Alang sa mga Matarong, ang Pasko Nagpasabot nga Mamaayo Ra ang Tanan

Nagpasalamat ko ni Presidente Nelson ug sa Unang Kapangulohan sa pribilehiyo nga mamulong karong gabhiona. Ang among pamilya nagsaulog sa mga tradisyon sa Pasko didto sa among kaugalingong nasod ug didto sa France, Germany, ug Brazil. Bisan asa kita nagpuyo, alang natong tanan nga nagtuo ug nagsunod ni Jesukristo, ang usa ka maanindot nga kamatuoran nagpabilin nga pareha gihapon: kita nagmaya nga Siya kinsa gitawag sukad pa sa sinugdanan, Siya kinsa gipaabot sulod sa mga siglo, Siya kinsa mao ang Bugtong Anak sa Amahan, Siya miabot—sa tunga-tunga sa panahon, sa labing mapaubsanong mga kahimtang—Siya miabot. Ug tungod kay Siya miabot, ang binilyon nga nakapuyo dinhi sa yuta mabuhi pag-usab ug mahimong, kon sila mopili, makapanunod sa kinabuhing dayon, ang labing mahinungdanon sa tanang mga gasa sa Dios.

Sulod sa maanindot nga istorya bahin sa Iyang pagkatawo sa panahon sa Pasko, adunay daghang leksiyon nga atong makat-onan.

Ania ang leksiyon nga akong ipaambit ninyo karong gabhiona: Uban sa tanang kabalaka ug kawalay kasegurohan, sa mga kalisdanan ug sa problema nga nagsunod nato dinhi sa atong mortal nga kinabuhi, alang niadtong mga matarong—kinsa adunay hugot nga pagtuo ug pagsalig sa Ginoo—sa kataposan, mamaayo ra ang tanan.

Hunahunaa kining maanindot nga mga ehemplo.

Ang usa ka matarong nga babaye nga ginganlan og Elisabet ug ang iyang bana, si Zacarias, niining higayona mga tigulang na, naguol nga wala sila mapanalangini og mga anak. Apan sila matinud-anon ug misalig sa Ginoo.

Bisan kon wala mahisulat sa mga kasulatan kon unsay gibati ni Zacarias ug ni Elisabet ug gisulti sa usag usa, ang musical drama nga Savior of the World [Manluluwas sa Kalibotan] makatabang nato sa pagpamalandong kon unsa ang ilang mga gibati. Si Zacarias miingon ni Elisabet: “Kita wala mapili nga makabaton og mga anak. Apan mosalig gihapon kita sa Ginoo.” Ug dayon nanganta sila: “Ako motugyan sa Dios hangtod sa kahangtoran, apan dili sa paghimo sa akong kabubut-on. … Kon dili man kini mahitabo, ang pagtugyan Kaniya hangtod sa kahangtoran nagpasabot nga ako maghulat ug magtan-aw ug makita. … Ako … motugot Kaniya sa paggiya nako … hangtod nga ang akong mga oras, mga adlaw, ug mga katuigan matapos na.”¹

Ug unya ang usa ka milagro nahitabo. Nahisulat sa mga kasulatan nga didto sa templo, ang anghel nga si Gabriel mipakita ni Zacarias. Ang anghel miingon: “Si Elisabet magsabak og usa ka batang lalaki. Nganli siyag Juan. … Ug andamon niya ang katawhan alang sa Ginoo.”²

Si Zacarias mitubag, “Tigulang na ako ug ang akong asawa.”³

Si Gabriel mitubag, “Apan wala ka motuo sa akong mensahe,” “maamang ka! Dili ka makasulti hangtod sa adlaw nga matuman ang akong gisulti kanimo.”⁴

Hunahunaa ang mga gibati ni Elisabet ug ni Zacarias. Sulod sa mga katuigan nag-ampo sila nga makabaton og mga anak, apan walay miabot. Nagpadayon sila sa pagsunod sa mga sugo ug misalig sa Ginoo. Dayon, ang usa ka anghel mipakita ni Zacarias, apan human niana, naamang siya. Tingali naghunahuna siya mahitungod sa iyang kahimtang atubangan sa Ginoo. Apan sa tukmang panahon, ang bata natawo. Si Zacarias nakasulti na og balik. Ug ang bata nahimong si Juan ang propeta, kinsa miandam sa dalan alang sa Manluluwas. Uban sa tanang kawalay kasegurohan ug kalisdanan, alang sa mga matarong, sa kataposan, maayo ra ang tanan.

Sunod, diha sa istorya sa Pasko, atong nakaila ang pinalangga nga si Maria, gipili nga mahimong inahan sa Anak sa Dios. Apan adunay kabalaka ug kawalay kasegurohan sa iyang kinabuhi. Si Gabriel mipakita ni Maria, misulti kaniya bahin sa iyang halangdon nga tawag. Si Maria nangutana, “Unsaon man pagkahimo niini nga wala man koy bana?”⁵ Si Gabriel mipasabot nga ang gahom sa Espiritu Santo mokunsad diha niya, ug pagalandongan siya sa gahom sa Labing Halangdon, ug siya magsabak sa Anak sa Dios, ug nganlan Siya og Jesus.

Hunahunaa kon unsa ang kalipay nga iyang gibati nga gibisitahan sa usa ka anghel sa Dios. Makapatandog kaayo samtang namalandong siya nga mahimong inahan sa dugay nang gipaabot nga Mesiyas. Apan, ang pagsulti kang Jose, wala pa masulbad. Si Jose usa ka buotan nga tawo ug dili gusto nga mapakaulawan si Maria, apan dili siya segurado kon unsay saktong dalan nga subayon. Diha sa iyang problema ug kawalay kasegurohan, ang usa ka anghel mipakita niya sa damgo: “Jose, … ayaw kahadlok sa pagpangasawa kang Maria kay siya nagsabak pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo. Manganak siyag batang lalaki ug nganli siyag Jesus kay luwason niya ang iyang katawhan gikan sa ilang kasal-anan.”⁶

Segurado gayod nga kita makasabot ni Maria nga naproblema ug dili segurado, naghunahuna kon sa unsang paagi nga kining labing maanindot nga panalangin mahitabo. Si Jose, usab, nabalaka ug wala mahimutang. Apan karon klaro na nga manag-uban sila sa pagsubay sa dalan. Unsa kaha ka dako sa kalipay ni Maria nga nasayod nga ang usa ka anghel mipakita ni Jose. Unsa kaha ka dako sa kalipay ni Jose nga nasayod nga pagbuot kini sa Dios. Bisan pa man sa kawalay kasegurohan ug kalisdanan, alang sa mga matarong, sa kataposan, maayo ra ang tanan.

Apan sama sa atong nasayran, adunay kalisdanan gihapon sa unahan; aduna sa kanunay. Samtang ang panahon sa pagpanganak ni Maria hapit na, ang mga Romano mipabalik ni Jose ngadto sa siyudad sa Betlehem. Si Maria ug Jose determinado nga manag-uban sila nga moadto. Kitang tanan ganahan sa maanindot nga istorya sa Pasko. Sa pag-abot sa Betlehem, wala nay lawak sa abotanan. Unsa kaha ang kabalaka nga gibati ni Jose. Giunsa kaha kini? Nganong kinahanglan man nga si Maria, pinili sa tanang kababayen-an, manganak sa Anak sa Labing Halangdon diha sa makalolooy nga pasungan? Ang pagpanganak wala ba kahay problema o mga komplikasyon?

Kini morag makapahingangha gayod, dili gayod makatarunganon. Apan ang bata natawo; Siya himsog. Sama sa giasoy sa matahom nga daygon sa Pasko, “Didtos pasungan, way kunang katulgan, Sa batang si Jesus nga kahigdaan.”⁷

Sa wala pa matapos ang kagabhion, ang usa ka anghel mipakita ngadto sa mga magbalantay sa karnero didto sa umahan nga nagdala og maayong balita sa dakong kalipay. Ug ang mga anghel nanag-awit, “Himaya sa Dios sa kalangitan, ug sa yuta panagdait sa mga tawo nga iyang gikahimut-an.”⁸

Ang mga magbalantay sa karnero miadto sa Betlehem aron sa pagpangita sa bata nga si Jesus. Ug sa dihang ilang nakit-an ang bata nga Kristo, unsa kaha ang kahupay ug kasegurohan nga gibati ni Jose ug ni Maria samtang sila nakaamgo nga adunay katuyoan sa kalisdanan nga naglibot nila. Ang mga anghel namahayag sa Iyang pag-anhi ug sa Iyang halangdon nga misyon. Human sa panglimbasog ug kawalay kasegurohan, alang sa mga matarong, sa kataposan, maayo ra ang tanan.

Sa bag-ong kalibotan, ang mga problema, kawalay kasegurohan, ug mga kabalaka anaa usab sa mga matarong. Si propeta Samuel nanagna nga ang pagkatawo sa Manluluwas moabot human sa lima ka tuig ug adunay usa ka timailhan nga ang tibuok gabii dili mongitngit. Samtang nagsingabot ang adlaw, adunay wala damha nga panghitabo. “Dihay usa ka adlaw nga [gi]katakda sa mga dili matuohon, [kinsa namahayag nga ang panahon milabay na,] nga kadtong tanan kinsa nagtuo [nga ang Manluluwas moabot] pahamtangan sa kamatayon gawas kon ang timailhan mahinabo.”⁹ Ang mga dili matuohon mibiaybiay sa mga matuohon, “Ang inyong hingpit nga kalipay ug hugot nga pagtuo mahitungod niini nga butang nakawang lamang.”¹⁰ Hunahunaa ang kahasol ug kabalaka sa mga matarong. Ang mga kasulatan nag-ingon nga si Nephi “miyukbo sa yuta, ug nangamuyo pag-ayo ngadto sa iyang Dios alang sa iyang katawhan.”¹¹ Ug samtang nag-ampo si Nephi, “ang tingog sa Ginoo miabot nganha kaniya, nag-ingon: Ihangad ang imong ulo ug pagmaya; kay tan-awa, ang panahon duol na, ug niini nga gabii ang timailhan ihatag, ug pagkaugma moabot Ako diha sa kalibotan.”¹²

Ang mga kasulatan namahayag, “Ang mga pulong nga midangat kang Nephi natuman, … kay tan-awa, sa pagkasalop sa adlaw walay kangitngit. … [Ug] ang tanan nga katawhan … natingala sa hilabihan, hangtod nga sila natumba ngadto sa yuta. … [Ug] walay kangitngit sa tibuok niana nga gabii, apan kini mahayag ingon sa udtong tutok. … Ug sila nasayod nga kini mao ang adlaw nga ang Ginoo matawo.”¹³

Uban sa tanang kalisdanan ug kawalay kasegurohan, alang sa mga matarong—alang niadtong kinsa misalig sa Dios—sa kataposan, niini man nga kinabuhi o sa panahon nga kita moluhod sa Iyang tiilan, mamaayo ra ang tanan.¹⁴

Naghunahuna mahitungod sa sagrado nga panahon sa pagkatawo sa Manluluwas, ngano nga ang Ginoo naghulat man hangtod sa kinataposang gabii aron sultihan si Nephi nga Siya matawo pagkaugma? Mahimo man unta Siya nga mosulti niya daan mga semana o mga bulan pa lamang. Nganong mitugot man Siya ni Elisabet ug ni Zacarias nga matigulang nga walay mga anak sa wala pa mokompirmar nga ang propeta nga si Juan matawo nila? Ug ngano nga kinahanglan pa man nga si Maria maghunahuna mahitungod sa iyang angayng buhaton ug si Jose mokwestyon sa iyang kahimtang diha sa labing mahinungdanong istorya sa tanang mga istorya? Ngano nga ang tahas sa usa ka pasungan ug sa mga magbalantay sa karnero ug sa mga anghel wala man ipahibalo hangtod nga ang mga panghitabo mahitabo?

Didto sa premortal nga kalibotan, ang Ginoo mipahayag: “Ug kita mosulay kanila dinhi, aron pagsuta kon sila mobuhat ba sa tanan nga mga butang bisan unsa ang isugo sa Ginoo nga ilang Dios ngadto kanila.”¹⁵ Ug gikan sa Mga Proverbio: “Salig sa Ginoo sa bug-os mong kasingkasing. Ayaw gayod pagsalig sa imong kaalam. Hinumdomi siya sa tanan mong buhaton ug tultolan ka niya sa matarong nga dalan.”¹⁶

Diha sa atong mga panahon sa kawalay kasegurohan, diha sa atong mga adlaw sa problema ug kalisdanan, diha sa atong mga panglimbasog, magmatinud-anon kita. Si Jesus miabot nianang balaan nga gabii. Siya mao ang Manluluwas sa kalibotan, ang Prinsipe sa Kalinaw, ang Hari sa mga hari. Siya buhi, ug “paglaom sa katuigan gituman [Niya] karon.”¹⁷ Ako mosaksi nga kon kita magmatarong, ang tanan natong mga luha sa kasubo, kalisdanan, ug kawalay kasegurohan pagatubagon ug pagahimoon nga eksakto diha Kaniya, ang pinalangga nga Anak sa Dios. “Kalipay sa kalibotan.”¹⁸ Sa ngalan ni Jesukristo, amen.