2017
De troostende kracht van Christus
February 2017


De troostende kracht van Christus

Afbeelding
Talking on a train in New York City

Illustratie Allen Garns

Jaren geleden wilde mijn vriend Joseph van Utah naar Washington D.C. (VS) rijden. Hij nodigde mij uit om met hem mee te gaan. Onderweg bezochten we plekken uit de kerkgeschiedenis en toen we bij de oostkust kwamen, reden we naar New York City.

Dat was twee weken na de tragische gebeurtenissen van 11 september 2001. We kregen het sterke gevoel dat we de plaats waar de twee torens van het World Trade Center waren verwoest, moesten bezoeken.

We zagen hoe een soldaat mensen door een drukke straat loodste terwijl ze naar de brokstukken keken. Hij deelde zakdoekjes uit zodat mensen hun tranen konden drogen.

Joseph en ik voelden dat deze gebeurtenissen iedereen hadden gekwetst, en wij wilden iets doen. We besloten dat we het beste met mensen konden praten, naar hun verhalen luisteren, en wellicht een boodschap van hoop over het herstelde evangelie van Jezus Christus met hen delen.

We namen de metro terug naar ons hotel. Tegenover mij zat een vrouw een boek te lezen. Ik vroeg me af wat er in haar leven omging. Ik stelde mezelf voor en zei dat wij New York kwamen bezoeken. Ik zei dat we benieuwd waren naar haar beleving van de recente gebeurtenissen van 11 september.

Ze heette Maria en ze woonde al tientallen jaren in New York City. Ze werkte in een gebouw dat maar enkele straten van de torens af was. Ze zei dat ze een paar weken voor 11 september het sterke gevoel had gekregen dat ze moest bidden en vragen of God bestond. Ze zei dat ze tot dan toe nooit veel had gebeden en daar ook geen behoefte aan had. Ze voelde pas een antwoord op haar gebed toen terroristen op die noodlottige ochtend de torens troffen. Overal rondom haar heerste chaos en verwarring, maar zij voelde zich plotseling kalm. Maria vertelde ons dat ze een onvoorstelbare vrede voelde en dat ze ondanks de immense verwoesting van het moment voelde dat God voor haar zorgde.

Toen Maria dat zei, vertelden Joseph en ik haar dat ze de Geest van haar hemelse Vader in de vorm van die bijzondere vrede en troost had gevoeld. We vertelden haar dat ze die vrede altijd kan voelen als ze Hem in gebed zoekt en het Boek van Mormon onderzoekt. We gaven haar een Boek van Mormon en zeiden dat het boek haar blijvend de rust zou schenken waarnaar ze had verlangd. Ze was er erg blij mee en bedankte ons.

Ik weet niet hoe het Maria verder verging omdat Joseph en ik bij de volgende halte de metro verlieten, maar ik weet dat onze hemelse Vader van ieder van zijn zoons en dochters houdt. Ik weet dat Hij in ons leven in de kleine dingen aanwezig is, vooral als alles om ons heen verkeerd lijkt te gaan. Hij kan door zijn Geest onbeschrijfelijke vrede bieden door de macht van zijn Zoon, Jezus Christus. Het licht van Christus kan helder schijnen door de dichte mist van beproeving of ellende, omdat Hij alles heeft overwonnen.