Zij hebben tot ons gesproken

‘Mogen wij goede burgers zijn van het land waar wij wonen en goede buren in onze woonplaats, en mogen wij niet alleen onze medeleden de hand reiken, maar ook mensen van andere godsdiensten.’ — President Thomas S. Monson (zie p. 106).

‘De kinderen Gods hebben meer gemeen dan ze verschillen. (…) God zal u helpen om verschillen niet als een bron van ergernis te zien, maar als een bijdrage. De Heer kan u laten inzien en waarderen wat de ander bijdraagt dat aan u ontbreekt.’ — President Henry B. Eyring (zie p. 68).

‘Door de Schriften te bestuderen, dagelijks met onze hemelse Vader te spreken, ons voornemen de geboden van God na te leven, (…) krijgen we hoop.’ — President Dieter F. Uchtdorf (zie p. 21).

President Henry B. Eyring sprak over eenheid opbouwen door positief over elkaar te spreken: ‘Ik beloof u een gevoel van vrede en vreugde als u in het Licht van Christus mild over anderen spreekt’ (zie p. 68).

‘Jonge mensen, [de avondmaalsdienst] is geen tijd voor fluistergesprekken of sms’en met je mobieltje’, zei ouderling Dallin H. Oaks (zie p. 17).

Eliane S. Dalton zei: ‘Ik geloof echt dat één deugdzame jongeman of jongevrouw die door de Geest geleid wordt, de wereld kan verbeteren. Maar dat vereist wél een terugkeer naar deugd’ (zie p. 78).

lees de conferentie-ervaringen van jongeren op newera.lds.org.

President Boyd K. Packer ging in op de beproevingen van heiligen der laatste dagen in de 19de eeuw (zie p. 88). Hoe putten zij kracht uit hun geloof tijdens die beproevingen? Hoe kun jij kracht uit je geloof putten? (Zie de toespraak van ouderling Robert D. Hales voor meer ideeën, p. 72.)

Ouderling D. Todd Christofferson noemde drie zaken die we nodig hebben om een volk Zions te zijn (zie p. 37). Maak een lijstje met punten waarop u zich kunt verbeteren op die gebieden.

Ouderling M. Russell Ballard en Silvia H. Allred spraken over de verbreiding van het evangelie in de landen van de wereld (zie pp. 81 en 10). Ook heeft president Thomas S. Monson in zijn welkomstwoord gezegd: ‘spoor ik u aan om te bidden dat deze gebieden [waar we het evangelie nog niet mogen verbreiden] voor ons ontsloten mogen worden, opdat wij de mensen daar de vreugde van het evangelie mogen aanbieden.’ Als u nog weet dat president Spencer W. Kimball (1895–1985) soortgelijke raad heeft gegeven, praat dan over hoe u die raad toen ter harte heeft genomen. Wat is u opgevallen aan de groei van de kerk in uw gebied? Bespreek met uw huisgenoten hoe jullie samen kunnen bidden, opdat het de kerk zal worden toegestaan om het evangelie in nog meer landen te prediken.

Welke moeilijkheden we ook op onze weg vinden, onze hemelse Vader zal ons niet in de steek laten (zie de toespraken op pp. 21, 29, 32, 41, 75, en 102). Hoe heeft onze hemelse Vader uw gebeden verhoort toen u in moeilijkheden verkeerde?