Rab’bin Sofrası Kutsal Olmamıza Yardımcı Olabilir
Düzenli olarak katıldığımız kutsal Rab’bin Sofrası törenlerinin etkisini ve gücünü artırmak için beş yolu dikkate alın.
Eski anılarımdan bir tanesi Warrnambool, Avustralya’daki evimizde yapılan Rab’bin sofrası toplantılarıdır. Dalımıza, 10 ila 15 arasında kişi katılırdı ve rahiplik sahibi üç kişiden birisi olan babam, düzenli olarak Rab’bin sofrasını kutsama fırsatına sahip olurdu. O, alçakgönüllülükle ve dikkatlice Rab’bin sofrası dualarını okurken hissettiğim duyguları hatırlıyorum. Ruh’u hissettikçe sesi sık sık titrerdi. Bazen duasını tamamlamadan önce, duygularını kontrol etmek için durmak zorunda kalırdı.
Beş yaşında olduğum için ne söylendiğini veya ne yapıldığını tam manasıyla anlayamıyordum, fakat özel bir şeylerin gerçekleştiğini biliyordum. Babam, Kurtarıcı’nın bizim için olan sevgisi üzerinde düşünürken, Kutsal Ruh’un sakin ve güven verici etkisini hissedebiliyordum.
Kurtarıcı şöyle öğretti: “Ve siz tövbe edip benim adımla vaftiz olanlara her zaman böyle yapacaksınız; ve bunu sizin için döktüğüm kanımı hatırlamak amacıyla yapacaksınız; böylelikle Baba’ya beni her zaman hatırladığınıza dair tanıklık edeceksiniz. Ve eğer beni her zaman hatırlarsanız, benim Ruhum da sizinle birlikte olacaktır” (3. Nefi 18:11).
Kutsal hale gelmemize yardımcı olabilecek düzenli olarak katıldığımız kutsal Rab’bin sofrası törenlerinin etkisini ve gücünü arttırmak için hepimizi beş yolu dikkate almaya davet ediyorum.
1. Önceden Hazırlanmak
Rab’bin sofrası toplantısı başlamadan çok önce Rab’bin sofrası için hazırlıklarımıza başlayabiliriz. Cumartesi günü, ruhsal gelişimimiz ve hazırlıklarımız üzerinde düşünmek için iyi bir zaman olabilir.
Ölümlülük, yolculuğumuzda Cennetteki Babamız gibi olmak için verilen önemli bir hediyedir. Zaruri olarak, değişmemiz ve gelişmemiz için bize fırsatlar sunacak olan denemeler ve zorluklar içermektedir. Kral Benyamin şöyle öğretti, “Doğal insan, Tanrı’ya düşmandır, ... ve Kutsal Ruh’un uyarılarına uyup doğal insanlığı üzerinden atmadıkça ve Rab Mesih’in kefaretinin sayesinde bir aziz olmadıkça sonsuza dek her zaman böyle kalacaktır” (Mosiya 3:19). Rab’bin sofrası törenine katılmak, Tanrı’ya daha tam olarak kalplerimizi ve ruhlarımızı teslim etmek için fırsat sağlar.
Hazırlıklarımızda, Mesih’in Kefareti için şükranlarımızı sunarken, hata ve eksikliklerimizden tövbe ederken ve daha fazla O’nun gibi olmak için devam eden yolculuğumuzda Babamız’dan yardım isterken kalplerimiz kırık bir hale gelir. O zaman Rab’bin sofrasının sağladığı O’nun kurban oluşunu hatırlama ve yaptığımız tüm antlaşmalara bağlılığımızı yenileme fırsatını dört gözle bekleyebiliriz.
2. Erken Varmak
Toplantıya çok önceden geldiğimizde ve giriş müziği çalarken derinlemesine düşündüğümüzde Rab’bin sofrası tecrübemiz artabilir.
Başkan Boyd K. Packer şöyle öğretti: “Saygıyla çalınan giriş müziği, ruh için besindir. İlhamı davet eder.”1 Başkan Russell M. Nelson şöyle açıkladı, “Bu konuşmak ya da mesajlar iletmek için bir zaman değildir, ancak liderlerin ve üyelerin Rab’bin sofrasına ruhsal olarak hazırlanması için dua dolu bir meditasyon zamanıdır.”2
3. Rab’bin Sofrası İlahilerinin Sözlerini Söylemek ve Onlardan Öğrenmek
Rab’bin sofrası ilahisi, Rab’bin sofrası deneyimimizin en özel parçasıdır. Müzik, duygu ve düşüncelerimizi yüceltir. Kelimelerine ve öğrettiği güçlü öğretilere odaklandığımız zaman, Rab’bin sofrası ilahileri daha büyük bir etkiye sahip olur. Şu gibi sözcüklerden çok şey öğreniriz: “İncinmiş, kırılmış, bizim için ezilmiş,”3 “Kalplerimizin ve ellerimizin temiz ve pak olduğunu hatırlayalım ve bundan emin olalım”4 ve “İlahi düzende adaletin, sevginin ve merhametin buluştuğu yer!”5
Rab’bin sofrası sembollerini yiyip içmeye hazırlanırken ilahi söylediğimizde, sözler antlaşma bağlılığımızın bir parçası haline gelebilir. Örneğin şunu göz önünde bulundurun: “Rab, biz seni seviyoruz; kalplerimiz dolu. Biz, senin seçtiğin yolda yürüyeceğiz.”6
4. Ruhen Rab’bin Sofrası Dualarına Katılmak (Bkz. Moroni 4–5)
Rab’bin sofrası dualarının alışılmış sözlerini duymazdan gelmek yerine, bu kutsal dualarda yer alan yükümlülükleri ve ilişkili kutsamaları dikkate alarak ruhen iştirak ettiğimizde, çok şey öğrenebiliriz ve hatta daha çok şey hissedebiliriz.
Ekmek ve su, ruhlarımız için bereketlenir ve kutsanır. Onlar bize Kurtarıcı’nın kurban oluşunu ve O’nun kutsal olabilmemiz için bize yardım edebileceğini hatırlatır.
Bu dualar herkesin dirilişe hak kazanması için bedenini bir fidye olarak veren Oğul’un bedeninin hatırası olarak ekmeği yediğimizi ve kanını isteyerek döken Oğul’un kanının hatırası olarak suyu içtiğimizi, böylece tövbe şartıyla fidye ile kurtarılabileceğimizi açıklar.
Dualar, “Onların istekli olduklarına” (Moroni 4:3) dair ifadesi ile antlaşmaları tanıtmaktadır. Bu ifade bizim için çok büyük potansiyel güce sahiptir. Hizmet etmeye ve katılmaya istekli miyiz? Değişmek için istekli miyiz? Zayıflıklarımızın üzerine gitmek için istekli miyiz? Başkalarına ulaşmak ve onları bereketlemek için istekli miyiz? Kurtarıcı’ya güvenmek için istekli miyiz?
Vaatlerde belirtildiği gibi ve iştirak ettiğimizde, şunları yapmaya istekli olduğumuzu kalbimizle teyit ederiz:
-
İsa Mesih’in adını üzerimize almak.
-
O’nun tüm emirlerini yerine getirmek için çabalamak.
-
O’nu her zaman hatırlamak.
Dua, yüce davet ve vaat ile sona erer: “O’nun ruhu her zaman yanlarında bulunsun” (Moroni 4:3).
Pavlus şöyle yazdı, “Ruh’un ürünüyse sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve özdenetimdir” (Galatyalılar 5:22–23). Antlaşmalarımızı tuttuğumuz sürece güzel nimetler ve armağanlar bizim için mevcuttur.
5. Rab’bin Sofrası’nın Sembolleri Sunulurken O’nu Düşünmek ve Hatırlamak
Rahiplik sahipleri Rab’bin sofrasını sunarken, saygı dolu anlar bizim için kutsal olabilir.
Ekmek verilirken, Kurtarıcı’nın “[onun] halkını bağlayan ölümün bağlarını çözebilmek için ölümü kendi üzerine”(Alma 7:12) aldığı, bize olan sevgisinin nihai eylemi üzerinde düşünebiliriz.
Dirilişin muhteşem nimetlerini hatırlayabiliriz; “herkese, ... hem tutsaklara hem özgürlere, hem erkeklere hem kadınlara, hem kötülere hem iyilere gelecektir ve onların başından bir saç teli bile kaybolmayacaktır; fakat her şey … kusursuz şekline dönüştürülecektir” (Alma 11:44).
Su verilirken, Kurtarıcı’nın yalvarışını hatırlayabiliriz:
“Çünkü işte, ben Tanrı bu acıları herkes için çektim, öyle ki onlar tövbe ederlerse acı çekmesinler diye; …
“Bu acı, benim, hatta Tanrı’nın, yüceler yücesinin, ağrılardan dolayı titremesine ve her gözeneğinden kan gelmesine ve hem bedenen hem de ruhen acı çekmesine sebep oldu; ve acı kaseyi içmemeyi ve bir kenara büzülmeyi diledim” (Ö&A 19:16, 18).
Hatırlamalıyız ki; O, “bedene göre içinin merhametle dolabilmesi için [bizim zayıflıklarımızı] üzerine almıştır; böylece bedene göre halkına [zayıflıklarımız] doğrultusunda nasıl yardım edeceğini bilecektir” (Alma 7:12).
Rab’bin sofrası deneyimimizi düşünürken kendimize şunları sorabiliriz:
-
Rab’bin sofrasına daha iyi hazırlanmak için bu hafta ne yapacağım?
-
Rab’bin sofrası toplantısının başlangıcında eşlik edebilecek saygı ve vahiy için daha fazla katkıda bulunabilir miyim?
-
Rab’bin sofrası ilahisinde hangi öğreti öğretildi?
-
Rab’bin sofrası dualarını dinlerken ne duydum ve neler hissettim?
-
Rab’bin sofrası sunulurken ne hakkında düşündüm?
Yaşlı David A. Bednar şöyle öğretti: “Rab’bin sofrası töreni kutsaldır, içtenlikle tövbe etme ve ruhsal olarak yenilenme çağrısını tekrarlar. Rab’bin sofrasına iştirak etme eylemi özünde günahları bağışlamaz. Fakat biz kırık bir kalp ve tövbekar bir ruh hali ile bu kutsal törene bilinçli olarak hazırlanır ve katılırsak, sonrasında verilen söz şudur ki Rab’bin Ruhu’nu her zaman yanımızda bulabiliriz. Ve devamlı yoldaşımız olan Kutsal Ruh’un kutsallaştıran gücü ile, biz her zaman günahlarımızdan bağışlanmayı sürdürebiliriz.”7
Rab’bin sofrası kutsal törenine hazırlığımızı ve ruhsal katılımımızı arttırdığımızda çok sayıda nimetin bizim için mevcut olacağına tanıklık ederim. Ben daha da tanıklık ederim ki, Cennetteki Babamız’ın sevgisi ve O’nun Sevgili Oğlu, İsa Mesih’in, sonsuz kefaret amacıyla kurban oluşu sayesinde bu nimetler bizim için mevcuttur. O’nun kutsal adıyla hatta İsa Mesih’in adıyla, amin.