Lees je Boek van Mormon

We hadden ons blij moeten voelen, maar onze harten waren bedroefd en onze armen leeg. Debra Caelia Carter kwam op de uitgerekende datum ter wereld, maar ze was doodgeboren.

Toen we ons huis binnenliepen, droeg ik het roze dekentje waarin we Debra in het ziekenhuis hadden vastgehouden en geknuffeld. Overmand door emoties zat ik op de bank, toen ons tweejarig zoontje naar het lege dekentje toekwam en fluisterde: ‘Hallo, klein zusje. Ik hou van jou.’

De tranen liepen over mijn wangen en ik keek de andere kant op. Mijn ogen vielen op de woorden van een poster uit het tijdschrift de Friend die aan de muur hing: ‘Onze hemelse Vader is slechts een gebed bij ons vandaan, en de Heilige Geest bevindt zich op fluisterafstand.’¹

Ik begon mijn hart in stil en vurig gebed voor God uit te storten. Op dat moment hoorde ik de Heilige Geest fluisteren: ‘Lees je Boek van Mormon opnieuw.’ Ik had het net uitgelezen, maar het gevoel en de influistering waren duidelijk en onmiskenbaar.

De volgende ochtend stond ik vroeg op en begon in het Boek van Mormon te lezen. Met potlood en markeerstift markeerde ik elke passage over geloof, gebed, hoop, de eigenschappen van Jezus Christus, prediking van het evangelie en luisteren naar de stem van de Heer. Ik wist dat ik moest doen wat Nephi, Enos, Moroni en andere profeten uit het Boek van Mormon hadden gedaan in hun beproevingen. En ik moest dat doen met dezelfde liefde voor de Heiland die hen vervulde in moeilijke tijden.

Tijdens die dagelijkse en persoonlijke uren studie voelde ik me in de armen van de Heer en zijn liefde gesloten. Ook voelde ik de kracht van zijn zoenoffer voor ons allemaal. De Geest sprak tot mij, gemoedsrust kwam over mij en antwoorden op mijn vurige gebeden ontvouwden zich. Het overdenken van de woorden die ik las, gaf me kracht in mijn rouwproces.

Op een dag vulde de Geest me met vreugde bij het lezen van de volgende woorden:

‘Ik [heb] kleine kinderen lief met een volmaakte liefde; en zij zijn allen gelijk en deelgenoot van het heil. (…)

‘Kleine kinderen (…) zijn allen levend in [God] dankzij zijn barmhartigheid. (…)

‘Want zie, alle kleine kinderen zijn levend in Christus’ (Moroni 8:17, 19, 22; cursivering toegevoegd).

Het leek alsof ik mijn dochter kon zien, levend in Christus — lachend en blij en in zijn armen gesloten. Vanaf dat moment voelde ik de kracht om door te gaan; er gloorde nieuwe hoop in mijn ziel voor mijn gezin. Ik wist dat we door onze tempelverbonden eeuwig als gezin herenigd zouden worden als we ons maar aan de verzoening, de Schriften, de woorden van de levende profeten en elkaar vasthielden.

Ik houd van het Boek van Mormon, dat duidelijk getuigt van Jezus Christus, wat Hij voor ons heeft gedaan en doet, en wat wij moeten doen om op Hem te lijken. Het Boek van Mormon vult mijn leven met licht en mijn hart met hoop in Christus.