Pagpangita og Paglaum sa Umaabut

Niadtong Septyembre 12, 2001, ang akong asawa ug ako naglakaw-lakaw sa hawanan sa ospital sa Tucson, Arizona, USA, dugayng naghulat nga matawo ang among anak nga lalaki. Gikan sa among telebisyon ug matag telebisyon sa building, among nakita ang video gikan sa miaging adlaw sa New York City— mga hulagway sa duha ka mga tower nga kanhi nagbuntaog sa kapanganuran niana nga dakbayan, nga nahugno ug naabug. Ang mga hulagway, gisibya sulod sa daghang mga oras, nakapasagmuyo namo. Ingon og kadto ang labing bati nga panahon sa pagpakatawo og bata nganhi sa kalibutan—usa ka kalibutan nga mangitngit ug mahulgaon.

Sayo sa pagkasunod buntag natawo ang among gamayng anak. Samtang akong gikugos ang among gamay nga bata, akong gikonsiderar ang grabe nga mga panghitabo sa miaging pipila ka adlaw, mga panghitabo nga nakapahinumdom nako sa sunog sa Yellowstone National Park niadtong 1988. Ang kalayo miugdaw sa dul-an sa 800,000 acres (323,750 ha) sa kalasangan. Ang kadaot sa parke ingon og hingpit. Mga imahe nagpakita lamang sa sunog nga yuta ug baga nga itom nga aso sa panganud. Walay igong tawhanong paningkamot ang makapabalik unsay nawala. Ingon og bisan ang walay pagkakapoy nga pagbag-o ug kalagsik sa kinaiyahan dili makatupong sa makalaglag nga gahum sa kalayo.

Apan ang misunod nga tingpamulak dunay milagro nga nahitabo—gagmay nga tanom ug mga bulak misugod sa pagtubo diha sa naabo nga yuta. Hinay-hinay, nagkadaghan ang mga bulak ug mga kahoy-kahoy ug mga kahoy mitubo. Ang pagkahibalik sa parke hinay ug puno sa gagmay, mahimayaon nga mga detalye, ug paglabay sa panahon ang mga resulta makapahinuklog.

Sa panahon sa kahadlok nga ingon og molamoy nato sama sa nagdilaab nga sunog sa Yellowstone, kon ang atong hugot nga pagtuo ug paglaum anaa na sa kinatumyan, kinahanglan natong hinumduman nga dunay hilum, dili matarug nga pundasyon ubos kanato, mas gamhanan kay sa bisan unsa nga pwersa sa dautan nga atong masugatan. Si Helaman mipasabut nga kining pundasyon mao “ang sukaranan sa atong Manunubos, kinsa mao si Kristo, ang Anak sa Dios.” Kon kita nagpalig-on sa atong mga kaugalingon ngadto Kaniya, dayon “nga sa panahon nga ang yawa mopadala sa iyang mapintas nga mga hangin, oo, ang iyang mga pana diha sa alimpulos, oo, sa diha nga ang iyang tanan nga ulan nga yelo ug ang iyang mapintas nga unos mohampak diha kaninyo, kini walay gahum ibabaw kaninyo sa pagbitad kaninyo ngadto sa bung-aw sa pagkauyamot ug walay katapusan nga pagkaalaot, tungod sa lig-on nga sukaranan diin kamo natukod nga mao ang tinuod nga tukuranan, usa ka tukuranan diin kon ang mga tawo magtukod dili sila mapukan (Helaman 5:12).

Kon mag-atubang og grabe nga pwersa sa dautan ug tintasyon sa kalibutan, kita tingali maghunahuna nga ang gagmay ug yano nga mga impluwensya sa ebanghelyo dili makapiog ug malupig ra. Tingali mobati kita og pagduhaduha ug pagkawalay paglaum samtang kita magpaabut sa sayop nga matarung, kasakit nga mahupay, ug mga pangutana nga masulbad. Kadtong maong hangin nga mihasmag nato, hinoon, nagpugas og binhi sa kausaban ug kalamboan, ug ang dakong gahum sa ebanghelyo sa hilom naglihok ubos sa yutan-ong pagpakabuhi, nag-andam og liboang gagmayng mga binhi sa paglaum ug kinabuhi.