Obraz

young woman with cell phone

Kiedy byłam mała, moja rodzina miała trudności finansowe, które ciągnęły się, aż do chwili gdy ukończyłam 10 lat. Mój tata nie mógł znaleźć innej pracy, więc pracował jako uliczny sprzedawca i niewiele zarabiał. Moja mama pozostawała w domu, aby zająć się mną i moim młodszym bratem.

Ale mimo że przechodziliśmy przez bardzo wiele prób, mieliśmy świadectwo o płaceniu dziesięciny i innych ofiar. Wiernie płaciliśmy dziesięcinę każdego miesiąca i nigdy nam niczego nie brakowało. Z całą pewnością wiedzieliśmy, że byliśmy wciąż błogosławieni z powodu nieskończonej dobroci Pana i dlatego że On dotrzymuje obietnic, kiedy my jesteśmy posłuszni Jego przykazaniom.

Wreszcie zakończyły się dni naszej finansowej próby. Błogosławieństwa, jakie zsyłał na nas Pan przez ostatnie kilka lat, były niesamowite.

Wiem, że tym, którzy wiernie płacą dziesięcinę i inne ofiary z miłością, mając na celu błogosławienie życia innych ludzi, niczego nie zabraknie, a nawet wydarzyć się mogą lepsze rzeczy — tak jak to było ze mną i moją rodziną. Błogosławieństwa będą się zwiększać. Wiem to. Żyłam w ten sposób.

Na początku każdego semestru w szkole dostajemy darmowy zestaw zawierający notatnik, plan lekcji i kilka innych drobiazgów. Pewnego razu ustawiłam się w kolejce po swój zestaw i zauważyłam, że to, co dostałam, było mi potrzebne.

Pod koniec dnia zobaczyłam, że znów rozdawano po dwie sztuki tych dodatkowych rzeczy. Łatwo było ponownie ustawić się w kolejce i dostać drugi zestaw, więc postanowiłam tak zrobić. Przecież były za darmo i naprawdę potrzebowałam tych rzeczy.

Zatrzymałam się przy toalecie, gdzie zobaczyłam, że jakaś dziewczyna zostawiła przez przypadek swój telefon. Był to najnowszy model, a ja zgubiłam swój w ubiegłym tygodniu. Ale nawet nie zastanawiałam się nad zatrzymaniem go. „To jest kradzież” — powiedziałam do siebie.

Wówczas, kiedy byłam w drodze po drugi zestaw bezpłatnych produktów, zdałam sobie sprawę, że byłoby to równie nieuczciwe, jak zatrzymanie telefonu, ponieważ musiałabym skłamać i powiedzieć, że nie dostałam go za pierwszym razem.

Byłam wdzięczna za to drobne doświadczenie, które nauczyło mnie ważnej lekcji. Zwróciłam telefon i poszłam do domu tylko z jednym notatnikiem, jednym planem lekcji i kilkoma drobiazgami, ale z miłym poczuciem, że byłam uczciwa we wszystkim, bez względu na to, jak było to małe.