دلیلی برای امید مان

چند سال پیش، خواهر پکر و من به دانشگاه آکسفورد رفتیم.در جستجوی اسناد هفتمین پدر پدر بزرگم بودیم. رئیس دانشکدۀ مسیح در آکسفورد، دکتر پاپلول، با مهربانی اجازه داد که مسئول بایگانی دانشکده اسناد را بیاورد. آنجا در سال ١٩۸٣ نام جدّم، جان پکر را پیدا کردیم.

سال بعد به آکسفورد برگشتیم تا مجموعه ای از کتب مقدّس، با صحافی زیبا را به کتابخانۀ دانشکدۀ مسیح تقدیم کنیم. برای دکتر پاپلول قدری عجیب بنظر رسید. شاید او فکر کرد که ما واقعاً مسیحی نیستیم. بنابراین از دین یار دانشکده خواست که کتابها را تحویل بگیرد.

قبل از تحویل کتب مقدّس به دین یار، من فهرست راهنمای موضوعات کتاب را باز کرده ویک مطلب را به او نشان دادم: ١۸ صفحه، چاپ بسیار کوچک، فاصلۀ یک خطّی، لیست های مراجعات به موضوع ”عیسی مسیح”.این یکی از کامل ترین لیست های منابع کتب مقدّس در بارۀ موضوع ناجی است که هرگز در تاریخ دنیا جمع آوری شده است–یک گواهی از کتاب عهد عتیق وعهد جدید، کتاب مورمون، کتاب اصول وپیمانها و کتاب مروارید گرانبها.

”هرچند شما به این مراجع رجوع کنید،”من باو گفتم،” کنار هم، بالا و پائین، کتاب به کتاب، موضوع بعد از موضوع–شما کشف خواهید کرد که که آنها شاهدی مداوم، هماهنگ به ربّانیت مأموریّت عیسی مسیح هستند–تولّدش، زندگیش، تعلیماتش، مصلوب شدنش، دوباره زنده شدنش، و کفّاره اش.”

بعد از در میان گذاشتن بعضی از تعلیمات ناجی با دین یار، پناد عوض شد، و او مکان ساختمان، شامل نقش های روی دیوار از حفّاری اخیر مربوط به دوران امپراتوری روم را بما نشان داد.

در میان مراجعی که در راهنمای موضوعات درج شده است یکی از کتاب مورمون است: گواهی دیگری بر عیسی مسیح: ” ما در بارۀ مسیح موعظه میکنیم، در بارۀ مسیح پیش بینی میکنیم، و ما بر اساس پیش بینی هایمان مینویسیم، که شاید فرزندانمان بدانند که برای بخشش گناهانشان به چه منبعی باید مراجعه کنند.” (٢ نیفای ٢٦ :٢۵).

بزبان خودش،ناجی اعلام کرده است، ”راه منم، راستی منم، و زندگی منم : هیچکس به پیش پدر نمی آید مگر از طریق من.” (یوحنّا ٦ :١۴).

و از کتاب مورمون او اعلام می کند: ”اینک منم که از آغاز پیدایش جهان آماده شدم تا قومم را رستگار نمایم.اینک، من عیسی مسیح هستم. ... در من ابناء بشر زندگی ابدی خواهند داشت، و حتّی آنهائی که بنامم ایمان بیاورند؛ پسرانم و دخترانم خواهند شد”. (عاتر ١۴:٣).

مراجع بسیار، فراوان دیگری در تمام کتب مقدّس وجود داردند که از نقش الهی عیسی مسیح بعنوان رهایی بخش همۀ آنهائی که هرگز در این جهان زندگی کرده یا بعد از این بدنیا خواهند آمد،گواهی میدهند.

از طریق کفّارۀ عیسی مسیح همۀ ما از نزول بشر، وقتی که با خوردن میوۀ ممنوع توسّط آدم و حوّا در باغ بهشت اتّفاق افتاد، رستگار خواهیم شد، همانطور که درقرنتیان ١ آمده است: ”چنانکه همه با آدم می میرند همچنان با مسیح زنده خواهند شد.” (١ قرنتیان ٢٢ :١۵).

کتاب مورمون میاموزد،” زیرا مصلحت چنین است که کفّاره ای در کار باشد  ...، و گر نه همۀ ابناء بشر باید نابود شوند؛ آری، همۀ آنهائی که دلسنگند؛ آری، همۀ آنهائی که مرتکب گناهند و گمراهند، و باید نابود شوند، مگر از طریق کفّارۀ مسیح ... یک فداکاری لایتناهی و ابدی.(آلما ١٠–٩ :٣۴).

ما ممکن است در کمال زندگی نکنیم، و جریمه هائی برای اشتباهات ما وجود دارند، امّا قبل از آمدن به روی زمین، ما موافقت کردیم که قوانین او را اجراء کنیم و جزای سرپیچی از آن قوانین را بپذیریم.

”زیرا همه گناه کرده اند و به شکوه خدا نریسده اند؛

”تنها از طریق باز خرید گناهان توسّط عیسی مسیح به لطف خودش مورد قضاوت قرارمی گیرند ”(رومیان ٢۴–٢٣:٣).

ناجی کفّاره داد، که راهی برای ما آماده کند که پاک شویم عیسی مسیح ،مسیح احیا شده است. ما بخاطر زجری که برای ما بعنوان یک گروه کشید و برای دردی که برای هر کدام از ما شخصاً، هم در باغ گسیمنی وهم در روی صلیب تاب آورد، او را می شناسیم و پرستش میکنیم.او با فروتنی فراوان وبا درک ابدی از نقش وهدف الهی اش همۀ اینها را تحمّل کرد.

آنهائی که توبه خواهند کرد و از گناه پرهیز خواهند نمود در خواهند یافت که آغوش رحمتش هنوز باز است .آنهائی که به سخنان او و خدمت گذاران منتخب او گوش میدهند و.اعتنا می کنند، آرامش و تفاهم حـتّی در میان غم و اندوه عظیم خواهند یافت. نتیجۀ فداکاریش اینست که از تأثیرات گناه رها شده که شاید همه بیگناه شده و احساس امید بکنیم

اگر او کفّاره اش را به کمال نرسانده بود، رستگاری وجود نمیداشت. زندگی در این دنیا بسیار سخت میشد اگر هر گز گناهانمان بخشوده نمیشد، اگر ما هرگز قادر به تطهیر خود و ادامۀ زندگی نمی بودیم .

رحمت و لطف عیسی مسیح محدود به آنهائی که مرتکب گناه می شوند یا عمداً یا به غفلت نیست، بلکه قول آرامش ابدی شامل همۀ آنهایی که او را می پذیرند و از او و تعلیماتش پیروی میکنند میگردد. رحمت او درمان بخشی عظیم است، حتّی برای مجروهان معصوم

اخیراً نامه ای از زنی دریافت کردم که از تاب و تحمّلش در قبال مشکل بزرگی در زندگی اش سخن میگفت. خطای وحشتناکی،که او بدون ذکر نام به آن اشاره کرد، برایش اتّفاق افتاده بود. او اذعان داشت که با احساس تلخی فراوان با آن دست و پنجه نرم می کرد . با عصبانیّت، روحاً فریاد زد،” یک نفر باید برای این خطای وحشتناک تقاص بدهد.” در این لحظات اندوه و تردید، او برایم نوشت که ناگهان به قلبش پاسخی بی درنگ افتاد: کسی قبلاً پرداخته است.”

اگر ما از آنچه که فداکاری ناجی قادر به انجامش برای ما است آگاه نباشیم، ممکن است در طول زندگی تأسّف بخوریم که کاری کرده ایم که نادرست بوده یا کسی را رنجانده ایم. آن تقصیر که اشتباهات را همراهی می کند می تواند شسته شود. اگر ما در جستجوی درک کفّاره اش باشیم، ما برای سرور عیسی مسیح، وزارت زمینی، و مأموریت الهی اش بعنوان ناجی احترامی عمیق قائل خواهیم بود.

کلیسای عیسی مسیح مقدسّین آخرین زمان جهت پخش دانش در مورد زندگی و تعلیمات ناجی در سراسر جهان، تجدید بنا شد. این کنفرانس عالی به ٩۴ زبان مختلف توسّط ماهواره در ١٠٢ کشور جهان پخش میشود ولی همچنان در انترنت در هر کشوری که کلیسا حضور دارد، قابل دسترسی می باشد. ما بیش از ٣٠٠٠ دستک داریم. نیروی مبّلغان مذهبی مان از ٠٠٠,۸۸ گذشته، و تعداد کلّ اعضای کلیسا از مرز ١۵ میلیون عبور کرده است.این اعداد گواهی بر آن هستند که آن ”سنگی که بدون دست از کوه تراشیده شده است” به پیشرفت ادامه می دهد و در نهایت تمام جهان را فرا خواهد گرفت.”ِ (اصول و پیمانها ٢ :٦۵).

امّا صرف نظر از آنچه که چقدر تشکیلات کلیسا بزرگ می شود یا چند میلیون عضو بما می پیوندند، صرف نظر از آنچه که مبلّغان مذهبی مان در چندین قارّه و کشور وارد می شوند یا به چندین زبان گوناگون تکلّم میکنیم، موفقیّت حقیقی اصول مژدۀ عیسی مسیح با توانائی روحانی هر عضو محک زده خواهد شد.ما به قدرت اعتقاد راسخی که در قلب هر مرید وفادار مسیح یافت میشود احتیاج داریم.

گواهی از امید به رستگاری چیزی نیست که بتوان اندازه گرفت یا شمرد.عیسی مسیح منبع آن امید ست.

ما بدنبال تقویت شهادت پیر و جوان، متأهل و مجرّد هستیم.ما احتیاج داریم که اصول مژدۀ عیسی مسیح را به مردان، زنان، و کودکان، از هر نژاد و ملیّتی، ثروتمند و فقیر آموزش دهیم. ما به آنها که تازگی به کلیسا پیوسته اند و آنهائی که از نواده های پیشگامان هستند نیاز داریم.لازم است آنهائی را که گمراه شده اند بیابیم وکمکشان کنیم. ما به دانائی و بصیرت وقدرت معنوی همه احتیاج داریم.هر عضو این کلیسا بعنوان یک فرد عامل شاخصی در بدن کلیسا است.

”از آنجا که بدن یکی است، و.اعضای زیادی دارد، وهمۀ اعضای آن بدن واحد، در کل، یک بدن هستند: مسیح نیز چنین است.

”زیرا ما بوسیلۀ یک روح در یک بدن تعمید یافتیم. ...

”زیرا که بدن فقط دارای یک عضو نیست، بلکه اعضای گوناگون دارد” (١ قرنتیان ١۴–١٢:١٢).

هر عضوی بعنوان شاهدی از زندگی و تعلیمات عیسی مسیح خدمت میکند.ما در جنگ با نیروهای شیطانی هستیم، و به یکا یک مان احتیاج داریم اگر قصد داریم در وظیفه ای که ناجی برایمان تعیین کرده موفّق باشیم.

ممکن است فکر کنید،”من چکار میتوانم بکنم؟ من فقط یک نفر هستم.”

قطعاً یوسف اسمیت گاهاً احساس تنهائی کرد.او به اوج رسید، امّا او از ١۴ سالگی شروع کرد که یک سوأل داشت: ”به کدام کلیسا باید بپیوندم؟” (ببینید تاریخچۀ–یوسف اسمیت ١٠ :١).ایمان و شهادت یوسف در بارۀ ناجی رشد کرد همچنان مال ما باید رشد کند، ”خط روی خط، دستورالعمل روی دستورالعمل، کمی اینجا کمی آنجا” (٢ نیفای ٣٠ :٢۸؛ ببینید همچنین اصول و پیمانها ٢١ :١٢۸). یوسف زانو زد که دعا کند، و چه چیزهای شگفت انگیزی در نتیجۀ آن دعا و بینش نخست حاصل شده اند.

بعنوان یکی از دوازده رسولان، به سرور عیسی مسیح شهادت میدهم.او زنده است.او باز خرید کننده و ناجی ما است.”از طریق کفّارۀ مسیح، تمام ابنای بشر نجات می یابند.”(اساس نامه های ایمان ٣ :١). او بر این کلیسا ریاست دارد.او با خدمتگذارانش بیگانه نیست. همانطور که با اعتماد به نفس به پیش میرویم، روحش با ما خواهد بود.قدرت لایزالش زندگی آنهائی را که در جستجوی حقیقت و نیکوکاری هستند مورد برکت قرار میدهد وراهنمایی میکند. من به او شهادت میدهم بنام عیسی مسیح، آمین.