Paggamit sa Plano sa Kaluwasan sa Pagtubag sa mga Pangutana
Kon kita o ang uban adunay mga pangutana mahitungod sa ebanghelyo ni Jesukristo, kahibalo ba ta asa mangita sa mga tubag?
Kita nagpuyo sa usa ka mahinamong panahon. Ang gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo pagawas na “gikan sa kangiub” (D&P 1:30). Isip resulta, mas daghang anak sa Langitnong Amahan kinsa dili sakop sa atong tinuohan ang nakadungog kabahin sa “mga Mormons.” Ang pipila nakadungog og mga butang nga mora og lahi ug makalibug. Ang uban nakadungog og mga butang nga gibati nila nga pamilyar ug makahupay. Ang mga indibidwal gikan sa bisan hain nga grupo mahimong modangup kanato sa pagpangita og mga tubag sa ilang mga pangutana. Daghang tubag ang makaplagan sa plano sa kaluwasan, nga nailhan usab nga “mahinungdanon nga laraw sa kalipay” (Alma 42:8).
Ang labing labing komon nga pangutana mao ang “Asa ko gikan?” “Nganong ania ko dinhi? ug “Asa ko paingon human niini nga kinabuhi?” Kini nga mga pangutana matubag sa kamatuoran nga makaplagan diha sa plano sa kaluwasan. Kini nga artikulo nagpakigbahin sa pipila sa mga tubag sa kasulatan ug sa atong propeta, si Presidente Thomas S. Monson, kabahin niining mga pangutanaha.
Asa ko gikan?
Kita mahangturong mga binuhat. Kita nagpuyo uban sa Dios sa wala pa kining kinabuhia isip Iyang espiritung mga anak. “Si Apostol Pablo [mitudlo] nga ‘kaliwat man diay kita sa Dios’ [Mga Buhat 17:29],” miingon si Presidente Monson. “Tungod kay nasayud ta nga ang atong pisikal nga lawas kaliwat sa atong mortal nga ginikanan, atong pangitaon ang kahulugan sa pamahayag ni Pablo. Ang Ginoo mipahayag nga ‘ang espiritu ug ang lawas mao ang kalag sa tawo’ [D&P 88:15]. Sa ingon ang espiritu kaliwat sa Dios. Ang magsusulat sa Hebreohanon nagtawag Kaniya nga ‘ang Amahan sa mga espiritu’ [Mga Hebreohanon 12:9].”1
Nganong ania ko dinhi?
Kabahin sa atong kinabuhi dinhi sa yuta, si Presidente Monson miingon: “Magpasalamat kita nga usa ka maalamon nga Tiglalang mibuhat sa kalibutan ug mihimo nato nga makalimot sa kanhi kinabuhi aron makasinati kita og panahon sa pagsulay, oportunidad sa pagmatuod sa atong kaugalingon, aron mokwalipay sa tanan nga giandam sa Dios nga atong dawaton.
“Tataw, usa sa katuyoan sa atong pagkatawo dinhi sa kalibutan mao ang pag-angkon og lawas sa unod ug bukog. Gihatagan usab kita og gasa sa kabubut-on. Sa liboan ka mga paagi duna tay pribelihiyo sa pagpili alang sa atong mga kaugalingon. Dinhi atong makat-unan gikan sa malisud nga kasinatian. Makaila kita tali sa maayo ug dautan. Makasulti kita sa kalainan tali sa pait ug tam-is. Nakadiskobre kita nga adunay sangputanan sa atong mga aksyon.”2
Asa ko paingon human niini nga kinabuhi?
Ang kamatayon moabut sa tanang mga miyembro sa tawhanong pamilya. Apan “kong ang tawo mamatay, mabuhi ba siya pag-usab?” (Job 14:14). “Kita nasayud nga ang kamatayon dili ang katapusan,” miingon si Presidente Monson. “Ang kamatuoran gitudlo na sa buhing mga propeta sa tibuok kapanahonan. Kini usab makita sa atong balaang kasulatan. Sa Basahon ni Mormon atong mabasa ang piho ug makapahupay nga mga pulong:
‘Karon, mahitungod sa kahimtang sa kalag tali sa kamatayon ug sa pagkabanhaw—Tan-awa, kini gipahibalo ngari kanako pinaagi sa usa ka anghel, nga ang espiritu sa tanan nga mga tawo, sa diha-diha nga sila mobiya gikan niining mortal nga lawas, oo, nga ang mga espiritu sa tanan nga mga tawo, bisan sila maayo o dautan, dad-on sa panimalay ngadto niana nga Dios kinsa mihatag kanila sa kinabuhi.
‘Ug unya mahinabo, nga ang mga espiritu niadto kinsa mga matarung pagadawaton ngadto sa kahimtang sa kalipay, diin gitawag og paraiso, usa ka kahimtang sa kapahulayan, usa ka kahimtang sa kalinaw, diin sila mopahulay gikan sa tanan nila nga mga kasamok ug tanan nga kabalaka, ug kasubo.’ [Alma 40:11–12].”3
Human kita mabanhaw, moadto kita sa celestial nga gingharian nga adunay himaya sama sa adlaw, ang terrestrial nga gingharian nga adunay himaya sama sa buwan o sa telestial nga gingharian nga adunay himaya sama sa mga bitoon, o sa kawanangan sa kangitngit (tan-awa sa D&P 76).
Aduna ba gayuy Dios? Tinuod ba gyud si Satanas?
Ang Langitnong Amahan, si Jesukristo, ug si Satanas kabahin sa dakong Konseho sa Langit nga gipahigayon sa wala pa kita matawo. Isip kabahin sa plano sa kaluwasan, ang Langitnong Amahan mihangyo og usa ka binuhat nga moadto sa yuta ug mo-ula sa atong mga sala. Siya miingon: “Kang kinsa Ako mopadala? Ug ang usa [Jesukristo] mitubag sama sa Anak sa Tawo: Ania ako, ipadala ako. Ug ang lain [Satanas] mitubag ug miingon: Ania ako, ipadala ako. Ug ang Ginoo miingon: Ako mopadala sa una.
“Ug ang ikaduha [Satanas] nasuko, ug wala mopuyo sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta; ug, niana nga adlaw, daghan ang misunod kaniya” (Abraham 3: 27–28; tan-awa usab sa D&P 29: 36–37; Moises 4: 1–4).
Anaa ba kanato ang gahum sa pagbuntog sa mga tintasyon ni Satanas?
Ang ikatulong bahin sa mga espiritu kinsa mipili nga mosunod kang Satanas human sa Konseho sa Langit gisalikway uban kaniya. Sila ug si Satanas nagpabilin nga mga espiritu nga walay pisikal nga lawas. Si Propeta Joseph Smith mitudlo: “Ang tanang mga tawo kinsa adunay mga lawas adunay gahum niadtong wala.”4 Sa ingon si Satanas makatintal nato, apan kita adunay gahum sa pagbatok.
Nganong usahay ang Langitnong Amahan daw dili motubag sa akong mga pag-ampo?
“Ang pag-ampo mao ang lihok diin ang kabubut-on sa Amahan ug ang kabubut-on sa anak magkasabut sa usag usa. Ang katuyoan sa pag-ampo dili sa pag-usab sa kabubut-on sa Dios” (Bible Dictionary, “Prayer”). Ang pag-ampo usa ka himan nga makatabang kanato sa paghukom kon ang atong kabubut-on nahiuyon sa kabubut-on sa Dios (tan-awa sa Abraham 3:25). Ang Langitnong Amahan kanunay motubag sa atong mga pag-ampo, apan kining mga tubag moabut sa porma nga oo, dili, o dili pa. Ang tayming importante.
Nganong aduna man koy mga hagit kon naningkamot ko nga magpuyo og maayong kinabuhi?
Ang mga hagit kabahin sa plano sa kaluwasan. Kini makapalig-on, makapalimpyo ug makapalunsay nato samtang kita mosalig ni Jesukristo ug sa Iyang ebanghelyo. Ang Langitnong Amahan nagsuporta kanato panahon sa atong mga hagit. Ang atong mga pagsulay “makahatag [kanato] og kasinatian, ug alang sa [atong] kaayohan” (D&P 122:7).
Unsaon nako pagkahibalo kon unsa ang husto ug sayop?
Ang tanang mga anak sa Dios natawo uban sa Kahayag ni Kristo, nga makatabang kanato nga “masayud sa maayo gikan sa dautan” (Moroni 7:16). Dugang pa, ang Espiritu Santo makasaksi kanato sa kamatuoran sa atong hunahuna ug kasingkasing uban sa mga pagbati sa kalinaw ug kainit (tan-awa sa D&P 8: 2–3).
Mapasaylo ba ko kon ako nakahimo og seryoso nga mga sala?
Ang Dios nasayud nga kitang tanan makasala samtang kita nagkat-on sa pagpili tali sa husto ug sayop.5 Ang tanang mga sala, bisan pa niana, adunay silot nga kauban niini. Ang kaangayan mosukna nga ang silot pagaantuson. Sa Iyang kalooy, ang Langitnong Amahan mitugot ni Jesukristo sa pagpahigayon sa Pag-ula ug sa pagtubag sa gisukna sa kaangayan alang kanatong tanan (tan-awa sa Alma 42). Sa laing pagkasulti, ang pag-antus ni Kristo sa Getsemani ug ang kamatayon sa Golgota mibayad sa bili sa atong mga sala kon atong pahimuslan ang Pag-ula ni Jesukristo pinaagi sa paghinulsol ug pagdawat sa mga ordinansa sa ebanghelyo. Ang atong mga sala mapasaylo (tan-awa sa D&P 1:31–32).