Himamata ang mga Santos nga Italian
Kon kamo makabisita sa Italy, basin makahigayon mo sa pagtambong sa sakrament miting uban sa mga Santos nga Italian. Ang nasud dunay usa ka gatus ka mga ward ug branch. Sa Genoa, sa imong paglakaw padulong sa simbahan makaagi mo daghang mga dalan diha sa sentro sa siyudad, agi sa Piazza De Ferrari, ngadto sa ikaduhang andana sa opisinsa sa building. Wala moy problema sa pagpangita sa simbahan sa Rome, diin ang Simbahan adunay mga chapel sa tulo ka lain-laing bahin sa siyudad. Kon kamo naa duol sa L’Aquila, adtoa ang nindot nga bag-ong chapel sa Via Avezzano, kay ang karaang chapel naguba sa linog niadtong 2009.
Bisan asa nga branch o ward ang inyong bisitahan, inig lingkod ninyo sa chapel ug mokanta sa pangbukas nga himno uban sa mga Santos nga Italian, inyong mabati ang ilang hugot nga pagtuo. Kini nga mga miyembro nagpuyo sa dapit diin ang mga Mormons wala kaayo madunggi, usa ka nasud nga grabe ang mga tradisyon sa laing relihiyon. Sa 25,000 nga mga miyembro sa Italy karon, labaw sa katunga nabunyagan sukad niadtong 1986—mao nga ang tawo nga naglingkod tupad ninyo usa ka kinabig. Kon inyong pangutan-on kana nga tawo unsay nakadala niya sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, tingali makadungog mo og istorya sama sa mosunod. Mao kini ang mga kasinatian ug mga pagpamatuod sa tulo ka matinud-anong mga miyembro nga Italian.
Paola Fava nga taga-Genoa
Si Paola Fava namiyembro sa Simbahan sulod na sa 10 ka tuig. Ang iyang balay anaa sa Genoa, usa ka maanindot nga pantalan sa siyudad sa amihanang kasadpang baybayon sa Italy nga naila nga ang natawhang lugar ni Christopher Columbus ug sa tradisyonal nga pagkaon sa mga Italian nga gitawag og pesto. Ang iyang bana namatay niadtong 2009, siya dunay gamay nga iro, si Bak, ug busy siya sa pagserbisyo sa Simbahan ug paghimo og family history. Ania ang iyang istorya sa pagkakabig.
Pipila ka tuig na ang milabay, nakaila nako ang usa ka babaye nga nagtrabaho sa London branch sa samang kompaniya nga akong gitrabahoan. Kugihan kaayo siya sa iyang trabaho ug makapahimuot nga higala. Wala ko kahibalo nga usa siya ka Mormon. Sulod sa daghang mga tuig nagsinulatay ra mi, ug kada higayon moingon siya nga daghan kaayo siyag trabaho alang sa iyang simbahan, wala gyud ko kasabut unsa nga matang sa trabaho ang iyang gipasabut. Dayon usa ka adlaw misulat siya nga siya naghimo og “mga bunyag alang sa mga patay,” ug kini nakapakuryuso nako.
Milabay ang pipila ka tuig, ug miadto ko sa England aron makigkita niya. Usa ka adlaw atol sa akong pagbisita, nanglingkod mi sa sagbut ug mihangyo siya kon makahisgot ba mi bahin sa Dios. “Katingalahan,” sa akong hunahuna, pero miingon ko og oo. Miingon siya nako, “Nasayud ba ikaw nga usa ka batan-on didto sa America nakakita og mga palid nga naghisgot bahin sa karaang mga Amerikano diin nagpakita si Jesus?” Giingnan ko niya nga ang batan-on gihatagan og mensahe sa pagpahiuli diha sa kalibutan sa karaang Simbahan ni Jesukristo, ug siya mihimo niini bisan pa sa daghang mga kalisud.
Kini nga mensahe nakapakugang nako pag-ayo. Akong gibati nga kini tinuod, ug nga nianang gabhiona sa iyang balay, akong nakita ang kopya sa Basahon ni Mormon diha sa butanganan. Apan dili ko gusto nga mag-apil-apil og lain-laing simabahan nianang higayona, bisan og ako wala mobati nga maayo sa espirtuhanon.
Usa ka adlaw sa laing sulat miingon siya nako nga ang iyang bana namiyembro na sa simbahan ug ang mas nindot na ang kahimtang. “OK, kinahanglan makahibalo gyud ko niini nga simbahan!” Miingon ko sa akong kaugalingon. Gitawgan nako ang mission office ug nakigsabut nga makigkita sa mga sister nga misyonaryo.
Human ako makadawat sa mga leksyon, nabunyagan ko. Nakahilak ako pag-ayo ug mibati og tumang kalipay, ug akong nasinati ang dili maihap nga mga panalangin, nga nagpadayon hangtud niining adlawa. Ang akong pagkakabig mao ang bunga sa pailub ug determinasyon sa usa ka espesyal nga higala. Dunay siya dakong pagtuo nga ang iyang mensahe makatandog sa akong kasingkasing. Nakasinati ko og dakong kausaban sa akong kinabuhi, ug ako sa katapusan malipayon sa akong tinuohan, tinuod nga nasayud kinsa ako, diin ako gikan, ug ilabi na asa ako gusto nga moadto.
Valentina Aranda sa Rome
Si Valentina Aranda, 33 anyos, mibati nga gipanalanginan nga nagpuyo sa iyang tibuok kinabuhi sa samang dapit sa Rome, usa ka siyudad nga gimahal sa tibuok kalibutan tungod sa kasaysayan ug art niini. Ang iyang pamilya gikan sa daghang bahin sa Italy, nga nakapabuhong sa iyang kinabuhi og daghang mga tradisyon. Siya dunay maanindot nga trabaho sa marketing nga iyang gibiyaan aron mahimong full-time nga ianhan sa iyang duha ka mga anak nga babaye. Sa ubos iyang gipaambit ang istorya sa pagkakabig sa edad nga 21.
Nagsugod kini sa Basahon ni Mormon, nga akong nakita sa librarya sa akong higala. Ang basahon nakapakuryuso nako, ug akong gibati nga nahiduol niini. Usa ka adlaw gikuha nako kini ug nagsugod sa pagbasa—apan wala koy nasabtan niini. Gisulti nako ni sa inahang sa akong higala, kinsa miingon nga kinahangalan kong mag-ampo sa dili pa mobasa niini.
Pagkasunod gabii, nag-ampo ko ug nagsugod sa pagbasa sa sinugdanan sa basahon. Ingon og lahi nga basahon sa unsay akong gibasa sa miaging adlaw, ug akong gibati ang wala sukad nako mabati. Akong gisulti kini sa akong higala ug giingnan siya nga gusto kong mokuyog uban sa iyang pamilya ngadto sa simbahan pagkasunod Dominggo.
Sa akong pag-abut sa simbahan, diha-diha gibati nako ang kalipay. Dominggo kadto sa puasa ug pagpamatuod, ug ang espiritu mikunsad ngari nako. Dili nako makalimtan kadto nga Dominggo. Nianang buntaga akong nahimamat ang mga misyonaryo, kinsa nagsugod sa pagtabang nako nga makahibalo sa kamatuoran. Kadtong duha ka mga anghel usa ka mahinungdanong gasa, ug sila minahal gihapon nga mga higala karon.
Apang ang akong pagtuo kang Joseph Smith isip propeta mao ang labing dako, labing lig-on, nga pagpamatuod nga akong naangkon. Nasayud dayon ko nga siya usa ka propeta sa Dios ug nga usa ka dakong misyon ang gisalig ngadto kaniya, ug human sa mga leksyon sa mga misyonaryo diin akong nakat-unan ang Pagpahiuli, nakahukom ko nga magpabunyag. Lima ka semana human sa akong unang pagsimba, nabunyagan ko. Pagkanindot!
Ang Simbahan nakahatag nako og bag-ong kinabuhi. Malipayon ko ug sigurado sa akong desisyon; nabugkos ko ngadto sa akong bana ug mga anak nga babaye; duna koy mga higala, kamatuoran, sa mga kasaulatan, sa templo, ug mga tuhod nga makamaong moluhod aron mag-ampo.
Naghinam-hinam akong nagpaabut sa templo dinhi sa Rome. Nasayud ko nga dakong panalangin alang nako ug sa daghang mga kaigsoonan nga naghulat niini.
Angelo Melone of L’Aquila
Si Angelo Melone nagpuyo uban sa iyang pamilya sa L’Aquila, usa ka gamayng siyudad nga natukod niadtong tunga-tunga sa panahon duol sa sentro sa Italy. Nagtrabaho siya isip anti-fraud director sa opisina sa customs sa L’Aquila, trabaho nga ganahan kaayo siya. Ang labing bililhong butang sa iyang kinabuhi, miingon siya, mao ang iyang pamilya. Ang iyang asawa, si Elizabete, gikan sa Brazil, ug sila dunay duha ka mga anak nga babaye—sila si Naomi, 11, ug Michela Alessandra, 19. Nabunyagan siya sa nag-edad pa siya og 18 anyos.
Kada higayon nga mahinumdom ko sa akong pagkakabig, nagpasalamat ako sa Ginoo sa pagtabang nako sa paghimamat sa mga misyonaryo sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.
Natawo ko ug nagtubo sa Ortona dei Marsi, usa ka gamay nga balangay duol sa National Park sa Abruzzo, sa probinsya sa L’Aquila. Sa dihang nag-edad ko og 18, ang mga misyonaryo mikontak sa akong igsoong babaye. Nianang higayona nag-eskwela siya sa og medicine sa University of Chiete ug nagpuyo sa Pescara, diin dunay usa ka branch sa Simbahan. Midawat siya sa mga leksyon sa misyonaryo ug nakahukom nga magpabunyag.
Nakaila nako ang mga misyonaryo sa dihang mobisita ko panagsa sa akong igsoong babaye. Gahi kog ulo nga tawo, ug ako naningkamot sa paggamit sa Biblia sa pagmatuod nga ang doktrina sa Simbahan sayop. Akong nabasa hapit tanan nga mga gimantala sa Simbahan apan wala ko magmalampuson sa pagpangita og mga nagsukwahi. Hinoon akong nakat-unan ang istorya sa Pagpahiuli ug ang kahibulungang kasinatian sa Unang Panan-awon. Akong nakat-unan ang mahitungod sa pagpamatuod ug mibati og tinguha nga makabaton niini.
Usa ka Dominggo niana, akong giingnan ang presidente sa branch sa Pescara nga dili gyud ko magpabunyag sa Simbahan, apan sa akong kaugalingon nasayud ko nga dunay kausaban. Nianang semanaha, akong giablihan ang akong kopya sa Basahon ni Mormon ug dunay lista sa mga pangutana nga gipapilit sa sulod sa atubangang hapin nga akong nakit-an. Akong gibasa kini nga pangutana: “Unsaon nga ako makapalambo og hugot nga pagtuo?” Ang lista nag-ingon nga akong makita ang tubag sa Alma 32,diin ang pulong sa Dios gitandi ngadto sa usa ka binhi.
Samtang akong gitun-an ang tudling, nakaamgo ko nga kon ako gusto nga modawat og pagpamatuod, kinahanglan nga akong usbon ang akong kinaiya. Ang akong kasingkasing mao ang usa ka luna sa yuta nga kinahanglang limpyohan. Kinahanglan nakong biyaan ang akong tanang mga pagduda ug sayop nga pagtuo bahin sa Simbahan, ug dayon akong sulayan ang eksperimento. Nagtinguha ko nga matanom ang binhi sa akong kasingkasing—miluhod ko ug nag-ampo aron masayud kon napahiuli ba ang Simbahn ug kon ang Basahon ni Mormon mao ba ang resulta niini nga Pagpahiuli. Ang Espiritu nga akong gibati nakatabang nako nga makahibalo nga ang Simbahan ni Jesukristo ania na sa kalibutan. Nabunyagan ko niadtong Agosto 10, 1978.
Ang mosunod nga mga tuig talagsaon kaayo. Kinahanglan kong mobiyahe og—10 ka kilometro (6.2 ka milya) nga maglakaw ug mga tulo ka oras sakay sa trean—aron makasimba. Apan bililhon kaayo kadto nga paningkamot. Kadtong gamay nga mga sakripisyo nakahatag og dakong kalipay ug daghang mga panalangin sa akong kinabuhi: ang akong kaminyoon uban ni Elizabete sa São Paulo Temple niadtong 1990, ug sa pagkatawo sa duha ka talagsaong mga anak nga babaye, si Michela ug Naomi.