Maayong Balita nga Makalipay Kaayo

Bisan sa kalibotanong termino, ang mortal nga kinabuhi ni Jesus nga taga-Nazaret adunay dakong epekto niini nga kalibotan ug sa kasaysayan niini kay ni bisan kinsa nga nabuhi sukad. Siya ang nag-unang hilisgotan sa mga propeta ug mga magbabalak sulod sa liboan ka tuig. Ang labing maanindot nga art ug musika sa kasadpan nga kalibotan gihalad sa pagsaulog sa pagkatawo ug kinabuhi ug misyon ni Jesukristo. Ang mga pilosoper ug mga teyologo migahin sa ilang kinabuhi sa pagtuon sa Iyang mga pagtulon-an. Kadto nga mga pagtulon-an nakapadasig sa dili maihap nga mga buhat sa kaluoy, mga pagpakita sa putli nga gugma ni Kristo.

Walay usa nga nahimoan og mas daghan nga monumento sa Iyang kinabuhi ug mga pagtulon-an kay sa Ginoong Jesukristo. Kini, sa dayag, naglakip sa dagkong mga katedral nga natukod sa kayutaan sa Uropa ug sa Amerika, kadaghanan niini nagkinahanglan og labaw sa siglo sa pagtukod. Karong bag-o, Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw adunay 171 nga gipahinungod ug gigamit nga mga templo ug 129 pa nga giayo, orihinal nga gitukod, gidesenyo, o bag-o lang gipahibalo ni Presidente Russell M. Nelson sa atong bag-o nga kinatibuk-ang komperensiya sa Oktubre. Kining mga balay sa Ginoo anaa sa matag kontinente ug sa 74 ka nasod sa kalibotan. Didto atong gipahinungod ang atong kinabuhi sa pagsunod ni Jesukristo.

Minilyon ang misakripisyo sa ilang kinabuhi—ug, ang mas importante, minilyon ang mipasubay sa ilang kinabuhi sunod sa Ginoong Dios sa Israel, Jehova, Jesukristo, atong Manluluwas. Si Presidente Gordon B. Hinckley wala magpalabi sa pagsulti sa punto sa dihang siya mipahayag, “Ang Iyang dili hitupngan nga ehemplo [mao] ang labing dakong gahom alang sa kaayo ug kalinaw sa tibuok kalibotan.”¹

Makita nato ang usa ka importante nga katuyoan ug simbolo sa balaan nga pagpahibalo sa pagkatawo sa Bugtong Anak sa Dios. Makat-onan nato gikan sa mga istorya sa Bag-ong Tugon nga ang mga pahibalo sa pagkatawo sa bata nga si Kristo sa sidlakang bahin sa kalibotan gihimo ngadto sa tulo ka lain-laing grupo, ang matag usa nga adunay lahi kaayo nga mga ilhanan. Kadtong kinsa nakadawat sa langitnong pahibalo sa pagkatawo mao ang labing mapaubsanon, ang labing balaan, ug ang labing maalamon.

Ang unang pahibalo mao ang ngadto sa mga magbalantay sa karnero sa kabungtoran sa Betlehem. Usa ka anghel ug usa ka langitnong choir mipahayag sa “maayong [mga] balita alang kaninyo nga makalipay kaayo sa tanang katawhan … ang inyong Manluluwas, ang Kristo nga Ginoo.”² Ang mga magbalantay sa karnero tingali gipili nga modawat niining maayong balita tungod kay sila maaghop ug mapaubsanon. Sa ingon, sila talagsaon nga madawaton sa mensahe sa langit, nga ilang napamatud-an pinaagi sa pagbisita sa bag-ong natawo. Dayon, ang kasulatan mireport, ilang “gisugilon … ang gisulti sa anghel mahitungod kaniya.”³ Ang ilang trabaho isip mga magbalantay sa karnero ug sa mga nating karnero nga ilang gibantayan gigamit sa Manluluwas nga mga ehemplo sa Iyang pagtulon-an. Usab, sa dihang si Jesus miadto ni Juan ang Bautista sa sinugdanan sa Iyang pangalagad, kana nga propeta mipahayag, “Anaa ang Nating Karnero sa Dios nga nagwagtang sa sala sa kalibotan.”⁴

Ang ikaduha nga pagpahibalo sa pagkatawo sa Mesiyas mao ang didto sa templo sa Jerusalem ngadto sa duha ka balaan nga mga trabahante kansang diosnong mga kinabuhi nakapahimo nila nga angayan sa pagdawat sa saksi sa Espiritu Santo. Sa dihang si Jose ug si Maria midala sa batang Jesus ngadto sa templo alang sa pagsakripisyo nga gikinahanglan alang sa unang natawo, si Simeon ug Ana nakasaksi nga Siya mao ang Mesiyas. Ang kasulatan nagrekord nga si Simeon mikugos sa bata ug nanalangin sa Dios sa pagtugot kaniya nga makakita sa “imong kaluwasan,” usa ka “kahayag nga magpadayag sa imong dalan ngadto sa mga dili Judeo, ug maghatag og himaya ngadto sa imong katawhan, ang Israel.” Ug si Ana, “usa ka propeta nga babaye,” “niadto gayong taknaa miabot siya ug nagpasalamat sa Dios ug misulti bahin sa bata ngadto sa tanan nga nagpaabot nga tubson sa Dios ang Jerusalem.”⁵

Adunay ikatulo nga grupo nga nakahibalo niining talagsaon nga pagkatawo. Ang Biblia, nga giusab og gamay ni Joseph Smith, mireport nga “dihay miabot nga maalamon nga mga tawo gikan sa sidlakan ngadto sa Jerusalem, nag-ingon, hain ang bata nga natawo nga Mesiyas sa mga Judeo? kay kami nakakita sa iyang bitoon, ug mianhi aron sa pagsimba kaniya.”⁶

Gikan sa ilang gipamulong nga pangutana kita dili makaduhaduha nga sila gigiyahan sa Ginoo alang sa Iyang sagrado nga mga katuyoan. Ang Biblia nagtudlo nga ang mga butang sa Dios walay tawo nga nakahibalo, gawas siya aduna sa Espiritu sa Dios.⁷ Kining maalamon nga mga tawo gikan sa laing yuta ug kultura, mao nga ang usa ka saksi ngadto nila usa ka pahinumdom nga ang Mesiyas natawo alang sa tanang katawhan. Agig og dugang, tingali adunay lain nga katuyoan. Ang bili sa bulawan ug sa ubang gasa nga gipresentar sa maalamon nga mga tawo tingali nakatabang ni Maria ug Jose sa ilang pagpanaw og dali ngadto sa Ehipto ug magpabilin didto aron maluwas ang bata nga si Kristo sa dihang sa Iyang kinabuhi gihulga sa daotan nga mando ni Hari Herodes.⁸

Dili ba makapaikag nga ang milagroso nga panghitabo sa pagkatawo ni Kristo ug butang nga importante niana nga panghitabo gipahibalo lamang ngadto sa labing mapaubsanon, sa labing balaan, ug sa labing maalamon? Sama sa gitudlo ni Elder James E. Talmage sa Jesus the Christ [Jesus ang Kristo], “Sa pagkatinuod ang Dios mitawag og mga saksi alang sa Iyang Kaugalingon aron matagbaw ang tanang matang ug mga kondisyon sa mga tawo—ang pagpamatuod sa anghel alang sa kabos ug sa mapaubsanon; ang pagpamatuod sa maalamon nga mga tawo alang sa mapahitas-on nga hari ug sa mapagarbohon nga mga pari sa Judea.”⁹

Ang paghinumdom kang Simeon ug Ana makapadasig nato nga mahimong sama kanila ug modugang sa atong saksi sa sagrado nga pagkatawo ug sa katuyoan niini niining panahon sa Pasko.

Alang kanato, walay bag-o sa kasaulogan sa pagkatawo ni Kristo. Ang mensahe walay kinutoban ug pamilyar. Kini gitudlo ngadto ni Adan. Kini gisangyaw ngadto sa mga anak ni Israel. Kini gipadayag ngadto sa kaliwatan ni Amahang Lehi. Balik-balik, ang mga propeta mipahayag sa importante nga mga kamatuoran sa mga pagtulon-an ug Pag-ula ni Jesukristo. Balik-balik, sila mipahayag sa Iyang misyon ug mitudlo sa Iyang sugo nga ang mga anak sa Dios mahigugma ug moserbisyo sa Dios ug sa usag usa. Gisubli sa kasaysayan sa kalibotan, kini nga mga pamahayag mao ang labing importante nga mensahe sa tibuok kahangtoran. Alang niadtong kinsa mosunod ni Kristo, kini nga mga pamahayag dili paga-usbon. Kini kinahanglan nga bag-ohon sa matag usa sa atong kinabuhi.

Ang Pasko makapadasig nato og usa ka tinguha sa paghimo pa og dugang sa pagpakita sa atong gugma alang sa tanan. Ang Langitnong pamahayag “sa yuta panagdait sa mga tawo nga iyang gikahimut-an”¹⁰ dili limitado ngadto niadtong ato nang gihigugma ug gimahal. Kini naggiya sa pagpakigdait sa kaswal nga mga higala, sa mga estranghero, bisan ngadto sa mga kaaway. Ang Pasko panahon usab sa pagpasaylo, panahon sa pag-ayo sa karaang mga samad ug ipahiuli ang nadaot nga mga relasyon.

Ang Pasko mao ang panahon sa paghunong sa pagkaarogante ug pagkamahagiton, sa pagbuntog sa pagpanaway, sa pagpakita og pailob, ug sa dili hatagan og gibug-aton ang mga kalainan sa mga tawo. Kita adunay padasig sa pagpakigdait sa tanang tawo, kadtong sakop ug kadtong dili sakop sa atong tinuhoan, magsunod sa sugo sa Dios nga gihatag ni propeta Moises ngadto sa mga anak ni Israel:

“Kon ang usa ka langyaw motipon pagpuyo kaninyo sa inyong yuta, ayaw ninyo siya pasipad-i.

“Isipa hinuon siya nga usa ka lumad. Higugmaa siya sama sa inyong paghigugma sa inyong kaugalingon.”¹¹

Ang Pasko mao ang panahon sa paghinumdom nga kitang tanan mga anak sa usa ka Amahan sa Langit kinsa mihatag sa Iyang Bugtong Anak aron ang tanan matubos gikan sa kamatayon ug kinsa mitanyag sa mga panalangin sa kaluwasan ug kahimayaan ngadto sa tanan nga tawo sa samang mga kondisyon.

Isip mga sumusunod ni Kristo, kita unta ang labing mahigalaon ug labing masinaboton sa tanang tawo bisan asa. Kinahanglan nga atong tudloan ang atong mga anak nga magmabination ug magmasinaboton sa tanan. Kinahanglan nga kita, dayag lang, maglikay sa mga matang sa mga asosasyon ug mga kalihokan nga makadaot sa atong pamatasan o makapahuyang sa atong hugot nga pagtuo ug pagsimba. Apan kana kinahanglan nga dili makapugong nato gikan sa mga paningkamot sa pagtinabangay uban sa mga tawo sa matag tinuohan—mga tumuto ug dili tumutuo.

Pipila ka dekada ang milabay, si Presidente Monson namulong niini nga mga pulong:

“Ang mga magbalantay sa karnero sa karaang panahon nagtinguha sa batang Jesus. Apan atong gitinguha si Jesus ang Kristo, ang atong Magulang nga Igsoon, ang atong Tigpataliwala ngadto sa Amahan, ang atong Manunubos, ang Tigpasiugda sa atong kaluwasan; siya kinsa diha na sa sinugdanan uban sa Amahan; kinsa midala nganha sa iyang kaugalingon sa mga sala sa kalibotan ug sa ingon andam nga mamatay aron mabuhi kita hangtod sa kahangtoran. Kini mao ang Jesus nga atong gitinguha.”¹²

Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sarang sa talagsaong paagi nga mosaulog sa makaluwas nga mensahe ni Jesukristo sa tibuok tuig. Kita aduna sa gasa sa Espiritu Santo, kansang misyon mao ang pagpamatuod sa Amahan ug sa Anak.¹³ Kita mga anak sa Amahan sa Langit kinsa mipahayag, “Kini ang akong buhat ug ang akong himaya—ang pagpahinabo sa pagka-imortal ug sa kinabuhi nga dayon sa tawo.”¹⁴ Ug ang mga propeta sa atong Manluluwas, si Jesukristo, kinsa mao ang Ginoo sa Israel, mipahayag sa Iyang ebanghelyo:

“Siya mianhi sa kalibotan, gani si Jesus, aron ilansang sa krus alang sa kalibotan, ug mag-antos sa mga sala sa kalibotan, ug magbalaan sa kalibotan, ug sa paghugas niini gikan sa tanan nga dili matarong;

Nga pinaagi kaniya ang tanan unta maluwas kinsa ang Amahan mibutang ngadto sa iyang gahom ug gibuhat pinaagi kaniya;

“Kinsa naghimaya sa Amahan, ug nagtubos sa tanan nga mga binuhat sa iyang mga kamot.”¹⁵

Busa, sa Iyang gipahiuli nga Simbahan kita mopahayag “nga pinaagi sa Pag-ula ni Kristo, ang tanan nga mga katawhan mahimo nga maluwas, pinaagi sa pagsunod sa mga balaod ug mga ordinansa sa Ebanghelyo.”¹⁶ Ako sa ingon mopamatuod pinaagi sa sagradong ngalan ni Jesukristo, amen.