Ang Gugma sa Langitnong Amahan

Kaniadto ang among higala mihangyo namo kon ang ilang anak nga lalaki, si John, ug ang iyang hinigugma mopuyo sa among balay og usa ka semana nga pagbisita. Si John dili kaayo aktibo sa Simbahan, ug ang iyang hinigugma dili miyembro sa Simbahan. Among gipagamit sa hinigugma ni John ang kwarto sa among anak nga lalaki ug si John sa sofa diha sa sala.

Sa wala pa sila maabut, kami nag-ampo sa Langitnong Amahan, nangutana kon unsaon namo pagpresentar among kaugalingon ngadto kanila—isip ba magtutudlo, mga ginikanan, o yanong mga higala? Ang tubag miabut nga kinahanglan namong sundon ang aghat sa Espiritu ug hinay-hinay silang tabangan.

Matag gabii ang akong bana, among anak nga lalaki, ug ako molingkod aron magtuon sa kasulatan. Sa unang gabii uban sa among mga bisita, mibati mi nga dili namo sila dapiton sa pagtuon uban kanato. Apan pagka-sunod gabii sa wala pa ang pagtuon sa kasulatan, si John maulawong nanuktok sa among pultahan ug miingon, “Si Mary nagduhaduha sa pangpangutana, apan siya gustong masayud kon mahimo ba nga moapil mi ninyo.”

Among giablihan ang pultahan, mipasulod kanila, ug misugod sa pagtuon og dungan sa Basahon ni Mormon. Si Mary wala pa makabasa sa kasulatan sukad ug wala masayud kon siya motuo ba sa Dios. Miangkon siya nga sa iyang pag-abut sa among balay, siya nahadlok nga paapilon siya og usa ka butang nga relihiyuso nga wala siya makasabut.

Aron mobati nga komportable si Mary, gisultihan siya sa akong bana kabahin sa plano sa kaluwasan, ang Manluluwas nga si Jesukristo, ang Unang Panan-awon ni Joseph Smith, ug sa Basahon ni Mormon. Siya nakig-istorya kanamo hangtud sa tungang gabii.

Pagkasunod adlaw, si John ug Mary miapil namo sa panaghisgutan uban sa mga misyonaryo. Dili gyud nako makalimtan ang diwa nga mipuno sa kwarto. Human sa usa ka simple nga diskusyon, kami naghisgut kabahin sa kinaiya sa atong Langitnong Amahan. Dayon si Mary nangutana ngano ang Dios motugot sa pag-antus kon Siya nahigugma kanato, usa ka pangutana nga dugay na nakong gipamalandungan.

Pipila ka adlaw sa wala pa kining hitabo nakadawat ko og sulat gikan sa usa ka higala kinsa nakuhaan sa iyang ikatulo unta nga anak, mao nga ang pangutana ni Mary nakatandog sa akong kasingkasing. Ako nagpamatuod nga ang panahon sa hingpit nga kalipay usahay dili makatudlo kanato sama sa personal nga trahedya. Giingnan nako si Mary nga ang kasubo makapalig-on kanato sama sa kalayo nga makapalig-on sa puthaw. Kon kita magpabiling matinud-anon ngadto sa Dios samtang mosagubang sa mga pagsulay, ang atong pagtuo molambo.

Kadto dili makalimtan nga diskusyon. Pagkahuman hilom kaming milingkod samtang ang Espiritu mipamatuod sa gugma sa atong Langitnong Amahan. Sa dihang mihangad si Mary, ang iyang mga mata napuno sa kahayag ug mga luha.

Wala ako masayud kon unsay mahitabo sa umaabut nga tuig, apan ako nasayud gayud nga ang pagsabut nga akong nakita sa mga mata ni Mary nianang adlawa makatabang kaniya sa tibuok niyang kinabuhi ug mogiya kaniya paingon sa iyang Langitnong Amahan.