Kurtarıcı’ya Yaklaşın

Rab, dönüşünden önceki bu son zamanda, “göksel egemenliğin [çocukları]”⁵ olarak tanımladığı “buğday”ın, “delicelerle” ya da Tanrı’yı sevmeyen ve emirlerini yerine getirmeyenlerle birlikte büyüyeceğini açıkladı. İkisi yan yana “birlikte büyüyeceklerdi.”⁶

Kurtarıcı geri dönene kadar, her bir yanında iyiliği ve kötülüğü barındıran bu dünya bizim olacaktır.⁷

Bazen güçlü, olgun bir buğday başağı gibi hissetmeyebilirsiniz. Kendinize karşı sabırlı olun! Rab, buğday başağının yaprak açan körpe ekinler içereceğini söyledi.⁸ Hepimiz, O’nun Son Zaman Azizleri’yiz ve olmak istediğimiz her şey henüz olmasa da, O’nun gerçek öğrencileri olma isteğimizde ciddiyiz.

Dünyada kötülük arttıkça, bizim ve sevdiklerimizin ruhsal olarak hayatta kalabilmesi için, İsa Mesih’e olan inancımızın köklerini daha fazla beslememiz, kuvvetlendirmemiz ve güçlendirmemiz gerektiğinin farkındayız. Havari Pavlus bize, Kurtarıcı’ya olan sevgimizde ve O’nu takip etme kararlılığımızda köklenmiş⁹ ve temellenip yerleşmiş¹⁰ olmamızı öğütledi. Bugün ve önümüzdeki günler, saptırmalara ve dikkatsizliğe karşı korunmak için daha fazla odaklanma ve yoğun gayret gerektiriyor.¹¹

Çevremizde dünyevi etkiler artarken bile, bizim korkmamıza gerek yoktur. Rab, antlaşmalı halkını asla terk etmeyecektir. Doğru olanlar için ruhsal armağanların ve ilahi yönlendirmenin telafi edici bir gücü vardır.¹² Bununla birlikte, ruhsal gücün bu ek kutsaması, sadece bu kuşağın bir parçası olduğumuz için bize verilmez. Bu, Rab İsa Mesih’e olan imanımızı güçlendirdikçe ve O’nun emirlerini yerine getirdikçe, O’nu tanıdıkça ve O’nu sevdikçe gelir. İsa şöyle dua etti, “Sonsuz yaşam, tek gerçek Tanrı olan seni ve gönderdiğin İsa Mesih’i tanımalarıdır.”¹³

Çok iyi bildiğimiz üzere, İsa Mesih’e iman etmek ve O’nun gerçek bir öğrencisi olmak, bir kerelik bir karardan, bir kerelik bir olaydan daha fazlasıdır. Bu, hayatlarımızın mevsimleri boyunca büyüyen ve genişleyen, O’nun ayaklarının dibinde diz çökene kadar devam eden kutsal bir süreçtir.

Buğday dünyanın deliceleri arasında büyürken, önümüzdeki günlerde Kurtarıcı’ya olan bağlılığımızı nasıl derinleştirebilir ve güçlendirebiliriz?

İşte üç fikir:

İlk olarak, kendimizi İsa’nın hayatına, öğretilerine, heybetine, gücüne ve kefaret amacıyla kurban oluşuna daha fazla verebiliriz. Kurtarıcı şöyle dedi: “Her düşüncede bana bakın.”¹⁴ Havari Yuhanna bize şunu hatırlatıyor, “Biz [O’nu] seviyoruz, çünkü önce O bizi sevdi.”¹⁵ O’nun sevgisini daha iyi tecrübe ettikçe, O’nu daha da çok severiz ve çok doğal olarak, O’nun çevremizdekileri sevme ve onlara göz kulak olma örneğini daha iyi takip ederiz. O’na yönelik yapılan her doğru hareketle, O’nu daha açık ve net görürüz.¹⁶ O’nu çok severiz ve kendi basit yöntemlerimizle O’na benzemeye çalışırız.¹⁷

Daha sonra, Kurtarıcı’yı daha iyi tanıyıp sevdikçe, O’na bağlılık ve güvenimizi vaat etmeyi daha da çok arzu ederiz. O’nunla antlaşmalar yaparız. Vaftizde verdiğimiz sözlerle başlarız ve her gün tövbe ederken, bağışlanma dilerken ve her hafta Rab’bin sofrasına katılmayı hevesle beklerken, bu sözleri ve diğer sözleri teyit ederiz. “O’nu her zaman hatırlayacağımıza, O’nun emirlerini yerine getireceğimize” ant içerek söz veririz.¹⁸

Hazır olduğumuzda, tapınağın kutsal törenlerini ve antlaşmalarını kucaklarız. Rab’bin evindeki kutsal, sessiz anlarımızda sonsuzluğun etkisini hissederek, memnuniyetle Tanrı’yla antlaşmalar yapar ve bunları yerine getirme kararlılığımızı güçlendiririz.

Antlaşmalar yapmak ve onlara sadık kalmak, Kurtarıcı’nın sevgisinin kalbimize daha derin şekilde inmesine izin verir. Bu ayki Liyahona’da Başkan Russell M. Nelson şunları söyledi: “[Bizim] antlaşma[larımız] bizi O’na daha da yakınlaştıracaktır. … Tanrı, Kendisiyle böyle bir bağ kuranlarla olan ilişkisini terk etmeyecektir.”¹⁹ Ve Başkan Nelson’ın bu sabah çok güzel bir şekilde söylediği gibi, “Her yeni tapınağın adanmasıyla, bizi güçlendirmek için dünyaya ek tanrısal güç gelir ve düşmanın yoğun çabalarına karşı koyar.”²⁰

Rab’bin, peygamberini neden kutsal tapınakları bize daha yakın hale getirmesi ve O’nun evinde daha sık bulunmamıza izin vermesi için yönlendirdiğini görebiliyor muyuz?

Tapınağa girerken, hayattaki amacımızı ve Kurtarıcımız İsa Mesih’in aracılığıyla bize sunulan sonsuz armağanları öğrendikçe, üzerimize yığılan dünyevi etkilerden bir süreliğine kurtuluruz.

Son olarak, üçüncü fikrim: Bu kutsal arayışta, Kutsal Ruh armağanına değer verir, bunu korur, savunur ve muhafaza ederiz. Hem Başkan Ballard, hem de Yaşlı Kevin W. Pearson az önce Başkan Nelson’ın peygamberlik niteliğindeki uyarısı hakkında konuştu ve şimdi ben de tekrar edeceğim: “Kutsal Ruh’un rehberlik edici, yön gösterici, teselli verici ve kalıcı etkisi olmadan ruhsal olarak hayatta kalmamız mümkün olmayacaktır.”²¹ Bu, bedelinin ötesinde bir armağandır. Günlük tecrübelerimizde korunmak için elimizden gelenin en iyisini yaparız, böylece Kutsal Ruh’un etkisi bizimle kalır. Biz dünyaya bir ışık oluyoruz ve gerektiğinde diğerlerinden farklı olmayı isteyerek seçiyoruz. Başkan Dallin H. Oaks geçenlerde genç yetişkinlere şöyle sordu: “Farklı olmaya cesaretiniz var mı? … [Özellikle] kendi kişisel hayatınızda yaptığınız seçimler önemlidir. … Dünyanın zıtlıklarına karşı ilerliyor musunuz?”²²

Kısa süre önce bir sosyal medya gönderisinde, yoldaş öğrencilerden dünyadan farklı olmalarını gerektiren yapmış oldukları seçimleri paylaşmalarını istedim. Yüzlerce yanıt aldım.²³ İşte birkaç tanesi:

Amanda: Ben yerel bir hapishanede çalışan bir hemşireyim. Mahkumlarla, Mesih’in ilgilenebileceği gibi ilgilenmeye çalışıyorum.

Rachel: Ben bir opera sanatçısıyım ve çoğu zaman iffetli olup olmadığı gözetilmeksizin bana verilen kostümü giyeceğim varsayılır. [İlahi güç armağanı ile kuşandığım için,] [yapımcılara] kostümün [iffetli olması] gerektiğini söyledim. Mutsuz oldular … ama isteksizce değişiklikleri yaptılar. Her zaman Mesih’in bir tanığı olarak durmaktan kaynaklanan huzuru takas edemem.

Chriss: Ben bir alkoliğim (iyileşme programındayım), tapınağa layık, Kilise üyesiyim. Bağımlılıkla ilgili tecrübelerim ve [İsa Mesih’in] Kefareti hakkında bir tanıklık kazanma konusunda sessiz durmuyorum.

Lauren: Lisedeki sınıf arkadaşlarımla bir skeç yazıyordum. Benim sessiz, içine kapanık karakterimin aniden bir küfür patlaması yaşamasını istediler. Bana baskı yapmaya devam ettiler, ama reddettim ve duruşumu değiştirmedim.

Adam: Pek çok insan, iffet yasasına uymayı ve pornografiden uzak durmayı seçtiğimi söylediğimde bana inanmıyor. Bunun bana verdiği sevinç ve gönül rahatlığının avantajını anlamıyorlar.

Ella: Babam LGBTİ topluluğunun bir üyesidir. Mesih’in bir tanığı olarak dururken ve inandıklarıma sadık kalırken, her zaman diğer insanların duygularını göz önünde bulundurmaya çalışıyorum.

Andrade: Ailem artık kiliseye gitmemeye karar verdiğinde, ben kiliseye gitmeye devam etmeye karar verdim.

Ve son olarak, Sherr’den: Vali konağında bir etkinliğe katılıyorduk. “Kadeh kaldırmak” için şampanya dağıtmaya başladılar. Personel, rahatsız edici olacağını söylese de su istemekte ısrar ettim. Valiye kadeh kaldırdık ve ben de su bardağımı havaya kaldırdım! Vali rahatsız olmadı.

Başkan Nelson şöyle dedi, “Evet dünyada yaşıyorsunuz ama dünyanın lekesinden kaçınmanıza yardımcı olacak olan, dünyadan çok farklı standartlarınız var.”²⁴

Ukrayna’da genç bir anne olan Anastasia, geçtiğimiz Şubat ayında, Kiev’de başlayan bombalı saldırılar sırasında hastanede bir erkek çocuğu doğurmuştu. Bir hemşire hastane odasının kapısını açtı ve telaşlı bir sesle, “Hemen bebeğini al, battaniyeye sar ve salona git!” dedi.

Daha sonra Anastasia şu yorumu yaptı:

“Anneliğimin ilk günlerinin bu kadar zor olacağını hiç düşünmemiştim … ama … gördüğüm nimetlere ve mucizelere … odaklanıyorum. …

“Şu anda, … bu kadar çok yıkıma ve zarara neden olanları affetmek her zaman imkansız görünebilir … , fakat Mesih’in bir öğrencisi olarak, [affedebileceğime] inanıyorum. …

“Gelecekte olacak her şeyi bilmiyorum, … ama antlaşmalarımızı yerine getirmenin Ruh’un sürekli olarak bizimle birlikte olmasına izin vereceğini biliyorum, … zor zamanlarda bile … sevinç ve umut hissetmemize izin veriyor.”²⁵

Kardeşlerim, sevgili Kurtarıcımız İsa Mesih’in sevgisini bol bol alarak kutsandım. O’nun yaşadığını ve kutsal işini yönlendirdiğini biliyorum. O’na olan sevgimi ifade edecek kelimelere tam olarak sahip değilim.

Hepimiz, Rabbimiz’in ve Kurtarıcımız’ın görkemli dönüşünü beklerken, her kıtada milletler ve kültürler halinde yeryüzüne yayılan, sayıları milyonları bulan “antlaşmanın çocuklarıyız.” Etrafımızdakilere bir ışık olarak parlayarak, isteklerimizi, düşüncelerimizi, seçimlerimizi ve eylemlerimizi bilinçli olarak şekillendiririz. Tüm kalbimizle Kurtarıcı’yı tanımaya ve sevmeye çalışarak, kendimizi farklı bir şekilde inananlardan izole etmeden, O’nu ve öğretilerini onurlandırırken farklı, sıra dışı ve özel olarak, Tanrı ile yaptığımız antlaşmalar sayesinde kendimizi dünyadan ayırırız.

Deliceler arasında buğday olmak harika bir yolculuktur, bazen gönül yaralarıyla doludur, ama her zaman inancımızın olgunlaşması ve güven vermesiyle sakinleşir. Kurtarıcı’ya olan sevginizin ve O’nun size olan sevgisinin kalbinizin derinliklerine inmesine izin verirken, hayatınızın zorluklarıyla başa çıkmada size daha fazla güven, huzur ve sevinç katacağınıza söz veriyorum. Ve Kurtarıcı bize şöyle vaat eder: “Buğdaylar ve deliceler benzetmesine göre halkımı bir araya [toplayacağım] ki buğdaylar, sonsuz hayata sahip olmak için ambarlarda emniyete alınabilsin … ve göksel görkemle taçlandırılabilsin.”²⁶ İsa Mesih’in adıyla, amin.