Zie en leef

Ik was opgevoed door een vader die altijd zelf het onderhoud aan onze auto’s deed. Hij had ons het een en ander over autoreparaties bijgebracht. Ik wist dat een goede accu niet leeg zou raken als de auto in beweging was, tenzij er een probleem met de dynamo was. Een dynamo is een elektrische generator die mechanische energie in elektrische energie omzet. Er wordt gebruik gemaakt van de kinetische energie van de draaiende motor om magnetische energie voort te brengen. Die wordt op zijn beurt omgezet in elektrische stroom om de accu voortdurend op te laden. Daardoor blijven de koplampen, de radio, de airco en andere elektrische instrumenten onafgebroken werken. En de motor blijft draaien.

Er was dus iets mis met mijn dynamo. Die moest gerepareerd of vervangen worden voordat ik verder kon rijden.

In die tijd waren er nog geen mobiele telefoons en ik moest dus gaan lopen. Uiteindelijk kreeg ik een lift van een man die me naar het volgende stadje bracht. In een telefooncel belde ik een sleepwagen. Tijdens de rit van een uur terug naar mijn auto zat ik in de cabine met de bestuurder. En ik zat weer naast hem toen we met mijn auto op sleeptouw naar het stadje terugreden. Vier uur nadat ik mijn auto had achtergelaten, zat ik er weer in. Ik sliep voor de garage, totdat die open zou gaan.

Toen de bedrijfsleider aankwam, moest hij lachen omdat ik dacht dat het onderdeel dat ik nodig had in dit stadje op voorraad was. Hij kon het bestellen, maar dan zou het twee tot drie dagen duren. Maar hij had medelijden met me. Hij zei dat hij mijn accu in zo’n drie uur kon opladen. Dat zou me genoeg stroom geven om naar het volgende stadje te rijden. Misschien hadden ze daar het onderdeel wat ik nodig had.

Toen de accu was opgeladen, ging ik op pad en ik zette niets aan wat energie zou verspillen. Ik bereikte het volgende stadje, maar ook daar hadden ze het onderdeel niet. Het vervolg van de cirkelgang: drie uur opladen en zo’n twee uur naar het volgende stadje rijden. Ik ontmoette in alle stadjes vriendelijke mensen, en uiteindelijk kon ik de auto voor de deur van mijn ouders parkeren. De reis had dertig uur geduurd, maar ik was veilig thuisgekomen.

Er is een overeenkomst tussen mijn reis en de reis van de Israëlieten in het Oude Testament door de woestijn. Veertig jaar lang werden ze voortdurend van voedsel uit de hemel voorzien, dat manna werd genoemd. (Zie Exodus 16 en Numeri 11.)

Afbeelding

gathering of manna

James Tissot, Het verzamelen van manna

In onze tijd hebben we ook voedsel uit de hemel nodig: geestelijk voedsel. Gelukkig kunnen we een ‘geestelijke dynamo’ gebruiken, die het ‘geestelijke manna voortbrengt’ dat we nodig hebben. Aangezien er door onze relatie met onze hemelse Vader en zijn Zoon, Jezus Christus, in onze geestelijke behoeften wordt voorzien, moeten wij geestelijk manna verzamelen, net zoals de Israëlieten manna moesten verzamelen. Dat doen we door gebed, evangeliestudie en door ons streven naar het voortdurende gezelschap van de Heilige Geest.

De Israëlieten kregen uiteindelijk genoeg van het verzamelen van manna en ‘jammerden’ om wat ze hadden achtergelaten (Numeri 11:4). Als we genoeg krijgen van het verzamelen van geestelijk manna, verlangen we misschien naar dingen die niet goed voor ons geestelijk welzijn zijn. Dan kunnen we, net als de gefrustreerde Israëlieten, ons uiteindelijke doel uit het oog verliezen: het beloofde land. Dan wensen we misschien dat we ‘Egypte’ nooit hadden achtergelaten (zie Numeri 11:5–6). Uiteindelijk werkt onze geestelijke dynamo niet meer en kunnen we geen vooruitgang meer maken. Dan lopen we vast, dan lijden we honger en dan willen we verlost worden.

President Spencer W. Kimball (1895–1985) heeft gezegd: ‘Soms lijken we de Schriften als te vanzelfsprekend te zien, omdat we niet helemaal begrijpen hoe bijzonder het is dat we ze hebben en hoe gezegend we daarmee zijn. We lijken zo gewend aan onze ervaringen in deze wereld en aan het evangelieonderricht onder ons dat we ons moeilijk kunnen voorstellen dat het ooit anders is geweest.’¹

We mogen nooit onze behoefte aan consequente Schriftstudie, gebed en gehoorzaamheid als vanzelfsprekend beschouwen. Want daardoor kunnen we de Heilige Geest bij ons hebben. Als we de geestelijk opbouwende activiteiten van het leven negeren, ons gaan vervelen of ze als gewoon gaan beschouwen, dan werkt onze geestelijke dynamo niet goed. Dan kunnen we langzaam geestelijk leeglopen, misschien zo langzaam dat we het niet eens in de gaten hebben. De enige manier om daarvan te herstellen is ons tot Jezus Christus wenden en ons bekeren. Door de verzoening van Jezus Christus en oprechte bekering kan alles hersteld worden.

Toen de Israëlieten klaagden, waren ze al snel niet dankbaar meer voor het voedsel dat ze ontvingen. Als straf ‘zond de Heere gifslangen onder het volk; die beten het volk, en er stierf veel volk uit Israël’ (Numeri 21:6).

Uiteindelijk kwam het volk ‘naar Mozes toe. Zij zeiden: Wij hebben gezondigd, want wij hebben tegen de Heere en tegen u gesproken. Bid tot de Heere dat Hij de slangen van ons wegneemt. Toen bad Mozes voor het volk.

‘En de Heere zei tegen Mozes: Maak u een gifslang en zet hem op een staak. Het zal gebeuren dat ieder die gebeten is, in leven zal blijven, als hij daarnaar kijkt.

‘Toen maakte Mozes een koperen slang, en zette hem op de staak. En het gebeurde als de slang iemand beet dat hij naar de koperen slang keek en in leven bleef’ (Numeri 21:7–9).

Afbeelding

brazen serpent

James Tissot, De koperen slang (detail), the Jewish Museum, New York/Art Resource, NY

De koperen slang is een symbool van Christus die aan het kruis werd gehangen (zie Johannes 3:14–15). Als we naar de raad van hedendaagse profeten luisteren, kijken we naar Christus, want zij vestigen onze aandacht op het plan van onze hemelse Vader en de centrale rol van Jezus Christus daarin. Net als de vriendelijke mensen die me de kans gaven om mijn accu op te laden, laden hedendaagse profeten, zieners en openbaarders ons geestelijk op door ons eraan te herinneren dat we kinderen van onze Vader in de hemel zijn en dat het zijn ‘werk en […] heerlijkheid [is om] de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen’ (Mozes 1:39). Ze hebben ons beloofd dat als wij de Heer beter op de sabbat aanbidden, ons geloof in onze hemelse Vader, in zijn plan van geluk en in Jezus Christus en zijn verzoening zal toenemen.

Het verhaal van Mozes en de koperen slang wordt ook in het Boek van Mormon genoemd. Daar staat: ‘En velen keken en leefden’ (Alma 33:19; zie ook de verzen 20–22). Maar anderen weigerden en keken niet. ‘De moeite die zij moesten nemen, was om te kijken; en wegens de eenvoud van het middel, ofwel de gemakkelijkheid ervan, waren er velen die omkwamen’ (1 Nephi 17:41). Kan er wel eens van ons gezegd worden dat wij niet naar de profeten en hun raad luisteren wegens de gemakkelijkheid ervan?

‘Indien u kon worden genezen louter door uw ogen op te slaan om te worden genezen, zou u dan niet snel kijken[?] […]

‘Sla dan uw ogen op en begin te geloven in de Zoon van God’ (Alma 33:21, 22).

Ik ben dankbaar voor de zegeningen die wij ontvangen als wij voortgaan op de ‘snelweg naar de hemel’ en anderen aanmoedigen dat ook te doen. Ik ben ook dankbaar dat we, als we afdwalen, de kans krijgen om ons te bekeren, onze slechte gewoonten achter ons te laten en het juiste pad te volgen. De zegeningen zijn onmetelijk.

In een ander gedeelte van het Boek van Mormon staat over de Israëlieten: ‘En zovelen als er opkeken naar die slang zouden leven, en zo ook zouden zovelen als er met geloof en met een verslagen geest opkeken naar de Zoon van God leven, ja, volgens dat leven dat eeuwig is’ (Helaman 8:15).

Als we naar de raad van hedendaagse profeten luisteren, krijgen we meer geloof. Dan krijgen we de kracht om de moeilijkheden op ons pad te overwinnen, net zoals ik op die zomeravond in de woestijn moest doen. Ik getuig dat we meer betekenis en voldoening op onze levensreis zullen ervaren, als wij naar onze hemelse Vader en zijn Zoon, Jezus Christus, kijken.