Ang Lumba ni Shelly

Imahe

Product Shot from August 2015 Liahona

“Oy, Shelly!” Mihangad si Shelly gikan sa pagliston sa inyong daang sapatos aron makita si Rosa nga nagwara-wara gikan sa starting line. “Dali na,” mitawag si Rosa. “Karon modagan kita sa atong pinakakusog!”

Mingisi si Shelly. Gisulti na ni Rosa kana kada praktis.

Duha ka butang ang ganahan ni Shelly sa iyang bag-ong eskwelahan. Ang unang butang mao nga nakaapil siya sa track team. Kon siya makadagan, bation niya ang kagaan sa kaugalingon, ingon og dili na siya mabalaka pa sa bisan unsa nga butang.

Ang ikaduhang butang nga ganahan niya mao nga walay tawo dinhi ang nasayud nga ang iyang mga ginikanan bag-ohay lang nagdiborsyo.

Gihuman ni Shelly ang pagliston sa iyang sapatos ug midagan paingon sa ubang mga babaye nga diha sa relay team. Agay! Gibati siyag kasakit sa dihang nadumbol ang tumoy sa iyang kumagko sa iyang sapatos. Unsaon niya pagsulti pag-usab sa iyang Papa nga nagkinahanglan siya og bag-ong sapatos?

Pagkahuman sa lumba, si Shelly, Rosa, Becca ug Tiana nagsaulog sa ilang bag-o nga pinakamaayong relay time. “Di ba misulti ko nimo nga mahimo ni nato karon!” Miingon si Rosa.

Mikatawa si Shelly. Gitunol niya ang baton ngadto sa ilang track teacher ug mitikubo aron sa pagpaluag sa iyang liston.

“Maayo,” miingon si Ms. Goldmann. “Maayo kaayo ang inyong pagtambayayong. Ayaw kalimot sa pagbayad sa inyong track fee ugma.”

Milubad ang pahiyom ni Shelley. Nakalimot gayud siya kabahin niana!

Nagsakay sa bus pauli, ang gihunahuna ra ni Shelly mao ang sapatos ug ang track fee. Dili siya gusto nga madugangan ang kabalaka ni Mama. Ug sa katapusang higayon nga iyang gitawag si Papa aron mangayo og kwarta, ingon og gisamokan siya. Karong bag-o ingon og walay tawo nga makahatag kaniya og tabang nga iyang gikinahanglan.

Sa pag-abut niya sa balay, milahus si Shelly sa iyang kwarto. Sa panihapon ang iyang mga igsoon nag-istorya ug nagkomedyahay, apan igo lra siyang nagkahig-kahig sa pagkaon sa iyang plato.

Pagkahuman sa panihapon si Mama mitabang ni Shelly paghawan sa lamesa. “Makigsulti ko ni Bishop Parker karong gabhiona,” miingon si Mama. “Gusto ka nga mokuyog ug mangayo og panalangin sa priesthood?”

Mitando si Shelly. Gimingaw kaayo siya sa mga panalangin nga gihatag ni Papa kaniya kon siya mabalaka o masakit.

Pagkataud-taud, samtang si Bishop Parker mihatag kaniya og panalangin, si Shelly mibati nga adunay mirelax diha sa iyang kahiladman. “Shelly, ang imong papa wala na sa inyong panimalay aron sa pagtabang kaninyo karon,” gisulti niya diha sa panalangin. “Apan ang imong Langitnong Amahan anaa kanunay. Ako mopanalangin kanimo nga ikaw makigsulti kaniya sama sa imong buhaton ngadto sa imong papa, ug ang Langitnong Amahan kanunay motabang kanimo.”

Gibati ni Shelly nga mas gaan kay sa dugay nang panahon. Gibati niya ang kainit sa kaugalingon nga nagsulti niya nga ang mga pulong sa bishop tinuod. Ang Langitnong Amahan nahigugma kaniya ug maminaw kaniya. Uban sa Iyang tabang, tingali siyay makabaton og kaisug sa pagpakigsulti sa iyang mga ginikanan.

Sa pagpamauli na, gisultihan niya si Mama bahin sa sapatos ug sa track fee. Nianang gabhiona miluhod siya ug mihangyo sa Langitnong Amahan sa pagtabang kaniya nga makabaton og kaisug sa pagpakigsulti sa iyang papa. Nag-ampo siya mahitungod niini pag-usab sa bus padulong sa eskwelahan sa pagkasunod buntag. Sa iyang pag-abut sa balay gikan sa eskwelahan, gibati niya ang kaisug sa pagtawag sa iyang papa. Niining higayona ingon og duna na siyay pasensya o wala na samuki sa dihang gisultihan niya unsay iyang gikinahanglan. Ang iyang mga pag-ampo natubag.

Paglabay sa pipila ka semana, gilistunan ni Shelly ang iyang bag-ong sapatos ug midagan aron moapil ni Rosa ug sa ubang mga babaye. Nindot ang bation nga makahibalo nga siya dunay talagsaon nga team nga nagsuporta kaniya. Dili kinahanglan nga siya ra ang modagan sa lumba.