. „Każda siostra w tym Kościele, która zawarła przymierza z Panem, posiada boskie upoważnienie, by pomagać w zbawianiu dusz, przewodzić kobietom świata, wzmacniać domy Syjonu i budować królestwo Boga”2 — powiedział Starszy M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów.

Kiedy zawieramy święte przymierza i dochowujemy ich, stajemy się narzędziami w rękach Boga. Będziemy potrafiły mówić o tym, w co wierzymy i będziemy wzmacniać nawzajem swą wiarę w Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

Z pism świętych

1 Nefi 14:14; Mosjasz 5:5–7; 18:8–13; Nauki i Przymierza 42:78; 84:106

Z naszej historii

Świątynia to „miejsce dziękczynienia dla wszystkich świętych” — jak objawił Pan Prorokowi Józefowi Smithowi w 1833 roku. Jest to „miejsce nauki dla tych wszystkich, co są powołani do służby we wszystkich ich licznych powołaniach i urzędach; aby się doskonalili w zrozumieniu swojej służby, w teorii, w zasadzie, i w doktrynie, i we wszystkim, co się tyczy królestwa Bożego na ziemi” (NiP 97:13–14).

Na początku lat 40. XIX wieku siostry ze Stowarzyszenia Pomocy w Nauvoo w stanie Illinois pomagały sobie nawzajem w przygotowaniach do obrzędów świątynnych. W obrzędach wyższego kapłaństwa, które Święci w Dniach Ostatnich otrzymali w Świątyni Nauvoo, „ukazana [była] moc Boga” (NiP 84:20). „Kiedy święci byli wierni przymierzom, owa moc wzmacniała ich i wspierała podczas prób obecnych i przyszłych”3.

W dzisiejszym Kościele wierne kobiety i wierni mężczyźni na całym świecie służą w świątyni i wciąż odnajdują siłę w błogosławieństwach możliwych jedynie dzięki przymierzom świątynnym.

Przypisy

  1. Russell M. Nelson, „Przymierza”, Liahona, listopad 2011, str. 88.

  2. M. Russell Ballard, „Women of Righteousness”, Liahona, grudzień 2002, str. 39.

  3. Daughters in My Kingdom: The History and Work of Relief Society (2011), str. 133.

Świątynia Nauvoo Illinois — Scott Goodwin