Adriana González

Central Department (Paraguay)

Afbeelding

Adriana Gonzalez

Toen ik een vraag stelde over de helderblauwe tafel in het midden van Adriana’s keuken, hoorde ik dat zij lange tijd niet eens een tafel had. Toen ze het moeilijk had om rond te komen, volgde ze een cursus zelfredzaamheid van de kerk en besloot brood te gaan bakken en verkopen — dat wil zeggen, als ze een tafel had. Zij bad om hulp en maakte een tafel uit afvalhout.

Fotograaf Cody Bell

Eén van de dingen die ik op dat moment het hardst nodig had was een tafel. De tafel die ik had was uiteengevallen. Van iemand die wist dat ik geen geld had, kreeg ik een paar planken, omdat ik kippetjes hield en het hout zou kunnen gebruiken om een kippenhok te bouwen. Ik bad om te weten wat ik moest doen. Ik kreeg het gevoel dat ik een bevriende timmerman moest bellen om te zien wat wij met het hout konden doen. Hij zei: ‘Laten we een tafel voor jou maken.’ Dat is wat ik nodig had.

Altijd als ik iets oprecht vraag, luistert God naar me. En Hij heeft naar me geluisterd omdat Hij wist dat het goed voor me was. Nu hebben we twee tafels. Deze tafel is belangrijk voor ons gezin. We bespreken onze dag hier. We werken hier. We geven hier aan anderen door wat we geleerd hebben. Dankzij zelfredzaamheid kreeg ik waardering voor mijzelf. Ik heb talenten ontdekt die ik van God heb gekregen om mijn gezin en mijzelf van dienst te zijn. Ik probeer wat ik geleerd heb door te geven aan mijn zusters in de ZHV, want ik wil dat ze zichzelf als dochters van God waarderen. Ik ben dankbaar dat ik de mensen rondom mij tot zegen kan zijn.

Je voelt je goed als je je realiseert wat God je allemaal heeft gegeven. Dat brengt je ertoe om er anderen mee te helpen. We moeten elk talent dat we hebben ontwikkelen, zodat we er anderen mee kunnen helpen.