Yüce Kurtuluş Planı

Başkan Boyd K. Packer vefat etmeden birkaç ay önce, genel rahiplik ve yardımcı kuruluş liderleri olarak onun bize konuşma yaptığı kıymetli bir fırsatımız oldu. Onun söylediklerini düşünmekten kendimi alıkoyamadım. Bize işlediği ve içten bir şekilde tövbe ettiği günahların kanıtını arayarak hayatı boyunca yaptığı her şeyi düşündüğünü ama bunların izini bulamadığını söyledi. Sevgili Kurtarıcımız İsa Mesih’in kefaret amacıyla kurban olmasından dolayı ve gönülden tövbe etmesi sayesinde günahları sanki hiç olmamış gibi tamamen yok olmuştu. Başkan Packer, biz liderlere o gün daha sonra, içten tövbe eden her birimiz için bunun doğru olduğuna tanıklık etmemiz için talimat verdi.

Bundan uzun yıllar önce ahlaki günah işlemiş olan birisini tanıyorum. Bu kişi fazlasıyla duyduğu utanç ve endişeden ötürü çok uzun bir süre eşi ve rahiplik liderleriyle bu konuyu konuşmadı. Tam olarak tövbe etmek istiyordu, fakat itirafı yüzünden eşi ve çocuklarına üzüntü, utanç ve diğer sonuçları yaşatmak yerine kendi sonsuz kurtuluşundan vazgeçmeye razı olduğunu gerçekten ifade etti.

Günah işlediğimizde, çoğu zaman Şeytan yapılacak en özverili şeyin başkalarının işlediğimiz günahları öğrendiklerinde yaşayacakları yıkımı önlemek olacağına bizi ikna etmeye çalışır ki, buna İsrail’de bir genel yargıç olan ve sahip olduğu rahiplik anahtarlarıyla hayatımızı kutsayabilen gözetmenimize günahlarımızı itiraf etmemizden kaçınmak dahildir. Fakat gerçek şu ki, yapabileceğimiz en özverili ve Mesih’e benzer davranış itirafta bulunup tövbe etmektir. Bu, Cennetteki Baba’nın yüce kurtuluş planıdır.

Sonunda bu sevgili adam duyduğu derin pişmanlığı dile getirerek vefalı eşine ve Kilise liderlerine itiraf etti. Bu şimdiye kadar yaptığı en zor şey olsa da duyduğu ferahlık, huzur, minnettarlık, Kurtarıcımız için olan sevgi ve Rab’bin onun üzerindeki ağır yükü kaldırdığı ve onu taşıyor olduğu bilinci, geleceği ve içinde olduğu durumun sonucu ne olursa olsun, ona tarif edilemez bir mutluluk verdi.

Eşinin ve çocuklarının harap olacaklarından emindi ve gerçekten de oldular. Disiplin eylemine tabi tutulup, hizmet çağrısından azledilecekti ve gerçekten de öyle oldu. Eşinin kalbi kırık, acı içinde ve kızgın olacağına emindi ve gerçekten de öyleydi. Eşinin çocukları alıp onu terk edeceğinden emindi ama öyle olmadı.

Bazen ciddi günahlar boşanmaya sebep olmaktadır ve bazı durumlarda bu gerekli olabilir. Ama hanımı onu kabullenip kendini elinden gelen her şekilde ona yardım etmeye adayarak onu çok şaşırttı. Zamanla eşi onu tamamen affedebildi. Kurtarıcı’nın Kefareti’nin iyileştirici gücünü kendisi için hissetti. Yıllar sonra, bu çift ve üç çocukları güçlüdür ve vefalıdır. Karı koca tapınakta hizmet etmekte ve harika ve sevgi dolu bir evlilikleri vardır. Bu adamın tanıklığının derinliği, Kurtarıcı’ya olan sevgisi ve minnettarlığı kendi hayatında besbellidir.

Amulek şöyle tanıklık etmiştir, “Uyanarak yüreklerinizi daha fazla sertleştirmemenizi dilerim;  … eğer tövbe [ederseniz] … , büyük kurtuluş planı sizin için derhal uygulanacaktır.” ¹

Eşim bir misyona başkanlık ederken, onunla beraber hizmet ettiğimiz bir gün büyük bir grup görevliyi bir sabah karşılamak için hava alanına gittik. Özellikle bir genç bey dikkatimizi çekti. Üzgün, kederli, hatta perişan görünüyordu. Onu gün boyunca dikkatle izledik. O akşam, bu genç adam biraz gecikmiş bir itirafta bulundu ve liderleri onun eve dönmesi gerektiği kararını almışlardı. O misyona gelmeden önce dürüst olmadığı ve tövbe etmediği için çok üzgün olsak da hava alanına giderken sonunda hatasını itiraf etme cesaretini gösterdiği için samimi ve sevecen bir şekilde onu methettik ve onunla yakın irtibatta olacağımıza söz verdik.

Bu iyi delikanlı harika bir anne baba, iyi rahiplik liderleri ve destekleyici, sevgi dolu bir mahalle ile kutsanmıştı. Bir sene tamamen tövbe etmek için sıkı bir şekilde çalışıp, Kurtarıcı’nın Kefareti’ni kabul ettikten sonra misyonumuza geri dönebildi. Bu delikanlıyı hava alanından almaya gittiğimizde hissettiğimiz sevinci ifade etmek benim için çok zor. Kutsal Ruh’la doluydu, mutluydu, Rab’bin huzurunda kendinden emindi ve sadakat dolu bir misyonu tamamlamak için sabırsızdı. O olağanüstü iyi bir görevli oldu ve daha sonra eşim ile ben onun tapınak mühürlenmesine katılma ayrıcalığına sahip olduk.

Buna mukayese olarak, misyonundan önce itiraf etmediği günahının kendisinin kesinlikle misyonundan eve erken gönderilmesine sebep olacağını bildiği halde, misyonu boyunca çok çalışmak için kendi planlarını yapan ve misyonunu tamamlamadan sadece birkaç gün önce misyon başkanına itirafta bulunan başka bir görevliyi tanıyorum. Bu kız ilahi kederden uzak olup, sevgi dolu olan Kurtarıcımız’ın her birimize sunmuş olduğu plandan kaçmaya çalışmıştı.

Misyonumuz sırasında eşim vaftiz konusunda bir adamla görüşme yapmaya gittiği zaman, ben de ona eşlik ettim. Eşim görüşmedeyken ben de bu adama öğreten görevli kız kardeşlerle dışarıda bekledim. Görüşme bittiğinde eşim görevlilere bu kişinin vaftiz olabileceğini söyledi. Bu sevgili adam bir yandan ağlayıp bir yandan da bize hayatı boyunca işlediği ciddi günahların vaftiz olmasını engelleyeceğinden ne kadar emin olduğunu söyledi. O gün karanlıktan aydınlığa erişen bir kişinin yaşadığı sevince ve mutluluğa bu derecede tanık olmak çok ender gördüğüm bir şeydi.

Yaşlı D. Todd Christofferson şöyle tanıklık etti:

“Merhametli Kurtarıcımız’a ve O’nun kudretine imanla, olası ümitsizlikler umuda dönüşür. Birisinin tüm kalbi ve arzuları değişir ve bir keresinde çekici gelen günah git gide tiksindirici olur. …

“…  Tövbenin bedeli ne olursa olsun, bağışlanmanın sevinci ile tükenip yok olur.”²

Bu deneyimler bana “[Rab’be] var gücüyle dua edip yakaran” Mormon Kitabı’ndaki Enos’u hatırlattı. Daha sonra o şu sözleri işitti, “Enos, günahların bağışlandı. …

“Ve ben Enos, Tanrı’nın yalan söyleyemeyeceğini biliyordum; bu nedenle suçum silinip gitmişti.

“Ve ben: “Rab, bu nasıl oldu?” dedim.

“Ve Rab bana şöyle dedi: Mesih’e olan inancın sayesinde oldu . …Git, imanın seni iyileştirdi.”³

Bu konuşmayı hazırlarken, torunlarımın tövbeden ne anladıklarını ve Kurtarıcı’ya karşı olan hislerini öğrenebilmek için çocuklarımızdan onlara şu soruları sormalarını istedim. Torunlarımın yanıtları beni duygulandırdı.

Tövbe nedir? “Birisine vurduğunda ‘özür dilerim” diyebilmek ve onlara yardım edebilmektir.”

Tövbe ettiğin zaman nasıl hissediyorsun? “Kurtarıcı’yı hissedersin; O’nun sıcaklığını hissedersin ve kötü his kaybolur gider.”

Tövbe ettiğin zaman İsa ve Cennetteki Baba hakkında neler hissediyorsun? “İsa’nın, yaptığı Kefaret’in buna değer olduğunu düşündüğünü hissediyorum ve Kendisi O’nunla tekrar yaşayabileceğimiz için mutludur.”

İsa ve Cennetteki Baba, benim neden tövbe etmemi istiyor? Genç kız torunumun sözlerinden: “Çünkü onlar beni seviyor! Gelişmek ve Onlar gibi olabilmek için tövbe etmem gerekir. Ayrıca Ruh’un benimle birlikte olmasını isterim, bu yüzden her gün O’nun harika yoldaşlığına sahip olmak için tövbe etmeliyim. Onlara ne kadar teşekkür etsem azdır.”

Dört yaşında olan Brynlee bu soruları duyduğunda şöyle dedi: “Bilmiyorum babacığım. Sen bana öğret.”

Geçmişteki bir genel konferansta, Yaşlı Jeffrey R. Holland şöyle beyan etti: “Ne kadar geç kaldığını düşünsen de, ne kadar çok sayıda şansı kaçırdığını düşünsen de, ne kadar çok hata yaptığını hissetsen de … , ya da evinden, ailenden ve Tanrı’dan ne kadar uzaklaşmış olsan da, ilahi sevginin erişemeyeceği uzak bir yere gitmediğine tanıklık ederim. Mesih’in Kefareti’nin sonsuz ışığının parladığı yerlerden daha derinlere batman mümkün değildir.”⁴

Ah, çocuklarımın ve torunlarımın her birinin ve kardeşlerim olan her birinizin her gün günahlarımızdan ve zaaflarımızdan tövbe ederken sevinç duymanızı ve kendinizi Cennetteki Baba’ya ve Kurtarıcımız’a yakın hissetmenizi ne kadar çok isterim. Cennetteki Baba’nın sorumlu her evladının tövbe etmeye ihtiyacı vardır. Hangi günahlarımızdan tövbe etmeye ihtiyacımız olduğunu düşünün. Bizi engelleyen nedir? Ne şekillerde gelişmemiz gerekir?

Başkan Packer’ın da tecrübe ettiği ve tanıklık ettiği gibi, ben de, içtenlikle günahlarımızdan tövbe ettiğimizde onların hiç bir iz bırakmadan yok olacaklarını biliyorum! Ben içtenlikle tövbe ettiğimde şahsen sevgi, sevinç, ferahlık ve Rab’bin önünde kendime güvenim olduğunu hissediyorum.

Benim için hayattaki en büyük mucize Kızıldeniz’in yarılması, dağların yerlerinden oynaması, hatta bedenin iyileşmesi değildir. Cennetteki Babamız’a alçakgönüllülükle dua ederek yaklaştığımızda ve gayretli bir şekilde affedilmeyi rica ettiğimizde en büyük mucize gerçekleşir ve sonra Kurtarıcımız’ın kefaret amacıyla kurban oluşu sayesinde günahlarımızdan arınırız. İsa Mesih’in kutsal adıyla, amin.