Ang Akong Labing Sinsero nga Pag-ampo

Sa dihang freshman pa ko sa kolehiyo, ako adunay part-time nga trabaho sa usa ka convenience store sa usa ka gamay nga lungsod. Ako ang closing shift, nga matapos sa 11:00 sa gabii. Bisan pa nga luwas [safety] ang komunidad, kanunay kong kulbaan kon ako ra ang magsirado sa tindahan.

Usa ka gabii mibati ko nga gikuyawan pag-ayo. Sa dihang nahuman nako sa pagpanlimpyo sa tindahan ug padulong na sa cash register aron pagngon kini, nahadlok ko og maayo. Wala koy igong rason nga mahadlok, apan dili nako kapugngan ang akong kakulba. Dili ko gustong sobra ra ang akong buhaton pinaagi sa pagtawag og pulis, apan gusto usab kong maproteksyonan kon adunay kakuyaw.

Sa katapusan, miluhod ko aron mag-ampo. Akong gisultihan ang Langitnong Amahan nga nahadlok ko ug wala masayud unsay buhaton. Mao kadto ang akong labing sinsero nga pag-ampo sukad.

Sa akong pagbarug, diha-diha dayon nakabantay ko og sakyanan nga mihunong sa may gasolinahan duol sa building. Sa akong katingala ug kahupayan, siya usa ka pulis. Sa dihang mikuha siya sa iyang credit card aron matubilan ang iyang sakyanan, nagdali-dali ko sa pagpanghipos. Gusto nakong makapahimulos nga anaa pa ang pulis ug mobuhat kutob sa akong mahimo sa dili pa siya mahuman. Sa dihang nahuman siya og pagtubil, nanawag siya gamit iyang cell phone ug milingkod sa iyang sakyanan samtang siya nakig-istorya. Anaa pa gihapon siya dihang nangandado ko ug misulod sa akong sakyanan. Kaming duha nagdungan og biya sa convenience store.

Samtang nagdrayb ko paingon sa balay, nahingangha ko kon unsa ka dali gitubag ang akong pag-ampo. Mapainubsanon kong nagpasalamat sa Langitnong Amahan sa pagpaminaw kanako. Natudloan ko nga ako anak nga babaye sa Dios, apan niadto gyung gabhiona nabati nako ang Iyang gugma para nako nga hilabihan ka duol o katinuod. Ang mga pulong dili makahulagway sa kalinaw nga nabati sa akong kasingkasing. Ako nasayud nga ang Ginoo mopanalangin kanako kon ako adunay hugot nga pagtuo ug mangayo sa Iyang panabang.