Znaczenie chrztu

Osoba, przez którą zostaniesz ochrzczony, musi posiadać kapłaństwo — moc do działania w imieniu Boga. Gdy Jezus, pragnął zostać ochrzczony, poszedł do Jana Chrzciciela, który posiadał to upoważnienie kapłańskie (zob. Ew. Mateusza 3:13).

Osoba, która ma dokonać obrzędu chrztu, musi w tym celu najpierw uzyskać pozwolenie od twojego biskupa lub prezydenta gminy.

Jezus został ochrzczony przez zanurzenie w wodzie: najpierw został całkowicie zanurzony, a następnie szybko podniesiony z wody (zob. Ew. Mateusza 3:16). Twój chrzest będzie wyglądał tak samo. Chrzest przez zanurzenie przypomina nam o tym, że pozostawiamy nasze stare życie za nami i rozpoczynamy nowe — poświęcone służbie Bogu i Jego dzieciom.

Kiedy zostajesz ochrzczony, zawierasz przymierze lub innymi słowy dwustronną obietnicę z Ojcem Niebieskim. Obiecujesz Mu, że będziesz robił pewne rzeczy, a On w zamian będzie ciebie błogosławił. Przymierze to zostało opisane w modlitwach sakramentalnych, które są wypowiadane w każdą niedzielę (zob. NiP 20:77–79). Obiecujesz:

• Pamiętać o Jezusie Chrystusie.

• Przestrzegać Jego przykazań.

• Wziąć na siebie imię Chrystusa — stawiać Go na pierwszym miejscu i wypełniać Jego wolę zamiast spełniać oczekiwania świata.

Kiedy dotrzymujesz tej obietnicy, Ojciec Niebieski obiecuje, że Duch Święty będzie z tobą i uzyskasz wybaczenie grzechów.

Dar Ducha Świętego jest jednym z najcenniejszych darów Ojca Niebieskiego. Twój chrzest w wodzie nie jest kompletny, dopóki mężczyźni posiadający Kapłaństwo Melchizedeka nie pobłogosławią cię darem otrzymania Ducha Świętego (zob.  Ew. Jana 3:5).

Duch Święty jest członkiem Boskiej Trójcy. Świadczy o Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie i pomaga nam wiedzieć, co jest prawdą. Wzmacnia nas duchowo. Ostrzega nas przed niebezpieczeństwem. Pomaga nam się uczyć. Dzięki niemu możemy odczuwać miłość Boga.

Po konfirmacji na członka Kościoła, Duch Święty może zawsze z tobą przebywać, jeśli tylko wybierasz dobro.

Pan naucza, że dzieci nie powinny zostać ochrzczone, zanim nie osiągną wieku, w którym potrafią odróżnić dobro od zła. Ten wiek w pismach świętych jest określany na osiem lat (zob. Moroni 8:11–12; NiP 29:46–47; 68:27).